Londen kent een nieuwe vorm van toerisme. Het smaadtoerisme. Als je iets 
wil verbieden, moet je in Engeland zijn want daar gelden zeer ruime smaadwetten. Inwoners van welk land dan ook kunnen een krant, uitgever, schrijver, organisatie of website voor het Hooggerechtshof slepen als er ook maar één iemand is in Engeland die het strijdstuk heeft gelezen. Inmiddels is er een stevige tegenstand opgestaan tegen deze inperking van vrijheid van meningsuiting. Laat ook uw stem horen en teken de petitie op libel reform !
Zo stond er in de Oekraïense krant Kyiv Post een kritisch artikel over Rinat Akhmetov, corruptie en de gemeenteraad van Kiev. Dat het was geschreven in het Oekraïens en in een Oekraïense krant, weerhield hem er niet van naar het Hooggerechtshof in Londen te stappen, waar je als aanklager de meeste kans hebt. Omdat Kyiv Post een tiental abonnees heeft in Engeland, werd zijn zaak in behandeling genomen. De krant verontschuldigde zich en ging bovendien akkoord met een schikking, uit angst voor een schadeclaim van miljoenen. De Deense krant Ekstra Bladet, die online schreef over dubieuze praktijken bij een IJslandse bank, gebeurde hetzelfde. Een televisiestation in Dubai, via de satelliet te zien in Engeland, ook.
Daarbij gaat het om grof geld. Een eenvoudige smaadzaak kost je, volgens een studie van de Universiteit van Oxford, tussen de 400 en 600 duizend euro. Bij complexe zaken kunnen de kosten in de miljoenen lopen. ‘Daders’ kiezen daardoor al snel voor rectificatie, ook al hebben ze gelijk.
In vier staten van Amerika, land van de schadeclaims, zijn inmiddels wetten aangenomen om inwoners te beschermen tegen deze Engelse wetgeving. The New York Times en The Los Angeles Times overwegen serieus hun websites in Engeland en Wales te blokkeren. De tweehonderd exemplaren van de kranten die dagelijks in Londen worden gelezen door expats, worden binnenkort misschien niet meer opgestuurd.
‘Denk niet dat Nederland immuun is’, waarschuwt Michael Harris, woordvoerder van Libel Reform Campaign, die de wetten wil veranderen. ‘De vrijheid van meningsuiting van Nederlandse journalisten, schrijvers en wetenschappers is ook in gevaar. Zodra ze in het Nederlands iets schrijven, kan dat door iemand in Engeland gelezen worden en kunnen ze worden aangeklaagd.’
Libel Reform wil dat smaadzaken simpeler en goedkoper worden en alleen worden aangespannen als zeker 10 procent van de lezers in Engeland woont. In december vorig jaar zijn een aantal free speech organisaties samengekomen en hebben samen de Libel Reform Coalition opgezet.
De smaadwetten in Engeland zijn een typisch voorbeeld van doorgeslagen en destructieve wetgeving. Des te meer wetten er geproduceerd worden, des te meer wangedrag, misbruik en negatieve bij-efecten.
Ze draaien af en toe helemaal door met dit soort idiote regelgeving. De politici denken al het kwaad uit de wereld te helpen door er een regeltje voor te schrijven.
Walter block schrijft ook mooi over de morele kant van ”libel” in defending the undefendable.
Even OT:
Een zeer bekijkenswaardig filmpje is deze:
http://www.youtube.com/watch?v=NH75GR8UFPg
Nigel Farage gaf gisteren keihard af of de communistische EU.
Er was al geruime tijd het plan om internetcensuur toe te passen. Echter de overheid stuitte op enorm veel protest uit alle hoeken van de samenleving.
Maar… op deze manier wordt het alsnog succesvol ingevoerd.
De overheid creëert een “probleem”. Dat is: Ze verzinnen gewoon dat wanneer iemand een artikel schrijft (op welke nieuwssite of blog dan ook) deze persoon – officieel via het gerechtshof – aangeklaagd kan worden zodra slechts één Londense burger van mening is dat het artikel niet door de beugel kan.
Om het algeheel wat extra gewicht te geven, verzinnen ze er ook nog even bij dat het geven van torenhoges boetes hiervoor, ineens de normaalste zaak van de wereld is.
Uit angst voor deze enorme boetes trekken blogs en nieuwssites zich “vrijwillig” terug. En de burgers? Die protesteren niet of nauwelijks, want “die kunnen dat terugtrekken wel begrijpen”…
De overheid pakt dit op geniepige wijze aan. Het begint in een stad (London in dit geval), dan wordt het landelijk en vervolgens voeren meer landen dit in.
En zo is op omgekeerde wijze de geplande internetcensuur alsnog een feit. Het zorgt ervoor dat de bevolking op den duur alleen nog maar “de gewenste” overheidspropaganda voorgeschoteld krijgen. Die zal gegarandeerd veilig worden gesteld tegen welke aanklacht dan ook.
En er schiet mij nog iets te binnen. Wellicht nu nog een conspiracytheorie, maar beslist niet ondenkbaar zodra dit hele verhaal op grote schaal wordt ingevoerd: Wie zegt mij dat de overheid geen burgers (beroepsaanklagers) gaat inhuren die het internet dag in dag uit gaan afspeuren op zogenaamde foute artikelen?!!
Diegenen die er klakkeloos vanuit gaan dat bovenstaande gedachte zwaar overtrokken is, had twee jaar geleden waarschijnlijk ook de gedachte dat deze smaadwet een conspiracytheorie was, die nooit werkelijkheid zou gaan worden…
Sigmund [4] reageerde op deze reactie.
Ja! Laten we een petitie tekenen en aan al die verantwoordelijke, slimme en democratisch verkozen parlementariers overhandigen. Die zullen dan natuurlijk meteen actie ondenemen en in now time is deze dwaling hersteld! Zo werkt het toch, die geweldige demokratie?
Laat me toch niet lachen! Het is triest, maar daar verander je niets mee. Men beschikt wel gelijk over je naam en adres. Dat kan immers nog eens van pas komen. Nog even de term terrorist oprekken en ze kunnen je thuis komen halen.
@Perspicere [2]:
In de vs gebeurt dat al op massale schaal en het lijkt me sterk dat dat in Europa niet zo is. Israel is ook erg ‘bezig’.
Israel’s Internet War
The passionate support for Israel expressed on talkback sections of websites, internet chat forums, blogs, Twitters and Facebook may not be all that it seems.
Israel’s foreign ministry is reported to be establishing a special undercover team of paid workers whose job it will be to surf the internet 24 hours a day spreading positive news about Israel.
Waar de vage, subjectieve wetten toe leiden, zien we nu in het proces Wilders.
Pat Condell noemde het al het prces van de eeuw!
Comments are closed.