,,Er is niets zo beangstigend als onwetendheid in actie”
– Johann Wolfgang von Goethe
Invoering van de euro
De girale euro werd officieel ingevoerd op 1 januari 1999, dus is deze al meer dan 11 jaar oud. De voorganger van de euro was de ECU oftewel European Currency Unit, die via het Europees Monetair Stelsel (EMS) werd gedragen. Op 13 september 1992 stortte deze eerste monetaire unie in elkaar na zo’n 13 jaar te hebben gefunctioneerd.
Extrapoleren we deze gebeurtenis naar de euro, dan hebben we hooguit tot 2012, voordat de euro evenals haar tragische voorganger naar de geschiedenisboeken wordt verwezen. Helaas is er een groot probleem wanneer dit gebeurt. Tijdens het EMS behielden de aangesloten landen hun eigen munten en waren ze binnen een bandbreedte van 5% aan elkaar gekoppeld.
Deze luxe heeft zelfs de euro niet. Dit houdt in dat de euro niet alleen een fictieve munt is gespeend van elke onderliggende waarde, maar tevens een munt die gedirigeerd wordt om maar een lid te behagen en dat is Duitsland. De centrale banken van andere landen, Frankrijk inbegrepen, worden als periferie gezien en aanhangsels van de Duitse Bundesbank Op de bijeenkomst van december 1991 in Maastricht stelde de toenmalige Duitse kanselier, dat de euro alleen kon worden ingevoerd op Duitse voorwaarden en dat was dat de rente laag en de monetaire groei in bedwang moest worden gehouden. Dit kwam doordat Duitsland twee hyperinflationaire perioden had meegemaakt, die van 1922-23 en van 1946-47. De euro moest net zo hard worden als de Duitse mark zo werd geëist.
Derhalve werd de girale euro ingevoerd en in 2002 de papieren variant. De rente werd kunstmatig laag gehouden, om zodoende de Duitse economie te kunnen ‘stimuleren’, nadat zij in een langdurige malaise waren beland als gevolg van de Duitse hereniging in 1990. Dit had tot gevolg dat veel landen in de uiterste periferie, zoals Ierland, Griekenland, Italië, Portugal en met name Spanje op de leentour gingen. Deze van oorsprong hoge inflatoire landen zagen hun kans schoon om de kredietsluizen open te zetten. Hierdoor kwam veel financiering vrij voor de bekostiging van vooral onroerend goed. Het was zelfs zo dat Spanje meer huizen bouwde dan Duitsland, Frankrijk en Engeland bij elkaar. Een enorme investeringsgekte brak uit en iedereen wilde meeprofiteren van de Spaanse onroerend-goedhausse.
Monetaire inflatie
Het ging evenwel fout, toen de rente werd verhoogd door de ECB in Frankfurt in 2006-07 om het hoofd te bieden aan de gestegen prijsinflatie in de eurozone, welke als consequentie kwam van het liberale kredietbeleid van de diverse landen. Omdat de eurozone nu als een monetaire unie werd gezien bleven de enorme aantallen gecreëerde euro’s niet in de periferie hangen, echter vonden ook hun weg naar landen als Duitsland en Frankrijk, zodoende was de van oorsprong Duitse centrale bank, de Bundesbank, zeer bevreesd voor de nachtmerrie van hyperinflatie.
Daar er geen goudstandaard meer is om de zaak enigszins in het gareel te houden moesten de centrale banken dus ingrijpen met inkrimping van de monetaire inflatie en kredietexpansie, alsmede de rentestanden te verhogen. Daar de huizen- en aandelenmarkten alleen kunnen stijgen dankzij de gecreëerde kredietexpansie was het derhalve einde verhaal. Het vergelijkbare deed de Federal Reserve in de zelfde periode.
De rest is, zoals we hebben ervaren, geschiedenis. Nu dat de onvermijdelijke economische crisis een feit is wordt het steeds moeilijker voor de EU-landen om hun begrotingen op orde te brengen Begrotingstekorten en schulden lopen steeds meer op en voor de eurozonelanden is er een donkere periode aangebroken. De euro staat sinds vorig jaar onder druk en heeft al veel terrein in de internationale valutamarkten moeten prijsgeven. Dit komt deels de export ten goede, maar als men weet dat men een behoorlijke verhoging van de export nodig heeft om zelfs maar de huidige schuld en tekorten te kunnen financieren is dit maar een druppel op een gloeiende plaat.
Tevens kleven er twee grote nadelen aan een valutadevaluatie. Deze zijn dat de prijzen doorgaans in dollars worden genoteerd, zoals grondstoffen. Omdat de industrie deze grondstoffen nodig heeft valt de inkoopprijzen daarvan hoger uit en kan deze nauwelijks worden doorberekend aan de consument. Derhalve moet de industrie korten op haar personeel, in casu een hogere werkloosheid, of als deze wel wordt doorberekend dit uitkomt op een hogere prijsinflatie.
Cultuurmodellen
Er bestaan in de Europese Unie zo’n vijf verschillende economische cultuurmodellen, dit in tegenstelling tot de Verenigde Staten, welke maar een economisch model bezit en dat is de Angelsaksische variant.
Ik zal deze cultuurmodellen als volgt verklaren en wat hen over het algemeen onderscheidt van elkander:
1. Het Rijnlandmodel; dit behelst Duitsland, Nederland, Oostenrijk en Luxemburg:
a. Hogere belastingen
b. Lage monetaire groei
c. Weinig corruptie
d. Strakke regelgeving
2. Het Club Med model; dit zijn landen als Griekenland, Italië, Portugal, Spanje en Frankrijk;
a. Lagere belastingen
b. Hoge monetaire groei
c. Veel corruptie
d. Lossere regelgeving
3. Het Angelsaksische model; hierbij behoren de landen Groot Brittannië en Ierland:
a. Lagere belastingen
b. Hoge monetaire groei
c. Weinig corruptie
d. Lossere regelgeving
4. Het Scandinavische model; dit behelst landen als Zweden, Denemarken en Finland:
a. Hoge belastingen
b. Hoge monetaire groei
c. Nauwelijks corruptie
d. Strakke regelgeving
5. Het Oost-Europese model; dit zijn alle landen van het voormalig communistische oostblok:
a. Lage belastingen
b. Hoge monetarie groei
c. Veel corruptie
d. Strakke regelgeving
Zoals men ziet is het nagenoeg onmogelijk om op soortgelijk niveau een eenheid te smeden en is de eurozone en in het verlengde daarvan de Europese Unie bij voorbaat tot mislukken gedoemd. Men zal het niet redden om te proberen alles via een Europese bureaucratie te regelen, want deze maakt de zaken alleen maar erger. In plaats daarvan geeft men nog een extra wapen aan de onwillige nationale overheden om de EU als zondebok te verklaren.
Griekse toestanden
Griekenland is op dit moment in de beklaagdenbank, maar dit land is natuurlijk niet de enige. Alle landen van de Europese Unie kunnen niet meer voldoen aan de eisen van de eurozone. Hun schulden zijn zo hoog opgelopen dat deze nauwelijks tot niet zijn op te brengen in deze nog pas begonnen economische depressie. Naar verluid zal deze depressie een aantal jaren in beslag nemen. De begrotingstekorten gieren de pan uit en het stadium van de concurrerende devaluaties is onlangs begonnen. Uiteindelijk zal dit leiden toe beschermende maatregelen en protectionisme. De globaliseringshype is daarmee aan het einde gekomen van haar natuurlijke levenscyclus.
Wat Griekenland vroeg of laat gaat doen is nu al te voorspellen. Ze zullen de steunmaatregelen accepteren, echter zij kan niet voldoen aan de gestelde eisen van de Europese Unie en zal op termijn ook het IMF de deur moeten gaan wijzen.
Er zijn twee duidelijke keuzes die de Griekse overheid kan nemen en deze zijn:
1. Als eerste land uit de eurozone stappen en zelfstandig verder gaan met haar eigen munt, de drachme. Hierdoor kunnen alle schulden in drachmes worden genoteerd en men kan proberen de schulden te gaan monitiseren, dat wil zeggen, de geldpersen zullen gaan draaien, totdat de munt dusdanig gedevalueerd is, dat de importen zullen afnemen en de exporten weer toe. Voor de lokale kredietcreatie zou men een Nationale Kredietbank kunnen oprichten, die dan leent in drachmes tegen een acceptabele rente.
2. Het zou niet alleen uit de eurozone kunnen stappen, maar ook een zogenoemde ‘default’ kunnen afkondigen en dat houdt in dat Griekenland zichzelf failliet verklaart en weigert om aan haar buitenlandse verplichtingen te voldoen. Dit heeft dan gevolgen voor met name de Duitse banken die massaal hadden geïnvesteerd in de Griekse staatsschulden.
Het is of linksom of rechtsom, maar Griekenland zal in deze de voortrekkersrol gaan vervullen voor de rest van de eurozone, totdat alle landen uit deze zone zijn gestapt en we de Europese Monetaire Unie, evenals haar voorganger het Europese Monetaire Stelsel als een natuurlijk sterfgeval kunnen behandelen. Ik acht deze mogelijkheid onvermijdelijk en noodzakelijk, gezien de problematiek met de schuldpositie van al haar lidstaten.
Deze dag des oordeels nadert namelijk in rap tempo.
Europees Monetair Fonds
Op de valreep wil ik het even hebben over de onzalige plannen van sommige Europese politici om een Europees Monetair Fonds (EMF) op te richten in navolging van het voorbeeld van het Internationale Monetaire Fonds (IMF).
Dit is een uitermate slecht plan, want om zo’n fonds op te richten zal al het goud van alle centrale banken moeten worden opgeslagen bij de Europese Centrale Bank (ECB). Dit zal dan dienen als onderpand voor de leningen die worden gegeven aan de lidstaten met economische problemen. Mocht dit misgaan, dan zijn landen als Nederland voor eens en altijd hun goud kwijt. Evenals het IMF, wat een groot deel van ons goud beheert en zelfs verkwanselt, zal het EMF het soortgelijke doen en er voor zorgdragen via het zelfde mismanagement wat het IMF zo typeert, dat onze welvaart en natuurlijke rijkdom in de vorm van het ultieme bronkapitaal, goud dus, voorgoed verdwijnt.
Het is derhalve een verschrikkelijk vooruitzicht om je opgebouwde rijkdom over eeuwen te gaan toevertrouwen aan de Eurocraten en hun ECB. Dit soort plannen dient al in een vroeg stadium te worden afgeschoten. Nooit en te nimmer mag een land als Nederland afstand doen van haar goud en bronkapitaal en dat betreft ook het ideaal van een aantal eurofantasten en Eurofielen.
Volgende keer zal ik verder uitwijden over de deflationaire depressie, waar we net als in de jaren 30 inzitten.
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het 5 minuten nieuws.
Albert Spits is bestuurslid van de Frédéric Bastiat Stichting en verbonden aan het Goudstandaard Instituut.
Bronnen:
Eurozone could risk ‘sovereign debt explosion’; Ambrose Evans-Pritchard, 12 maart 2010 Daily Telegraph, UK
75 years of funny money; Martin Masse, 10 maart 2010, Financial Post, Canada
Ailing Euro seen as a signal of deeper woes on continent; Jack Ewing, 16 maart 2010, New York Times, USA
Productive debt versus unproductive debt; Doug French, 8 december 2010, Ludwig von Mises Institute, USA
Southern Europe debt crisis, economies teetering in the brink of new recession; Gary North, 10 februari 2010, Ludwig von Mises Institute, USA
Doomsday for the Eurozone?; Vasko Kohlmayer, 18 februari 2010, Front Page Magazine, USA
Spain’ banks teeter on edge of disaster; James Saft, 14 maart 2010, Jakarta Globe, Indonesië
Papandreou Seeks EU Aid Deadline, Challenging Merkel; James G. Neuger & Jonathan Stearns, 18 maart 2010, Bloomberg, USA
Hoge belastingen en lage corruptie? Volgens mij is dat een tegenstrijdigheid.
Het is gebaseerd op dat rare idee dat als een douanier je een visum verkoopt voor 40 euro, dat dit dan hoge belastigen en lage corruptie is, maar als hij je 2 uur laat wachten en je doorlaat nadat je hem 40 euro toe hebt geschoven, dat dit dan hoge corruptie en lage belastingen is.
Voor mij is dit 1 en hetzelfde. Als je mensen afperst volgens een heilig boek van duizenden paginas, wordt het bij veel mensen opeens heel ander ‘cultureel model’, dan als diezelfde persoon je hetzelfde bedrag afhandig maakt, met hetzelfde stempeltjje van goedkeuring, maar zonder boek van duizenden paginas. Het is mi even willekeurig.
Albert S. [2] reageerde op deze reactie.
@pcrs [1]: Ik gebruik de betekenis corruptie alleen als officiële term en dat is dat je alleen iets kunt krijgen volgens de regels en er weinig onder de tafel gebeurt, zoals dat in veel andere landen wel het geval is. Afpersing is iets anders dan corruptie, want dat gaat gepaard met geweld, terwijl corruptie een vorm van ‘dienstuitwisseling tegen betaling’ is met een overheidsfunctionaris om iets gedaan te krijgen. Je betaalt in dit systeem dus dubbel, in dit soort gevallen is er tevens sprake van een grote zwarte markt.
pcrs [3] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [2]: corruptie gaat toch ook gepaard met geweld? Als je de functionaris niet wat toeschuift, krijg je het stempeltje niet, als je het stempeltje niet krijgt en toch xyz doet, wordt je in de gevangenis gegooid door een gewapende uniformman.
Albert S. [9] reageerde op deze reactie.
Goud kun je niet eten. Voor mij heeft alleen het gewenste eindproduct waarde: een kar met boodschappen, brandstof, een auto, een zeilboot, etc.
Hub Jongen [6] reageerde op deze reactie.
Albert, niet eurolanden die hun begroting wel op orde hebben, zoals zwitserland en noorwegen, zien hun munten snel stijgen ten opzichte van de euro. Op korte termijn is dit slecht voor de export, maar op lange termijn wordt dit gecompenseerd door lagere prijzen. de zwitserse centrale bank heeft al ingegrepen om een te snelle stijging van de frank te voorkomen. Wat zou u deze landen adviseren, want het lijkt me niet verstandig om de euro tot op de bodem te volgen.
Albert S. [8] reageerde op deze reactie.
@Nico de Geit [4]:
Het gaat uiteindelijk om die eindproducten.
Goud is echter een “tovermiddel” wat heel veel mensen al duizenden jaren willen hebben. Er dus waarde aan hechten.
Ik, en gegarandeerd bijna ieder ander, hecht veel waarde aan dat tovermiddel omdat ik daar die zeilboot en dat eten mee kan aanschaffen op het moment dat ik dat wil.
Dat het tovermiddel zelf niet “eetbaar” is, is irrelevant.
belgie heeft blijkbaar geen cultuurmodel
of misschien wel twee
een Vlaams Rijnlandmodel en een Waals club med model
Albert S. [10] reageerde op deze reactie.
GB [13] reageerde op deze reactie.
@sem [5]: Dat klopt, want deze twee landen zijn alleen verantwoordelijk voor hun eigen economieën en hebben geen overloopproblemen die de eurozonelanden wel hebben. Dat betekent voor landen als Nederland en Duitsland dat ze altijd andere zwakkere landen moeten bijspringen via ‘soft loans’, d.w.z. leningen die onder de marktrente liggen, waarvan de terugbetaling discutabel zal zijn, vanwege de grote schulden en tekorten die deze zwakkere broeders hebben opgebouwd. Zij worden hierdoor gedwongen, omdat de euro een chantagemiddel is geworden en een wapen in de hand van onzorgvuldige landen. Omdat er al zoveel euroleningen uitstaan zullen de sterkere broeders altijd in de buidel moeten tasten om de euro in stand te houden. Hieraan komt op termijn, wellicht in de nabije toekomst een einde aan en zullen alle eurolanden hun verliezen moeten accepteren en teruggaan naar hun eigen munt. Dat was dan het einde van een heilloos experiment, evenals het EMS was in 1992. Helaas voor ons was het Verdrag van Maastricht al getekend in december 1991, want als het een jaar later was ondertekend, dan was de euro er nooit gekomen.
sem [14] reageerde op deze reactie.
@pcrs [3]: Dat zou kunnen, pcrs, maar de initiering van de actie ligt bij de persoon die iets nodig heeft van de overheid. Bij belastingen ligt de initiering bij de belastingdienst om via afpersing aan haar geld te komen. Ik geef toe dat het een fijne lijn is.
pcrs [12] reageerde op deze reactie.
@william [7]: Klopt William, Belgie heeft zowel het Rijnlandmodel (Vlaanderen), als het Club Med model (Wallonië). België is ook geen land, maar een verzameling van twee culturen.
Albert S. [15] reageerde op deze reactie.
”Dit houdt in dat de euro niet alleen een fictieve munt is gespeend van elke onderliggende waarde,”
Volgens mij ligt er toch eea aan goud in de kluizen en staat ook op de balans tegen marktwaarde. Mocht de papiergoud ponzimarkt, zie hiervoor bijvoorbeeld http://www.zerohedge.com/article/former-goldman-commodities-research-analyst-confirms-lmba-otc-gold-market-paper-gold-ponzi, opgeblazen worden zal dit tot een forse revaluatie van goud in de boeken van de ECB leiden. Zo heeft de Euro nog wat, de Dollar, Yen, Pond etc zijn helemaal fiat.
Ik zie de Euro als een nieuwe vorm van geld. De functies betalen en sparen van geld worden gesplitst. Fiat om te betalen, goud om te sparen. Als goud fors revalueert zullen de Euroschulden wel (grotendeels) betaald kunnen worden.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben zeker geen Europa fan maar dit is wat ik er grofweg van maak. Als dit inderdaad zo is zal ironisch genoeg de Euro, middels goud, de beste bescherming tegen politici (van gemeente tot EU) bieden.
Albert S. [16] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [9]:
Ik ben een beetje alergisch voor dat onderscheid waar je steeds mee om je oren geslagen wordt in kranten (rijnlandse, angelsaksische model). Het is volgens mij een neponderscheid, net zo als democratisch /republikeins. Het is allemaal dezelfde afpersing, maar ze doen 2 soorten lippenstift op hetzelfde varken en zeggen dan dat je wat te kiezen hebt.
Even over die twee keuzes die de Griekse overheid kan maken in de huidige situatie;
*1. Als eerste land uit de eurozone stappen en zelfstandig verder gaan met haar eigen munt, de drachme.*
Ik persoonlijk zie die optie niet zo snel gebeuren. Waarom zou Griekenland het initiatief nemen terwijl daar geen wettelijke verplichtingen vanuit de EUSSR voor bestaan? Overstappen naar de drachme betekent en gigantische verarming van de bevolking door fors koopkrachtverlies van de nieuwe munt. Dit zal de regering daar zolang mogelijk uit proberen te stellen door de EUSSR in gijzeling te houden. Nieuwe leningen zijn meegenomen want wat is het verschil tussen een beetje failliet of een beetje heel veel failliet? Bij de default die op termijn onafwendbaar is maakt het geen moer uit want ik ga er niet vanuit dat Kreta of de Akropolis in een openbare wereldwijde veiling gaat.
Hoe hoger de schulden oplopen hoe moeilijker het wordt om de stekker er uiteindelijk uit te trekken. De kunst voor Griekenland is om de EUSSR aan het lijntje te blijven houden voor deze free lunch. Dat moet volgens mij niet zo moeilijk zijn omdat men perfect het IMF met haar dubbele agenda en de europese landen tegen elkaar kan uitspelen.
*2. Het zou niet alleen uit de eurozone kunnen stappen, maar ook een zogenoemde ‘default’ kunnen afkondigen en dat houdt in dat Griekenland zichzelf failliet verklaart en weigert om aan haar buitenlandse verplichtingen te voldoen.*
Zie mijn vorige comment. Dit zal pas gebeuren als men vanuit de EUSSR het initiatief neemt en geen leningen meer geeft. Daarom zeg ik; nu stoppen met die onzin en een default afdwingen. Je kunt alleen extra geld erin pompen als er op termijn vooruitzichten zijn voor dit land en die zie ik niet. Neem nu het verlies om verdere afpersing van Griekenland en op termijn ook de andere mediterane landen te voorkomen.
Is hier vanuit die EUSSR geen meerderheid voor te krijgen dan eenzijdig (liefst met bv Duitsland en Finland) uit de euro stappen.
Wat zie jij zelf als de beste optie en wat denk jij dat er werkelijk gaat gebeuren, Albert?
@william [7]:
En die situatie in België geeft nog maar eens duidelijk aan waarom en politieke Unie van totaal verschillende culturen nooit kan slagen.
Als die naieve idioten maar even de situatie in België zouden analyseren zouden ze volgens hun conclusies kunnen trekken.
.M [18] reageerde op deze reactie.
Albert S. [26] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [8]: dat laat ook zien dat de EU valt of staat bij de solidariteit van vooral Duitsland. Als de Duitsers niet uit schuldgevoel van de twee wereldoorlogen decennia de rest van de EU/EEG landen had gesubsidieerd, dan zou de EU die we nu hebben, nooit hebben bestaan. Daarom willen arme landen uit Oost Europa en aan de Middelandse Zee zo graag bij de EU, omdat ze subsidies kunnen ontvangen. Rijke landen, zoals Noorwegen en Zwitserland blijven er buiten, omdat zij bij toetreding zullen moeten betalen. Op termijn zijn de betalende landen het zat en dan stort de unie in elkaar.
Albert S. [17] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [10]: Dat heeft met de historie van de Europese regio’s te maken pcrs. Ik gebruik deze cultuurmodellen om aan te geven waar de grote verschillen liggen op financieel-economisch vlak. Ik geef geen waardeoordeel over de culturen op zich, omdat Europa juist gebaat is bij onderlinge concurrentie en niet op samenwerking op superstaatniveau, want dat is zowel financieel als moreel funest. Het is derhalve juist de diversiteit van de culturen en systemen die Europa hebben gemaakt tot wat het is. Nationalisme of regionalisme hoeven niet per sé slecht te zijn, mits deze niet door de overheid worden aangestuurd. Bij de EU is dat wel het geval en zal terzijnertijd tot akelige consequenties leiden.
@Hugo uit Utrecht [11]: Inderdaad heeft Europa veel te bieden, vooral waar het gaat om de waarde van haar goudbezittingen. Het grote probleem is de euro, want als men deze munt volledig wil laten dekken dit goud centraal zou moeten worden opgeslagen, wat inhoudt dat we overgeleverd zijn aan de grillen van de Eurocratie. De reden dat Europa zo rijk werd in de afgelopen eeuwen komt door de internationale handel en de bimetale standaard (goud en zilver). Er was een manier om geld te verdienen en de resultaten daarvan in vast bezit om te zetten. Nagenoeg al het goud dat aanwezig is in de kluizen van de centrale banken stamt uit deze afgelopen paar eeuwen.
In de Middeleeuwen was er namelijk bitter weinig goud in bezit van de West-Europese landen en was men gedwongen om in zilver handel te drijven, getuige de Hanze. Het goud was voornamelijk in handen van de Byzantijnen en de Arabieren.
.M [19] reageerde op deze reactie.
Hugo uit Utrecht [20] reageerde op deze reactie.
@sem [14]: Mee eens
@GB [13]: Inderdaad. In andere tijden zeiden Belgische collectivisten steeds vol trots “Belgie is Europa in het klein”. En ik kan ze geen ongelijk geven: Europa is een Belgie in het groot.
Dat moet dus wel slecht aflopen. Alhoewel … ’t is maar wat je slecht noemt. Eigenlijk dus … goed aflopen 😉
@Albert S. [16]: Interessant detail dat ik nog niet wist!
Maar … wat is het probleem? Zie jij zilver niet als net zo functioneel als goud? It also does the trick, doens’t it?
Ik ben erg pro edelmetaal, maar heb geen specifieke voorkeur voor het ene of het andere metaal (of een bimetallic standard?). Misschien kan jij me evenwel de ogen openen en een voorkeur doen krijgen?
Albert S. [23] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [16]:
Grotendeels eens, zeker mbt waar onze welvaart vandaan kwam (handel). Waar ik het niet mee eens ben is
” want als men deze munt volledig wil laten dekken dit goud centraal zou moeten worden opgeslagen, wat inhoudt dat we overgeleverd zijn aan de grillen van de Eurocratie.”
Waarom zou je (centralistische) gouddekking willen hebben? Het is al meerdere keren gebleken dat dit niet werkt aangezien het te verleidelijk is om vanaf te blijven (voor de dames & heren politici). Ten tijde van de introductie van de Euro was het 15% dekking. Nu goud zo stijgt is het >55% dekking. Dat is het voordeel van mark to market van je assets. Daarnaast is met reden de btw op goud afgeschaft. Een ieder staat het nu vrij om de ‘uitgeefdrift’ van overheden te beteugelen door fysiek aan te schaffen. Zo heb je centraal een vaste hoeveelheid goud om de Euro (deels) te dekken waarbij beiden hun eigen waardering houden, oa afhankelijk van het Kondratieff seizoen. Decentraal zijn het de mensen, investeerders etc welke de 2e begrenzer zijn. Wil Griekenland van zijn hoge schuld af? Verpatsen ze maar wat fysiek! goud en met het geld dat vrijkomt kunnen ze wat leningen aflossen. Ik denk dat dit soort mechanismen zullen gaan spelen als de papiergoud markt is opgeblazen. De ontwerpers van de Euro weten heus wel de waarde van goud. En dat is veel meer dan de huidige papierenprijs.
Dit artikel is duidelijk geschreven door een Brit. (Dwz de bronnen 🙂 ) De befaamde pond-devaluatie denkfout wordt weer gemaakt.
Veel semi-Kenyaanse economen (al zullen ze zichzelf vaak niet zo noemen) hebben nog steeds het waanidee dat de devauatie van de pond een goede zaak is. Al bijna 30 jaar is men structureel bij elk probleemje in de UK, de pond aan het devalueren.
En ja, dat lijkt te werken. Zoals bij ‘oplossing’ 1 ook in het artikel gesteld wordt, dalende importen en stijgen zelfs de exporten. Klinkt goed toch?
Welnu, de debnkfout is de wisseloers als een actief iets te zijn. Als een instrument. Het is de maakbare economie. In realiteit is een wisselkoers een passief instrument. Het is een gevolg van een inbalans.
De oorzaak van de inbalans wordt echter niet weggenomen door de veranderende wisselkoers!!!
Dat is de denkfout die de Britten ook al jaren maken. Nou ja, ze weten het soms/vaak wel, maar het is in feite een uitstel truc.
Een dalende wisselkoers is een gevolg van het simpele feit dat jouw economie minder efficient/aantrekkelijk/ect is dan die van de handelspartners. De dalende koers lost dit niet op, maar trekt compenseert voor het verschilin efficientie.
Je ziet nu ook meteen, waarom het actief gebruiken van de wisseloers gevaarlijk is. Merk namelijk op dat het artikel zegt de geldpersen zullen gaan draaien. En dat is het verschil! Normaal daalt de koers zonder monetaire geldpers. Ofwel, de schulden in het land blijven gelijk voor de eigen samenleving. Enkel voor het buitenland vindt afwaardering plaats. In het land verliest men koopkracht en wel evenveel als het economische krachtsverschil.
Bij het draaien van de geldpers vind intern in het land ook afwaardeing plaats via inflatie. Dat lijkt positief, maar ik neem aan dat ik hier niemand hoef uit te leggen dat geld uit dunne lucht produceren niets oplost. De onderliggende inbalans blijft namelijk gewoon bestaan. De oorzaak verdwijnt niet.
Fictief rekenvoorbeeld:
Stel de wisselkoers zou 10% moeten dalen om de handelsbalans in evenwicht te brengen. Maar de Britse/Griekse staat print er nog even 10% extra geld bij. In realiteit zal de wisselkoers dan 20% gaan dalen. Goed, de schulden zijn voor de Britten/Grieken ook 10% lager, maar datzelfde geldt ook voor alle kapitaal die men had.
En gedurende de daling zal men hogere rentes vragen om het valutarisico te ondervangen of buitenlandse investeerders zullen gewoonweg afhaken totdat de koersen stabiliseren. Immers schuldeisers vinden het niet zo leuk om zomaar 10% minder te krijgen …
En evident is dat de koopkracht van de burgers niet met 10% afgenomen is, maar nu met 20% voor alle producten die men uit het buitenland haalt. Denk aan olie, staal, voedsel, etc. Dat heeft zijn weerslag op de welvaart en vooral ook welvaartsgroei.
En de klapper: de onderliggende oorzaken zijn er allemaal nog steeds. Niet voor niets is de pond al 30 jaar aan het dalen. het probleem bestaat, en dus is het enkel uitstellen ipv oplossen. Vergeet niet dat het BNP per hoofd van de bevolking lager dan bijvoorbeeld in Nederland!
In het VK is pond-devaluatie al 30 jaar misbruikt om de eigen inflexibele arbeidsmarkt en hervorming van het sociale stelsel uit te kunnen stellen. Zoals ik eerder steldel weten politici het soms/vaak wel, maar het is in feite een uitstel truc.
Merk verder op, dat het VK daar nog relatief goed mee weg komt omdat het een export land is. Een daling van de pond geeft een vrij directe verhoging van de export. Het VK is een modern land met diverse sterke economische sectoren. Het is de 6e economie ter wereld. Net als de VS kunnen zij daarom economisch wanbeleid veel langer doen voortduren.
Griekenland heeft een veel zwakkere exportpositie en zal veel meer devalutie moeten ‘doen’, en dan nog geen wonderen moeten verwachten. Immers, Griekenland heeft relatief weinig te bieden als economische eenheid …
Devaluatie van de munt is noodzakelijk, maar geen oplossing. Oplossing is een sterke reductie van de staat en hervorming van hun arbeidsmarkt. En daarna zal het jaren trage groei worden.
Er is egen ‘leuke’ oplossing voor Griekenland. Geen oplossing die het probleem even snel ‘regelt’.
Albert S. [24] reageerde op deze reactie.
Mijn verwachting is dat er in Griekenland op een vrijdagavond een dwangconversie afgekondigd zal worden van euro’s in drachmen.
De verhouding doet er niet toe: een drachme voor een euro of 100 drachmen voor een euro.
Na een decent interval van een paar weken tijdens welke conversie van bankpapier aanbevolen zal worden , zal een scherpe devaluatie volgen.
Een van de moeilijkheden zal zijn, dat veel Grieken in het geheim hun euro’s zullen vasthouden. Ik denk dat daar boetes en andere straffen op komen te staan.
Tien jaar geleden wou niemand in Griekenland van mij dit vermoedelijk onvermijdelijke scenario geloven, maar nu wel.
hugo van reijen
Albert S. [28] reageerde op deze reactie.
@.M [19]: Mijn voorkeur is ook de bimetale standaard, want dat geeft de burger en spaarder namelijk de macht van arbitrage. Dat betekent dat men het recht heeft om het zilver op te eisen en dit thuis te bewaren en zijn de banken gedwongen om een vrije markttarief in rente te geven. Nu wordt dit naar beneden gemanipuleerd dankzij het centrale bankkartel.
.M [25] reageerde op deze reactie.
@Armin [21]: In Griekenland, evenals veel andere Club Med landen zie ik dat niet gebeuren, daar heb je te veel gevestigde belangen voor. Het enige haalbare op dit moment is de overgang naar de drachme en een default afkondigen op de buitenlandse schulden. Daarna kunnen en moeten de Grieken met hun heropbouw van de economie beginnen. De rente en schuldbetaling vergen namelijk een te groot deel van de economie, zodat deze nauwelijks tot niet uit het dal kan komen. Dat zijn de gevolgen van een fiatmunt en een hoog niet-zelfliquiderend schuldquotum. Ook de crediteuren zullen moeten lijden, maar ja als je zo dom bent om geld aan een notoire schuldstaat te lenen, dan vraag je er wel om, nietwaar?
Armin [31] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [23]: Dank, Albert. Dat lijkt me een logische beschouwing en ik ben geneigd hierin mee te gaan. Wat ik me dan evenwel-afvraag, is waarom Oostenrijkers -al heb ik ze zeker niet allemaal gelezen- doorgaans over een goudstandaard praten i.p.v. een bimetale. Zijn er ook nadelen aan een bimetale standaard en hoe zwaar til jij daaraan?
Albert S. [27] reageerde op deze reactie.
@GB [13]: Ik vermoed dat Duitsland de eerste stap neemt en de handdoek in de ring gooit, omdat het het meeste te verliezen heeft om in de euro te blijven. Hun economie is groter dan menigeen op het continent en het land blijft gechanteerd worden met haar verleden. Dat kan maar tot zover en dan is het einde verhaal. Als dat gebeurt, dan is dat ook het einde van de euro. Voor Griekenland is het sowieso het beste nu, want binnen de eurozone is er voor hun economie geen toekomst, ongeacht hoeveel leningen men in dat failliete land stopt.
Armin [32] reageerde op deze reactie.
@.M [25]: Dat is omdat men tot 1971 ervaring had met goud als standaard, alhoewel dat middels een goudwisselstandaard was. De bimetale standaard werd vanaf 1873 in Europa en Amerika afgeschaft ten faveure van de goudstandaard. Voor de burger kleven er geen nadelen aan, omdat de economische en monetaire macht bij het individu ligt en niet bij de centrale bank of het bancaire kartel. Wil men goud monipoliseren, dan is zilver altijd een goede uitweg en vice versa. Beide zijn altijd monetaire metalen geweest en zullen het weer worden op onze weg naar de bezitseconomie.
.M [29] reageerde op deze reactie.
@hugo van reijen [22]: Of de euro blijft een reservemunt, zolang deze nog bestaat.
@Albert S. [27]: Ik zie dit nu pas. Alsnog bedankt voor je reactie.
Ja mensen,
nu is de aap uit de mouw.
De Duitse Bundesbank heeft en meededeling over de Euro-II uitgegeven.
Binnen korte tijd komt dus de nieuwe Euro, waarschijnlijk voor de nog sterke landen in het EU-verbond. Dit zul nog in 2010 gebeuren.
Griekenland is nu definitif bankroet – de Euro is aan het daalen.
Dus dit scenario gaat niet meer lang duren.
Infos op http://www.info.kopp-verlag.de
Maar wel in het Duits (must read!!!!)
groetjes
Comments are closed.