Subsidie is in mijn ogen niet meer dan geld van de een stelen, om dat vervolgens de ander te geven. Hieronder een voorbeeld hoe die verdeling in de kunst en cultuur is. 

Een citaat van www.inoverheid.nl :

Kunst & cultuur kost overheid 1,7 miljard

Gemeenten, provincies en de rijksoverheid gaven vorig jaar ongeveer 1,7 miljard euro uit aan kunst- en cultuursubsidies. Dit komt neer op gemiddeld 100 euro voor iedere Nederlander. Dat blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws. De nieuwsrubriek bracht vrijwel alle kunst- en cultuursubsidies in kaart.

Van de dertig grootste gemeenten betalen Rotterdammers het meest aan kunst en cultuursubsidie: 188 euro per inwoner. In totaal besteedt Amsterdam het meest, namelijk 135 miljoen euro, wat neerkomt op 176 euro per Amsterdammer. Van de dertig grootste gemeenten geven Dordrecht en Westland het minst uit, circa 30 euro per inwoner.

Aan het onderzoek van RTL Nieuws deden 350 gemeenten mee. In totaal keerden ze vorig jaar ruim 1 miljard euro aan kunst-en cultuursubsidies uit. Van alle gemeentelijke kunst- en cultuursubsidies gaat 65 procent naar de bibliotheek en het Centrum voor de Kunsten, de vroegere ‘muziekschool’.

De rijksoverheid heeft 400 miljoen euro aan subsidies te vergeven. Een kwart daarvan, 100 miljoen euro, gaat naar de grote klassieke orkesten van Nederland. Aan beeldende kunst besteedt het Rijk 45 miljoen euro, wat neerkomt op 11 procent van het totaal.

De Nationale Reisopera ontving, in verhouding tot het aantal bezoekers, de meeste rijkssubsidie: 8,7 miljoen euro. Per bezoeker (45.000 bezoekers) komt dat neer op 194 euro. De Nederlandse Opera in Amsterdam krijgt 25 miljoen euro subsidie van het Rijk. Gezien de 146.000 bezoekers in 2009 is dat 175 euro per bezoeker. Het subsidiebedrag is hoger dan de prijs van het duurste kaartje (1e rang: 110 euro).

(Einde citaat. Bron: http://www.inoverheid.nl/artikel/nieuws/1974830/kunst–cultuur-kost-overheid-17-miljard.html?utm_source=nieuwsbrief&utm_medium=email )

Maar ook het openbaar vervoer wordt zo uit de opbrengsten van de auto gesubsidieerd. En er zijn nog meer talloze voorbeelden. Uitkeringen, financiële voorzieningen voor mensen met kinderen, publieke omroepen, politieke partijen, de EU, enz. Er bestaat zelfs (zie foto bij dit artikel) een subsidie-almanak, waarin u kunt vinden hoeveel geld er voor uw hobby’s nog “op straat” ligt te wachten en waar u dit kunt halen…

Het voorbeeld van de Nederlandse Opera in Amsterdam geeft duidelijk aan hoeveel de kaartjes voor de duurste plaatsen hadden moeten kosten: die € 110 die men aan de kassa betaalt PLUS die € 175 subsidie = € 285 per kaartje. En dat alles voor de HOBBY van enkelen.

Betaalt u uw pleziertjes de volgende keer lekker helemaal zelf en steel die € 100 niet jaarlijks meer van mij, alstublieft.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

7 REACTIES

  1. Naast de diverse vormen van subsidies is er ook nog eens de percentage regeling beeldende kunst die wellicht niet in dit onderzoek is meegenomen. Dit betekent dat een bepaald percentage van de bouwsom van openbare gebouwen besteed dient te worden aan kunst.

    http://nl.wikipedia.org/wiki/Percentageregeling_beeldende_kunst

    Als je ooit over de A6 hebt gereden en die lelijke betonnen olifanten hebt gezien weet je nu wie die betaald heeft:

    http://nl.wikipedia.org/wiki/Olifanten_van_Almere

  2. Als nu toch bezuinigd moet worden omdat de overheid het in het verleden zo slecht gedaan heeft, is sluiting van het ministerie van cultuur enz. wel een erg voor de hand liggende stap.
    Uiteraard sluiten en stoppen van al hun activiteiten.

  6. @Rob ter Horst [5]: Met dat verschil, dat iedereen zich vrijjwillig kan verzekeren. Als je niet wilt meebetalen aan de schade van een ander, verzeker je jezelf eenvoudigweg niet. Dan ben je zelf verantwoordelijk voor eventuele schades en/of ziekten, je kunt daar zelf voor sparen (want bij geen overheid houd je ruim het dubbele van je geld over) of je bent afhankelijk van liefdadigheid.

    Veel niet-libertariërs op deze website, denken dat libertariërs een hekel hebben aan collectieven. Dat is niet zo. Zo lang een collectief vrijwillig is, is iedereen vrij zich aan te sluiten bij wat dan ook en hoe groot dat collectief dan ook is.
    Alleen… DWING anderen er niet toe om deel te MOETEN nemen aan een collectief. Zoals in het geval van overheden.

    Dus er is niets mis met het vrijwillig verzekeren in een of ander verzekeringscollectief, waarvan je weet dat anderen voor jou betalen of jij voor een ander. Als het maar vrijwillig is. En transparant hoe de regeltjes zijn waaraan je vrijwillig meedoet, wat de consequenties zijn als je uit wilt stappen en je ergens anders wilt verzekeren en dat je genoegdoening krijgt wanneer eenzijdig de regeltjes van de verzekering blijken te veranderen.

    Moeilijker is het echt niet. Allemaal mogelijk zonder overheidsdwang. Is het nu zo moeilijk om de dwang van de overheden in te zien? Ik begrijp dat niet. Niet alleen uit jouw reacties, dus niet direct persoonlijk, maar verspreid over deze website.

    Is het verschil zo onduidelijk tussen gedwongen mee te moeten betalen aan de kaartjes voor nota bene een pleziertje van iemand anders (in dit voorbeeld de opera e.d.) en het vrijwillig sparen/verzekeren of anders maar niet mee kunnen doen met iets?
    Ik moet ook dingen laten schieten, omdat ik er geen geld voor heb. Wat is daar zo erg aan? Waar is het verantwoordelijkheidsgevoel gebleven, waarmee mensen hun eigen handelswijze en vrijheden kunnen onderbouwen?

  7. “Alleen… DWING anderen er niet toe om deel te MOETEN nemen aan een collectief. Zoals in het geval van overheden.”

    Wie wordt er dan toe verplicht om een bepaalde overheid te kiezen?

Comments are closed.