Eenvandaag. De ervaring van een Libertariër

Vandaag zat ik helaas niet voor de buis om iets over zessen, je komt laat uit je werk en wil ook een hapje eten en de kids naar bed doen, de hond uitlaten en nog een woordenwisseling met eventueel je partner.

En dan toch kan ik het niet laten om nog even te spieken op uitzendinggemist.nl

(voor de mensen die het echt willen zien “  http://player.omroep.nl/?aflID=11048760” )

Eenmaal achter de computer gekropen met een buil chips en een fles cola die ik te duur betaald heb, omdat er belasting over geroofd wordt op allerlei manieren, ging ik met een gerust hart kijken naar onze toekomstige leiders.

Het ging over 3 zaken, de sociale zekerheid, integratie, en de economie.

Voor het spel gaat beginnen geeft Emiel van de SP nog even een schouderklopje aan Mark Rutte en glimlacht Balkenende trots op zijn pas verworven titel van een fietser. Omdat hij toch doorzet met tegenwind. Maar na 8 jaar kunnen we eerder stellen dat het inderdaad een fietser is die bezweet en al zuchtend en kreunend op een hometrainer zit, nog geen centimeter vooruit is gekomen, maar toch een verzadigd gevoel had.

De Leiders van het debat beginnen direct met negatieve vragen en de toon van het hele debat zal niet anders verlopen. De vraag aan Halsema (GroenLinks) was, wie er absoluut geen goede premier zou zijn.

En Femke, zoals verwacht, acht al de mensen capabel, het knietje wat voor Balkenende bedoeld is, keert zich tegen Wilders omdat hij mensen uitsluit en vernedert, achterwegen gelaten dat iedereen met enigszins eigendom en vrije wil opzak door haar programma als mikpunt voor statistische roof wordt gebruikt en zich werkelijk druk mogen maken over vernedering en uitsluiting. Na een leuke stoot in de hoek naar Wilders kijkt ze nog even naar Emiel van de SP toen aangekondigd werd dat hun zouden duelleren over sociale zekerheid.

Zo laat Femke iets te vroeg haar troef die ze in handen heeft zien. Door alvast een flirterige blik richting Emiel te werpen. En het debat hoeft nog niet eens ontregeld te worden. Het is werkelijk liefde in het communistische kamp, die bloeit als tussen Lenin en Marx.

Het contrast moet toch getekend worden maar mevrouw en meneer slagen hier beiden nauwelijks in en al ja knikkebollend over de gang van zaken kissebissen ze enkel over de kleine details en uitvoering.

Maar bij mij begon de chipsbuil iets minder lekker te smaken, want de schuld ligt bij de Bankiers, de bestuurders en speculanten wordt geroepen, maar geen woord over een valuta die niet eens gedekt is, enkel door schuld omhoog wordt gehouden en misplaatst vertrouwen. .

Kreten als “ mensen moeten de gelegenheid hebben op werk, mensen moeten korter of langer wachten op hun AOW” vliegen om de oren.

Bij mij begin nu ook de cola enigszins te verzuren door dergelijke uitspreken. Met een werkverleden van Nog geen 15 jaar heb ik toch ook al een dienst afgenomen? Immers betaal ik voor de dienst “ AOW” via mijn loonstrook, weliswaar gedwongen, maar neem hem toch af. Helaas sluiten wij geen contracten met de overheid want het werkelijke bedrag van de AOW is al lang in rook opgegaan en al het gespaarde geld wat ergens in een AOW fonds zou zijn, geïntroduceerd door de PVDA, is leeg.

Had ik dan toch maar voor ik de dienst afnam gevraagd of ze even wilde ondertekenen, ging door mijn hoofd.

Maar ik had niet met een bedrijf te maken dat mij dwangarbeid laat uitvoeren, maar een overheid.

Een echte verzekeraar of dienstverlener had zich dergelijke stappen die contractueel vastgelegd zouden zijn, nooit kunnen permitteren.

Ook komen Halsema en Rutte, net zoals bij Emiel, in de knoop met werkgelegenheid. Waarom denkt links toch altijd dat ze werkgelegenheid kunnen verschaffen? Dat kan de overheid helemaal niet, zoals ook vaak beschreven door wijlen Fortuyn. En weer kwamen de rillingen.

De markt bepaalt zijn aanbod door het simpele mechanisme van vraag, aanbod en concurrentie, wanneer de zwaarste lasten worden gedragen door de ondernemer zal deze feitelijk minder geld overhouden om te investeren in groei, om over het beleid maar te zwijgen omtrent de kelende regelgeving en verplichte kosten aan overheidsinstanties.  Ineens schoot mij een gesprek in mijn hoofd bij een hovenier waar ik mijn hond kocht.

Door de staat alleen al was hij, winst of geen winst,  45.000 euro per jaar kwijt door verplichtingen aan allerlei vergunningen en overheidsinstanties.  45.000 om de belastingen nog maar even niet mee te tellen.

45.000 Dat zijn een heel aantal uurtjes aan personeel of uitbreiding die personeel noodzakelijk maakt.

Maar toch om enigszins positief te worden pak ik nog een slok van de cola en dip de chips nog eens in een bakje Joppie saus om me toch wat op te vrolijken. Ze zullen het toch wel goed bedoelen? Toch?

Nu komt het speciale momentje Wilders en Cohen, de gepassioneerde onderdrukker die de naam vrijheid in de mond durft te nemen en de sociale rover in eigen persoon. Clash of the titans! En ik schuif met gespitste oren aan mijn bureau.

Wilders begint goed en noemt de Islam geen geloof maar een ideologie, waar ik het enigszins met hem over eens ben, maar zo ook over het protestantisme, katholicisme, shintoïsme  etc. etc. Een ideologie en geloof zijn beide peilers waar wij ons leven naar richten, hoewel beide individueel kunnen zij collectief gedeeld worden, het enige werkelijke verschil is dat bij een geloof  een opperwezen deze denkwijze heeft geïntroduceerd.

Verder is het Wilders zoals we hem kennen, hoewel hij flink uithaalde met het punt dat hij een kogelvrij vest moet dragen en een criticus van het christendom een schaterlach kan ontvangen of zelfs waardering. Maar ook weer een minpunt is dat Nederland, Nederland moet blijven, en hij gaat het winnen laat hij later weten.

Terugdenkend aan het Romeinse rijk zie ik de zelfde vastberadenheid als Orestes om de Romeinse waarde te herstellen  en herleven die door Barbaren vertroebeld is. Niet zo sterk in die zin, maar Wilders heeft er blijkbaar niet bijgezeten bij geschiedenis en neemt geen notie dat cultuur, normen en waarden, geen statische gegevens zijn geëtst in steen maar vloeiend in een stroom als water van de ene rivier naar de andere gaat, dit kan je indammen, maar ook dammen breken uit hun voegen.

Verandering in normen en waarden en cultuur is een proces wat niet tegen te houden valt,  zeker niet met geweld, zoals een kopvoddentax. Maar om schade te beperken als het door een gewelddadig geloof is (en dat is vrijwel ieder monotheïstisch geloof tegenwoordig), dan is de beste remedie die van debat, argumenten en verlichting, maar waar dan ook geen schroom, taboe of opgelegd fatsoen is. Bestrijdt niet de mens, maar het geloof zelf. Dit is een recht waar Wilders voor staat en mij ook erg naar het hart gaat.

Maar een cultuur behouden, is onmogelijk, noch een ander te dwingen zich te conformeren naar die van een ander. In verloop van tijd gaan alle stromen naar de zee en scheiden hun wegen weer als de regen hen wegvoert.

Maar terug naar het debat.

Cohen gaat door dat we nu eenmaal leven in een democratische rechtstaat, en vergeet pats boem dat we toch weldegelijk in een constitutionele monarchie leven. Ook durft Cohen te beweren dat we door opgelegde rechten en plichten onze vrijheid te danken hebben. Terwijl we geen enkele rechten kennen maar enkel en alleen plichten en privileges hebben. Een recht wat ontnomen kan worden is immers geen recht maar een privilege, zo ook de vrijheid van meningsuiting. En er bestaat  geen vrijheid zolang een meerderheid plichten kan opleggen aan een minderheid met een staat erachter die met geweld (schending van eigendomsrecht) deze plichten benadrukt en onder dwang in uitvoer brengt. Inderdaad iedereen telt bij de PVDA, en sommige meer dan anderen.

In feite hadden beide heren gelijk van de week toen ze elkaar beschuldigden een bedreiging te zijn voor de rechtstaat,  PVV wil hoofddoekjes straffen met geweld van belasting, en de PVDA de succesvollen d.m.v. nivellering en dus ook belastingen.

Balkenende wijst Wilders er terecht op dat hij mensen uitsluit en Wilders negeert dit en zegt dat iedereen die zich houdt aan de wetten geen problemen heeft, in gemakzucht vergeet hij even de kopvoddentax in zijn programma.

Nu komen de echte problemen aan bod, de Economie.

Iets wat mij aangaat gezien ik graag consumeer, wat maar al te snel blijkt nu ik mijn sigaret en direct zowel accijns de lucht in blaas met enige gassen om het tot ontsteking te brengen.

Mark Rutte gaat direct van start en zet zich schrap en begint over een monster dat terug het hok ingejaagd moet worden “de Crisis” maar direct daarna laat hij het monster haast met staart tussen de benen wegkruipen door een demon op te roepen,” Overheidsinvesteringen”.

Natuurlijk  kan er niks dan lof gesproken worden over de goede bedoelingen van de VVD en de CDA hoewel er uit Balkenende niet veel nuttigs te halen viel behalve de half zacht gebakken broodjes, die noch van wit of bruin te onderscheiden zijn.

Het blijft andermans geld wat geïnvesteerd wordt, zoals Rutte wil in de scholen, infrastructuur en andere zaken. Die makkelijk gefinancierd kunnen worden door de ondernemer die deze diensten aanbiedt, hoewel ik zeg dat veiligheid en infrastructuur bij de overheid behoort te liggen (minarchistisch) dan toch alleen de afnemer van die dienst er voor moet betalen volgens afspraken en niet volgens overheidsgetwist. Waarbij een dienst de ene dag goedkoop is en de andere dag duur omdat de overheid simpelweg monopolie met geweld zich toe-eigent over die diensten.

Maar toch wil hij een land wat welvarend, veilig en vrij is… een goede bedoeling dus, maar een contradictio in terminis met de maatregelen die hij er voor verzonnen heeft.

En wat doet Balkenende in zijn toespraak? Hij  doet zijn titel als “ hometrainer fietser” die hem in het begin gegeven is eer aan want er komt veel lucht uit maar je kunt er geen ballon mee vullen, inhoudsloos door de generale toon. Hij waant zich nu een buddah en spreekt over de vergulde middenweg, en zoals geen enkel Teleshopper presentator hem na kan doen, tovert hij een glimlach op het gezicht en sluit met de woorden “ Dat is het CDA”.

Ik kreeg werkelijk waar een teleurgesteld gevoel, het gevoel als een duurbetaalde prostituee verlaten te hebben zonder erectie. Dat is misschien wat hard gezegd, maar van een minister president had ik wel wat concreters verwacht, maar daar wacht menigeen nog steeds op na 8 jaar en duurbetaald, dat is weer niet overdreven.

In de nasleep van het debat spreekt Cohen nog over de geweldige regelingen als de AOW, zoals eerder in dit stuk al aangegeven een totaal gefaald plan.

Al met al is dit een debat geweest waar geen van alle deelnemenden ook maar enig sprenkeltje vrijheid of goed inzicht hebben vertoond, het enige wat ik zag was machtsvertoon en zeggenschap toe-eigenen van andermans eigendom.

Ik waande mij als een hobbit die gewoon lekker wil genieten en met rust gelaten wil worden tussen wel 6 torens van Sauron die met gierige blik mij aanstaarden.

Alleen zijn de supervillains hier geen fictieve personen, maar mensen met pakken, macht, geld en connecties. Inmiddels is het donker in de kamer en zit ik te midden van een lege fles cola, een lege zak chips en uitgesmeerde joppiesaus in een bakje. De leegte van al die voorwerpen is een mooi symbool van de illusie van vrijheid die geschetst wordt door al deze heren en dame. Want als wij werkelijk vrij waren, hadden wij hen niet nodig om te beslissen wat iemand zijn eigendom is en wat zij zichzelf onder dwang mogen toe-eigenen.

En zo gaan hordes mensen naar de stembus op 9 juni, geen rekening houdend met hun medemens of zijn natuurlijke rechten op leven, vrijheid en eigendom. Overgehaald door een poppenkast van moddersmijtende machtsmonopolisten. Die noch u of mij dienen.

Ingezonden door Hoc Voluerunt