Inclusief hun gezinsleden zijn in Amsterdam van de   720.000 inwoners  jaar in jaar uit bijna  100.000 personen afhankelijk van een  dwangverzekeringsuitkering.

Hoe is het mogelijk dat de overheid zo  succesvol is in haar streven op  kosten van de belastingbetaler de  grootte van deze groep op peil  te houden  in plaats van de  omvang  van de groep door middel van een natuurlijk  proces  te doen afnemen?

Deze pauperklasse  bewijst  tijdens de verkiezingen   aan  bepaalde partijen  gouden  diensten!

Partijen is daarom veel gelegen aan  het  op peil houden van  deze klasse.

Dit op peil houden  van   de grootte   wordt  onder meer bereikt  op de volgende manieren:

01.Het wettelijk minimumloon.

Iedereen  wiens   waarde op de arbeidsmarkt minder bedraagt dan dit minimumloon, is het levenslang  verboden  te  arbeiden.

Dit is een  even perverse als effectieve  manier om aan hen die deze het meest nodig hebben,  oefening   in de praktijk  van het dagelijks werk  ter verkrijging van een hoger bekwaamheidsniveau  te onthouden.

Het  meest effectief  is de toepassing van dit minimumloon bij schoolverlaters. Zijn zij eenmaal vijf jaar zonder werk, dan  is een levenslange pauperstatus gegarandeerd. Wellicht is het een goed idee om alle leden van deze categorie na 25 jaar werkloosheid  onvoorwaardelijk de Joop den Uylmedaille   voor  bewezen  diensten  toe te kennen.

02.Het   dom houden van de bevolking.

Was het vroeger normaal dat de  paupers   eenvoudige    berekeningen konden uitvoeren welke hen  in staat stelden, een  positie te aanvaarden als bij voorbeeld hulpverkoper  bij een aardappelkraam,  tegenwoordig  kan de onderwijzer  zelf niet meer rekenen:  een toestand die  overdracht van kennis bij voorbaat uitsluit.

03.Het   niet  optreden tegen en het niet verwijderen   van grote aantallen criminelen,

inbegrepen een zeer hoog  percentage  criminelen  onder  het  Marokkaanse  bevolkingsdeel   in de leeftijdscategorie 15-25 ,  die   zorgen dat een aantal steden in  permanente staat van onveiligheid  wordt gehouden.  Dat  een twaalfjarig kind  een tas rooft van een wielrijdster  is schering en inslag. Dergelijke   zaken kwamen  vroeger niet voor.

Het niet of onvoldoend  optreden tegen de vormen van misdaad die deze categorie bedrijft , is niet alleen schadelijk voor  de slachtoffers ,  maar ook voor het niet criminele segment onder de betreffende bevolkingsgroep , dat  zwaar gestigmatiseerd raakt  ten gevolge van het  gedrag van hun  landgenoten.

Men kan immers  van  beroofde  huisvrouwen  en in  elkaar geslagen voetgangers moeilijk verlangen dat zij dezelfde mate   van  distantie en relativering betrachten, die in acht genomen wordt  door wetenschappelijke medewerkers  van  een   instituut voor criminologie.

Hugo van Reijen

6 REACTIES

  1. “Iedereen wiens waarde op de arbeidsmarkt minder bedraagt dan dit minimumloon, is het levenslang verboden te arbeiden.”

    Elke keer als het minimumloon ter sprake komt, ben ik verbaasd dat de gesprekspartner dat helemaal niet beseft.
    Men heeft het dan over iedereen moet een menswaardig bestaan hebben. Dat je de “lagere” groep er buiten houdt, hebben ze kennelijk verdrongen.

    Het is een geval ban de strijd van de “INS” tegen de “OUTS”. De Ins hebben een baan en willen een hoog loon en anderen er buiten houden. Hierbij spelen de vakbonden een smerige rol.

  2. “Men heeft het dan over iedereen moet een menswaardig bestaan hebben.”

    Tja, als een minimum loon zou helpen tegen armoede, waarom voeren ze dat in Afrika dan niet in?

  3. “Het niet of onvoldoend optreden tegen de vormen van misdaad die deze categorie bedrijft, is niet alleen schadelijk voor de slachtoffers, maar ook voor het niet criminele segment onder de betreffende bevolkingsgroep, dat zwaar gestigmatiseerd raakt ten gevolge van het gedrag van hun landgenoten.”

    Goed punt! Bestuurders die merken dat ’theedrinken’ niet werkt en verder niet optreden benadelen alle betrokken bevolkingsgroepen.

    En Wilders hoeft niets meer te doen, hij loopt vanzelf binnen:

    http://www.telegraaf.nl/binnenland/6038196/__Gouda_koopt_tuig_af__.html

    R.A. [5] reageerde op deze reactie.

  4. Wat opvalt is dat rijkere broer Duitsland 10% werklozen heeft, en Nederland 6 procent. Wat er nooit bij verteld wordt, is dat bij ons 5 procent via de WAO aan de zijlijn staat. Als je ziet met welk een gemak iemand (gedeeltelijk) wordt afgekeurd, daar stond ik als werkgevertje versteld van!

    Inmiddels ben ik er ook achter dat mensen niet meer met de VUT gaan, maar “met de WAO”. Ben je oud? Dan keuren we je toch af? Op die manier heb je toch een knap inkomen tot je pensioen. Het is echt te walgelijk voor woorden!

    Het beroerde is dat ook hier de goeden onder de kwaden leiden. Maar als je met de WAO-kneusjes in gesprek gaat, dan heeft niemand het er over wat ze nog WEL kunnen. Ze proberen stuk voor stuk nog zieliger over te komen dan de ander.

    Ik ben van mening dat het een hele goede eerste stap zou zijn als wordt gekeken naar het gezinsinkomen. Is er al een inkomen ter hoogte van het minimumloon? Dan géén WAO.

    Ik heb eens een oplichtstertje in dienst gehad die zich voor 60% liet afkeuren nadat ze een half jaar gewerkt had. Op die manier was ze de rest van haar leven verzekerd van gratis inkomen, terwijl haar man een dikbetaalde baan had.

    Van die dingen. Van die dingen…

  5. @Peter de Jong [3]:
    Precies, las van de week in Elsevier dat zelfs Brussel het theedrinken heeft afgeschaft en nu een zero tolerance beleid in heeft gevoerd. Desnoods wordt het leger in gezet.

    Mag ook wel: De Finnen schoten daar met kalasjnikov’s op de politie en vielen lukraak politiebureaus aan. Op enig moment was er geen hulpverlener meer die bepaalde wijken in durfde. Je zou er maar wonen 🙁

  6. Het is een misverstand dat uitkeringsgerechtigden allemaal verschrikkelijke dombo’s zijn, die niets liever doen dat vanaf de zijkant toe te zien hoe het hardwerkende gedeelte van onze bevolking zich uit de naad werkt.
    Zeker 10 procent van de mensen in de bijstand is hoger opgeleid (HBO, Universiteit). Eveneens wil het grootste gedeelte van de uitkeringsgerechtigden een normaal betaalde baan, het is zeker geen pretje om van het minimum rond te moeten komen. Maar het is juist daar waar de schoen wringt, er is gewoon geen werk voor iedereen, sterker nog er mag geen werk voor iedereen zijn.
    Nederland zit al veertig jaar in een crisis-situatie als het om werkgelegenheid gaat. Met de eerste grote loonsverhogingen begin jaren zeventig ( het begin van de welvaart), ontstond gelijkertijd de massawerkloosheid en inderdaad veel WAOers zijn natuurlijk gewoon verborgen werklozen. Maar ja het kapitalisme kan het nu eenmaal niet zonder werkloosheid stellen. Toen het socialisme in Oost-Europa eindigde riepen vooraanstaande economen als Duisenberg en Zijlstra dat daar vanwege de concurentie zo snel mogelijk werkloosheid ingevoerd moest worden. Deze landen kenden dit fenomeen namelijk niet, zij hadden een volledig werkgelegenheidsmodel.
    Overigens kunnen veel laaggeschoolden niet aan de bak komen omdat het laag-en ongeschoolde werk door goedgeschoolden wordt verricht. Meer dan twintig procent van de beroepsbevolking werkt ver onder zijn/haar niveau.

Comments are closed.