Belastingen zijn een behoorlijke last voor de zwakkeren in de samenleving. Ondanks dat het motto de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten zo vaak gebezigd wordt. Het heffen van belasting over inkomens op of rond het bestaansminimum gaat elke sociale doelstelling te buiten. Als mensen toch nog niet in hun bestaan kunnen voorzien, hoe kun je dan nog even langs komen met het verzoek om nog even een bijdrage te doen voor de staatskas.
Het is zeker niet uitzonderlijk dat mensen minder verdienen dan het minimumloon. Mensen met een laag inkomen kunnen ook in deeltijd werken en dan komen ze alsnog uit op een inkomen dat onder het minimumloon ligt.
Laten we eens kijken naar zeventig procent van het minimumloon. Dan verdien je ongeveer 1000 euro per maand. Maar dan moet je toch nog steeds 120 euro inkomstenbelasting betalen. En als dit geld wordt uitgegeven dan gaan daar nog eens btw en accijns overheen. Als je nauwelijks of niet in je onderhoud kunt voorzien dan is honderd tot tweehonderd euro heel veel geld. De grens voor het betalen van inkomstenbelasting ligt zelfs bij 525 euro. En dat is uiteraard ruim onder bestaansminimum.
Deze mensen kunnen vaak wel aanspraak maken op allerlei regelingen zoals de huurtoeslag. Maar dit lijkt me nogal een omslachtige werkwijze. Eerst creƫer je een probleem door mensen die het niet kunnen betalen toch belasting te laten betalen. En vervolgens ga je Sinterklaas spelen door deze mensen cadeautjes te geven. Niet alleen een kromme oplossing ook een zeer kostbare. Want deze werkwijze houdt heel wat ambtenaren van de straat.
Het is veel efficiƫnter om de arbeidskorting flink te verhogen. Verhoog deze arbeidskorting met tweehonderd euro per maand en dan hoeft er tot het minimumloon geen belasting betaald te worden. Allerlei regelingen zoals huurtoeslagen kunnen dan worden afgebouwd. Doordat een hele bureaucratische schakel verdwijnt zijn er twee voordelen. Ten eerste bespaar je veel geld door mensen het geld direct te laten houden in plaats van het rond te pompen door de bureaucratie. Ten tweede zullen de armsten veel minder afhankelijk zijn van allerlei bijzondere regelingen.
Deze belastingvoordelen moeten wel bekostigd worden uit het verkleinen van de overheid. De belastingen op overige inkomens moeten zeker niet worden verhoogd. Lastenverzwaringen zullen ervoor zorgen dat de groei van de werkgelegenheid afneemt. Dit is uiteraard ook schadelijk voor de werklozen.
Door de lagere belasting voor de lagere inkomens zal de motivatie onder die groep om aan het werk te gaan toenemen. Dit zorgt voor nog een besparing in kosten. Het verlagen van de belasting op lagere inkomens heeft nog talloze andere voordelen. Zo kan de armoede erdoor afnemen hetgeen ook betekent dat de steun op dit gebied kan worden afgebouwd. Nu wordt er steun gegeven aan de armen nadat er eerst geld is afgenomen. Dat is uiteraard het paard achter de wagen spannen.
De belastingheffing op de laagste inkomens kan wat mij betreft helemaal verdwijnen. Dus zeker tot aan het minimumloon de inkomstenbelasting naar nul euro. Er zijn vele voordelen. De armoede onder mensen met een laag arbeidsinkomen zal afnemen. Het functioneren van de arbeidsmarkt zal verbeteren waardoor de werkloosheid afneemt. De kosten voor armoedebestrijding, huurtoeslag en dergelijk zullen lager worden. En er zal een flink stuk bureaucratie verdwijnen waardoor er veel kosten worden bespaard. Maar het belangrijkste is wel dat de armsten hun eigen geld gewoon mogen houden. Het is niet te geloven dat de armsten belasting moeten betalen en vervolgens hun hand op moeten houden om dat geld weer terug te krijgen.
Waarom makkelijk doen, als het ook moeilijk kan !!
Zeer heldere en solide argumentatie Marcel. Mijn complimenten! š
Hier kan je imho ook mee aankomen bij de Haagse politiek. Zeker nu. Zowel links als rechts zullen je dan een luisterend oor bieden.
Belastingen verlagen of afschaffen? Nooit van gehoord. Volgens mij gebeurt dat alleen na bloedige revoluties, waarna ze weer langzaam stijgentot aan de volgende revolutie of machtsovername
Dit plan gaat niet uitgevoerd worden, om de eenvoudige reden dat de overheid erbij gebaat is dat het belastingsysteem zo ondoorzichtig mogelijk is.
Ten eerste omdat, als je alle subsidies en toeslagen verrekent met de te betalen belasting, niemand meer een voordeeltje denkt te kunnen krijgen uit het belastingstelsel, en niemand meer het idee heeft dat hij er zelf beter van wordt (of in elk geval: minder slecht van wordt dan de rest).
Ten tweede omdat de basis van macht naar je toetrekken nu juist is: verdeel & heers. Je moet verdeeldheid zaaien. De groep huursubsidie-ontvangers moet de groep huizenbezitters als ‘de vijand’ zien. De groep OV-reizigers moet de groep automobilisten als ‘de vijand’ zien. De groep werknemers moet de groep werkgevers als ‘de vijand’ zien. Alleen door het volk verdeeld te houden, voorkom je dat men zich verenigt en jou als overheid ineens als ‘de vijand’ gaat zien.
Armin [9] reageerde op deze reactie.
“Door de lagere belasting voor de lagere inkomens zal de motivatie onder die groep om aan het werk te gaan toenemen. Dit zorgt voor nog een besparing in kosten.”
Dat weet ik zo net nog niet. In elk geval zal het niet motiveren om meer te gaan verdienen want dan moet je ineens belasting betalen.
En dat schiet dan niet op. En hoewel ik tegen veel belasting betalen ben, moet er wel wat betaald worden om zaken draaiend te houden die anders niet blijven draaien. Ook voor de armsten onder ons! Die genieten mee van vele zaken waarvoor anderen belasting betalen. Dus niet alleen loon naar werken, maar ook belasting betalen naar genieten.
Het minimumloon is een verwerpelijk begrip dat dient te worden afgeschaft. Ik heb er problemen mee dat dit in welke hoedanigheid ook als deel van een oplossing wordt gepresenteerd. Door het minimumloon sluiten we tal van mensen buiten mbt de arbeidsmarkt en maken we deze afhankelijk van ofwel de overheid ofwel de charitatieve instellingen.
Ja, ten kosten van anderen die dus wel (en nog meer) belasting mogen betalen. Als iemands economische waarde laag is, moet hij dan extra beloond worden? Door ofwel inkomensoverdrachten, ofwel vrijstelling van belastingen? Dat is in principe niet juist. Bovendien, aannemende dat dit wel juist is, waarom moeten de voordelen van het afschaffen van deze bureaucratische carroussel ook nog eens worden toebedeeld aan de armen? Zodat zij nog meer profiteren op (geweldadig afgedwongen) kosten van anderen?
Punt 1: armoede bestrijding is niet effectief. In NL zitten veel families al generaties lang in gesubsidieerde woningen, en ontvangen mensen al generaties lang diverse toeslagen. We zijn afgegleden naar een natie van klagers die heel hard om hun rechten schreeuwen maar vaak weigeren om hun eigen situatie eens goed aan te pakken. Armoede bestrijding klinkt sympathiek maar werkt gewoon niet blijvend, het is niet meer dan een pleister waaronder het gaat etteren. Armoedebestrijding kan wel, maar dat vereist deregulatie en geen inkomensoverdrachten. (heb ik het even verderop over)
Punt 2: Laat me raden. Huurtoeslag en armoedebestrijding zeker wederom te betalen middels afgedwongen solidariteit ten koste van de wel economisch productieve medemens?
Waarom toch steeds die pre occupatie met de zwakkeren in de samenleving? Zelfs op sites als deze. Het is een vele malen ernstiger probleem dat de economische eigendom van de arbeidsprestaties voor de succesvollen in dit land op een gegeven moment voor 52 procent over gaan naar de staat.
Juist de armen in dit land hebben veel te winnen bij deregulatie. 1] mbt werk. In veel andere landen kan je op bepaalde plekken langs de weg gaan staan en als dagloner zonder papierwinkel aan de slag. Hierdoor leert men nieuwe vaardigheden, en als men goed is, kan men zo gemakkelijk doorstromen naar vastere vormen van werk. Deze route is in NL onmogelijk. 2] mbt woning. In NL zijn alle goedkope woningen gesloopt en de overige gereonoveerde woningen die gesubsidieerd beneden marktwaarde worden aangeboden zijn allen reeds bezet. De enigen die nog goedkope direct beschikbare woonruimte aanbieden worden vervolgd en zwart gemaakt als uitbuitende huisjesmelkers. 3] mbt eten en genotsmiddelen. Accijns op tabak en alcohol zijn zeer hoog en hakken soms flink in op het besteedbare inkomen. Etcetera, etcetera. Deregulering en belastingverlaging (op onder andere genotsmiddelen) is hier het antwoord, niet special interest wetgeving en bevoogdende accijnsmaatregelen.
Het is volgens mij een overigens veel gemaakte denkfout dat men een betere maatschappij kan baseren op differentiatie in belastingtarieven. Die denkfout noem ik socialisme.
Marcel, sorry voor ’t botte einde, je artikel toont heel mooi de irrationaliteit van de huidige situatie aan. Maar qua moraliteit ben ik het niet helemaal met je eens. Het is echter daardoor wel geschreven in een vorm die velen in de maatschappij herkennen, waardoor wellicht toch een stap gezet wordt in de richting van minder overheid. En dat is alleen maar toe te juichen, met genoeg kleinde stapjes in de juiste richting kom je er ook!
Tijdje terug de nieuwe Robin Hood film gezien. Manier van innen deed me sterk denken aan de praktijken van JK de Jager en consorten.
Op zich eens, doch …
Laten we eens kijken naar zeventig procent van het minimumloon. Dan verdien je ongeveer 1000 euro per maand. Maar dan moet je toch nog steeds 120 euro inkomstenbelasting betalen
Iemand die werkt en 12000 per jaar verdient betaalt over 8524 (12K – 1987 – 1489) premie en belastingen. Het belastingtarief is 2,30%. Ofwel die betaalt zelfs 196 euro.
Goed flauw, maar ik gebruik dit ook enkel als aanzetje op het volgende punt. De meesten zullen mmers verbaasd zijn overd ie 2,3%. JHe betaalt toch veel meer?
Ja, maar dat is geen belasting. Dat zijn premies. Welliswaar onliberaal verplicht en vaak – zoals meestal als de staat het runt – slecht van kwaliteit tegen een hoge prijs. Maar het zijn nog steeds verzekeringen.
Voor het algemeen belang ga je pas betalen als je de 42% schijf in gaat en dan nog hebben hypotheekrenteaftrek, pensioen en wat persoonsgeboden aftrek nog flink wat uitstel.
Ondanks de PvdA retoriek over villa-subsidies en de wens van Groen Links om pensioenpremies niet langer aftrekbaar te maken voor hogere inkomen, betaalt 10% van de rijksten 70% van alle inkomstenbelastingen.
Neem je premies mee, kwam gisteren het mooie bericht van onze eigen CBS, dat 20% rijkste nog steeds 50% van de premies en inkomstenbelastingen betalen.
In dat licht is het ronduit crimineel om de aftrekposten van de hogere inkomen aan te pakken, want ze hebben reeds een extreem hoge belastingdruk.
Het verhogen van de arbiedskorting is dan ook een uitstekend middel omdat het die druk bovenaan ook ietsje verlicht. Dat is echter ook de reden waarom de SP en GL historisch tƩgen dit middel zijn.
Ironisch, dat men de lagere inkomens die enkele tientjes wil onthouden, omdat de hogere uitgedrukt in % (maar niet in realiteit want nominaal krigen ze evenveel) meer profiteren.
@Dennis Snel [4]: En ten derde, omdat het de niet werkenden niet zal helpen …
Onderschat dat niet! Linkse partijen halen veel stemmen uit de niet-werkenden.
Comments are closed.