Zo het er nu uitziet, kunt u straks op 9 juni kiezen uit maar liefst vijftig politieke partijen. Betekent dit nu dat politiek niet meer serieus genomen kan worden, of juist het tegenover gestelde? En wat zeggen uitspraken als “De politiek economische elite heeft gefaald” door gevestigde politici over hoe de vlag er in Den Haag bij hangt?
Hierbij mijn persoonlijk kijk op de stand van zaken.
Ik heb aan de wieg mogen staan van één van de partijen die onlangs is opgericht, de Piratenpartij, en ik denk dat het grote aantal partijen dat recentelijk is opgericht aangeeft dat meer mensen dan ooit depolitiek serieus nemen, omdat mensen in actie komen en kennelijk iets willen veranderen.
Wanneer we het politieke landschap bekijken, dan kan men ook moeilijk ontkennen dat er thans een ongekende dynamiek te bespeuren is. De ene na de andere partijbons stapt op bij de gevestigde partijen en het is duidelijk dat men eigenlijk zelf niet meer weet waar men mee bezig is. Dit is natuurlijk een proces dat al sinds Pim Fortuyn aan de gang is en wat nu tot uitdrukking komt in een groot aantal partijen waarin burgers zelf het heft in handen nemen.**
In ieder geval was één van mijn overwegingen om in het avontuur van het oprichten van een nieuwe partij te stappen dat ik grote moeite hebmet de gang van zaken zoals die landelijk door mijn oude partij, de PvdA, zijn afgehandeld. Ik noem in deze specifiek de wijze waarop het. Lissabonverdrag er tegen de expliciete uitspraak van het volk in “doorgedrukt” is en de beschamende vertoning over de JSF, waar men beslootniet te kopen maar wel te betalen. Dit zijn in mijn ogen de resultaten van machtspolitiek, waarbij Den Haag aan de borst hangt van goed betaalde lobbyisten, en waarbij de nekharen van iedere democraat overeind gaan staan en de rillingen over de rug lopen.
Het is dan ook bijzonder interessant dat een tweetal gevestigde politici zich in de pers de afgelopen week snoeihard hebben uitgelaten over de gevestigde orde, de partijpolitiek en het eigenbelang dat hoogtij viert. Er wordt zelfs onomwonden gesproken over een “politiek economische elite”, waar men enkele jaren geleden nog tot “conspiracy theorist” werd bestempeld als men er nog maar aan dacht dergelijke woorden te gebruiken.
De eerste opmerkelijke blik achter de schermen wordt ons gegund doorAnnie Schreijer-Pierik in de TC Tubantia, waarin ze stelt dat de voordracht van Balkenende gewoon te snel is geweest en vervolgens de vinger precies op de zere plek legt: “Dat gebeurt dan door die partijbaronnen. Dat zijn uiteindelijk toch mensen met hun eigen belangen en van wie er een paar in aanmerking willen komen voor een baan als minister”. Ze bevestigt hiermee dat thans binnen het CDA de dienst uitgemaakt wordt door een aantal partijbonzen die vanuit eigenbelang handelen. Dat is snoeiharde kritiek die niet mis te verstaan is en het is dan ook niet vreemd dat mevrouw Schreijer de noodrem hanteert.
Zo mogelijk nog interessanter is de uitspraak van Hans Hoogervorst, VVD-er en voorzitter van de AFM: “De politiek economische elite heeft gefaald en aarzelt daarom om de rekening bij de burger te leggen. Maar we moeten eerlijk zijn: de reparatie wordt lang en pijnlijk”. Dit bevestigt niet alleen het beeld dat mevrouw Schreijer schetst, partijbonzen die vanuit eigenbelang de dienst uit maken, het maakt ook nog eens duidelijk dat er binnen de top, waaronder die van de gevestigde partijen, sprake is van een zeker netwerk, “de politiek economische elite”, die ergens in gefaald heeft en kennelijk niet bereid is daar zelf de rekening voor te betalen.
Het zijn natuurlijk dit soort sentimenten die al jaren onder deoppervlakte borrelen die zorgen voor onrust onder de bevolking. Het wantrouwen in de gevestigde politiek is inmiddels zo groot, dat ook binnen de gevestide partijen de zaken op scherp worden gesteld, nu het besef begint door te dringen dat er iets moet veranderen.
Nu kan ik me natuurlijk niet uitspreken over de motieven van ander partijen, maar wat de Piratenpartij bovenal wil is niets meer en niets minder dan deze verandering tot stand brengen. Dat er weer met passie, overtuiging en bovenal vertrouwen politiek bedreven wordt.
Dat kamerleden weer bovenal volksvertegenwoordigers zijn, zoals Thorbeckehet ooit bedoeld heeft. In de door hem geschreven grondwet staat niet voor niets dat kamerleden moeten “handelen zonder last of ruggespraak” en dat is echt iets anders dan “de belangen van de eigen partij behartigen”, laat staan het “eigen belang” behartigen.
Wie de grondwet overigens nader bestudeert, die komt tot deontnuchterende conclusie dat Thorbecke de informatiemaatschappij van vandaag beter begreep dan het gros van de politici die thans de politieke arena betreden. Hij heeft er persoonlijk voor gezorgd dat het briefgeheim in de grondwet werd opgenomen, omdat hij vond dat de communicatie tussen burgers onderling net zo wezenlijk was als de privacy van de burger in zijn eigen huis. Hij zou zich in zijn graf omdraaien als hij zou weten hoe er heden ten dage wordt omgesprongen met zijn gedachtegoed, nu de burger op allerlei manieren digitaal wordt gevolgd en gecontroleerd door de overheid. Er worden zelfs vingerafdrukken opgenomen in het tegenwoordige paspoort, hetgeen door de ouderen onder ons ongetwijfeld minder prettige herinneringen oproept.
Het is kortom beschamend gesteld in een land waarburgerrechten en privacy een halve eeuw geleden nog vanzelfsprekend waren en het is dan ook hoog tijd voor vernieuwing in de politiek. En daar zijn kennelijk nieuwe partijen voor nodig, omdat de gevestigde partijen het eenvoudigweg niet kunnen of willen begrijpen.
Ik denk dan ook dat geconcludeerd kan worden dat het grote aantal nieuwe partijen er voor gaat zorgen dat de kamer nu eindel8doen wat Thorbecke voor ogen had: debatteren zonder last of ruggespraak, waarbij afgerekend kan worden met de partij- en machtspolitiek die echt niet meer van deze tijd is. En dat is helemaal geen slecht nieuws.
Het belooft interessant te worden deze lente.
Bronnen:
‘Ik ga af op familie en noabers. Die keren zich af van het CDA’ – TC Tubantia, woensdag 17 maart 2010 http://bit.ly/d7RfKm
“VVD: Rijk faalt, arm betaalt” http://bit.ly/9EXRtZ
Ingezonden door Arend Lammertink
@Arend Lammertink [30]:
Inderdaad, dat klopt. Er zullen mensen blijven bestaan die ten koste van hun eigen kapitaal anderen op een vreedzame wijze dwarsbomen. Volgens de moraal der etatisten, het wel of niet hebben van een uniform doet niet ter zake, heeft niemand het recht om de wegen rondom iemand anders zijn huis op te kopen, maar is er wél sprake van het recht om een gewapende roofoverval uit te voeren.
U stelt dat eigendomsrechten niet absoluut zijn. Dat eigendomsrechten (soms) geschonden mogen worden. Dus dat er agressief geweld mag worden gebruikt. Een loop van een geweer op iemand richten of een gewapende roofoverval op een huis is gemakkelijker dan de door u geschetste hypothese. Als men dat recht niet zo absoluut wilt stellen dan betekent dat, als je het in het extreme door wilt trekken, dat iemand gewapend met een kalasjnikov uw huis mag binnen dringen, u mag beroven, uw vrouw mag verkrachten, uw kinderen vermoorden en uw huis confisqueren. Aangezien het veel makkelijker is een gewapende roofoverval (op andermans kosten) uit te voeren dan iemand op een niet-agressieve manier te boycotten (ook nog eens ten koste van eigen kapitaal) begrijp ik niet waarom u, nog los van de morele bezwaren, agressie wilt verkiezen boven non-agressie.
Buitendien: als degene die een ander op zulk een wijze boycot een bedrijf heeft, hetgeen waarschijnlijk is aangezien zulk een boycot veel kosten met zich meebrengt, dan is er kans dat dit gaat leiden tot een boycot van dit bedrijf.
Het komt mij voor dat u komt met utilitaristische standpunten in een poging niet op morele standpunten in te gaan.
Comments are closed.