Ayn Rand is voor mij vaak een goed vertrekpunt, alhoewel ik het niet altijd eens ben. Het zet me wel aan het denken. In dit artikel behandel ik haar zienswijze over erfenissen. Ik vertaal een stuk tekst uit de vraag en antwoord sessies die ze hield. Dit komt uit het boek Ayn Rand, Answers, ISBN 978-0-451-21665-6
VRAAG: Is het verantwoord om een enorme macht over te dragen via erfenissen?
<AR> Ja, en hoe meer hoe beter.
Maar het woord macht wordt vandaag de dag te gemakkelijk gebruikt. Er is een verschil tussen economische en politieke macht. Economische macht is niet de macht om met geweld met mensen om te gaan. Het is de macht om te scheppen en dingen te bereiken. Economische macht wordt van niemand afgenomen; het ontstaat dankzij de man die rijk wordt, als hij zonder overheidssteun in een vrije maatschappij rijk wordt.
Politieke macht is de macht om geweld te gebruiken. Economisch gezien is politieke macht de macht om waarde geschapen door iemand anders, over te nemen. Een flink deel te houden. En het restant te herverdelen. Het aantal grote fortuinen die ontstaan en worden overgedragen aan erfgenamen is een maatstaf van een lands vrijheid. Hoe meer grote fortuinen en domme erfgenamen, hoe beter (afgezien van de incidentele goede erfgenaam).
<HJ>: Hier heb ik weinig aan toe te voegen. De collectivistische leer houdt in dat een groot deel van iemands bezit aan de staat toevalt bij zijn dood. Zelfs als je een fortuin opbouwt, veel waarde hebt toegevoegd aan de maatschappij, en trouw belasting hebt betaald, dan nog is hetgeen je geschapen hebt niet van jou. Het is van de overheid die beslist hoeveel het nageslacht van de erfenis mag houden.
Ingezonden door HJ
Even praktisch: iemand tips om er wat aan te doen?
Dat heeft met het ‘gelijke kansen’ adagium van de socialisten te maken.
Als je 40 jaar hard werkt kan je 1 miljoen sparen dat je dan weer aan je kinderen kan doorgeven. Een kind dat 1 miljoen erft kan daar in 40 jaar gemakkelijk 20 miljoen van maken. En een kleinkind dat deze 20 miljoen erft maakt daar in 40 jaar zelfs 400 miljoen van.
Heb je eenmaal wat geld dan gaat het daarna hard. Verschillen tussen arm en rijk groeien exponentieel als de socialisten ze niet afromen.
Je komt ook bijzonder moeilijk het land uit met je geld. Ga je emigreren dan is het heel lastig om grote sommen op een buitenlandse bankrekening over te maken, of om je pensioengelden mee te nemen.
En iemand die pas begint moet altijd naar jou toe voor krediet. Je voegt dan zelf niet veel waarde toe aan de maatschappij maar laat dat anderen doen met behulp van jouw geld. Die bancaire functie wordt door socialisten van oudsher niet gewaardeerd. 😉
Comments are closed.