Ik wil graag een stukje wijden aan het, in mijn ogen, meest absurdeoverheidsinstrument: Ontmoediging.

Het leuke is dat dit woord 2 betekenissen heeft:1: Ont` moe – di – gings – be – leid het -woord beleid dat eropgericht is onwenselijke gedragingen zo weinig mogelijk te latengebeuren, in het besef dat volledig voorkomen of verbieden ervanonwenselijk of onuitvoerbaar is

2: De moed ontnemen.

De overheid gebruikt het ontmoedigen bijvoorbeeld voor:

Roken: Roken is (volgens door overheid gesubsidieerd onderzoek) slecht voor de gezondheid. Het is onwenselijk roken te verbieden dus wordt door accijns te heffen ontmoedigd dat er wordt gerookt.

Contact met de overheid: Onze overheid heeft liever niet dat de burger contact met ze  opneemt aangezien daardoor moeilijke vragen moeten worden beantwoord. Het verbieden van het contact opnemen met de overheid is daarom onwenselijk. Op dit moment wordt het ontmoedigd door dit door procedures zo lastig mogelijk te maken en door vooral niet te reageren op contactverzoeken.

Het absurde zit hem overigens in de kern van dit beleid:

Je hebt een goede en een minder goede optie voor een bepaalde situatie.

We willen graag dat er van de minder goede optie gebruik wordtgemaakt.  Ieder weldenkend mens kan nu 2 opties bedenken:

1 Je maakt de minder goede optie beter als de goede optie.
2(reserve) Je verbiedt het gebruik van de goede optie.

Helaas is er in overheidsland nog een 3e optie: Je maakt de goede optie slechter dan de minder goede optie.

Voorbeeld:

Je hebt een weg door een dorp en een weg eromheen. De weg door hetdorp is sneller want een stuk korter. Op de rondweg staat altijd file. Omwonenden van de weg door het dorp klagen echter over het verkeer.

Nu ga je niet de rondweg beter maken door de maximumsnelheid te verhogen of stoplichten te verwijderen o.i.d. Nee: Je plempt de wegdoor het dorp vol met zeer oncomfortabele drempels, je plaatst stoplichten, je verlaagt de maximumsnelheid en als het even kan maak je ook nog eens een deel éénrichtingsverkeer.

De gemeenteambtenaarkrijgt aan het einde van het jaar een zeer goede beoordeling want hetprobleem (overlast voor de omwonenden) is a
genomen. Dat er duizenden mensen last hebben van de maatregelen wordt natuurlijk even buiten beschouwing gelaten.

Je moet dit eens in de bedrijfswereld proberen…

De gemeenteambtenaar heeft na zijn zeer goede beoordeling besloten dat het tijd wordt om de overstap te maken naar de bedrijfswereld. Hijwordt verantwoordelijk voor de verkoop van het goedlopende product A en het iets minder goed lopende product B.
Zijn baas wil graag dat het marktaandeel van product B groter wordt.

Hij heeft een achtergrond als ambtenaar en werd daar zeer goed beoordeeld voor de klus met de rondweg, hij weet dus precies wat er moet gebeuren: Hij zorgt gewoon dat product A minder verkoopt.

Om de verkoop van product A te ontmoedigen laat hij de kleur van product A wijzigen naar paars met groene stippen. Daarnaast start hij een advertentiecampagne waarin hij meldt hoe slecht product A is. Voila: Het marktaandeel van product B neemt toe en wordt groter als dat van product A.

Hoe zou zijn komende beoordelingsgesprek gaan verlopen?

Vooral linkse partijen grossieren in het ontmoedigen.

Denk aan gebruik van OV (ontmoedigen gebruik auto), milieu (ontmoedigen alles dat leuk is), werkeloosheidswetgeving en diversiteit (ontmoedigen aannemen capabele blanke meneer met grijs haar die nog niet werkloos is), etc.

Al zou ontmoedigen werken dan krijg je een nieuw probleem. Al zou immers de auto optie zo slecht worden dat een ieder de trein pakt dan kan het netwerk dat niet aan. Gevolg is natuurlijk dat dan het gebruik van de trein moet worden ontmoedigd.

Of als er echt diversiteit zou ontstaan in het aannamebeleid, dan wordt de blanke meneer met het grijze haar werkeloos en met hem meerdere blanke meneren met grijze haren. Gevolg is dan natuurlijk ook dat diversiteit weer moet worden ontmoedigd: Het moet dan natuurlijk nog onaantrekkelijker gemaakt worden om zwarte vrouwen met een handicap aan te nemen….

Maar voor ontmoediging gloort hoop:

Als ik mijn stukje teruglees ontneemt het me de moed te geloven dat het ooit nog goed komt. Blijkbaar werkt ontmoediging soms dus toch……

Ingezonden door Theiz

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

6 REACTIES

  1. Ik ben zeer begaan met het milieu, gezonde schone lucht inademen, goede nachtrust zonder storende geluiden, dat soort dingen. Toch vind ik dat er veel meer snelwegen moeten worden aangelegd. Dat mag dan voor sommigen tegenstrijdig lijken, maar ik denk dat het juist gunstig is: de lucht zal er schoner van worden, al was het maar omdat er dan maar liefst 400.000.00 liter brandstof per jaar bespaard wordt doordat er geen files meer staan. Ja u leest het goed, 400 miljoen liter per jaar door de files!
    Ontmoedigingsbeleid werkt averechts. Zo simpel is dat.

    R. Hartman (NI) [3] reageerde op deze reactie.

  2. Elk voordeel heeft zo ook zijn nadeel. Beter een half vol glas dan een half leeg glas!

  3. @Johnny [1]: Helaas, helaas, zo werkt het niet. Niet dat u ongelijk heeft, hoor, maar we hebben het hier wel over de staat.

    Geruime tijd geleden had ik een zeer moeizame mailwisseling mat Verkeer en Waterstaat over het rekeningrijden en de toeritdosering, die files veroorzaakt doordat zware vrachtwagens vlak voor hun ‘invoegmoment’ gedwongen worden te stoppen zodat zij nooit voldoende snelheid meer kunnen ontwikkelen om normaal in te voegen in doorstromend verkeer.

    Op een gegeven moment kreeg ik een lijvig rapport toegestuurd over bevindingen in de Twin Cities (Minneapolis/St. Paul) met lovende statistieken over afname van het aantal ongelukken, minder files etc. etc. Nog los van het feit dat de situatie in Amerika niet 1-op-1 te projecteren valt op de situatie hier viel één ding bijzonder op:

    Eén van die lovende statistieken vermeldde een enorme vermindering van de uitstoot van schadelijke stoffen als gevolg van de maatregelen. Het enige negatieve punt in de studie betrof het feit dat er gedurende de project-periode wel 800.000 gallon (als ik me goed herinner, het was een enorme hoeveelheid) brandstof extra verbruikt werd…

    Op mijn vragen hoe bij een grote toename van verbruik een grote afname van uitstoot gerealiseerd kon worden, en waar dat extra verbruik vandaan kwam als het allemaal zoveel beter doorstroomde heb ik nooit antwoord gekregen…
    Ronald [4] reageerde op deze reactie.

  4. @R. Hartman (NI) [3]:

    Een tijd geleden heb ik Eurlings gemaild met de vraag eens na te denken over het opheffen van opritten.

    Mijn idee is om nl niet de optrekkende invoegers op de snellere rechterstrook in te laten voegen maar om het snelle verkeer van de linkerbaan naar de iets langzamere midden of rechterstrook in te laten voegen. De invoegstrook is daarmee geen invoegstrook meer maar wordt automatisch de meest rechterbaan. Ook hier uiteraard geen reactie. ( kost ook geen geld, alleen wat strepen verplaatsen op het wegdek. Als het geen vermogen kost zal het wel niet werken.)

    Tevens stelde ik voor om het vrachtverkeer wat rijdt onder het zg. “eigen vervoer” toe te staan om ook vracht voor derden te laden. Hiermee worden “lege” kilometers vermeden. Hoewel een relatief kleine bijdrage aan het fileprobleem is het wel direct te realiseren en is het volledige kosteloos. Ook een mooi voorbeeld van voorrang van ontmoedigen op bemoedigen.

  5. Nog een mooi voorbeeld van ontmoedigen:
    http://www.rtvoost.nl/nieuws/default.aspx?nid=109237

    Men wil gebruik van de goede oplossing (lange vrachtwagens) voorkomen zodat er gebruik wordt gemaakt van de minder interessante oplossing (trein). In plaats van het verplichten van de trein wordt er gekozen de beste oplossing (lange vrachtauto’s) te verbieden waardoor men gebruik gaat maken van de iets minder goede oplossing (kortere vrachtauto’s). Het doel, dat gebruik gemaakt gaat worden van de trein, zal echter niet worden bereikt.

    Om even de gevolgen aan te geven: er moeten straks drie vrachtauto’s heen en weer gaan rijden in plaats van de huidige 2 lange vrachtauto’s.
    We hebben weer eens wat bereikt met de EU en de lobbygroepjes… We kunnen weer trots zijn.

    R. Hartman (NI) [6] reageerde op deze reactie.

Comments are closed.