Ayn Rand is voor mij vaak een goed vertrekpunt, alhoewel ik het niet altijd eens ben. Het zet me wel aan het denken. In dit artikel behandel ik haar zienswijze over wapenwetgeving. Ik vertaal een stuk tekst uit de vraag en antwoord sessies die ze hield. Dit komt uit het boek Ayn Rand, Answers, ISBN 978-0-451-21665-6
VRAAG: Wat is jouw mening mbt wapenwetgeving?
<AR> Ik weet hier niet genoeg vanaf om een mening te hebben, het is niet van cruciaal belang. Vuurwapens verbieden dan wel registreren zal criminelen niet tegenhouden, noch is het een grote bedreiging voor de niet criminele burger als hij het feit dat hij een vuurwapen heeft moet registreren. Het is geen belangrijk vraagstuk tenzij je van plan bent een opstand te organiseren, wat niet het meest praktische idee is.
<HJ>, deze vraag was dus niet beantwoord, dus een jaartje later wordt deze vraag opnieuw gesteld, maar dan wat haar houding is, in plaats van wat haar mening is mbt wapenwetgeving.
VRAAG: Wat is jouw invalshoek (attitude) mbt wapenwetgeving?
<AR> Het is een complexe rechtsfilosofische issue. Handvuurwapens zijn gemaakt om mensen te doden – het zijn geen sportvuurwapens om op dieren te jagen – en je hebt niet het recht om mensen te doden. Je hebt wel het recht op zelfverdediging. Ik weet niet hoe het vraagstuk moet worden opgelost om je te beschermen zonder je het privilege te geven mensen in een opwelling dood te schieten. (Letterlijk: without giving you the privilege to kill people at whim).
<HJ>: wie heeft het recht om mij een vuurwapen te ontzeggen? Wat heb je aan rechten die je niet kan beschermen? Het argument dat een gewone burger, die niet crimineel, is niet moeilijk moet doen over het registeren van wapens is naïef. Heb je niets te verbergen, sta gerust je DNA en je vingerafdruk meteen ook af? Hier gaat Ayn Rand voorbij aan de motieven van de overheid om verspreiding van wapens tegen te gaan. En dit proces zoveel mogelijk te beheersen middels onder andere registratie.
Handvuurwapens zijn inderdaad gemaakt om te doden. Dat is het doel. Ieder dodelijk wapen zal foutief gebruikt kunnen worden. Het is aan degene die een vuurwapen aanschaft te overwegen of hij de daarbij behorende risico’s wil dragen. Deze persoon dient hier niet tegen zichzelf beschermd te worden.
Bovendien, de Amerikaanse revolutie werd mogelijk door vuurwapenbezit, de indianen zijn verdreven door goudzoekers en cowboys met onder andere handvuurwapens. (Ayn Rand ziet het verdrijven van de indianen niet als iets negatiefs)
Ingezonden door HJ
lees http://www.Kobutan.nl
Het “probleem” rond wapenbezit is een symmetrie probleem.
Iedereen bezit wapens, beginnend met je eigen handen en benen, via normale gebruiksvoorwerpen tot specifiek voor dat doel gemaakte hulpmiddelen.
Het eigenlijke “probleem” is dus een symmetrie probleem: Is het moreel goed te keuren dat er een afgedwongen wapen asymmetrie is. I.e. is het OK dat alleen “wettelijke goedgekeurde personen” en criminelen een wapenkundig overwicht bezitten?
Daarbij bestaat nog een extra probleem, indien “we” afspreken dat wapens voor iedereen verboden zijn, hoe kun je dit verbod dan handhaven? Immers iemand (of een groep) die wapens heeft heeft ook een machtsmiddel om door te zetten wat zij willen; als ongewapende kun je ze hun wapens niet afnemen.
De enig consistente oplossing is dan ook dat we iedereen die dat wil de toegang tot het bezit en het dragen van alle soorten wapens moeten toestaan.
Misschien wat off-topic, maar het stoort me wel dat in de vertaling de steller van de vraag Rand tutoyeert (“wat is JOUW mening”, etc.). Nu is er in het Engelse “you” wel geen verschil tussen u en jij, maar in de aanspreekvorm wordt wel degelijk onderscheid gemaakt. Door de jij-vorm te gebruiken wordt gesuggereerd dat de spreker op vertrouwelijke voet met Rand verkeert en haar bij haar voornaam zou aanspreken. Dat is beslist niet het geval, het zijn mensen uit het publiek die de vragen stellen, en die zouden zeker niet zeggen “Hey Ayn, can you tell me…”. Zelfs interviewers die haar min of meer kenden spraken haar altijd respectvol met “miss Rand” aan.
Een tweede punt is dat het boek “Ayn Rand answers” onbetrouwbaar is, de teksten zijn door Mayhew gekuist op die punten waar Rand’s opmerkingen volgens de huidige objectivist-orthodoxie een verkeerde indruk zouden kunnen geven. Mayhew heeft op eigen houtje teksten aangepast als hij van mening was dat een bepaalde uitspraak van haar in strijd was met wat ze elders heeft geschreven, wat dus pure geschiedvervalsing is.
HJ [4] reageerde op deze reactie.
@Wim [3]:
Onbetrouwbaar zou ik een groot woord vinden. Iedere tekst in “Answers” van Mayhew zou in principe controleerbaar moeten zijn als je de vastgelegde tapes van de betreffende Q&A kan raadplegen. Mayhew zelf stelt in de inleiding dat het boek “Answers” een beperkte waarde heeft. Hij geeft zelf ook toe hier en daar wat te hebben aangepast om het leesbaarder te maken.
Bovendien behandelt Mayhew soms ook punten welke minder populair zijn. Ayn Rand heeft een held van rechts Amerika, Ronald Reagan, meerdere keren gefileerd. Hier kon Mayhew over zwijgen.
Het is verder natuurlijk niet zo belangrijk wat door Ayn Rand over wapenwetgeving is geroepen, veel belangrijker zijn haar waarschuwingen mbt altruisme en collectivisme. En haar nadruk op rationaliteit. Het niet bestaan van contradicties. Ik hoop dat ik die teksten en begrippen goed heb verwoord.
Als ik een onderwerp behandel op Vrijspreker dan vind ik Ayn Rand een gepast vertrekpunt. Je kan ook uitgaan van een tekst van Mises of Ron Paul. De waarde zit in het analyseren. Door Ayn Rand te kiezen is het me bovendien mogelijk het ook over zaken als altruisme en collectivisme te hebben.
Comments are closed.