U heeft het Rotterdamse plannetje vast al ergens gehoord: Rotterdam begint dit voorjaar met een proefproject om de wijken Tarwewijk en Overschie werkloosheidsvrij te krijgen. ,,We bieden iedereen een baan aan die bij zijn kwaliteiten past. Het is misschien niet zijn droombaan, maar wel een opstapje.” zo kopt nu.nl.

Verder zegt het artikel:

Dat zegt verantwoordelijk wethouder Dominic Schrijer dinsdag in een interview met de Volkskrant.
Van degene die weigert, wordt de bijstandsuitkering stopgezet. “Dat is juridisch mogelijk. Je krijgt alleen nog geld als je iets doet.”
Het gaat volgens de wethouder en PvdA-lijsttrekker om reguliere banen, leerwerktrajecten en vrijwilligerswerk. Schrijer hoopt dat de werklozen met een bijstandsuitkering binnen twee jaar doorstromen naar een echte baan.

Succesvol
De wijken Tarwewijk en Overschie kampen met een werkloosheid van tussen de 5 en 8 procent. In totaal moeten daar met het project circa 1200 mensen aan een baan worden geholpen. Als het project succesvol blijkt, moeten meer wijken werkloosheidsvrij worden.

(einde citaat)

En wie gaat dat weer betalen? Ja ik weet dat de uitkeringen nu ook door de werkenden betaald moeten worden, maar als die mensen moeten gaan werken voor hun uitkering, dan zal de “werkgever” toch ook andere zaken moeten regelen: werkplek, werkkleding, gereedschappen, vervoer, noem maar op. Dat zijn dus extra kosten… boven op de al gesubsidieerde uitkeringen.

Geven ze die mensen ook nuttig werk? Zo ja, waarom werd dit werk dan niet al uitgevoerd?

Als dit beleid landelijk doorzet, gaan we die mensen dan ook als “werkenden” betitelen? Ofwel: worden met deze praktijken de werkloosheidscijfers niet onterecht beïnvloed?

Of maken ze die mensen gewoon ambtenaar? Want dat zijn eigenlijk ook uitkeringstrekkers, terend op de zak van productieven, en die ambtenaren moeten toevallig nogal vaak op hun “werk” zijn om hun uitkering te “verdienen”.

11 REACTIES

  1. Het is gewoon concurrentie vervalsend.
    Een goedkope manier om het gedaan te krijgen, op de kosten van een ander.

    als dat werk er is, dan is het bestaand werk.
    er daar hoort gewoon een normaal loon bij…

  2. Waarschijnlijk zal dit plan uitkomen op: 4% laat je gaten graven, en de andere 4 % laat je die gaten dichtgooien.
    (Dit laatste wel de volgende dag, anders valt het op)
    Met deze oplossing “werken” alle mensen in de wijk.

  3. @ Hub Jongen
    Ja, zo is het communisme groot geworden, vraag maar aan de voormalige Oostbloklanden.
    Is dat dan onze toekomst in dit “vrije” (*proest*) land?

  4. We kunnen ook vrachtagens verbieden. heeft iedereen werk; namelijk het heen en weer sjouwen van goederen.

    Hebben we ”full employment”, toch worden we er alleen maar slechter op.
    Zelfde principe geldt voor al dit soort voorstellen.

  5. in de Sowjet Unie was er ook geen werkeloosheid want daar hadden ze bijvoorbeeld bij de plantsoendienst in plaats van 1 man met een motormaaier 20 vrouwtjes met een handmaaier rondlopen.

    Deze wethouder maakt de klassieke fout van socialisten en dat is het verwarren van een echte baan met het bezig houden van iemand met iets.

  6. Willem I tekende het verdrag “afschaffing slavernij”namens Nederland in 1814. Daarmee zou echter slavernij niet van de Nederlandse aardbodem verdwijnen. Ook vandaag nog worden, vooral in de zogenoemde Derde Wereldlanden, mensen in feitelijke slavernij gehouden. Nederland is als zodanig op dit moment een derde wereldland, kijk naar de zorgsector, etc. etc.
    Slaven zijn mensen die het eigendom zijn van andere personen (hier kan men invullen regeringen). Ze hebben geen eigen bezittingen en zijn niet vrij om te gaan en staan waar ze willen(vrijheid van meningsuiting). In bijna alle beschavingen uit de geschiedenis komt slavernij in meer of mindere mate voor. De status van slaven loopt uiteen. Zo konden sommige slaven een beroep uitoefenen. Hier Nederland kun je geen beroep uitoefenen, hier zeggen ze wat voor werk je moet doen!!!!!!
    Dit is het begin van totale slavernij, men moet gaan werken tegen welk bedrag dan ook.

    Forecoast [7] reageerde op deze reactie.

  7. @Chris [6]:
    Dat is niet helemaal waar. Tenminste, niet zoals jij het het stelt.
    Je HOEFT niet het werk te accepteren dat ze aanbieden, je krijgt dan alleen geen uitkering meer.

  8. Schandalig en wel hierom: in onze onvrije arbeidsmarkt met zowel minimumlonen als ontslagbescherming, is het zo dat er minder werk is dan wanneer die markt wel vrij zou zijn. Thans is het zo dat als iemand beter zou kunnen werken dan een ander die al een baan heeft, een potentiele werkgever zijn bestaande werknemer niet zomaar zal/kan ontslaan ten faveure van de werkloze sollicitant, die bv. een soortgelijke baan elders deed doch verloor a.g.v. een faillissement. Dus ofschoon werkloze sollicitant A wellicht meer geschikt is voor functie X bij bedrijf Y dan de daar reeds werkende medewerker B, is A werkloos en blijft hij dat omdat bedrijf Y werknemer B niet zomaar (kostenloos) kan ontslaan. Behoorlijk oneerlijk jegens de productievere A lijkt me dat a.g.v. overheidsingrijpen in de arbeidsmarkt hij werkloos blijft terwijl de minder getalenteerde B zijn baan blijft behouden. Een uitkering, ofschoon ik daar in een perfect libertarische wereld uiteraard tegen ben, is in deze situatie niet meer dan een compensatie voor de aan A veroorzaakte schade van dit beleid. Vanuit A’s oogpunt is het maar een schamele troost t.o.v. het kunnen uitoefenen van functie X aan een hoger salaris. Hij werd artificieel uit de markt gedrukt en de uitkering is slechts een soort schadevergoeding. Nogmaals, ideaal gezien zou de arbeidsmarkt 100% vrij zijn en dan kan er van uitkeringen geen sprake zijn. Maar gegeven dat de arbeidsmarkt nu eenmaal niet vrij is en dat die mensen als A tot slachtoffer maakt, heb ik er geen problemen mee wanneer zo iemand van een uitkering gebruik maakt.

    Hem vervolgens dwingen om een minderwaardig baantje aan te nemen “omdat ie wel van gemeenschapsgeld leeft” (alsof hij om een vierkant draaiende arbeidsmarkt gevraagd had waarin de minder productieve B zijn job artificieel beschermd werd ten nadele van A!) betekent dat je de productievere A niet alleen toegang tot een functie op niveau ontzegt die hij als beste zou vervullen, doch tevens dwingt tegen een lager loon minderwaardig werk te aanvaarden.
    Het zal je maar overkomen. Gezien de meeste mensen wel in hun eigen sector werken, doen ze vermoedelijk ook nog eens werk wat lineair onder dat van de ander staat. Met wat pech komt in bedrijf Y een functie vrij onder X, en wordt A gedwongen die aan te nemen, dan moet hij als meer getalenteerde dus werken onder B, die zich uiteraard als baas zal gedragen alsof hij gewoon beter is en de ander maar een sufferd. Hoe vernederend! Maar dit wil men dus tot beleid verheffen? Zegt weer veel over de normen en waarden van politici. (Maar ja, zelf hebben ze riante wachtgeldregelingen, dus who cares, right?)

    Uiteraard wil ik liefst een volledig vrije arbeidsmarkt en geen uitkeringen. Maar zolang de arbeidsmarkt zo is als ie nu is, vind ik uitkeringen moreel gezien gerechtvaardigd (als schadeloosstelling) en ben ik van mening dat een uitkeringstrekker dwingen een functie lager aan te nemen absoluut uit den boze is, simpelweg omdat dit het hele principe van meritocratie op zijn kop zet.

    .M [9] reageerde op deze reactie.

  9. @.M [8]: Verder merk ik op dat overheden werknemers (zoals A voor ie ontslagen werd) belastingen en premies doen betalen. Dat betaalt A naturlijk niet uit vrije wil. Maar, het werd hem afgenomen en wel onder het motto dat ze er goede dingen mee doen zoals, hem financieel steunen als hij zijn baan zou verliezen. Maar ten eerste was er geen opt out voorzien en moest hij dus betalen en ten tweede, kon hij geen vorwaarden stellen (zoals bv. ja, maar dit geld mag niet gaan naar troepen in Afghanistan), dus als hij werkloos wordt en een uitkering aanvraagt en dus in wezen zijn eerder betaalde centen recupereert, waarom mag de staat hem dan ineens wel voorwaarden stellen? Alsof je je geld in bewaring geeft bij een bank en wanneer je het wil gebruiken ING tegne je zou zeggen waarvoor je het wel of niet mag gebruiken en aan welk tempo je het er mondjesmaat mag afhalen en of je bv. nog andere (sociale) verplichtingen hebt. Zou je toch ook niet pikken, neem ik aan?
    Kortom als A zijn eerder afgeperste centen komt recupereren, is het niet aan de roverheid om hem de les te lezen en hem voorwaarden op te leggen die hij destijds niet aan hen kon opleggen.

  10. ik zit zelf ook al vier jaar in de ziektewet etc, maar wat ik ervaar is dat er juist helemaal geen dwang is, al vier jaar de ene na de andere die je weer wil aanmelden voor iets maar waar ik dan nooit meer iets van hoor. in 4 jaar nog niet 1 telefoontje gehad. Terwijl ik wel degelijk aan de slag zou willen.
    Maar waar men aan voorbij gaat is simpelweg dat daar een vergoeding tegenover moet staan. Garandeer mensen die weer aan de slag gaan een salaris die een paar 100 euro hoger ligt dan hun uitkering. Niks zo erg als te horen dat een baan ‘met behoud van uitkering is ‘

Comments are closed.