Onlangs was ik bij een lezing, waarin studerende jongeren van de JOVD en JD (de jongerentakken van respectievelijk de VVD en D66) duidelijk werd gemaakt dat privatisering het beste is dat het onderwijsbestel kan overkomen.
Bij deze lezing was ook Quintus Backhuys aanwezig. Hoewel actief VVD-lid, is hij toch een bekend libertariër die nimmer ontbreekt op de bijeenkomsten van de Libertarische Partij. Na afloop van genoemde lezing was er natuurlijk even een borrelpraatje. En daar maakte Quintus een opmerking die prachtig illustreert hoe het sociaal-democratische systeem in elkaar steekt.
Hij betaalt de rekening
Stel, je bent met een groep vrienden in de kroeg. Piet (een vriend) zegt: “Bestel maar raak, want hij (een andere aanwezige vriend) betaalt de rekening”. De vrienden zullen nu protesteren en zeggen: “Da’s zielig voor Kees, ik betaal ook wel een rondje”.
Nu loopt Piet naar het raam. Daar zit een andere vriendengroep, bestaande uit onbekenden. Piet zegt nu weer: “Bestel maar raak, want hij (wijzend naar Kees) betaalt de rekening wel”. Omdat deze mensen geen binding hebben met Kees, zullen ze instemmend knikken en naarmate de avond vordert zelfs overstappen van bier op champagne.
Perfecte metafoor
Je ziet dus dat vrienden voor elkaar op zullen komen. Iedereen vond het zielig voor Kees en droeg spontaan en vrijwillig een steentje bij. Dit zou zelfs gebeuren als we een derde vriend Jan toe zouden voegen: Jan is net ontslagen en zit krap bij kas. De vrienden zullen nu om beurten zijn drankjes betalen, vrijwillig en spontaan.
Toen een groep onbekenden werd betrokken, zag je dat Kees wel degelijk zijn portemonnee open kon trekken. Ondanks dat deze groep prima in staat was bier voor zichzelf te kopen zagen ze het aanbod als een buitenkansje. Op enig moment werd zonder gêne zelfs drank besteld die anders nooit gedronken zou worden, waar kennelijk zelfs geen behoefte aan was.
Sociaal-democratie
Politiek is saai, want het is niets anders dan het herverdelen van geld. En dat is een omslachtig en duur systeem, want de verdelers willen ook een deel. Een deel dat vaak vele malen groter is dan de andere betrokken partijen in dit proces. Daarnaast loert misbruik om de hoek, zodat onnatuurlijke situaties de rekening ook weer opdrijven.
Wie betaalt het bier voor mij?
In het huidige sociaal-democratische bestel zullen mensen geneigd zijn te stemmen op die partij die in hun ogen de meeste en lekkerste biertjes uitdeelt. Ben je een laag geschoolde arbeider? Dan stem je natuurlijk op de partij die gaat voor verhoging van het minimumloon en bescherming van het ontslagrecht. Ben je een ondernemer, dan stem je op de partij die belastingverlaging belooft en het ontslagrecht juist wil versoepelen. Ben je een leraar, dan ga je voor de partij die leraren flinke salarisverhogingen wil geven. Enzovoort.
Iedereen vindt dat de eigen rekening door iemand anders betaald moet worden. Omdat je als arbeider geen enkele binding hebt met rijke ondernemers in het algemeen, vind je het bijna als vanzelfsprekend dat die dan maar een veer moeten laten.
Het grappige is dat diezelfde persoon het wel uit zijn hoofd laat om zijn (rijkere) broer te bellen en te zeggen: “Hey Kees, morgen krijg je wat acceptgiro’s van me die je mag betalen en als ik er dan toch ben, leg even 1000 euro klaar zodat ik een weekendje weg kan “.
Anoniem
Geld schrapen doe je niet bij de mensen die je dierbaar zijn. Geld schrapen doe je bij mensen die je niet kent, bij mensen die anoniem zijn. Maar wat is, in moreel opzicht, eigenlijk het verschil?
Iedereen betaalt rekeningen
Door het politieke spel van de Grote Herverdeling, is het overzicht volledig weg. Niemand wil meer zijn eigen rekeningen betalen; dat moeten anderen maar doen. Ongemerkt betaal je echter zelf ook een flinke stapel rekeningen van een ander.
Zelfs iemand met een minimuminkomen betaalt al snel zo’n 4.000 euro belasting per jaar. Frustrerend hierbij is dat die 4.000 euro slechts voor een klein deel wordt uitgegeven aan rekeningen voor een ander: verreweg het grootste deel gaat naar de miljoen (!) ambtenaren die het geld herverdelen. En door de al 60 jaar groeiende staatsschuld, gaat ook een enorm deel op aan rente.
Je eigen rekening betalen is goedkoper
Al met al is de stapel rekeningen die een ieder in rekening wordt gebracht zo enorm groot geworden, dat iedereen goedkoper uit zou zijn als hij alleen zijn eigen rekeningen zou hoeven te betalen. De prijs van een biertje is door alle tussenlagen inmiddels opgelopen tot 15 euro per flesje, waar de intrinsieke waarde gewoon op 50 cent ligt.
In een libertarische samenleving mag iedereen zijn 15 euro houden. En vervolgens zelf bepalen of hij überhaupt 50 cent uit wil geven aan een flesje bier. En als hij besluit dat bedrag aan bier uit te geven, mag hij ook nog eens bepalen of hij het biertje zelf opdrinkt, of dat hij de inhoud gunt aan een een vriend of familielid die de versnapering harder nodig heeft.
Proost!
————————
Ingezonden door Ron A te A
http://www.libertaris.me
Herkenbaar en goed verhaal.
http://www.russmo.com/04_11_12.html
Kijk da’s makkelijk uitgelegd.
inderdaad leuk verhaaltje.
Het enige echt grote gevaar wat om de hoek loert in de zuiver liberatische samenleving is wet van de sterkste..Uitgaande van het goede in de mens zou het systeem perfect kunnen werken..
Corne [5] reageerde op deze reactie.
Katjong [11] reageerde op deze reactie.
@Doompie [4]:
Die wet geldt nu al. De sterkste is nu echter de moloch die we overheid noemen. Het grote probleem daarbij is dat het instituut ‘overheid’ niet een duidelijke eigen wil heeft en daarnaar handelt. De overheid bestaat namelijk uit gegroepeerde individuen (politici, bestuurders en ambtenaren) die vanuit persoonlijk belang dat ‘recht van de sterkste’ tegen u gebruiken, zonder dat u daar ook maar iets tegen kunt doen.
Doompie [8] reageerde op deze reactie.
Jan zit krap bij kas, en Kees zit goed in de slappe was. Ik durf te wedden dat in de praktijk alle vrienden van Jan en Kees potverteren op de portomonaie van Kees, en dat zij Jan uitnodigen met de gedachte dat Kees de rekening van Jan ook wel zal vergoeden.
Leuke manier voor Kees om hier achter te komen is, gewoon een keer je portomonaie vergeten. Het bierfeest zal dan aanzienlijk eerder afgelopen zijn, een stuk minder gezellig, de meeste vrienden gaan deze avond maar eens een keer wat eerder naar huis, Kees drinkt op deze avond een stuk minder bier dan anders, en Jan krijgt geen bier.
[uit ervaring opgedane kennis]
@Corne [5]:
Helaas is dat zeker waar, ik stel ook niet dat dat nu niet anders is, echter vertekend (de overheid blijft schermen met “u heeft het zo gewild”). Waren het niet dat elk individu zich nu zo afhankelijk opstelt van de machthebbers dat er voor verandering fundamentele zaken eerst zullen moeten veranderen..
om maar eens te beginnen met mentaliteit en eigen gerijptheid van de inwoners van ons landje. De beleving is nog altijd dat de overheid nodig is..Jarenlange angst zaaiing en “vertrouwen” wekken hebben bij het gros wel vruchten afgeworpen. Met als resultaat een land vol geconsumeerde slaven die alles slikken wat het machtsorgaan bedenkt en invoerd (door de strot duwt).
Zodra het vertrouwen af- en het lef toeneemt, dan heb je een idealere situatie voor fundamentele verandering…
En mede om dat te bereiken is bekendheid van een alternatief maar ik denk vooral toegankelijkheid erg belangrijk.
Mensen nu beseffen niet dat de situatie niet meer realistisch is.
minimaal 3 dagen per week werken voor de overheid..dat doen ze allemaal. Als je dat stelt gaan er wat radertjes draaien en krijg je het antwoord. “Tja wat doe je eraan”..
Alternatieven zijn gewoon niet bekend, er is simpel weg niks aan te doen zolang de gevestigde orde steun blijft krijgen.
Wat de auteur dezes vergeet is dat de maatschappij waarin de een rijk wordt, de ander dwingt tot hard werken voor weinig geld. Deze extremen uitbannen, is een teken van beschaving. Wanneer je ambtenaren alleen ziet als een club ziet die geld verdelen, ga je aan deze beschaving voorbij.
pcrs [9] reageerde op deze reactie.
Stender [10] reageerde op deze reactie.
@Martin [8]:
Is dat een algemeen geldend principe voor jou dat je mensen mag beroven als je met het geld dingen doet waarvan jij zegt dat ze goed zijn?
Hebben anderen dat recht ook? Mag iedereen iedereen beroven als ze denken dat het een betere samenleving tot stand brengt?
@Martin [8]:
Daar ben ik het absoluut niet mee eens.
Als ik honderdduizenden klanten heb ergens voor, kan ik als ondernemer zijnde wellicht makkelijk iemand inhuren, inclusief riant salaris.
En extremen uitbannen? Klinkt als een overheidstaak.
Verder erg goed artikel!
@Doompie [4]:
Wat wordt toch altijd bedoeld met “wet” van de sterkste?
In een libertarische samenleving is de wet voor iedereen gelijk. De wet of het recht van de sterkste is daarmee ook direct de wet of het recht van de zwakste (of de groenste of de blauwste of de kleinste).
In een libertarische samenleving is het niet toegestaan om geweld te initieren. De sterkste zal dus zijn sterkheid niet in de vorm van geweld te gelde kunnen maken.
Als er gedoeld wordt op de verschillen tussen mensen, waarbij de ene (de sterkste) meer produceert dan de ander (de zwakste), dan vind ik dat je die sterkste niet onder dreiging van geweld zijn eigendom/producten mag afpakken.
Die sterkste kan er uit vrije wil voor kiezen te geven aan de zwakste. Helaas zullen niet alle sterksten dat gaan doen, maar dat geeft niemand het recht geweld tegen hen te gebruiken.
Comments are closed.