De prachtige verantwoordelijkheden van de soevereine mens

Het vragen om vrijheid betekent impliciet de bereidheid om verantwoordelijkheid te dragen. En omgekeerd: het niet willen dragen van verantwoordelijkheid betekent het inleveren van vrijheid.

Het is niet zelden de angst om verantwoordelijkheid te dragen voor het eigen bestaan alsook voor de medemens, die mensen aanzet om te roepen om een sturende en zorgende andere partij, veelal de overheid.

Soevereiniteit betekent o.a. de bereidheid om:

• voor de eigen lichamelijke en geestelijke gezondheid te zorgen;
• te onderzoeken wat gezondheid bevordert en wat deze schaadt en hier bewuste keuzes in maken;
• de consequenties van deze keuzes (of het gebrek aan bewuste keuzes) zelf te dragen;
• voor het eigen inkomen te zorgen, ook na de productieve periode;
• zelf voor onderdak te zorgen;
• voor de eigen veiligheid te zorgen;
• oog te hebben voor noden van anderen zonder de vrijheid en verantwoordelijkheid van anderen geweld aan te doen;
• kennis, vaardigheden en inzichten te vergaren;
• de eigen kinderen te ondersteunen in hun ontwikkeling tot soevereine wezens.

Hoewel deze lijst nog verder kan worden aangevuld, haakt menigeen af. Is het niet veel makkelijker om een ander hiervoor verantwoordelijk te maken? Dat is inderdaad makkelijker maar heeft een hoge prijs: hoge belastingen en geringe vrijheid.

Wanneer ik elke vier jaar mijn stem geef en veel belasting betaal:

• hoef ik niet te zorgen voor mijzelf;
• hoef ik geen oog te hebben voor de noden van mijn buren;
• hoef ik niet na te denken wat goed voor mij is;
• heb ik altijd inkomen, wat mijn levenstijl ook is;
• bewaakt en repareert een ander mijn gezondheid.

Verantwoordelijkheid is slechts beperkt overdraagbaar

Hoewel de overheid zich graag laat betalen om deze verantwoordelijkheden over te nemen, kan zij dit slechts ten dele waarmaken. De overdraagbaarheid van al deze verantwoordelijkheden is grotendeels een illusie. De nieuwe bezuinigingen geven duidelijk aan dat de overheid deze last niet kan dragen.

Het zou de overheid sieren wanneer zij stopt met zich te laten betalen voor deze illusie maar het tegendeel vindt plaats: de prijs wordt hoger. Zij die leven van deze illusie, zullen deze in stand proberen te houden.

Dit leidt uiteindelijk tot de bizarre situatie dat de mensen heel veel geld betalen aan een partij die geen enkele verantwoordelijk meer wil en kan dragen. Thans naderen wij deze situatie.

Dat zal hopelijk het moment zijn dat de mensen zich gaan realiseren dat zij soeverein zijn en dat zij daarom nooit hun eigen verantwoordelijkheden mogen proberen over te dragen aan wie dan ook.

Tot slot: het dragen van eigen verantwoordelijkheden is in het begin misschien een beetje eng. Kan ik wel voor mijzelf zorgen? Hoe moet ik omgaan met de bejaarde buurvrouw die niet zelfstandig kan plassen?

Het is echter ook heel bevredigend wanneer je merkt dat je veel meer kracht en kwaliteit hebt dan je dacht door daadwerkelijk je eigen leven op te pakken. Het is heel mooi om te zien dat de saamhorigheid van soevereine mensen vele malen krachtiger is dan die van apatische mensen die hun heil leggen in de handen van een ander.

Sen Huwa