In het kader van angstaanjagende-verhalen-die-nooit-te-controleren-zijn, past ook het leegvissen van de wereldzeeën. ‘We’ vissen alles weg en vernietigen en passant complete habitats. Weer een zware schuldenlast voor de consument erbij. Gelukkig denkt men aan een gepaste aflaat. Die is er in de vorm van duurzame vis oftewel het msc keurmerk.  Nu kunt u met een gerust hart teveel betalen voor uw portie zeebanket. Vorig jaar boekte de MSC -visaflaat- organisatie flinke vooruitgang door alle Schotse makreelvissers tot duurzaam te certificeren. Daardoor steeg het tonnage gecertificeerde Engelse vis opeens van 55.000 naar 150.000 ton. Spectaculaire stijging en fraaie krantenkoppen. De vissers en consumenten moeten betalen voor het keurmerk en het MSC vult zijn zakken. En dat terwijl makreel geen bedreigde vissoort is en aan de vangstmethoden of visstandbeheer niets verandert.

Zo de visstand terugloopt (ik vraag mij altijd af hoe je dit in de vrije natuur kunt bepalen), zijn er nog wel wat andere redenen te vinden dan sleepnetten.  Als het water opwarmt, verdwijnt de reguliere plankton om plaats te maken voor een andere soort. Deze plaatsvervanger is veel bewegelijker dan zijn voorganger. De vissen hebben veel meer moeite om hun maaltje plankton bij elkaar te scharrelen en trekken weg of verminderen in aantal. Overbevissing ! Daar moeten we wat aan doen !

Bioloog Richard Dawkins heeft een bijzondere kijk op de natuur. Hij stelt dat ‘wij’ mensen de natuur graag willen bevriezen en als perfect zien. Echter, de natuur heeft geen doel, is niet vredelievend en niet perfect. De natuur is per definitie enorm verspillend. Zo produceren de haringen bij Noorwegen – het grootste haringbestand ter wereld – zoveel eitjes dat er een dikke laag op de zeebodem komt te liggen. Daardoor bereikt het zaad de onderste laag niet. Het natuurlijk logische daarvan is dat je net zoveel haringen kunt wegvangen als er onbevruchte eieren zijn. Dan nog doe je de haringstand geen schade.

Verder geeft hij als voorbeeld: als de natuur een vulkaan onder water in de buurt van Chili laat uitbarsten dan zijn er in één klap meer vissen weg dan mensen er in decennia kunnen opvissen. Natuurlijk horen we hier niets over of het moet een geknakte olietanker zijn dan wordt het wel weer interessant.

Met visquota’s, druk van milieubewegingen, overheidsbemoeienis en overbodige keurmerken wordt de vis inderdaad te duur betaald. Binnen een paar generaties is vis van poor men’s meat naar exclusief voedsel gegaan. Hel en verdoemenis van de milieupolitie, teveel betalen onder het motto ‘goed voor de visstand’ en loze propaganda spuien, helpt de visstand én consument in ieder geval niet verder.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

11 REACTIES

  2. Ik zag ooit bij een documentaire dat de visstand van een bepaalde soort vis bepaald werd door deze te vangen, een aantal te merken (bijvoorbeeld met een oormerkje in de vin), deze weer los te laten, en na een tijd het percentage gemerkte vis op het totale aantal gevangen exemplaren te tellen.
    Als ik bijvoorbeeld 1000 vissen merk, en ik zie er 1 op de 10.000 terug, dan neemt men aan dat er ca 10.000.000 exemplaren in totaal nog rondzwemmen.

    “Binnen een paar generaties is vis van poor men’s meat naar exclusief voedsel gegaan.”

    Echt gezond is het in ieder geval niet meer.

  3. Ben het met je eens dat de paniek over de overbevissing voor een groot deel e danken is aan het gegeven dan mensen de natuur als iets stationairs zien, het is zo, en blijft zo.

    Een andere interessante invalshoek is het gebrek aan eigendomsrecht in de oceanen/zeeen. Toen de buffels vroeger over de vlasktes in de VS rondliepen, werden ze ook per honderden afgeslacht. als er eigendomsrecht van kracht is, mag je alleen op je eigen buffels/vissen jagen en schiet, vis je dus neit lukraak om je heen.

    daarom: privatiseer de oceanen.

  4. @Bud [1]: waarmee ik nog niet bedoel dat er dan een overheid moet gaan verhinderen dat er gevist wordt. Greenpeace et al. moeten gewoon trachten mensen te overtuigen met argumenten om geen in zee gevangen vis te kopen.

  7. visvangst van vrij levende vissen is sowieso zéér onliberaal.
    vrijheidsberoving én moord
    kweek dan je eigen vis, dat is je eigendom en je kunt ermee doen wat je wilt

  8. Het artikel heeft gelijk, doch er is ooke en keerzijde.

    De zee kan wel degelijk leeg! We moeten niet de andere kant doorslaan en te denken, dat als we alles vrijlaten het dan vanzelf wel goed komt. Let we, dat is geen pleidooi om dus maar te reguleren, maar dat het vrijwel onvermijdelijke resultaat van vrijlaten zal zijn, een enorme toename van het vangen van vis, tot dast de zee inderdaad bijna ‘leeg’ is. Met als gevolg grote bankroet onder vissers. Veel zalmrivieren zijn zo bijvoorbeeld letterlijk zalmvrij gevist.

    Zo komt er vanzelf een natuurlijk evenwicht, maar wel bij een veel lagere visstand.

    Mijn enige punt: Die keerzijde zal men ook openlijk moeten erkennen bij een overweging.

  9. @Overnight [5]: Ja, al heel vaak. Rivieren/meren gaan erop vooruit, zeeen rondom mondingen van grote rivieren er op achteruit.

    Dat is een oude koe 🙂

    Fosfaten zijn wel degelijk schadelijk. Alleen niets is zwart wit. Fosfaten hebben ook voordelen uiteraard. Zo is het met zo veel milieu’verstoringen’.

  11. Zal vast wel een kern van waarheid inzitten, maar hoe wij nu in de zee vissen met enorme netten en alles wat ertussen zit, maar niet kunnen gebruiken, toch naar boven halen is enorm verwoestend. Dat kun je moeilijk ontkennen vind ik.

Comments are closed.