Cuba werd na de val van de Sovjet Unie geconfronteerd met een totale ineenstorting van hun “moderne” economie en werd gedwongen economische soevereiniteit te ontwikkelen.

Ik vind deze documentaire erg inspirerend.

Neem de tijd dit verhaal te horen. De boodschap is wellicht actueler dan ooit.

Sen Huwa

PS: de verbinding is traag

http://www.livevideo.com/video/mercofspeech/CD893609A0CB495D9A9CF04AC9E4AEFF/power-of-community-how-cuba-.aspx

10 REACTIES

  1. Dankjewel!

    Het eerste gedeelte over Peak Oil vind ik minder interessant maar het tweede deel des te meer.

  2. Ik zal graag een stukje grond willen en mijn eigen groente en fruit gaan telen.

    In Cuba krijgt iedereen de mogelijkheid om dit te doen.

    Terug naar kleinschaligheid en verantwoordelijkheid.

    Think global, act local.

  3. Woonden we maar in Cuba…
    Of in het door rebellen beheerste Noord-Ivoorkust…

    Blind geworden voor de zegeningen hier? Men kan elkaar de rampspoed gemakkelijk aanpraten blijkbaar. Wie dit blog leest, na een tijd afwezigheid, ziet vooral de ene ramp na de andere ramp passeren. Zou er een onderling ‘sfeertje’ kunnen ontstaan, waardoor men elkaar aanspoort voortdurend de volgende crimineel en het volgende zwarte scenario op te zoeken?

  4. @Sen Huwa [7]:

    En ik niet. Nu wonen we beiden in Nederland (denk ik): wie moet nu gelijk krijgen? Een meerderheid van stemmen is zo gek niet bedacht. De alternatieven zijn een minderheid van stemmen (vooral onlogischer) en unanimiteit van stemmen (onmogelijk).
    Liever zag ik geen socialisten in de regering. Maar tegelijk besef ik dat je deze anders-denkenden niet kunt verbannen of de mond kunt snoeren. We moeten er dus uit zien te komen en vooralsnog lijkt de overleg-democratie de beste methode.

  5. @Sen Huwa [7]:

    Ik heb een groot deel van het filmpje doorgeworsteld. Hoe kan dit inspirerend zijn? We zien vooral hoe Cuba geheel afhankelijk was van de leifdadigheid van de USSR. Toen dit wegviel raakte Cuba in een nog grotere crisis dan daarvoor. Een gebrek aan alle middelen ontstond, dusdanig dat haast alle inwoners werden terug geworpen op een staat van eenvoudige boer, die wat voedsel voor zichzelf moet verbouwen.
    Leve de achteruitgang!
    Intussen wordt door trieste mensen het intermenselijke relatie-voordeel benadrukt. En al die tijd mogen de mensen vooral wachten…, wachten,… en wachten… tot de overheid eindelijk weer iets heeft bedacht, dat meestal een doekje voor het bloeden is.
    Dat een libertarier dit allemaal inspirerend vindt, verbaast mij nog het allermeest.
    Dit land schijnt verworden tot een primitieve staat, waarbij voedsel voor zichzelf vergaren de hoofdbezigheid voor de meesten geworden lijkt te zijn. En vele hoogopgeleiden zich met hun daktuintjes in leven moeten houden. Wat een treurigheid.

  6. Beek, ik vermoed dat je het filmpje of niet bekeken hebt, of helemaal niet begrepen hebt. Dat laatste zij jou vergeven.

    In de communistische tijd waren zij afhankelijk van de Sovjet Unie alsook van olie. Zij waren niet vrij maar verslaafd en afhankelijk.

    Thans bezit meer dan 85% van de inwoners een eigen huis en een eigen stukje grond.

    Hun energieconsumptie is enorm gedaald terwijl hun gezondheid is toegenomen. Er zijn thans meer universiteiten in Cuba dan ooit. Zij hebben de meest hoog opgeleiden in Latijns Amerika. Zij exporteren nu kennis over duurzame voedselproductie.

    Wat weinig Libertarisch maar wel heel inspirerend is, is het feit dat zij veel gezonder zijn gaan omgaan met onze Aarde. Zij zijn zich gaan beseffen dat het niet alleen belangrijk is WAT je eet, maar HOE het voedsel tot stand is gekomen.

    Zij hebben permacultuur en duurzame teelt tot nationale wijsheid opgetild.

    Je moet het willen zien Beek.

Comments are closed.