Om de consument nog onverantwoordelijker te maken en het bankenkartel nog beter te beschermen, is er weer nieuwe regelgeving op komst, lezen we in het FD van vandaag. Kortzichtig en immoreel.

De EU wil dat de burger na een faillissement voortaan binnen 7 dagen zijn geld weer terug heeft. Ook lijkt het erop dat alle 27 EU landen een depositogarantiestel van €100.000 moeten hebben, binnen het Europese kartel moeten de regels immers wel gelijk blijven. Het voorstel komt van Michel Barnier, een door de wol geverfde Franse politicus die lang geleden is vergeten wat persoonlijke vrijheid betekent.

‘Om een dergelijke snelle terugbetaling te bevorderen, zullen toezichthouders problemen bij banken vroeg aan de beheerders van depositogarantiestelsels moeten melden’, aldus Barnier, in al zijn wijsheid. Hiermee gelijk weer het dilemma van een centrale bankier of toezichthouder ontblotend. Want als een toezichthouder problemen ziet, en dit meldt, wil het publiek dit ook weten en zal de onvermijdelijke bank run komen. Het wordt een self-fulfilling prophecy en de toezichthouder/centrale bank heeft de commerciële bank dan ‘kapotgemaakt’ zoals Dirk Scheringa zou zeggen.

De enige manier om banken veilig, moreel en efficiënt te laten handelen, is de markt volledig vrij te geven. En of je dan kiest voor free banking, waarbij banken een fractionele reserve mogen aanhouden of 100% reserve bankieren, omdat fractionale reserve bankieren eventueel frauduleus zou zijn, is een volgende discussie. In een vrije markt zullen banken vermoedelijk worden gesplitst in depositobanken, waar ook daadwerkelijk jouw geld ligt, en in spaar/leenbanken. De extra regulering daarentegen die politici nu weer afdwingen, werkt enkel bevorderend voor het kartel, ze kunnen met een uniforme €100.000 garantie weer naar hartelust nieuwe onverantwoorde risico’s nemen. En daarvoor willen ze zich best wel aan die 7 dagen conformeren.

De centrale bank mag nog zo zijn best doen de indruk te wekken dat hij er is voor de burgers en niet voor de banken en politici, uiteindelijk zal hij ontmaskerd worden voor de boef die hij is. De educatie van de burger via Internet zal op termijn een intellectuele revolutie veroorzaken.

Verder ook nog een schijngevecht tussen het kartel en haar politieke beschermheren waarin een voorstel wordt besproken om het zoveelste nieuwe fonds op te richten. Maar dit terzijde.

Conclusie

Uiteraard zit iedere burger te wachten op (snelle) terugbetaling van zoveel mogelijk van zijn verloren spaarvorderingen. Maar dit valt beter op te lossen door de financiële markt vrij te geven, in plaats van de voorgestelde symptoombestrijding onder valse voorwendselen.

Uit de EU stappen, BTW op zilver afschaffen, regels omtrent wettige betaalmiddelen afschaffen, toetredingsdrempels voor nieuwe banken afschaffen, DNB onder curatele stellen en afschaffen, depositogarantiestelsel afbouwen en afschaffen, kijk, dat zouden zaken zijn waar we wat mee kunnen. Maar helaas.

5 REACTIES

  1. Gelukkig hebben we btw vrij goud. Troy ounce(s) (31.1 gr) kan je gewoon cash bij een muntenhandel kopen. Dat is ook zo ongeveer het enige wat we zo moeten houden.

  2. In de EUobserver wordt hierover gezegd dat gedurende de crisis nogal wat mensen hun geld van de bank hebben teruggehaald.
    Om die ontwikkeling niet in een “Bankrun” te laten ontwikkelen, wil de overheid haar banken meer beschermen.

    En dat doen ze door overheidsgaranties.
    ALS de bank in gevaar komt, kun je rustig je geld laten zitten, want de overheid betaalt je altijd terug. Tot 100.000 euro.

    Het kan dus verstandig zijn om op een bepaalde bank zeker niet een hogere rekening te hebben dan 100.000 euro. Heb je meer, splits het dan over verschillende banken.

  3. een ander punt van die depositogarantie is dat de premie voor alle banken gelijk is, of ze nu veel of weinig risico nemen. Dit is een nadeel voor de relatief veilige banken.Het is alsof de verzekeringspremie voor autorijden gelijk is, of je nu elk jaar een auto in de prak rijdt of niet.
    In de VS en Japan heb je ook nog van die zombiebanken. Die zijn in feite failliet, maar wachten nog op een ellenlange procedure en gaan in de tussentijd door met de curator als bewindvoerder. Die banken wagen hele riskante gokjes om er voor de failliessementsuitspraak misschien weer bovenop te zijn. Erger dan failliessement kan het immers toch niet worden. Dit gebeurt niet alleen voor banken, maar er zijn ook al zombiehotels. Die verhuren kamers onder de marktprijs, omdat ze in feite toch al failliet zijn. Dit sleept omliggende hotels dan weer mee omlaag.
    Zo leidt geweld altijd tot meer geweld. (de dwang waarmee belastingbetalers de zombie instituten moeten financieren en de dwangmatige deposito garantie)

Comments are closed.