Ik weet niet hoe het in Duitsland is gesteld, maar in Nederland is de wegenbelasting een fantastische bron van inkomsten waarvan slechts een deel wordt besteed aan het onderhoud van wegen. De rest is pure winst! Van die “winst” kan de overheid andere leuke dingen doen. Zo kan het ministerie van oorlogsviering nog wel wat miljarden gebruiken om democratie rond te bombarderen in landen als Afghanistan. Ik noem maar wat.
In Duitsland mogen de burgers de overheid twee keer betalen indien zij het achterstallige wegenonderhoud onplezierig vinden. Het geld van de Duitse wegenbelasting is namelijk zoek.
Dit opent voor Nederland geweldige perspectieven.
Moet uw moeder in het verzorgingstehuis meer dan één keer in de week in bad? Doneer een bad aan de staat en u mag uw naam er op plakken.
Zijn de schoolklassen te groot, begin dan niet een eigen school maar maak uw geld opnieuw over aan de staat. Dit keer zal het wel aan het doel worden besteed. Heus.
Wat is de moraal van dit verhaal? Als je geld overmaakt aan de staat, weet je nooit waar het terecht komt. Wegenbelasting gaat niet alleen naar wegen, milieuheffingen komen niet ten goede aan het milieu, uitkeringsfondsen gaan niet alleen naar de verzekerden.
Je moet potverdorie je naam in het wegdek krassen om de overheid er toe te dwingen jouw geld te besteden aan datgene waarvoor het bij jou is weggehaald.
Sen Huwa
