Wat zou je doen, als je vanaf morgen niet meer hoeft te werken? Zou je dan je baan houden? Zou je in de avond blijven studeren voor je NIMA-A diploma en blijven solliciteren bij bedrijven die je eigenlijk niet kent?

Als je vanaf morgen niet meer hoeft te werken, kan het zijn dat je heel anders gaat kijken naar die zaken die je de afgelopen jaren hebt nagestreefd.

Mogelijk durf je dan pas aan jezelf toe te geven dat je jouw baan helemaal niet zo prettig vindt en eigenlijk voornamelijk studeert om meer geld te kunnen verdienen.

Mogelijk kom je dan voorzichtig tot de conclusie dat je helemaal niet vrij was. Zelfs in de zaken die je nastreefde, was je eigenlijk niet vrij.

Je was aan het produceren.

Dit had je al vroeg op school geleerd. Je produceerde goede cijfers, diploma’s, gewenst gedrag, gewenste resultaten en goede beoordelingen.

Produceren komt van buiten, creëren komt van binnenuit

Als je dat vanaf morgen niet meer hoeft, zul je wellicht even moeten afkicken van je aangeleerde productie-ambities. Als je daar helemaal los van bent, ga je jezelf mogelijk afvragen wat je dan zou willen doen. Wat je dan gaat doen, komt waarschijnlijk van binnenuit en dat heet creëren.

De huidige economie is productie-georiënteerd. In een productie-economie zijn mensen zelden vrij, ook al hebben dat zelf niet eens in de gaten.

In een economie waarin creativiteit centraal staat, zullen mensen bij zichzelf te rade moeten gaan wat hen werkelijk drijft, wat hun passie is en waar je hen midden in de nacht nog voor wakker zou mogen maken. Bij wijze van spreken.

Ik ben lang geleden gestopt met produceren en gestart met creëren. Daar valt een goede boterham mee te verdienen dus vertel mij niet dat de schoorsteen wel moet blijven roken. Deze rookt nu beter dan vroeger.

Vertel me ook niet dat de hypotheek moet worden betaald, want deze betaal ik ook elke maand.

Stoppen met produceren, is kiezen voor vrije creativiteit. Creaties verkopen in mijn ervaring veel beter dan producten en zijn bovendien veel leuker om te maken.

In de economie van morgen praten we misschien wel van arbeidscreativiteit.

Wat ga jij volgende week doen? Iets produceren of iets creëren?

Hoe vrij durf je te denken?

Sen Huwa

75 REACTIES

  1. Klopt, maar je kunt prima tot die conclusie komen en toch gewoon verder gaan, je werk zijn plaats gevend, die het verdient en niet meer. Werken om te leven en niet andersom dus. Genieten van de geneugten des levens, die je inkomen je mogelijk maken.

  2. Dat kan een bepaalde rust geven. Toch doet dit volgens mij de mogelijkheden van menig mens te kort.

  3. Wat een vaag stuk. Als ambtenaren op deze manier zouden redeneren en handelen, zou de samenleving heel snel in elkaar donderen.

  4. “Ik ben lang geleden gestopt met produceren en gestart met creëren.”

    Wat bedoel je daar precies mee? Ik denk nu aan de wet van Say.

  5. Klinkt mij in de oren als “Doe het werk wat je echt leuk vindt” waar op zich natuurlijk niets mis mee is, maar het is niet altijd realistisch. Kunstenaars doen waar ze zelf zin in hebben, niet wat verkocht wordt. En ze hebben bijna allemaal een uitkering nodig. Dus?

  6. @Sen Huwa [6]:

    “Het is maar de vraag of ambtenaren moeten creëren. Over het algemeen ben ik niet zo blij met hun creaties.”

    Dat is de hedendaagse decadentie. Ambtenaren worden door sommigen niet meer gewaardeerd. Terwijl zij hun werk graag en geweldig doen.

    “Een minimale overheid zou creativiteit moeten bevorderen en wellicht faciliteren.”

    Op het woordje minimale na helemaal mee eens.

    “Hoe luidt de wet van Say?”

    productie=consumptie

    Ambtenarenkraker [13] reageerde op deze reactie.

  7. Het volgen van je passie ontslaat je niet van jouw verantwoordelijkheid om voor jezelf te zorgen. Dat geldt ook voor kunstenaars.

    Creativiteit komt van binnen maar dient gericht te zijn op de maatschappij. Wat heeft het voor zin iets te creëren waar niemand wat mee kan? Het komt dan wel van binnen, maar het sluit niet aan op de maatschappij.

  8. Mooi verhaal maar jouw creaties moeten geld opbrengen en dat geld moet worden verdiend door de kopers en wordt verdient met…produceren. Helaas, ’t is niet anders.
    Als iedereen gaat creëren i.p.v. produceren kom je uiteindelijk uit bij ruilhandel en daar is niets mee mis maar hoe meer dan 6 miljard mensen moeten gaan ruilhandelen is mij een raadsel.
    Wij moeten dus terug naar een veel kleiner aantal mensen.

    Sen Huwa [11] reageerde op deze reactie.

  9. Ambtenaren hebben veel te veel ruimte om te doen wat zij leuk vinden. Dat zal inderdaad wel bevrediging bij hen moeten geven, maar duurzaam is het niet. Het helpt de maatschappij niet.

    Creativiteit komt pas echt tot haar recht wanneer het leidt tot duurzame verbetering van de maatschappij.

    Over de wet van Say.

    Stop met consumeren.

  10. @René [9]:
    Ik weet niet of dit alleen kan met ruilhandel. Mijn klanten betalen mij (voorlopig nog) gewoon met euro’s.

    Het probleem is dat het woord creativiteit vaak veel te abstract en te soft wordt benaderd. Het heeft niets te maken met het breien van wollen sokken. Het gaat er om waar de inspiratie vandaan komt.

    René [16] reageerde op deze reactie.

  11. “Dat is de hedendaagse decadentie. Ambtenaren worden door sommigen niet meer gewaardeerd. Terwijl zij hun werk graag en geweldig doen.”

    De papierproducerende ambtenaren zijn grotendeels overbodig. Dat is nou echt werken om te werken en heeft niets te maken met het minimale doen om de behoeften te bevredigen en de rest van de tijd te besteden aan leven.

    “Hoe luidt de wet van Say?”

    Een andere wet luidt, of die van Say is, weet ik niet: bureaucratieën hebben de neiging uit te dijen. Een functionaris, die het duffe papier- en computerwerk als zijn roeping ziet, bedenkt een database of een tijdschrijfsysteempje en krijgt zijn collega’s zo gek daar tijd in te steken. Dan komt er een communicatiemuts, die degenen, die het echte werk doen, vertellen, dat ze niet “communiceren” en “de klant niet kennen” en vervolgens moeten ze alle klantencontacten vastleggen. Dan heb je nog de zich indekkende ondersteunende afdelingen, die zich indekken en alleen iets met een formuliertje (dus van je collega) doen, omdat er één keer eens iets is misgegaan. Kortom: je hebt heel snel een gigantische bureaucratie vanwege al die positiehandhavers.

    Tot slot iets over creativiteit. Verschillende kunstenaars zullen je vertellen, dat het 10% inspiratie en 90% transpiratie is.

    Sen Huwa [14] reageerde op deze reactie.
    Ambtenarenkraker [15] reageerde op deze reactie.
    Civil Servant [19] reageerde op deze reactie.

  12. @Civil Servant [7]:

    “Ambtenaren worden door sommigen niet meer gewaardeerd. Terwijl zij hun werk graag en geweldig doen. ”

    Klopt. Ze doen hun werk graag. Zo zie ik regelmatig van die over het paard getilde melkert-jongens bonnetjes onder ruitenwissers van auto’s proppen net nadat de parkeermeter is afgelopen. Wie kan een dergelijke “service” nou niet waarderen ?

  13. @Vilseledd [12]:
    De creaties die ik verkoop, zijn ook niet ontstaan op een zonnige zaterdagmiddag. Deze heb ik in jaren ontwikkeld.

    Daar zit veel tijd en energie in. Nog steeds.

    Creativiteit is niet alleen iets van kunstenaars. Ik ben ook een kunstenaar maar ik creëer praktische tools i.p.v. bijvoorbeeld schilderijen.

    Iedereen is een kunstenaar.

    Scrutinizer [17] reageerde op deze reactie.

  14. @Vilseledd [12]:

    “De papierproducerende ambtenaren zijn grotendeels overbodig.”

    Klopt. Het wachten is op de terugkeer van de Argentijnse Piloot met Ervaring en een soort nederlandse Pinochet die het Brede Maatschappelijke Experiment “Kan Deze Ambtenaar Vliegen Zonder Parachute” als vervolg op het experiment “Kan Deze Politicus Vliegen Zonder Parachute” uit gaat voeren.

  15. @Sen Huwa [11]: -Mijn klanten betalen mij (voorlopig nog) gewoon met euro’s.-

    Dat bedoel ik dus, euro’s die verdiend werden met productie.

  16. Sen, zoals altijd, een stuk vanuit het hart. Wat mensen eens moeten leren is dat de juiste balans in een vrije wereld vanzelf ontstaat. Men leeft nog in de illusie dat als men vrij is, men dus de hele dag lui onder een boom gaat hangen met af en toe een krabbel aan het achterwerk, en that’s it.

    De oude hersenspoeling is wat dat betreft bij velen onder ons nog steeds intact. Beste mensen, laat dat nu eens los, iemand die graag wilt bouwen, doet dat straks ook nog.

    Een voorbeeld uit de praktijk. Ik heb in de bouw metselaars gesproken en als je dan vraagt, wat ben je aan het doen? Dan zijn er grofweg 2 antwoorden, de ene zegt dat hij een mooi functioneel gebouw aan het maken is, de ander zegt dat hij stenen op elkaar stapelt met wat cement er tussen. Nu kan ik je vertellen dat de persoon met het eerste antwoord heel graag creert en zijn werk in een vrije maatschappij blijft doen, want immers het werk levert genot op. De persoon van het 2e antwoord zal stoppen in een vrije maatschappij. Je hebt dus uitstroom. MAAR, want die is er altijd, er zullen ook mensen (MBO HBO WO klasse) zijn die in het slavinistische systeem nooit voor dit beroep gekozen zouden hebben omdat het als “zonde” zou worden ervaren (meestal door ouders). Nu zij vrij zijn kunnen ook zij hun hart volgen, want veel “slimme” mensen zouden toch graag “dommer” werk willen doen, omdat daar de passie ligt.

    Vertrouw er nou gewoon eens op dat het goed komt. En er kunnen altijd situaties ontstaan die niet ideaal zijn, maar waar samen gewerkt wordt, komen we er samen wel uit. We hebben dan iig de vrijheid met een veel grotere kracht om problemen echt op te lossen.

    Nu heb je het huidige verre van ideale slavensysteem met maar een enkeling die op de plek van bestemming komt, de rest dient er als in een hanegevecht wijzer van proberen te worden.

    Je wordt geboren met een doel, dat doel kun je alleen volgen in een vrije samenleving, en nee dan zijn we straks niet allemaal brandweerman/vrouw of piloot :-))

    http://www.nieuw-nederland.nu

    Sen Huwa [24] reageerde op deze reactie.

  17. @Vilseledd [12]: “Een andere wet luidt, of die van Say is, weet ik niet: bureaucratieën hebben de neiging uit te dijen. Een functionaris, die het duffe papier- en computerwerk als zijn roeping ziet, bedenkt een database of een tijdschrijfsysteempje en krijgt zijn collega’s zo gek daar tijd in te steken. Dan komt er een communicatiemuts, die degenen, die het echte werk doen, vertellen, dat ze niet “communiceren” en “de klant niet kennen” en vervolgens moeten ze alle klantencontacten vastleggen. Dan heb je nog de zich indekkende ondersteunende afdelingen, die zich indekken en alleen iets met een formuliertje (dus van je collega) doen, omdat er één keer eens iets is misgegaan. Kortom: je hebt heel snel een gigantische bureaucratie vanwege al die positiehandhavers.”

    Maar je miskent de tucht van de markt waaraan bedrijven en overheden onderworpen zijn. Als zij hun werk niet goed doen, krijgen ze vanzelf minder klanten.

  18. Ik probeer juist een onderscheid te maken tussen productie en creatie.

    Wat ik maak en verkoop, komt voort uit innerlijke motivatie. Niet omdat een baas zegt: maak dit en verkoop het.

    Ik probeer daarnaast ook te benadrukken dat veel mensen hun energie en tijd spenderen aan werkzaamheden die slechts in geringe mate aansluiten op hun innerlijke motivatie.

    Zij zijn in feite niet vrij om hun tijd, energie, zweet en doorzettingsvermogen in te zetten voor hun eigen idealen.

  19. @Scrutinizer [17]:
    Ik heb jarenlang als werknemer gewerkt. Dat gaf een zekere bevrediging maar ik had tevens moeite om te passen in het systeem van een organisatie. Het voldoen aan externe verwachtingen, ging ten koste van mijn arbeidscreativiteit.

    Ik vond al jaren dat Chinese bloemkoolsnijmachines te duur waren en veel te snel uit elkaar vallen.

    Daarom besloot ik zelf een Chinese bloemkoolsnijmachine te maken die vrijwel niet kapot gaat, makkelijk te bedienen is en aantrekkelijk is geprijsd.

    Theoretisch voorbeeld.

  20. @Het Front [18]:
    “De oude hersenspoeling is wat dat betreft bij velen onder ons nog steeds intact. Beste mensen, laat dat nu eens los, iemand die graag wilt bouwen, doet dat straks ook nog.”

    Dat is inderdaad een diep geworteld paradigma. Men is zo ver verwijderd van hun creatieve bron dat men deze niet vertrouwd als inkomendekkend. Men zoekt nog steeds naar impulsen (opdrachten) van buiten om in het eigen levensonderhoud te voorzien.

    Het Front [44] reageerde op deze reactie.

  21. Als ik de heren lijsttrekkers hoor praten over de groei v/d economie , denk ik altijd waar naar toe ? (de maan?) . Het is nu anno 2010 wel duidelijk dat het uit z’n vroegen is gegroeid.
    Men hoeft alleen maar dit filmje te bekijken en weet genoeg.
    Als China en India gaan groeien, zoal wij in de 20e eeuw , dan is het einde verhaal voor moeder aarde.
    http://www.youtube.com/watch?v=gLBE5QAYXp8

  22. @Civil Servant [25]:

    Nou civiele meneer of mevrouw, bij welke alternatieve organisaties kan ik een paspoort of rijbewijs aanvragen? Of zit je hier alleen maar wat te trollen?

    Mijn laatste bezoek aan een gemeentekantoor was nou niet echt inspirerend te noemen. Hoewel ik mijn beste humeur had meegenomen, leken de lokettijgers niet enthousiast om te zien hoe ze hun koffiepauze (van 9 tot 5) moesten onderbreken om weer een ‘klant’ te moeten helpen. Ik krijg van dit soort lui altijd de indruk dat zij ‘hun tijd uitzitten’. Hun werk als straf en onrecht (onderbetaald) zien. Men was misschien liever dichter of avonturier geworden maar koos toch maar voor de zekerheid van een suffe baan met minimaal risico op ontslag.

    Ik denk dat de meeste mensen met veel creativiteit worden geboren. Alleen wordt deze creativiteit ontmoedigd en ont-leert door hersendode leraren die niet (meer) in staat zijn om creatief denken te stimuleren maar alleen kunnen vertellen “hoe het hoort”.
    Hoe het hoort = Rien Poortvliet, toneelvereniging “Je Moet Toch Wat He”, muziek gecomponeerd door dode mensen met pruiken op hun kanus en MTV, waar je in 1001 varianten kan horen, bij het betreden van een slaapkamer die wordt getoond: “and this is where the magic happens”.
    Sen Huwa [31] reageerde op deze reactie.
    beek [36] reageerde op deze reactie.

Comments are closed.