De vakbonden hebben de afgelopen week laten zien dat ze geen idee hebben wat dwang eigenlijk is. Of ze weten het wel, maar geven er heel bewust een eigen draai aan. Dit laten ze zien door twee voorvallen die zich vorige week afspeelden.
Ten eerste sprak de bond zich uit tegen werken op Hemelvaartsdag. De bonden vonden dat medewerkers gedwongen worden om te werken door werkgevers. Maar werkgevers dwingen geen enkele werknemer om te werken. Een werknemer werkt uit vrije wil en krijgt daar betaling voor. Ten eerste kan de werknemer gewoon een snipperdag nemen als hij geen zin heeft om te werken. Als de werkgever geen toestemming geeft kan de werknemer toch gewoon thuisblijven. Maar het enige dat de werkgever kan doen is de betaling stoppen. Maar hij kan geen dwang toepassen.
Maar hoe zit het nu als het wel wordt verboden om open te gaan met hemelvaart? Wat als hij het in zijn hoofd haalt om open te gaan. Zelf als hij de winkel in zijn eentje draait dan wordt hem dringend verzocht om de boel dicht te gooien. En dan heeft hij nog geen eens werknemers gevraagd om mee te helpen. En als hij niet luistert naar deze verzoeken dan staat het hele scala aan dwangmiddelen klaar om hem op zijn knieën te krijgen. Het begint natuurlijk onschuldig met een boete. Luistert hij dan nog niet dan wordt hij uiteindelijk opgepakt. En dat is dus wel echt dwang.
Het tweede geval gaat over de staking van vuilophalers. Een aantal ondernemers uit het centrum was het zat en hadden een commercieel bedrijf ingehuurd om het afval op te ruimen. En dat betaalden ze helemaal zelf. Maar de stakers waren not amused. Zij maakten deze vuilophalers duidelijk dat ze er spijt van zouden krijgen als ze doorgingen met schoonmaken. En dat is mensen dwingen door te dreigen met geweld. Dat is dwang! heren van de vakbond. Maar de bond laat niets van zich horen. De stakers worden niet terecht gewezen en op geen enkele wijze nemen ze afstand van dit gedrag. En waar is de politie in dit verhaal? De politie moet de ondernemers toch beschermen tegen geweld dat andere burgers hun aandoen. Maar ook zij zijn nergens te bekennen.
Voor alle duidelijkheid, er is dus sprake van dwang als er geweld gebruikt wordt of als daarmee gedreigd wordt. Een werkgever kan je ontslaan, maar daarbij wordt geen dwang gebruikt omdat hij op geen enkele wijze geweld gebruikt of daarmee dreigt. De vakbond gebruikt het woord dwang als het hun uitkomt. Maar als zij zelf dwang gebruiken dan is dat kennelijk wel gerechtvaardigd. Naar mijn mening moet je bij de toepassing van dwang heel zorgvuldig zijn. Dat wil zeggen dat je duidelijk aangeeft wat je verstaat onder dwang en wanneer je het gebruik van dwang gerechtvaardigd vindt. En vervolgens moet je de principes consequent toepassen. De bonden laten hier zien dat ze geweld toepassen zonder kritisch naar zichzelf te kijken. En anderen worden willekeurig beschuldigd terwijl op geen enkele wijze geweld of dwang toepassen. Dwang verdient meer zorgvuldigheid. Zeker van een groep die claimt dat zij mensen beschermen.
Zeer juist opgemerkt. Dit kan niet vaak en duidelijk genoeg gezegd worden.
Ook hier kun je weer zien, hoezeer de wereld door de Rode Garde op zijn kop gezet wordt.
Klopt helemaal, maar niet in de hoofden van de meeste lieden. De meeste mensen werken puur op gevoel. En het gevoel schrijft voor dat die arme arbeiders toch door die gemene slavendrijvens gedwongen worden om te werken. Zoals Scrooge ook zijn personeel dwong om te werken tijdens de Kerst.
Als je dus een collectivist wilt begrijpen, denk dan niet teveel na en bekijk de wereld met standaard plaatjes. Voor dit soort mensen is een litteken over je gezicht genoeg reden om je als crimineel te bestempelen.
Goed stuk.. niks op aan te merken, of aan toe te voegen .
* Thumbs up*
Goed uitgelegd hoe krom men denkt over dwang.
Wat betreft hemelvaartsdag:
Er zijn ook werkgevers (en niet de kleinste van Nederland, dus inclusief “ondernemingsraden” en door vakbonden geïnfiltreerd) geven hun werknemers de keuze. Aangeboden werd of je op hemelvaartsdag voor 300% wilde komen werken en de brugdag daarna voor 200%. Geheel vrije keuze: extra centen verdienen of je vrije tijd laten prevaleren.
Wat betreft de particuliere vuilophalers:
Prima initiatief. Volgens mijn artikel http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/05/voorstel-korting-op-afvalstoffenheffing/#more-73684 zou ik vervolgens niet de volledige afvalstoffenheffing betalen, als ik één van die horeca ondernemers was.
En wat betreft overdreven woordgebruik:
Zeer goed artikel. Laatst stoorde ik me over een bericht op de radio, waar een of andere futiliteit die niet door ging als “ramp” omschreven werd. Haïti, dat was een ramp. Maar als een of andere vereniging dit jaar geen subsidie krijgt van de gemeente, heeft dat niets met een “ramp” te maken.
Let eens op het woordgebruik in uw omgeving; zo veel overdreven omschrijvingen…, waarschijnlijk hebben gewone argumenten geen uitwerking meer op de toehoorders en moeten er superlatieven aan te pas komen.
En binnenkort verkiezingstijd. Dé gelegenheid om het stemmingscheppend woordgebruik weer eens uit de kast te halen.
Vakbonden weten heus wel wat dwang is.
Ze weten het juist heel goed.
Men wil helemaal niet mensen vrijwaren van dwang, maar men wil een ondernemer in staat stellen te stoppen met werken zonder bang hoeven te zijn voor concurenten. Ofwel, als ik een dag vrij wil, kan het best zijn dat mijn concurenten daar geen behoefte aan hebben of juist expliciet open willen zijn op die dag.
Via vakbonden en wetgeving kun je het dan dwingen, zodat je ongestoord kunt luieren en geen last hebt van anderen die wel werken.
Comments are closed.