Een rare vraag aan libertariërs die dit probleem al lang hebben doordacht. Die hebben het duidelijke antwoord:” Neen, dat mag nooit!” Het mag alleen als verdediging tegen geweld waar anderen mee zijn begonnen.
Toch maken in onze samenleving miljoenen mensen gebruik van het initiëren van dwang of geweld om anderen te dwingen de dingen die zij willen hebben, te leveren. Vaak via belastingen of andere overheidsmaatregelen. Het is zelfs zo erg dat in de huidige samenleving de verhouding van mensen onderling is en wordt geregeld op basis van geweld. En niet op basis van vrijwilligheid.
Het blijkt uit talloze discussies waarin libertariërs deze toestand zouden willen veranderen en mensen trachten te overtuigen om te streven naar een morele maatschappij zonder initiëren van geweld, dat de meeste mensen zodanig vastgeroest zijn in de huidige situatie, dat logische argumenten niet meer over komen.
Bij pogingen om mensen te laten uitleggen waarop zij het recht baseren om te beginnen met geweld tegen mensen die hen geen kwaad gedaan hebben, komt zelden een zinnig antwoord.
Tot nu toe zijn er twee relaties die beloofden een antwoord op te stellen.
Van een goede en zeer serieuze relatie kreeg ik al het volgende bericht:
Uiteraard kan ik verklaren waarop mijn recht tot het initieeren van geweld gebaseerd is.
Ik vind dat ik het recht heb geweld uit te oefenen wanneer ik er heel zeker van ben dat het nalaten van de geweldsuitoefening meer leed veroorzaakt dan het uitoefenen van geweld. Ik vind dat het moet gaan om het verminderen van het totaal aan menselijk leed. Uiteraard moet ik bij mijn afweging zeer zorgvuldig te werk gaan. Zo moet ik natuurlijk nagaan of er geen betere oplossing is dan het toepassen van geweld. Mijn genen, mijn opvoeding, het milieu waarin ik verkeer en de informatie waarover ik kan beschikken zijn bepalend voor de uitkomst van de afweging.
.Diezelfde factoren bepalen ook (helaas) de mate van integriteit en zorgvuldigheid waarmee ik de afweging zal doen.
Mede daarom kan de samenleving niet accepteren dat ieder individueel mens handelt overeenkomstig de rechten die hij zelf vindt te hebben. Daarom kennen wij in onze Nederlandse rechtstaat wetten, vastgesteld op basis van een democratisch besluitvormingsproces en een politie en een rechtelijke macht om naleving af te dwingen.
Wat is dan de rechtsgrond voor het initieren van geweld? Dat is/zijn de wet(ten) die een bepaalde geweldsinitiering mogelijk maken.
Enkele Vb.
1. De wet staat politie toe om binnen bepaalde regels verdachte personen aan te houden. In jouw libertarische wereldbeeld is dat geweld.
2. De wet staat politieagenten toe om vluchtende misdadigers onder bepaalde voorwaarden met een vuurwapen te beschieten.
3. De wet (belastingrecht) staat ambtenaren toe om vast te stellen hoeveel BTW, inkomstenbelasting etc. betaald moet worden
4. In de wet is vastgelegd hoe betaling van belasting moet worden afgedwongen (gevangenisstraf, boete)
5. In de wegenverkeerswet is vastgelegd dat we rechts moeten houden in het verkeer. Als iemand links gaat rijden kunnen ambtenaren bekeuringen geven en worden boetes geind.
Bij het maken van ieder van deze wetten heeft de wetgever zich moeten afvragen of invoering van de wet het totaal aan leed in de wereld verkleint of niet. Omdat mensen zeer verschillend zijn zal niet iedereen vinden dat iedere wet aan deze eis voldoet.
We mogen verwachten dat regering en parlement het wetgevingswerk te goeder trouw en naar beste vermogen doen.
Bij verkiezingen, maar ook door ingezonden brieven, twitteren etc. kan ieder van ons proberen parlement en regering in de door ons gewenste richting te sturen. De media hebben hierbij een zeer belangrijke rol. Het oordeel over de leedminimalisatie blijft natuurlijk in belangrijke mate subjectief. Ik ben van mening dat ondanks alle gebreken een democratische rechtstaat de beste oplossing is.
Ik ken geen betere!
Groeten, XXXXXXXX
—————————————–
Alvorens een antwoord/commentaar te leveren, verzoek aan lezers om hun mening of commentaar te geven.
Eventueel met eigen ervaringen er bij.
Ik wil hier alleen al zeggen dat ik het maar met één enkele zin in bovenstaande verklaring eens ben, en dat is: “Het oordeel over de leedminimalisatie blijft natuurlijk in belangrijke mate subjectief”.
Inderdaad!
Slaven moeten opgeofferd worden voor het algemeen belang. Het algemeen belang valt echter niet te definieeren, aangezien je onmogelijk objectief het leed van Truus bij het genot van Frits kunt optellen.
Iemands belang is alleen maar te bepalen door diens akties. Als hij wegrent als je met een gloeiende pook op hem afloopt, is dat kennelijk in zijn belang. Het algemeen belang kan echter nooit wegrennen en kan niet bepaald worden. Je kunt een hoop uitspraken van individueen optellen en middelen, maar dan heb je nog steeds geen belagn van ‘het algmenee’. Het algemeen bestaat net zo min als god.
Is het minimaliseren van leed niet ieders eigen verantwoording? wanneer er leed gedaan wordt dan is dat de verantwoordelijkheid van de persoon die dit doet.
Door te zeggen dat een centraal orgaan dan moet optreden (of liever een persoon / slachtoffer) is inderdaad geldig..
Maar hier worden zonder leed al leed veroorzaakt om mogelijk leed te voorkomen wat nog niet geleden is.
Beetje hele rare gedachtegang als je het mij vraagt .
Ik kan het overigens niet beter zeggen dan Milton Friedman.
“And where are you going to get these angels who are going to run society for us. ”
Mensen kunnen geen hogere rechten hebben dan andere mensen, ongeacht hun status of titel.
Ten goede trouw, kan een burger ook zijn of ene private organisatie die de taken overneemt van de overheid zoals veiligheid en dat maakt de volledige wetgeving van overheid overbodig.
Dat gezeld is de goede troue van de staat gebleken ene farce te zijn, en bewezen aan eigen trouw te zijn.
Peter de Jong [19] reageerde op deze reactie.
Contra argument is dat je als land nooit voor maximale leed-minimalisatie kan gaan. Wij 16 miljoen kunnen niet alle arme kinderen in afrika helpen.
Bovendien kun je aantonen dat politici zelf leed initieren door mensen om niets in de bak te gooien. In geval van verkeersovertredingen kun je de vraag stellen: wie is hier de dupe van? (zeker bij een lege weg).
Deze persoon vindt het niet erg wanneer er tegen hem geweld geinitieerd wordt?
Dat moet een masochist zijn.
Ik zou de discussie niet voortzetten, het is als praten tegen Jehova´s. Met alle respect voor Jehova´s, dat dan weer wel.
Geweld – geweldloos bestrijden:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Perikles
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mahatma_Gandhi
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nelson_Mandela
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lech_Wa%C5%82%C4%99sa
Sux6
R. Hartman (NI) [6] reageerde op deze reactie.
@Jhon [5]: @Jhon [5]: Vreemd lijstje… Over nagedacht?
Sinds wanneer is het de verantwoordelijkheid van ‘de wetgever’ het ‘leed in de wereld’ te minimaliseren?
En dan deze:
Regering en parlement te goeder trouw? Onder welke steen bivakkeren dit soort lieden? In welk Utopia kun je je kritisch waarnemingsvermogen zo ver uitschakelen dat je naar een dergelijke verwachting zou kunnen leven?
Als dit soort lieden ‘zomaar’ wordt aangehouden is ze altijd verontwaardigd omdat de aanhouding niet ‘binnen de bepaalde regels’ zou vallen; het betreft altijd anderen voor wie dat soort regels zijn bedacht.
Helaas zijn dit soort totaal gehersenspoelde lieden zelden of nooit wakker te schudden, anders dan door zelf verstrikt te raken in deze ‘regels voor anderen’. En dan is het huis te klein…
Nooit zullen ze zich afvragen met welk recht ze menen mij voor te kunnen schrijven welke handelingen in mijn eigen belang zouden zijn; in de praktijk zijn de van mij verlangde handelingen dat dan ook zelden; wel zijn ze zonder uitzondering in het belang van de voorschrijvers. Zum Kotzen.
De vijf aangehaalde voorbeelden zijn ook zaken die in een libertarische samenleving denkbaar zijn (op de twee belastingpuntjes na dan).
Zo is een crimineel begonnen met het geweld, en is het “op vluchtende criminelen schieten” toegestaan.
De afspraak dat we met z’n allen rechts blijven rijden kan ook op basis van vrijwilligheid. Bijvoorbeeld omdat de wegbeheerder van de weg (waar je vrijwillig overheen rijdt) dat eist. Als jij dan door links te rijden een ongeluk veroorzaakt, heb je dus geweld geïnitieerd tegenover je tegenligger (poging tot moord met voorbedachte rade). Dergelijk gedrag is dus ook strafbaar in een libertarische samenleving.
De moeilijkste is het eerste voorbeeld. Want de vraag die hier eigenlijk aan vooraf zou moeten gaan is: Wanneer ben je verdachte? In de huidige samenleving ben je kennelijk al een verdachte als je geen paspoort bij je hebt (legitimatieplicht) of als je je op de openbare weg bevindt (preventief fouilleren). Of als je een internetverbinding of een mobiele telefoon hebt (opslag gegevens). Dat zijn inderdaad zaken die in de huidige versie niet in een libertarische samenleving zouden kunnen voorkomen.
Daarnaast zal een libertariër wel accepteren dat hij gefouilleerd wordt als hij een voetbalwedstrijd bezoekt (door het vrijwillig kopen van een kaartje heeft hij zich immers expliciet akkoord verklaard met de geldende huisregels).
Ook zal een libertariër accepteren als een zakenpartner (bijvoorbeeld een bank of werkgever) een legitimatie vraagt, zodat je kunt bewijzen dat je bent wie je zegt te zijn als je aan een vrijwillige transactie dreigt te beginnen.
Kortom, het verhaal klinkt leuk, maar de geweldloze alternatieven zijn niet eens overwogen door deze persoon, die toch hoog opgeeft over zijn (of haar) zorgvuldige afwegingen.
Laat me raden: een VVD-politicus?
“Ik vind dat ik het recht heb geweld uit te oefenen wanneer ik er heel zeker van ben dat het nalaten van de geweldsuitoefening meer leed veroorzaakt dan het uitoefenen van geweld. Ik vind dat het moet gaan om het verminderen van het totaal aan menselijk leed.”
Dit is ook altijd de motivatie van mensen die uit liefde hun gezin uitmoorden. Het blijkt een ernstige misvatting.
De man is bijv zijn baan kwijtgeraakt met weinig kans op nieuw werk, het gezin komt steeds dieper in de schulden en de schuldeisers voeren de druk op, de ouders kunnen de kinderen niet meer geven wat zij nodig hebben, de spanningen in het gezin worden alsmaar groter, iedereen is doodongelukkig.
Na geruime tijd komt de man dan tot de conclusie dat het leven voor hem geen zin meer heeft. Hij besluit zichzelf te doden. Maar hij weet ook, dat zijn vrouw en kinderen zielsveel van hem houden. Hun verdriet zal groot zijn en hun huidige leed zou nog veel groter worden als hij zichzelf zou doden, want zijn gezin heeft hem hard nodig om uit de problemen te komen.
De enige juiste oplossing die de man dan ziet is zijn vrouw en kinderen te doden en vervolgens de hand aan zichzelf te slaan. Zo bespaart hij iedereen veel ellende.
Peter de Jong [10] reageerde op deze reactie.
@Peter de Jong [9]: “De enige juiste oplossing die de man dan ziet is zijn vrouw en kinderen te doden en vervolgens de hand aan zichzelf te slaan. Zo bespaart hij iedereen veel ellende.”
Dit gebeurt uiteraard zonder overleg met vrouw en kinderen, want het is volgens de man de best mogelijke oplossing voor iedereen. Zijn besluit staat vast.
Democratie wil zeggen, dat hij het plan wél met vrouw en kinderen bespreekt. Stel nu, dat alleen zijn vrouw het niet met hem eens is. Zij heeft nog wel hoop voor de toekomst, maar de kinderen vertrouwen meer op hun vader. Dan is de vrouw in de minderheid en het plan gaat door.
De vrouw probeert nu haar eigen leven te redden door te zeggen, dat zij het grotere verdriet wil accepteren dat de dood van haar man haar zal opleveren. Wat geeft de man dan nog het recht tegen de wil van zijn vrouw in te gaan? Zij is immers bereid het leed dat hij haar wilde besparen te dragen. Het totale leed is dan net zo gering als wanneer iedereen dood zou zijn.
In het geval de vrouw haar kinderen aan haar kant heeft en dus in de meerderheid is, zou de man in een democratie zijn plan niet meer kunnen uitvoeren. Voor de man is het leed als hij verder blijft leven echter ondraaglijk, anders had hij niet tot zelfdoding besloten. Het totale leed is dan groter dan wanneer iedereen dood zou zijn.
Hieruit blijkt, dat democratie geen goede methode is om het leed in een samenleving te minimaliseren. De beste methode om leed te minimaliseren is ieder voor zich te laten besluiten.
===
http://www.vrijspreker.nl/wp/wp-content/media/2010/03/Socialism-Illustrated.jpg
Peter de Jong [13] reageerde op deze reactie.
Ik ga even nachtelijk ranten, want ik word een beetje moe (of wakker?) van die hele exclusieve focus op de NAP PAP geweldsinitiatie discussie. Het bevalt me niet, veel te eendimensionaal.
Laten we eens kijken naar de belangrijkste en meest hoopvolle periodes in de geschiedenis, of beter gezegd de landen waarin ze plaatsvonden: de klassieke oudheid (Griekenland), de Renaissance (begonnen in Italie) en de industriele revolutie (begonnen in England). Drie Europese landen die nu symbool staan voor moreel, intellectueel en financieel verval. Europa was ooit een baken van beschaving, maar is nu geworden tot exporteur van middelmaat en decadentie. Het predikt een ideaal van stilstand, een economische groei van 1 of 2 procent onder het mom van sociaal-democratie. Zelfs het mooiste land ter wereld Amerika hebben ze met hun morele vingertje weten te verpesten. Het idee van stilstand vindt weerklank over de hele wereld. Afrikanen, Aziaten, Zuid-Amerikanen, Noord-Amerikanen, allen denken dat het hoogste streven, het beste model, het (nieuw-)Europese model van een maatschappij zonder filosofie, zonder doordachte cultuur, zonder hoogwaardige kunst, zonder ideeën en met beperkt individualisme en een dikke verzorgingsstaat is. De potentie van de wereld is onvoorstelbaar groter. Wie doet het licht weer aan in Europa?
Peter de Jong [12] reageerde op deze reactie.
@Devidas [11]: “Wie doet het licht weer aan in Europa?”
Zoals je zelf al aangaf, kent de geschiedenis kent allerlei beschavingen die opkwamen, bloeiden en weer verdwenen.
Het is niet gebruikelijk, dat verdwenen beschavingen weer terugkomen. Europa heeft zijn tijd gehad.
Mesopotamië (Irak), Egypte, Griekenland, Italië, Portugal, Spanje, Holland, Frankrijk, Engeland, Duitsland, en de VS zijn ook niet meer wat ze geweest zijn.
De enige uitzonderingen zijn mss India en China, die nu, na pakweg 3000 jaar, het stokje weer overnemen.
@Peter de Jong [10]: “De beste methode om leed te minimaliseren is ieder voor zich te laten besluiten”
Dit snapt iedereen onmiddellijk als je een democratie vergelijkt met een bus met 100 passagiers.
Als er 51 naar Groningen willen en 49 naar Maastricht, en de meerderheid beslist, dan gaat de bus naar Groningen. Dit veroorzaakt veel leed bij de 49 mensen die in Groningen niets te zoeken hebben. Zij worden nog extra getroffen, omdat ze moeten meebetalen aan het kaartje van de 51 Groningen-liefhebbers.
Die laatsten zijn uiteraard zeer tevreden met hun gesubsidieerde rit en willen geen ander systeem. De 49 Maastricht-liefhebbers hebben daardoor geen andere optie dan 2 Groningen-liefhebbers over te halen voor Maastricht te stemmen zodat de bus naar Maastricht kan. De rollen zijn dan omgedraaid en het totale leed blijft hetzelfde, alleen de slachtoffers zijn andere mensen. Met al het politieke gelobby is men dus geen zier opgeschoten.
Een betere optie, die veel minder leed veroorzaakt, is om gewoon 2 bussen te nemen, 1 naar Groningen en 1 naar Maastricht. Iedereen krijgt dan wat hij wenst en betaalt de prijs die daarvoor staat.
En zijn er meer bestemmingen gewenst dan neemt men evenzoveel kleinere bussen. Die zijn goedkoper en gemakkelijker (dus met minder leed) van A naar B te rijden dan 1 grote bus die met iedereen langs alle gewenste bestemmingen moet (wat in de praktijk ook vrijwel onmogelijk is).
Uiteindelijk kom je er dan bij uit dat iedereen gewoon in zijn eigen auto op pad gaat. Je bent dan niet meer van anderen en van de dienstregeling van het OV afhankelijk en het leed is minimaal geworden.
Armin [14] reageerde op deze reactie.
@Peter de Jong [13]: Uiteindelijk kom je er dan bij uit dat iedereen gewoon in zijn eigen auto op pad gaat. Je bent dan niet meer van anderen en van de dienstregeling van het OV afhankelijk en het leed is minimaal geworden.
Geheel eens!
Echter zoals jouw voorbeeld aangeeft zijn de kosten opok aanmerkelijk hoger. Immers één dwangbus is veel goedkoper dan 100 auto’s.
Welvaart en welzijn optimalisatie gaan dus niet altijd hand in hand. Iets wat veel libertariers nog wel eens vergeten.
Maar goed, vrijheid kost dan ook wat.
Peter de Jong [15] reageerde op deze reactie.
@Armin [14]:
Old fashioned slavernij is nóg goedkoper dan democratie. Iets dat veel sociaal-democraten nog wel eens vergeten. 😉
Het ging hier echter om de rechtvaardiging om klein leed te veroorzaken als daarmee groter leed kan worden voorkomen. Individuele keuzes blijken dan het minste leed te veroorzaken.
Armin [16] reageerde op deze reactie.
@Peter de Jong [15]: Let wel, ik ben het helemaal eens.
Mijn punt was meer dat er – naieve – libertariers zijn die denken dat meer vrijheid én meer welvaart én meer welzijn geeft.
Er is een punt waarop meer vrijheid juist een daling van de welvaart geeft.
Libertarisme is – in mijn optiek – dan ook niet een welvaartoptimalisatie, maar een filosofie die gericht is op welzijn optimalisatie waarbij de achtergrond is dat zelfbeschikking maximaal welzijn is.
Hub Jongen [17] reageerde op deze reactie.
@Armin [16]:
“Mijn punt was meer dat er – naieve – libertariers zijn die denken dat meer vrijheid én meer welvaart én meer welzijn geeft.”
Ja, ik ben een van die lieden.
Daarbij denk ik dat “welzijn” een enorm subjectief gevoel is.
Maar eens een artikel waarin je probeert aan te tonen dat meer vrijheid op een bepaald moment minder welzijn gaat opleveren.
Dit is een “uitdaging”!! Ik zie het graag tegemoet!!!
Dat meer vrijheid meer welvaart oplevert is eenvoudig te bewijzen.
Je hoeft alleen maar te kijken naar de verschillen tussen :
Rusland / Amerika
Oost /West Europa
En
“The Link Between Economic Opportunity & Prosperity
The 2010 Index of Economic Freedom
Covers 183 countries across 10 specific freedoms such as trade freedom, business freedom, investment freedom, and property rights.
Zie: http://www.heritage.org/index/
Peter de Jong [18] reageerde op deze reactie.
Armin [20] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [17]:
Zo zwart/wit ligt het niet Hub. Corporatisme is het slechtste van twee werelden:
http://www.telegraaf.nl/buitenland/7733679/__Helft_Roemenen_wil_communisme_terug__.html?p=16,2
Oost-Duitsland zelfde laken een pak.
@Hoc Voluerunt [2]:
“And where are you going to get these angels who are going to run society for us? ”
IJzersterk argument Hoc! 🙂
@Hub Jongen [17]: Dat meer vrijheid meer welvaart oplevert is eenvoudig te bewijzen.
Je hoeft alleen maar te kijken naar de verschillen tussen :
Rusland / Amerika
Oost /West Europa
Helaas Hub. Je mist het punt. het twistpunt is niet dat als je van een collectivistisch startpunt gaat meer vrijheid én meer welvaart én meer welzijn geeft. De vraag is of dat altijd is ongeacht startpunt.
Het is eigenlijk evident dat dat niet zo is. Er zijn zat situaties te bedenken wara het opofferen van een individue meer welvaart geeft voor een grote groep. Zeker op korte termijn.
Verplicht meedoen aan iets geeft bijvoorbeeld schaalgrote die kostenbesparing geeft. Als teveel mensen hun vervelende vrijheid gebruiken om wat anders te doen, moet iedereen zijn eigen – duurdere – individuele optie doen.
Het is echter een stuk moeilijker libertarisme te verdedigen, als niet alles een roze bril is. Ofwel, hoe moet je verkopen dat meer vrijheid op een bepaald moment niet meer welvaart geeft. Er zijn dan mensen die zeggen, houd die vrjiheid maar! Dat maakt discussies lastiger, maar is wel de realiteit.
Zoals ik aangaf is libertarisme is een filosofie die gericht is op welzijn optimalisatie. Hierbij is de achtergrond dan dat zelfbeschikking maximaal welzijn is. Dat laatste is dan vervelend genoeg ook betwistbaar. Libertarisme neemt absoluut eigendomsrecht als basis, maar de meerderheid van de wereldbevolking is het daar vaak niet mee eens.
Het is dus de vraag of een filosofie gebaseerd op een niet geaccepteerd uitgangspunt dan ook werkelijk de maximale welzijn/geluk geeft.
Het feit dat veel mensen graag vrijheid opgeven in ruil voor andere zaken, maakt het er niet makkelijker op libertarisme te verdedigen en te promoten. Zie o.a. de Roemenen die Peter aanhaalt. Die mensen willen de vermeende economische stabiliteit – die gebaseerd was op onhoudbare economische principes daar niet van – liever dan de vrijheid die ze nu hebben.
Peter de Jong [21] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [22] reageerde op deze reactie.
@Armin [20]:
Goed punt Armin! Niemand kan in de toekomst kijken en mensen houden liever dingen bij het oude dan dat ze voor verandering kiezen. Dat laatste doen ze wel, maar het kost veel meer moeite dan het eerste. Ingesleten gewoonten veranderen is moeilijk!
Marktwerking, en meer in het bijzonder verzekeren, en beleggen c.q. gokken, wordt in belangrijke mate bepaald door het risicomijdend gedrag van mensen. Daarbij geldt de zgn prospect theorie van Kahneman.
Die stelt, dat als je mag kiezen tussen 50% kans op 1000 euro en 50% kans op niets, of 500 euro contant in het handje, de meeste mensen voor de zekere 500 euro kiezen. Maar als je mag kiezen tussen 50% kans op 1000 euro verlies of 50% kans op geen verlies, of een zeker verlies van 500 euro, de meeste mensen dan voor de 50% kans op 1000 euro verlies gaan.
Het is voor mensen blijkbaar belangrijker dat ze weinig verliezen dan dat ze veel winnen. Daarom zijn die Roemenen ook zo teleurgesteld. Ze hebben veel gewonnen, maar ook iets verloren, en dat verlies tikt harder aan.
===
http://en.wikipedia.org/wiki/Prospect_theory
Hub Jongen [22] reageerde op deze reactie.
@Armin [20]:
Zeker Armin, je hebt gelijk:
–“…Zeker op korte termijn…”
Ja, dat geldt bvb ook voor drugsgebruik.
–“Er zijn dan mensen die zeggen, houd die vrjiheid maar!”
Ja, die zijn er. Alle mensen zijn verschillend. en zoals Peter de Jong ook terecht zegt in:
@Peter de Jong [21]:
wat iemand mist, voelt zwaarder aan dan wat hij heeft.
Mensen die in welke maatschappij dan ook moeite hebben om hun kost te verdienen, verlangen terug naar de gevangenis waar ze regelmatig eten kregen.
—“Libertarisme neemt absoluut eigendomsrecht als basis,…”
Ja, uitgangspunt is het principe dat iedereen de absolute eigenaar is van zijn eigen leven en lichaam.
En dat houdt in dat niemand geweld tegen een ander mag initiëren.
Het loslaten van dat principe leidt tot de toestand die we nu in de wereld hebben. Inclusief dwang en oorlogen.
“….Roemenië..”
Ja, van Roemeense (en Bulgaarse) vrienden weet ik dat er daar mensen zijn die zo denken. Maar die zelf de drogreden wel inzien en ook zelf streven naar vrijere maatschappij. Wat ze nu hebben is, net als hier, nog steeds een maatschappij gebaseerd op geweld, en waar ook zij van af willen.
ZIE OOK VOOR MEER BIJ VERVOLGARTIKEL:
http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/11/het-recht-om-geweld-tegen-een-ander-mens-te-initieren/#comments
Comments are closed.