Als elke seconde telt

Medische spoedhulpverlening is iets dat in ons land redelijk georganiseerd is. In het buitenland heb ik wel anders meegemaakt. In een ontwikkelingsland heb ik gezien dat het bewusteloze slachtoffer van een verkeersongeval van het asfalt werd opgeraapt, tussen twee mannen op een toevallig passerende motorfiets werd gezet, waarbij de achterste persoon zich vastklampte aan de bestuurder. Het slachtoffer werd zo als een sandwich richting ziekenhuis getransporteerd.

In dit land zijn we een stuk verder. Spoedhulp is een professie geworden met onder meer de inzet van trauma heli’s. Die in het gouden uur, het eerste uur na het ongeval, kunnen zorgen dat hoog gekwalificeerd personeel op de ongevalslocatie aanwezig is. Juist in een geval als iedere seconde telt, en er sprake is van zeer zwaar trauma, kunnen deze het verschil tussen leven en dood maken. En kan de tijdige inzet de kwaliteit van leven van de slachtoffers sterk verbeteren en revalidatie trajecten verkorten.

Een uithoek van onze natie, Zeeuws Vlaanderen, heeft voor haar trauma heli de keuze uit twee alternatieven, een uit Brugge, die binnen 15 minuten ter plaatse kan zijn, en een uit Rotterdam, die er meestal een half uur of langer over doet. Als elke seconde telt lijkt de keuze duidelijk. Er is veel te doen om mensen die al dan niet in aangeschoten toestand hulpverleners hinderen in de uitoefening van hun functie. De politiek roept moord en brand en wil strenge straffen opleggen. Indien degenen betrokken bij het beslissingsproces over de inzet van de Trauma heli in bijvoorbeeld Sluis en andere gemeentes bewust besluiten een alternatief voor te schrijven dat een kwartier trager is, dan vindt men dit echter de gewoonste zaak van de wereld. Want dat is de keuze die nu is gemaakt. In het protocol voor veel gemeentes in Zeeuws Vlaanderen is opgenomen dat vanaf heden Rotterdam als eerste gebeld moet worden en niet Brugge.

Men mag overigens wel van het protocol afwijken. Maar waartoe dient het protocol dan? Hoe kan je verzinnen dat voor de ultieme spoedeisende hulp, voor de zwaarst gekwetsten, gekozen moet worden voor het traagste alternatief dat er dubbel zo lang over doet? De Vietnamezen die ik in Hanoi op een motorfiets het verkeersslachtoffer zag transporteren waren tenminste nog eerlijk. En deden hun best het slachtoffer naar eigen inzicht zo goed mogelijk te helpen. Welk belang staat er voorop voor de bij dit besluit betrokkenen? Een veilige aanname is dat dit in ieder geval niet het belang van het slachtoffer is. Degenen die hulpverleners hinderen doen dat meestal in dronken toestand. Terwijl degenen die dit protocol uitwerken in alle nuchterheid bij volledige bewustzijn tot deze aanpassing van het protocol zijn gekomen. Bewust wordt er gekozen het traagste alternatief als eerste keuze in het protocol voor te schrijven voor mensen in doodsnood. Nogmaals, dit lijkt niet direct het belang van de slachtoffers te dienen. Welke belangen worden hier wel gediend?

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Toelichting en noten.

Dit is het zoveelste voorbeeld van falende centralistische planning processen. Hoeveel moeten er nog volgen voordat we dit afzweren? En de mythe van het algemeen belang eindelijk is doorgeprikt? Linkjes hieronder:

http://www.binnenlandsbestuur.nl/vakgebieden/openbare-orde/nieuws/sluis-wil-geen-traumaheli-uit-rotterdam.487190.lynkx

http://www.pzc.nl/regio/zeeuws-vlaanderen/7384606/Moties-over-inzet-traumahelikopter-voorlopig-even-in-de-ijskast.ece

http://www.pzc.nl/regio/zeeuws-vlaanderen/7177807/Evaluatie-inzet-traumahelikopters-in-Zeeuws-Vlaanderen.ece