Artikelen over sponsoring doen mij steeds meer verbazen. Zo lees ik nu bij voorbeeld op BeursPlaza dat de RABObank: “Hoewel wij het niet exact weten, schatten wij de investering in sponsoring in Nederland van de gehele Rabo-organisatie op €30 tot €35 miljoen per jaar.”
Als een bedrijf geen subsidie (belastinggeld) ontvangt, moeten ze natuurlijk helemaal zelf weten wat zij met hun geld doen. Eigenaars en directie mogen dat uiteraard zelf beslissen.
Als een bedrijf wel subsidie (belastinggeld) ontvangt, is het uitdelen van sponsorgeld echter absurd! Het kan immers nooit de bedoeling zijn dat belastinggelden via een dergelijk kanaal naar fietsers, voetballers of kunstenmakers en andere artiesten gaat.
Bedrijven die wel subsidie ontvangen en tegelijkertijd geld geven aan fietsers, voetballers of wat dan ook, moeten verplicht worden dat geld onmiddellijk terug te betalen.
Maar ook als er geen belastinggeld gebruikt wordt, blijf ik het een vreemde zaak vinden. Een bedrijf is in zaken om winst te maken door waardevolle producten of diensten aan zijn klanten te leveren. En zelfs als veel klanten veel houden van fietsen en die andere hobby’s, dan zou het eerlijker zijn om de diensten/producten goedkoper te maken. Dan kan iedere klant goedkoper terecht en zelf bepalen of en wie er gesponsord wordt.
Hub,
ik ben het toch niet echt eens met de strekking van het artikel:
ten eerste ben ik het nooit eens met subsidie.
Maar om vervolgens te stellen dat als er subsidie is dat die niet aan sponsoring mag worden uitgegeven vind ik wel weer onzin. Van iets sponsoren krijg je toch ook weer iets terug? Wie weet is het voor het desbetreffende gesubsidieerde bedrijf, de beste en goedkoopste manier om reclame te maken. reclame die ze nodig hebben om te hun producten aan de man te brengen.
Althans: ik dacht dat rabobank sponsor is om reclame te maken. Ze krijgen er zeker reclame voor terug.
Nogmaals ik ben helemaal tegen subsidie, dus zouden we zowiezo niet in het verval moeten raken te gaan lopen discussieren waar die subsidie nou wel of niet aan mag worden uitgegeven.
Sponsoring voor ondernemers, kan soms een manier zijn om de winst te drukken en minder belasting te betalen. Ze kan zo ook je eigen hobby sponsoren, das toch wel weer handig.
Scrutinizer [3] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [5] reageerde op deze reactie.
Sponsoring kan voor een normaal bedrijf een prima manier zijn om klanten te werven en te behouden. Neem bijvoorbeeld de makelaar en loodgieter die de lokale voetbalvereniging sponsoren en daardoor naamsbekendheid genereren. Uiteraard slaan sommige door.
Maar sponsoring middels belastinggeld is inderdaad, net als ieder ander doel waar gestolen geld naar toestroomt, inefficiënt en immoreel.
De Rabobank overigens maakt onderdeel uit van het door centrale banken en overheden gereguleerde bankenkartel. En is daardoor, in tegenstelling tot de bakker op de hoek, in staat om buitengewone winsten te genereren. Dus Rabobank die onterecht verdiend geld smijt naar allerlei sponsoring irriteert me ook.
@Sjonnie [1]: Geheel mee eens. Ook ik ben principieel tegen subsidie, maar als die eenmaal gegeven is, wil je liefst een bedrijf dat winst maakt (zeker als je hoopt het geld te recupereren). Sponsoring is geen charitas doch een vorm van reclame. Of die effectief is, daar kan je over discussieren, maar dat geldt ook voor radiospotjes, dagbladadvertenties et. Dan zeg je toch ook niet dat een bedrijf dat subsidies krijgt geen geld aan de Telegraaf of BNR mag doneren? Nogmaals, of die of andere reclame effectief is, is een andere discussie, maar principieel is er uiteraard niets op tegen, lijkt me.
Hub Jongen [5] reageerde op deze reactie.
Is het zo dat de Rabobank subsidie ontvangt?
Tja, uiteindelijk zou je kunnen stellen, dat het beleid om banken niet failliet te laten gaan, in feite een vorm van subsidie is. Banken kunnen namelijk meer risico’s nemen omdat ze tóch niet failliet ‘kunnen’. Maar als we dat beleid even vergeten (het is immers wel wat ver gezocht), is de Rabobank volgens mij momenteel misschien wel de minst ongezonde bank die Nederland heeft.
Verder ga ik mee met Sjonnie. Sponsoring is gewoon een vorm van reclame. De Rabobank hanteert als beleid dat men de grootste lokale sponsor wil zijn. Waar ABN Amro zich bezighoudt met internationale sponsor-evenementen zoals de Volvo Ocean Race (het merk richt zich vooral op internationale ondernemers, dus zulke internationale evenementen passen daarbij), richt de Rabobank zich juist op de lokale ondernemer (zoals de slagerij om de hoek), en vandaar dat de Rabobank ook als beleid heeft om elk kantoor zijn eigen lokale evenementen en verenigingen te laten sponsoren.
Weggegooid geld is dat niet, want het zoontje van de slagerij om de hoek blijkt ook bij zo’n vereniging te voetballen, en die ziet elke zondag dat Rabobank-bord langs het veld hangen, misschien het logo zelfs op het shirtje staan, en elk kwartaal een gestencilde advertentie naast de ‘wist-u-dat’-rubriek langskomen. De slager denkt trots: dát is nog eens een betrokken bank zeg, MIJN zoon kan voetballen door de Rabobank! En aldus is sponsoring gewoon een vorm van reclame.
Wat ik veel vreemder vind, is de opmerking ‘Hoewel wij het niet exact weten’, en vervolgens een slag om de arm van 5 miljoen hanteren. Hoe kan het in deze wereld van stresstesten, Europees toezicht en Sarbanes-Oxley, dat een bank een afrondingsmarge van 5 miljoen kan hanteren? Dat zegt denk ik wel wat over de betrouwbaarheid van het toezicht.
@Sjonnie [1]:
Bedoel je dan dat als een dief mij gestolen geld geeft, dan is het eenmaal gegeven. En dan mag ik er best een feest mee organiseren?
Sjonnie [7] reageerde op deze reactie.
Sjonnie [8] reageerde op deze reactie.
Scrutinizer [9] reageerde op deze reactie.
Beste Hub,
“Bedrijven die wel subsidie ontvangen en tegelijkertijd geld geven aan fietsers, voetballers of wat dan ook, moeten verplicht worden dat geld onmiddellijk terug te betalen.”
Die verplichting is extra onvrijheid en niet liberaal. Hier zit de redenatie-fout.
Als iemand iets van de overheid krijgt dan is die persoon volledig vrij om ermee te doen en laten wat die persoon wil. Voor extra beperkingen ten aanzien van die persoon moet men zijn bij onvrijspreker.nl
Overigens is marketing net als transport of ontwikkeling een onderdeel van het eindproduct. Zou toch vervelend zijn als je de beste bank van Nederland zou zijn, maar niemand weet het.
@Hub Jongen [5]:
Ik bedoelde dat discussieren wat een dief met de buit mag doen anders dan de buit teruggeven zowiezo weinig zinnig.
Verder bedoelde ik dat sponsoring wel degelijk een positieve bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van een bedrijf.
Verder insinueert je artikel dat subsidies goed en slecht besteed kunnen worden, wat ik zeer misleidend vind en nogal wegdraait van de kern van de zaak.
Ik zou me dus vooral niet bemoeien met hoe subsidies uitgegeven moeten worden.
Dat is al een stap te ver. Ze moeten er niet zijn om mee te beginnen.
Meestal kun je subsidie uiteindelijk gewoon optellen bij het eigen vermogen van de aandeelhouders van het bedrijf die de subsidie ontvangt ( in het geval van 0% rendement op het subsidiekapitaal). Ronduit schandalig. Makkelijk geld verdienen.
@Hub Jongen [5]:
En ja , hij mag er net zo goed een feest mee geven als iets anders.
Maar maak je niet druk, meestal verdwijnt subsidie gewoon in de zakken van de ontvangers, en ze zullen er heus wel zuinig mee zijn, tenzei ze verplicht worden feestjes ervan te geven.
Ik denk dat in werkelijkheid ontvangers van subsidie dit het liefst geheim houden, of beter gezegd onbekend houden ( geen groot subsidiefeest geven! Kan alleen maar problemen geven. Zelfs sponsoring schiet bij sommige mensen al in het verkeerde keelgat, laat staan feestjes gaan vieren van subsidiegeld), zodat ze ze min mogelijk worden gecontrleerd, om vervolgens zoveel mogelijk van dit geld achterover te drukken. Zo zou ik het doen…. Beetje lowprofile, en geen mensen jaloers maken….
@Hub Jongen [5]: Hub,
Lees wat er staat:
Het beging met “Ook ik ben principieel tegen subsidie,”
Helaas is die subsidie op een bepaald moment een realiteit, vraag is dan hoe nu verder. Vandaar mijn opmerking “maar als die eenmaal gegeven is, wil je liefst een bedrijf dat winst maakt (zeker als je hoopt het geld te recupereren).”
De vraag is dan wat nou een verstandige aanwending van die gelden is en of sponsoring hierin mogelijk een plaats heeft, vandaar dat ik verder ging met:
“Sponsoring is geen charitas doch een vorm van reclame.”
Het leek me wel belangrijk aan te geven dat sponsors (ook i.g.v. echt commerciele bedrijven die niet van subsidies leven) niet zomaar geld uitgeven aan dure hobbies, doch dit als een van de vele verschillende vormen van reclame beschouwen en een afweging maken of die mogelijk thuishoort in de mix van reclame uitingen die een doelgroep van klanten kan bereiken. Net als van alternatieven is niet altijd even duidelijk of het wel werkt, vandaar mijn opmerking “Of die effectief is, daar kan je over discussieren, maar dat geldt ook voor radiospotjes, dagbladadvertenties etc.”
Ter verduidelijking pas ik de redenering opnieuw toe op andere vormen van reclame die je vermoedelijk minder bezwaarlijk lijken dan sponsoring, vandaar mijn opmerking “Dan zeg je toch ook niet dat een bedrijf dat subsidies krijgt geen geld aan de Telegraaf of BNR mag doneren?”
Vervolgens concludeer ik dat er geen principieel onderscheid gemaakt dient te worden tussen sponsoring en enkele overige vormen van reclamevoering, vandaar mijn opmerking “Nogmaals, of die of andere reclame effectief is, is een andere discussie, maar principieel is er uiteraard niets op tegen, lijkt me.”
Dit sloeg dus op sponsoring versus andere vormen van reclame. Dat ik eigenlijk wel degelijk tegen subsidies ben, was uit de eerste zin immers al lang duidelijk. Maar ALS die eenmaal gegeven is, vind ik het niet stuitender om de naam Rabobank op een wielerploeg te zien dan in een advertentie in de Telegraaf of hem te horen in een spotje op BNR.
DAT was, wat ik bedoelde.
Ik was dus verbaasd over je selectieve verontwaardiging over sponsoring.
Persoonlijk ben ik slechts verontwaardigd over het feit dat er subsidies werden verstrekt, maar niet over of de ontvanger die vervolgens uitgeeft aan sponsoring of aan een andere vorm van reclame-uiting.
sponsering van bejaardentehuizen of verpleeghuizen zou dat geen beter doel zijn.
sponsoring kan ook onderdeel van de -onuitgesproken- deal zijn. Net zoals werkgelegenheid. JP de MP mag ook meerijden in de Tourauto bijvoorbeeld. De overheid heeft al gesponsord via de politie etc. in Rotterdam en dat is blijkbaar acceptabel. Rechtstreeks sporters betalen wordt te opvalend, vandaar via via…….
Zo is kasteel radboud in Medemblik ooit aan een leuk bedrag gekomen door een gift. De gever had echter wel een fantastisch huis aan de haven voor een vriendelijke prijs bemachtigd. Zo zullen er nog heel veel voorbeelden kunnen zijn van publiek en privaat samenwerken.
Bedenk ook even het programma Tegenlicht van de VPRO, samenwerking met NRC.
Comments are closed.