Zo maar een bericht over de Mexicaanse drugsmaffia: vanwege onderlinge gevechten en het geweld om drugs over de US-Mexico grens te krijgen, zijn er inmiddels al aan bewoners,  maffia en politie, zo’n 28.000 doden gevallen. ( bron CNN)

Nu zijn er hier al eerder artikelen geschreven mbt slachtofferloze misdaden zoals drugs, maar dit argument wilde ik u niet onthouden.Want juist door drugs te verbieden, gaat de prijs van die rommel omhoog, maakt dat de reward groter om er in te handelen, zeker voor diegenen die toch al weinig te verliezen hebben, zeg in Mexico of Afghanistan, maar daar komt nu ook nog het argument bij dat door die war on drugs, er heel veel doden vallen vanwege territorium strijd en de bestrijding.

Die aantallen doden moet je dus eigenlijk aftrekken van de drugs doden. Terwijl de drugs doden daar zelf voor gekozen hebben en de Mexicaanse bevolking niet.

Terwijl als drugs vrij gegeven zouden worden, de kans op drugs doden ( mijn stelling) veel kleiner wordt omdat het spul dan schoner, veiliger en minder spannend wordt: er waren tijdens de drooglegging in de VS meer alcoholproblemen dan nu met vrij verhandelbare alcohol.

En het is toch ook zo dat bij een lagere drugsprijs ( welke nu kunstmatig hoog wordt gehouden door de bestrijding ervan) er minder roofovervallen of diefstallen nodig zijn om aan je gerief te komen ( tenzij de overheid dit waarschijnlijk ook weer met accijnzen gaat versieren).

Kortom, minder doden, minder misdaad en de helft van de gevangenissen leeg, wanneer drugs vrij zouden worden gegeven. Over besparing gesproken en meer tijd voor blauw!

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

19 REACTIES

  1. Helemaal mee eens.
    De prijs van legale drugs, zou zelfs nog een flinke accijns op kunnen zodat juist de overheid nog wat extra’s verdient.

    Alleen, wat gaan al die criminelen dan doen om aan hun geld te komen?
    Zeer zeker gaan ze de bevolking dan nog veel meer overlast geven.
    Die criminelen worden natuurlijk niet op slag voorbeeld burgers!

    maup [7] reageerde op deze reactie.

  2. De omvang van de drugshandel is gegroeid, dus je kan ook aannemen dat sommige iets-minder-voorbeeld daardoor hieraan zijn begonnen.

    Grote kans dat als je die een legale uitweg bied, waar ze ook veel minder kans krijgen om overhoop geschoten te worden, dat ze die ook zullen nemen.

    De vraag is alleen of de grote bazen deze concurrentie zullen dulden.

  4. Ik denk dat het bij drugswetten niet gaat om drugsgebruik tegen te gaan maar om gehoorzaamheid aan de wet af te dwingen. Ongeacht wat de wetgeving zegt. Als politici een wet aannemen die het aan iedereen verbiedt om te douchen -want gevaar wegens legionella, voor uw eigen veiligheid en gezondheid weet je, en goed voor het milieu- kun je invallen in woningen verwachten voor controles. En volle gevangenissen met mensen die toch stiekem gedouched hebben.

  5. Drugsgebruikers en drugshandelaren dient men als huurder, als koper, als klant, als verkoper, als gebruiker van de weg, als leerling, als sollicitant, als werknemer te weigeren. Boycotten, discrimineren en uitsluiten. Intolerantie tegen de ‘lifestyle’ van de cultuur des doods. Het leven als junk, in een beschaafde samenleving, onmogelijk maken. Onverantwoordelijk-en destructief gedrag dient getuchtigd te worden. Te worden uitgebannen door intolerant, discriminatoir en duidelijk optreden. Natuurlijk op non-agressieve wijze.

    Maar uiteraard ben ik voorstander van de legalisatie van zowel gebruik als handel in soft-en harddrugs.

    pcrs [6] reageerde op deze reactie.

  6. @Oscar [5]: Ik vraag me af of ’tuchtigen’ de manier is om hun gedrag om te vormen. Vaak zijn ze in het drugsgebruik gekomen, omdat ze op jonge leeftijd helemaal in elkaar getuchtigd zijn.
    Ik moet toegeven dat ik bij zware verslaafden ook liever een blokje omloop, omdat het toch wel emotioneel zwaar is om daar mee om te gaan.
    Misschien zijn er mensen die dat wel kunnen en dan denk ik dat een arm om de schouder en een beetje empathie meer kan helpen dan discrimineren, uitsluiten, boycotten e.d. Meestal zijn het mensen die al een antwoord hebben op afwijzing: drugs

    Oscar [8] reageerde op deze reactie.

  8. @pcrs [6]:

    Ik bedoel met tuchtigen niet afranselen of iets dergelijks. Ik zit meer te denken dat junks zodanig worden gedwarsboomd dat zij hun hobby opgeven of afvloeien naar een soort ghetto met soortgenoten buiten de beschaafde samenleving. Zulke maatregelen zijn nodig om een private rechtsorde leefbaar te houden. Autodestructief gedrag wordt nog wel eens geïmiteerd. Buitendien: als junks ziek zijn dan dienen zij genezen te worden.

    “Misschien zijn er mensen die dat wel kunnen en dan denk ik dat een arm om de schouder en een beetje empathie meer kan helpen dan discrimineren, uitsluiten, boycotten e.d.”

    Als het op die manier lukt om hun verslaving te laten afzweren dan zou ik daar zeker voor opteren. En als iemand door een arm om de schouder en een beetje empathie ineens geen democraat, communist of hippie meer is dan zou ook dat ideaal zijn. Er zijn echter mensen zo ver heen, dat het afkicken (of het afkikken nu van de heroine of van het socialisme is) niet zomaar met een arm om de schouder en een beetje empathie in gang kan worden gezet.

    Ik zie tuchtiging overigens niet als iets negatiefs, maar als een loutering.

    pcrs [9] reageerde op deze reactie.
    maup [11] reageerde op deze reactie.

  9. @Oscar [8]: Ik begrijp dat je geen fysiek geweld voorstaat, maar als je nu kijkt daar welke verslaafden er nog redelijk meedraaien, dan zijn dat doktors die eenvoudig aan hun chemicalien kunnen komen. Ik weet er geen cijfers van, maar mijn instincten zeggen mij tegenwoordig, dat je ze er waarschijnlijk niet vanaf krijgt door meer van het medicijn toe te dienen waardoor het veroorzaakt is (uitsluiting bijv.) Net zo min als je verkrachters geneest door ze te verkrachten of dieven door ze van hun vrijheid te beroven.
    Ik geef toe dat het moeilijke materie is, want je ziet ook vaak dat iemand die begrip voor ze toont en een arm op hun schouder legt, een enabler is die het mogelijk maakt dat de verslaving verder doorzet dan zonder support het geval zou zijn geweest.
    Ik denk dat de meeste kans bestaat om tot een goed einde te komen als je er vroeg bijbent. Ik denk dat rechtsorganisaties en hulporganisaties in een vrije samenleving die afhankelijk zijn van vrijwillige donaties gebaseerd op resultaat, zich op de vroege verslaafden zullen richten en zullen proberen hun milieu op te fleuren en consistenter te maken.
    Ik zie religie overigens ook als een verslaving, maar dat begreeo je waarschijnlijk wel.

    Oscar [10] reageerde op deze reactie.

  10. @pcrs [9]:

    “Ik begrijp dat je geen fysiek geweld voorstaat, maar als je nu kijkt daar welke verslaafden er nog redelijk meedraaien, dan zijn dat doktors die eenvoudig aan hun chemicalien kunnen komen.”

    In de 19de eeuw waren er mensen die speciaal medicijnen gingen studeren om makkelijk aan dope te komen. Dope was toen legaal en de verslaving bleef veelal beperkt tot een handjevol artsen en kunstenaars. Nietzsche en Freud snoven cocaine. Die laatste was een junk te noemen. Pas toen drugs illegaal werd is het probleem met drugsgebruik uit de hand gaan lopen.

    Ik geloof niet dat drank-en drugsgebruik helemaal is uit te bannen. Het zou al een slok op een borrel schelen als drugs legaal zouden zijn. Dit zou op termijn leiden tot goedkopere drugs, waardoor de junk niet meer uit stelen hoeft, en ook drugs die zuiverder zijn (minder versneden), wat de gezondheid van de gebruiker ten goede zal komen.

    Maar dan blijft echter nog wel het probleem over dat het (langdurig) gebruik van drugs het normbesef van personen en de persoonlijkheid van mensen aantasten. En dan heb ik het nog niet eens over de psychische-en somatische schade die drugs aanrichten.

    Volgens de Engelse psychiater en auteur Theodore Dalrymple zijn de afkickverschijnselen van heroine te vergelijken met een flinke griep. Ik beschouw Dalrymple overigens als warm aanbevolen lectuur voor degenen die libertarisme aan libertinisme verbinden.

    “Ik zie religie overigens ook als een verslaving, maar dat begreeo je waarschijnlijk wel.”

    Ik niet, in ieder geval niet persé, maar ook dat begreep je waarschijnlijk wel. Ik ben van mening dat alles wat een vorm van groei inhoudt, of dat nu intellectuele groei of spirituele groei is, geen vorm van verslaving kan zijn. Verslaving is stagnatie. En degeneratie. Omdat religie te maken heeft met groei, met een worden met de waarheid, wil ik het allerminst een verslaving noemen. Hoewel er natuurlijk wel aspecten van religieuze beleving zijn die voor sommige mensen verslavend werken. Zoals het ‘hallelujah-gevoel’ van bepaalde pinkergemeente-achtigen. Maar als een junk afkickt en inplaats daarvan zijn kicks krijgt in een praise-the-lord-kerk dan zie ik dat als vooruitgang. Ook zijn deze kicks de primaire reden voor de ex-drugs-verslaafde.

    pcrs [16] reageerde op deze reactie.

  12. @maup [11]:

    1) hoe komt u er bij dat leden van het Opus Dei zichzelf zouden tuchtigen?
    2) kent u het Opus Dei? (en dan bedoel ik werkelijk, en niet uit de Da Vinci Code)
    3) waarom zou je jezelf niet kunnen tuchtigen als je geen lid bent van het Opus Dei?
    4) hoezo meent u te weten dat ik nog geen lid ben van het Opus Dei?
    5) hoezo zou het ‘lekker’ zijn lid te worden van het Opus Dei? Heeft u ervaringen?

    Groet,

    Oscar

  13. “Terwijl als drugs vrij gegeven zouden worden, de kans op drugs doden ( mijn stelling) veel kleiner wordt omdat het spul dan schoner, veiliger en minder spannend wordt: er waren tijdens de drooglegging in de VS meer alcoholproblemen dan nu met vrij verhandelbare alcohol.”

    Overnight, zou je een bron kunnen geven die dit onderbouwt.

    Zou iemand ook een duidelijke definitie kunnen geven van drugs. Zijn cafeïne en nicotine bijvoorbeeld drugs? Zo ja, dan zijn er wereldwijd een hoop drugshandelaars en drugsgebruikers.

    Oscar [14] reageerde op deze reactie.
    maup [18] reageerde op deze reactie.

  14. @Free-M. [13]:

    Het gaat om de illegale drugs, die moeten gelegaliseerd worden. Drugs zijn (toegediende) stoffen die het gevoel, het bewustzijn, veranderen. Cafeïne en nicotine zijn ook drugs, maar deze zijn niet illegaal.

    Overigens zal goedkopere, meer zuivere, heroine de eerste periode waarschijnlijk tot meer doden leiden. Met name bij degenen die heroine spuiten en zich verkijken op de dosis.

  15. Alles wat men tot zich neemt verandert het bewustzijn. Zelfs de zin die u zojuist gelezen hebt.
    Met opiaten kan men overigens redelijk gezond zeer oud worden, de dichter Bilderdijk, een liefhebber van opium, werd in de tachtig terwijl de gemiddelde leeftijd toen nog geen zestig was.
    Naar mijn eigen waarneming, ik ga al zo´n vijfenveertifg jaar met gebruikers om, zijn de alcohol en de psychofarmatica de echte killers bij deze groep medemensen.
    Overigens denk ik dat de meeste gebruikers ook zonder de illegale middelen aan de onderkant van de samenleving zouden vertoeven. Dit heeft vooral te maken met het milieu waaruit zij komen.

  16. @Oscar [10]: Ik zie drugsverslaving meer als een gevolg dan een oorzaak van problemen. Het zijn mensen die proberen hun pijn te verdoven en het is belangrijker om te kijken wat die oorzaak van de pijn is, dan de gevolgen (drugsgebruik) te bestrijden door de persoon te isoleren, verketteren en tuchtigen. Het zal niet werken, omdat die drugsgebruikers ergens beseffen dat hun tuchtigers in precies hetzelfde schuitje hadden gezeten als ze precies dezelfde dingen hadden meegemaakt en genen hadden gehad. Maar ik ben er van overtuigd dat alles een oorzaak heeft (determinisme) en ook dit, omdat uit alle onderzoek naar het gedrag van materie en energie blijkt dat de principes voor het gedrag van materie deterministisch zijn.

    Religie is ook een verdoving en het heeft niets met waarheid te maken, maar met pijnbestrijding. Dat is al op te maken uit het feit dat de religieuze waarheid hoofdzakelijk afhankelijk is van waar je geboren bent en alle religies tegenstrijdige dingen beiden waar noemen. Tegenstrijdige dingen kunnen nooit beiden waar zijn. Een feit dat je in alle andere aspecten van het leven accepteert. Het kan niet zo zijn dat OJ Simpson zijn vrouw niet EN wel vermoordde. Het is het 1 of het ander, tegenstrijdige dingen zijn niet waar en mensen die beweren dat ze waarheid leren uit een boek met tegestrijdige theorieen, zijn ergens mee bezig, maar niet met waarheid. Ze zijn van jongs af aan waarschijnlijk geconfonteerd met manipulaties die bleken uit tegenstrijdigheden, maar die tegenstrijdigheden hebben ze als goed vertaald, omdat het van hun ouders kwam, waarvan ze afhankelijk waren voor hun leven. Eenmaal goed, gingen ze later zelf deze tegenstrijdgheden doorgeven. De reden waarom religies doorgaan van ouders op kind en verlichting zo zelden voortkomt.

    Oscar [17] reageerde op deze reactie.

  17. @pcrs [16]:

    Religie heeft niet met pijnbestrijding te maken maar met waarheid. God is waarheid. Dat God ook liefde is en geneest, vooral geestelijk, kan als een vorm van pijnbestrijding worden opgevat maar dat is niet de kern van religie.

    Dat de religieuze waarheid hoofdzakelijk afhankelijk zou zijn waar je geboren bent vind ik een post-moderne, antropologische, opvatting. Het christendom is in hartje Mekka ook de waarheid. Het kruisoffer van God de Zoon heeft ook plaats gevonden voor de Chinezen. Dat God één in drie personen is gaat ook op in de diepste oerwouden waar de bosrivier wordt aanbeden.

    De Bijbel is vaak paradoxaal. Een paradox is wezenlijk iets anders dan een tegenstrijdigheid.

    Men leert geen waarheid uit een boek, men leert waarheid door de Geest.

    Ik ben van jongs af aan volgestopt met atheisme, marxisme en feminisme en ik moet helemaal niets meer van deze geloven hebben. De 20ste eeuw is een ramp geweest en ik ben ervan overtuigd dat spirituele verwaarlozing, gepaard gaande met morele verwaarlozing daar debet aan zijn geweest.

    “De reden waarom religies doorgaan van ouders op kind en verlichting zo zelden voortkomt.”

    Ik was een atheist van de derde generatie. Eigenlijk al de vierde, omdat mijn overgrootvader ten tijde van de Eerste Wereldoorlog al uit de kerk is getreden. Maar hij was nog een soort van ietsist te noemen. Mijn grootouders waren pure atheisten. Ik kom uit een echt atheistisch geslacht. Ik ben atheistisch opgevoed. Ik kan me voorstellen dat sommige kinderen onder het geloof van hun ouders hebben geleden. Ik ben alleen van mening dat dit niet met theisme of atheisme te maken heeft maar met de manier waarop ouders hun kinderen benaderen. Eén van de kritiekpunten die ik heb bij Stef Molyneux is dat hij dit inzicht niet heeft en dat hij wat fout is gegaan in zijn opvoeding niet toespitst op een falende methodiek en een valse autoriteit van een gefrustreerde en verbitterde moeder en een vader die hem emotioneel verwaarloosde, maar op de nominale religie van zijn ouders.

    Ik denk dat wat betreft dit onderwerp zodanig ver uit elkaar staan dat het de vraag is of het enige nut heeft om hierover in dialoog te gaan. Ik moet helemaal niets van het atheisme hebben, in de eerste plaats omdat het een leugen is (en God is waarheid) en in de tweede plaats omdat ik atheisme ver achter mij heb gelaten. Dat zie ik als vooruitgang en als spirituele verdieping. Als metafysicus kan ik evenmin iets met determinisme.

Comments are closed.