Ayn Rand is voor mij vaak een goed vertrekpunt, en dat geldt voor meer mensen. Over de relatie tussen Alan Greenspan en Ayn Rand is reeds eerder op deze site gepubliceerd. Ik heb een nogal slecht vertaald boek van Alan Greenspan in de kast liggen van uitgever Balans “een turbulente tijd, een leven in dienst van de economie” ISBN 978 90 501 8867 8. De oorspronkelijke titel luidt: “The Age of Turbulence, Adventures in een new world”. Ik citeer hieruit hoe Alan Greenspan in zijn eigen bewoordingen denkt over objectivisme. (pag 73 ev)
Ik haal aan: “Rand’s Collectief werd mijn eerste sociale kring buiten de universiteit en mijn economische vakbroeders. Ik nam deel aan de nachtenlange discussies en schreef gedreven commentaren voor haar nieuwsbrief met de vurigheid van een jonge volgeling die zich aangetrokken voelt tot zo’n heel pakket nieuwe ideeën. Net als iedere bekeerling had ik de neiging die concepten in de strengste en simpelste bewoordingen te gieten. De meeste mensen zien eerst de eenvoudige opzet van een idee voordat de complexiteit en de kwalificaties hun intrede doen. Als we dat niet deden zou er niets te kwalificeren en te leren zijn. Pas toen de tegenstrijdigheden in mijn nieuwe ideeën zich aandienden, begon de vurigheid te betijen.
Een bepaalde tegenstrijdigheid vond ik met name verhelderend. Volgens het objectivisme is het immoreel om belasting op te leggen omdat dat de overheid toestaat zich met geweld privé eigendom toe te eigenen. Maar als belastingen iets verkeerds waren, hoe moest je dan de noodzakelijke functies van de overheid financieren, 1*) waaronder de bescherming van de rechten van de burgers middels een politiemacht? Het Randiaanse antwoord op die vraag, namelijk dat die bekostigd moet worden uit vrijwillige bijdragen van diegenen die rationeel inzien dat de overheid die verplichting heeft, voldoet niet. Mensen hebben een vrije wil, dus wat doe je als ze weigeren?
De bredere filosofie van de volkomen vrije marktwerking vond ik nog wel steeds aantrekkelijk, en dat vind ik tot op de dag van vandaag, maar met tegenzin begon ik te beseffen dat mijn intellectuele bouwwerk beperkingen vertoonde en dat ik dus moeilijk kon aanvoeren dat het door anderen moest worden geaccepteerd. Toen ik bij Nixon’s campagne voor de presidentsverkiezingen van 1968 ging werken, had ik allang besloten me van binnenuit in te zetten voor het vrije markt kapitalisme in plaats van als kritische pamfletschrijver aan de zijlijn. Toen ik de post van voorzitter van de Presidentiele raad van Economische Adviseurs aanvaardde, besefte ik dat ik moest zweren dat ik de grondwet en de wetten van het land zou respecteren, terwijl ik veel van die wetten verkeerd vond. Het bestaan van een democratische samenleving die op grond van wetten geleid wordt, impliceert het ontbreken van eensgezindheid op vrijwel elk punt van de overheidsagenda. Compromissen sluiten op het gebied van overheidsaangelegenheden is de prijs die je betaalt voor een beschaafde samenleving en geen afwijzing van je principes 2*).” Einde citaat.
<HJ>: Alan Greenspan heeft een interessant leven geleid, en in hoeverre zijn inspanningen een zegen zijn voor het objectivisme en de vrijheid van de wereld is een discussiepunt. Bovendien lijkt hij steeds verder van het vrije markt denken afstand te nemen. Waar hij decennia geleden zeer enthousiast was over de dereguleringen van oa Nixon en stelde dat deze dereguleringen de groei onder Reagan hebben mogelijk gemaakt, stelt hij zich nu op het standpunt dat er meer regulering dient te zijn voor de financiële sector. Ayn Rand omschreef hem mede vanwege zijn voorkomen als de begrafenisondernemer (the undertaker). Laten we hopen dat historici hem niet gaan beschrijven als degene die de dollar ten grave heeft gedragen.
Ingezonden door HJ
——————————————————–
Nawoord redactie:
1*) Greenspan reageert hier zoals veel libertariërs ervaren als ze iemand over libertarisme vertellen.
Dan wordt het PRINCIPE: “geweld is immoreel”, meteen in verband gebracht met OPLOSSINGEN in de maatschappij. “En wat doe je dan met …….?”
En als je dan, voordat de ander akkoord is met je principe, oplossingen gaat geven, dan wordt je onderbroken en komt dezelfde vraag voor een ander onderwerp. Scholen, wegen, armen, politie, dijken, gezondheid, zwakken enz. enz.
Ik heb heel wat tijd en nutteloze discussie gespaard door niet verder te praten als iemand niet eerst volmondig toegeeft het eens te zijn met het principe.
2*) Maar uit de geschiedenis van Greenspan kun je concluderen dat als je eenmaal begint met compromissen, dat je dan eindigt zonder principes!
Hub.
tsja, nog zo iemand die het woord liberaal in de mond neemt. Liberalen werken niet voor de overheid.
citaat: Een bepaalde tegenstrijdigheid vond ik met name verhelderend. Volgens het objectivisme is het immoreel om belasting op te leggen omdat dat de overheid toestaat zich met geweld privé eigendom toe te eigenen. Maar als belastingen iets verkeerds waren, hoe moest je dan de noodzakelijke functies van de overheid financieren, 1*) waaronder de bescherming van de rechten van de burgers middels een politiemacht?
einde citaat
vragen:
#wat is objectivisme??
#eigendom; alles is van de staat: je betaalt onroerendgoed belasting ==> je huurt van de staat!
#noodzakelijke overheidsfuncties? Bedoel je nou collectieve oplossingen voor collectieve problemen of zie je überhaupt noodzaak voor de op-/afgedwongen papierwinkel die de overheid heet????
#bescherming van de rechten van burgers??? Het plebs wordt gehouden als een kudde, gedraagt zich als een kudde en de heerser is de herder. Onrust in de kudde wordt neergeslagen met zoetgevooisde leugens of geweld; dat heeft verder niets met rechten te maken. De herders laten het plebs graag denken dat ze rechten hebben, hetzelfde als een speen aan een kleuter geven (kleuter/plebs tevreden, speen/rechten is een fop-apparaat)
nog een citaat: Waar hij decennia geleden zeer enthousiast was over de dereguleringen van oa Nixon en stelde dat deze dereguleringen de groei onder Reagan hebben mogelijk gemaakt, stelt hij zich nu op het standpunt dat er meer regulering dient te zijn voor de financiële sector.
einde citaat.
Dit is systeemdenken onder de voorwaarde dat de overheid het monopolie op de geldboom/drukpers heeft. Laten we hopen dat het plebs dit soort mensen en systemen ziet voor wat ze zijn: een roversbende met het illusionaire voorkomen van de redder in nood.
“Het Randiaanse antwoord op die vraag, namelijk dat die bekostigd moet worden uit vrijwillige bijdragen van diegenen die rationeel inzien dat de overheid die verplichting heeft, voldoet niet. Mensen hebben een vrije wil, dus wat doe je als ze weigeren?”
Dan dwing je ze als slaven! Zonder het ooit geprobeerd te hebben. Wat een lachertje deze opper inflatiedief.
HJ [4] reageerde op deze reactie.
Greenspan en Rand waren bekenden, zo niet vrienden. Tot Greenspan ‘ingekapseld’ werd. Wie zou geloven dat onderstaande van Greenspans’ hand was?
This article originally appeared in a newsletter called The Objectivist published in 1966 and was reprinted in Ayn Rand’s ” Capitalism: The Unknown Ideal’
..In order to understand the source of their antagonism, it is necessary first to understand the specific role of gold in a free society.
…Money is the common denominator of all economic transactions. It is that commodity which serves as a medium of exchange, is universally acceptable to all participants in an exchange economy as payment for their goods or services, and can, therefore, be used as a standard of market value and as a store of value, i.e., as a means of saving.
…The holder of a government bond or of a bank deposit created by paper reserves believes that he has a valid claim on a real asset. But the fact is that there are now more claims outstanding than real assets. The law of supply and demand is not to be conned. As the supply of money (of claims) increases relative to the supply of tangible assets in the economy, prices must eventually rise. Thus the earnings saved by the productive members of the society lose value in terms of goods. When the economy’s books are finally balanced, one finds that this loss in value represents the goods purchased by the government for welfare or other purposes with the money proceeds of the government bonds financed by bank credit expansion.
…In the absence of the gold standard, there is no way to protect savings from confiscation through inflation. There is no safe store of value.
http://www.financialsensearchive.com/metals/greenspan1966.html
HJ [4] reageerde op deze reactie.
@Devidas [2]:
Mijn haren gingen bij dat stuk tekst ook recht overeind staan. Helaas ziet de grote meerderheid hier nog geen kwaad in.
@Marco [3]:
Marco, dank voor deze toevoeging, ik wist dat hij iets dergelijks geschreven had. Dit verheldert zijn val nog meer.
Comments are closed.