Het geval Ter Horst

Zouden de Nederlandse Spoorwegen besluiten de spoorrails voortaan van ontbijtkoek te maken, in de mening dat je er dan niet alleen over zou kunnen rijden, maar ze ook nog op je boterham zou kunnen leggen, het zou door iedere natuurkundige worden afgeraden en zelfs de stomste staker zou naar hem luisteren. De natuurkunde is een echte wetenschap.(Willem Frederik Hermans, een hengst voor zijn maffe hersens, verschenen in het Parool 3-4-’76, opgenomen in: Boze Brieven van Bijkaart 1978)

Onechte wetenschap

Mensen die onechte wetenschap bedrijven inzetten in een poging politieke doelen te bereiken. Het blijkt effectiever te zijn dan enkel wetten aan te nemen zonder dat deze gerugsteund zijn door rapporten. Los ervan of deze dubieus of frauduleus zijn. Zelfs de meest onscrupuleuze staatslieden hadden een casus belli nodig, het reageren op ‘Poolse agressie’ in de nazomer van 1939 of eieren breken om een omelet te kunnen maken.

In democratische landen breekt men eieren met de steun van gesubsidieerde bedrijvers van onechte wetenschap. ‘Wetenschappers’ die er niet voor terugschrikken om waarheden als koeien naar de slachtbank te brengen. Zo was het halverwege 19de eeuw, toen de democratie de beschaving nog niet zo erg uitgehold had, algemeen bekend en geaccepteerd dat Frédéric Bastiat (1801-1850) gelijk had wanneer hij beweerde dat als er een ruit van een winkelier werd gebroken dit alleen maar nadelig zou zijn voor de economie. Van een stimulans om geld uit te geven, waardoor anderen meer producten zouden maken was geen sprake aangezien de winkelier als de ruit niet gebroken was geweest zijn geld wel aan iets anders zou hebben uitgegeven. Een doel waaraan hij zijn geld niet uitgaf omdat hij een gebroken ruit moest vervangen. Een waarheid als een koe. Tachtig jaar later beweerde een zich econoom noemende Engelsman, John Maynard Keynes (1883-1946) genaamd, het tegenovergestelde. Volgens hem was het inslaan van ruiten geen roofbouw voor de economie maar een zegen. Geld moest immers rollen en de producenten moesten een prikkel krijgen om te produceren. Zelfs vernietigende oorlogen werden door hem gezien als middel om het economische peil op te krikken. Een onjuiste en gevaarlijke theorie waarvoor hij halverwege 19de eeuw nog op het voorhoofd zou zijn getikt. Maar aangezien expanserende overheden dol zijn op rollend geld en roofbouw (al dan niet door oorlogen), vielen zijn waanideeën in goede aarde.

De onechte wetenschap van John Maynard Keynes werd door de democratische potentaten gebruikt om hun roofzuchtige beleid te legitimeren. Een streek die de potentaten nog allerminst verleerd zijn. De onechte economen die met droge ogen durven beweren dat er meer toezichthouders, in dienst van de overheid, in de bancaire sector moeten komen en dat de vrije markt gefaald heeft kunnen rekenen op subsidie en media aandacht, terwijl economen van de Oostenrijkse School – echte economen – zich bevinden in de marge van de samenleving. Vaak zelfs letterlijk in geografische zin. Murray Rothbard en Hans-Hermann Hoppe hadden een leerstoel in een gokstad in de woestijn, Las Vegas. Het Ludwig von Mises Institute bevindt zich in Auburn, Alabama. Eén der belangrijkste rechtsfilosofen van Europa Frank van Dun is hoogleraar aan een universiteit in een Zuid-Oostelijke uithoek van Nederland.

Zoals het gaat in de economie, zo gaat het in de klimatologie. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt. Dat is van alle tijden en dat hoeft niet erg te zijn, maar dat brood dat wordt gegeten is afkomstig van onvrijwillige bijdragen van afgeperste burgers, die nog veel meer afpersing tegemoet kunnen zien als de onechte klimatologen met conclusies komen waarmee de staatslieden een toename van roof, van geld en rechten zouden kunnen legitimeren.

Guusje Ter Horst bedrijft partijpolitiek via ‘wetenschappers’

Niet alleen in de economie en de klimatologie bestaan er charlatans die graag behoren tot de heersende klasse en de politieke elite meer ten dienste staan dan de wetenschap. Ook op het vakgebied van het radicaliseringsonderzoek komen zij veel voor. Zo zou Geert Wilders volgens de ‘wetenschappers’ Hans Moors, Bob de Graaff en Jaap van Donselaar leiding geven aan een extreem-rechtse partij die islamofobie en systeemhaat tegen de overheid mobiliseert. Het onderzoek dat zij verrichtten werd mogelijk gemaakt door het ministerie van Binnenlandse Zaken en bekostigd door de Nederlandse belastingbetaler. Uit angst voor electorale winst wenste het ministerie dat de conclusies van het onderzoek afgezwakt zouden worden, wat de onderzoekers echter weigerden. Hieruit blijkt de onwetenschappelijke opzet van het onderzoek. De overheid had de ‘wetenschappers’ immers betaald om politieke tegenstanders te bestrijden, vervolgens deden deze ‘wetenschappers’ dat met zoveel ijver dat de gevestigde politici, die weten dat je soms ook tactvol moet zijn om je opponenten een loer te kunnen draaien, het enthousiasme waarmee de ‘wetenschappers’ hun politieke tegenstander aanvielen wilden intomen. Stel je eens voor dat iemand die verweten wordt een gevaar te zijn voor de staatsveiligheid, dreiging te creëren en angst te mobiliseren deze positie uit buit. Dan zouden al die pogingen om, met het geld dat van het productieve deel der Nederlandse bevolking, electorale winst te behalen of electoraal verlies te beperken vergeefs zijn geweest. Dat tegen deze gang van zaken, die kenmerkend is voor corrupte autoritaire regimes, geen protest is aangetekend door andere partijen dan de PVV is begrijpelijk. Niet alleen de partijen die nu in het kabinet zitting hebben, maar alle partijen – behalve de PVV – die in de Tweede Kamer vertegenwoordigd zijn hebben belang bij dit ‘wetenschappelijke onderzoek’. Hoe minder zetels bij de een, hoe meer zetels bij de ander.

In Myanmar geeft men de oppositieleiders huisarrest, in Nederland bestrijdt men degenen die de neiging tot oppositie vertonen subtieler. Maakt men een analyse van de gang van zaken dan kan men stellen dat de overheid met geld dat zij geroofd heeft van de burgers de partij die volgens de opiniepeilingen het meest populair is onder de burgers bestrijdt. Dat is natuurlijk een angstwekkende constatering die ik doe. Maar gelukkig zijn de massa’s dom en is de kans uiterst klein dat degenen die kennis nemen van het nieuws erbij stil staan dat de opdrachtgever van het onderzoek het ministerie van Binnenlandse Zaken was en dat het ministerie van Binnenlandse Zaken zonder geld geen onderzoek kan laten verrichten en dat het ministerie van Binnenlandse Zaken niet over geld beschikt omdat er op het ministerie zo hard aan productiewerk wordt gedaan of dat men zoveel giften van filantropen heeft mogen ontvangen. En zo zullen er ook niet veel mensen er bij stil staan dat het ministerie van Binnenlandse Zaken niet voor niets aan deze drie ‘wetenschappers’ de opdracht tot het onderzoeken gunt. De jongens van ministeres Ter Horst zijn wel zo slim om geen verbintenis aan te gaan met ‘wetenschappers’ waarvan onwelgevallige conclusies te verwachten zijn. De conclusies van Hans Moors, Bob de Graaff en Jaap van Donselaar waren, zo vonden zelfs de reguliere media, volgens het ministerie wel zodanig anti-Wilders dan er zelfs werd gevreesd dat deze conclusies niet tactisch inzetbaar zouden zijn. Kortom: het is openlijk in de media verschenen dat een PVDA-ministeres, ministeres Ter Horst, partijpolitiek bedrijft met belastinggeld en vrijwel iedereen zwijgt. Ministeres Ter Horst zit nog steeds op haar post. Met verbijstering neem ik er kennis van dat vrijwel niemand deze gang van zaken ziet als een vorm van machtsmisbruik en corruptie die zelfs in de jaren ’70 in een Latijns-Amerikaanse dictatuur in de jaren wegens hun bijna lachwekkende impertinentie zou zijn opgevallen. Pas als het ministerie van Binnenlandse Zaken in Wit-Rusland een soortgelijk geintje zou flikken zouden de kranten en de reguliere ethermedia op het idee kunnen komen dat de gang van zaken niet pluis is in een land dat de pretentie heeft geen dictatuur te zijn. De wijze van handelen van minister Ter Horst en haar ministerie past bij een autoritair regime.

Minder dan een jaar later zijn er weer conclusies te melden van ‘wetenschappers’. Tilburgse ‘wetenschappers’ nu. Volgens deze Tilburgse ‘wetenschappers’, vier in getal, is de PVV te betitelen als ‘nieuw recht radicaal’, een partij met een ‘nationaaldemocratische’ ideologie, maar zonder wortels in traditioneel extreem rechts. Een voorkeur voor het ‘eigene’, een afkeer van het ‘vreemde’ en een hang naar het autoritaire die spreekt uit de opvattingen van de PVV, horen bij nationaaldemocratisch gedachtegoed, schrijven de onderzoekers. De afkeer van het vreemde betreft vermeende islamisering en niet-westerse allochtonen. Ook dit onderzoek werd verricht in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Ministeres Ter Horst zei geen bemoeienis met de inhoud te hebben gehad en het zou niet gaan om een studie die alleen maar op de PVV gericht was. Een tactische zet van PVDA-ministeres Guusje Ter Horst. Geef ‘wetenschappers’ waarvan negativiteit ten aanzien van politieke opponenten te verwachten is de opdracht tot onderzoek van alle politieke partijen en de reguliere media, deels betaald door de overheid, doet de rest.

Guusje Ter Horst is corrupt

Het is te wijten aan het conformisme, en het ontbreken van critici, in de media, de lauwheid onder de Nederlandse bevolking en de corruptie in het politieke bedrijf dat Guusje Ter Horst ooit ministeres is geworden en nog steeds ministeres is. Dat ministeres Ter Horst toen zij nog burgemeesteres van Nijmegen was onder invloed reed en meer alcohol in haar bloed had dan in het verkeer wordt toegestaan vind ik op zichzelf niet zo kwalijk. Een nuchtere roekeloze deelnemer aan het verkeer is immers een groter gevaar op de weg dan een verantwoordelijke burgemeesteres die weet hoe ze een juiste koers moet varen. Nee, dat de boete en de rijontzegging die volgde op de deelname aan het autoverkeer na eerst diep in het glaasje te hebben gekeken in de registers werd afgeschermd en dat degene die voor deze afscherming gezorgd had, korpschef Henk van Zwam (geboren in 1960 en mogelijk pas in 2025 met pensioen), een permanente toelage gekregen heeft van 9.000 euro per jaar, ter beschikking gesteld door dezelfde vrouw wiens schuinsmarcheerderij afgeschermd werd als zou zij recht hebben op dezelfde behandeling als een bedreigde getuige, is iets waar men bezwaar tegen zou behoren te maken. Het is dan ook vreemd dat deze ‘aangeschoten politica’ door haar partij niet naar lagere regionen gedegradeerd werd. Gelukkig voor de voormalige burgemeesteres van Nijmegen is de PVDA een seksistische partij die het bezit van een vagina nóg belangrijker vindt dan demagogische kwaliteiten. En dus werd een notoir corrupt gansje als Guusje Ter Horst gewoon ministeres. En nog wel een met een zware portefeuille.

Guusje Ter Horst is racistisch

Als ministeres valt Guusje Ter Horst op door de subtiele machiavellistische wijze waarop zij de politieke tegenstanders van haar partij, de PVDA, bestrijdt. Uiteraard op kosten van de Nederlandse belastingbetalers. Verder is het helder dat Guusje Ter Horst een discriminerend beleid voert. Zo heeft zij zich tot doel gesteld om 25% van de belangrijke posities bij de politiekorpsen te laten bekleden door vrouwen. Zij is niet de eerste die discriminerende quota bij de politiekorpsen hanteert. In de jaren ’90 had de Rotterdamse politie zelfs quota voor blanken, zwarten, mannen en vrouwen bij de opleiding. Wat moet de blanke jongeman doen die graag bij de politie wil, maar daar geweigerd wordt omdat zijn huidkleur en zijn geslacht fout zijn? Schreef Bart Croughs in zijn klassiek geworden essaybundel ‘In de naam van de vrouw, de homo en de allochtoon’. Een groep feministes die een paar geleden actief was, had een rigoureuze oplossing voor mannen die gediscrimineerd werden door overheidsinstanties: zij zeulden bij ieder publiek optreden een monsterlijke schaar mee, die van iedere Maarten een Maartje zou maken.

Het bezit van een vagina is bij Ter Horst belangrijker dan iemands kwaliteiten om een korps aan te sturen zoveel mogelijk fietsers die geen zijreflectoren hebben te beboeten en automobilisten die onder invloed rijden, maar geen burgemeesterspost bekleden, te registreren.

“Als je je niet verzet tegen het automatisme dat mannen, witte mannen, worden benoemd, met name bij de politie, dan zal er nooit een diverse politie komen”, zei Ter Horst. Een uitspraak waarmee minister Ter Horst zichzelf ontmaskert als een ordinaire raciste. Een raciste die ook nog eens niet in staat is tot nadenken. Het is absurd te veronderstellen dat bij de politie mensen automatisch benoemd worden op hoge posten omdat zij witte mannen zijn. Waarschijnlijk bedoelt Ter Horst hier blanke mannen, en wel blanke mannen van westerse komaf, maar het is politiek correct om te spreken van witte mannen. Het woord blank zou namelijk de suggestie kunnen wekken dat degene die blank is een normaal mens is, zoals blank hout hout is zonder lak of een verfje. En elke connotatie van normaal met blank dient vermeden te worden als men politiek correct wil blijven. Witte mannen worden volgens Ter Horst automatisch benoemd omdat zij witte mannen zijn. En daar wil zij een stokje voor steken door op te leggen dat een kwart van de politietop niet-wit en vrouw behoort te zijn. Hiermee wordt een racistische-en seksistische politiek gevoerd om een vermeende, maar niet existente, racistische-en seksistische praktijk te bestrijden. Maar Ter Horst heeft gezegd dat er van discriminatie geen sprake is. De competenties en kwaliteiten van de kandidaat geven de doorslag. Er zijn voldoende vrouwen en allochtonen die beschikken over uitstekende kwaliteiten. Aldus Ter Horst. Tsja, als dat zo is dan is het onbegrijpelijk waarom er quota zouden moeten worden afgesproken.

Minister Ter Horst werd, ondanks diverse klachten die binnen kwamen bij de diverse anti-discriminatiebureau’s, niet aangeklaagd wegens discriminatie op grond van ras (racisme) en discriminatie op grond van geslacht (seksisme). En dat terwijl er niet alleen sprake is van racistische-en seksistische uitspraken, maar bovendien van racistisch-en seksistisch regeringsbeleid. Ministeres Guusje Ter Horst is racistisch, seksistisch en fascistisch. Racistisch en seksistisch vanwege haar racistische en seksistische beleid met betrekking tot het invullen van de vacatures in de politietop. Fascistisch vanwege de verstrengeling tussen overheid en onderwijs teneinde politieke tegenstanders pootje te kunnen lichten. Ministeres Ter Horst is een notoire raciste, seksiste en fasciste en ook nog eens corrupt. In alle openheid voert zij een racistisch, seksistisch en fascistisch beleid. Dat minister Ter Horst niet wordt aangeklaagd is op te vatten als een teken dat de gerechtelijke macht discrimineert. Rechters, officieren van justitie en advocaten houden zich liever bezig met de vermeende discriminatie van niet-bewindslieden dan het openlijke racisme, seksisme en fascisme van een bewindsvrouw.

Het is een vorm van discriminatie om minsteres Guusje Ter Horst niet aan te klagen wegens discriminatie. Maar het gaat de ‘discriminatiebestrijders’ natuurlijk helemaal niet om discriminatie. De anti-discriminatiesector is een filiaal van het cultuur-marxisme dat tot doel heeft gesteld de westerse beschaving ten gronde te richten. Men doet dit door de vrijheid van meningsuiting van vooral westerse mannen te bestrijden, maar laat de discriminerende politiek van bewindslieden ongemoeid, zolang deze discriminerende politiek zich tegen mannen, blanken of hetero’s richt.

Guusje Ter Horst is hypocriet

Minister Ter Horst heeft dinsdag 23 juni het startsein gegeven voor een landelijke campagne, gericht op het tegengaan van discriminatie. Lees ik op de website van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Een racistische en seksistische ministeres die het startsein geeft voor een campagne gericht op het tegengaan van discriminatie. Wat discriminatie wordt genoemd is dan ook geen discriminatie, maar de discriminatie van de favoriete groepen van de cultuur-marxisten door westerse niet-politici. Anti-discriminatiebeleid is discriminerend.

Ministeres Ter Horst schrijft in een brief aan de Tweede Kamer met beleidsreactie op “Politie voor eenieder” het volgende: Een actieve aanpak van interne discriminatie is een voorwaarde voor een effectieve aanpak van discriminatie in de samenleving. Dit schrijft een ministeres die een deel van de politietop niet wil benoemen vanwege kwaliteiten, maar op grond van geslacht en huidskleur.

Discriminatie heeft niet alleen schadelijke gevolgen voor individuen maar ook voor de samenleving als geheel. Niet voor niets is de aanpak ervan dan ook een speerpunt van het kabinet. Dit schrijft een ministeres die een deel van de politietop niet wil benoemen vanwege kwaliteiten, maar op grond van geslacht en huidskleur.

Samen met de minister van Justitie heb ik in het Landelijk Kader Nederlandse Politie 2007 afspraken gemaakt met de politie over de aanpak van discriminatie. Sindsdien heeft het LECD actief gewerkt aan het opstellen van een landelijk criminaliteitsbeeld discriminatie en het stimuleren van de implementatie van de Aanwijzing discriminatie in alle korpsen. Dit schrijft een ministeres die een deel van de politietop niet wil benoemen vanwege kwaliteiten, maar op grond van geslacht en huidskleur.

Discriminatie, racisme en seksisme zijn volkomen legaal wanneer uitgevoerd door linkse agressiemonopolisten, maar strafbaar wanneer toegepast door vredelievende burgers. En dat is op zichzelf al discriminatie.

Oscar

Februari 2010

Update: in de nacht van 19 op 20 februari 2010 zijn de PVDA ministers uit het vierde kabinet Balkenende getreden, waardoor dit kabinet is gevallen. Ter Horst is dus geen ministeres meer. Derhalve doet het artikel, dat ik schreef in week 7, gedateerd aan.