Het laatste deel in deze serie over de zorg. In dit deel zal ik uitwijden over de zorg in de vrije markt. In de voorgaande delen is duidelijk naar voren gekomen dat (r)overheidsbemoeienis zorgt voor prijsafspraken, monopolies, marktverstoring en gigantische overhead kosten.
Maar wat als de zorg nu wordt losgelaten. Bestaat er al zoiets als een vrije markt binnen bepaalde sectoren van de zorg? Gaat het daar beter?
Laten we er eens wat voorbeelden bij pakken.
“Vrije markt” in Nederlandse zorg
De enige tak van zorg welke is “vrijgegeven”, is de fysiotherapie. Waarom “vrijgegeven”? Om de eenvoudige reden dat de NZa (Nederlandse ZorgAutoriteit) nog altijd toezicht houdt of de therapeut wel voldoet aan de regeltjes, en zo nodig kan ingrijpen. Wat ze hebben gedaan is de prijzen, en de toegang vrijgegeven. Voorheen was er een door de overheid vastgesteld maximum tarief, en moest u een verwijzing hebben van een huisarts. Dit heeft alleen maar nadelen voor zowel de therapeut als de klant, en is een vorm van marktverstoring.
Maar wat is het effect van deze vrijgave?
Simpel gezegd betekent het dat elke therapeut zelf kan bepalen wat zijn tarief is voor bepaalde behandelingen. Ook biedt het de klant de mogelijkheid zijn eigen therapeut te kiezen. Zo ontstaat er concurrentie, wat weer positieve effecten heeft op de prijs en kwaliteit van de behandelingen. Nadelige gevolgen heb ik niet kunnen vinden. Buiten dat ook deze tak niet volledig is vrijgegeven, en er dus nog altijd, een deel van de kosten, een overhead, is met de daarbij behorende nadelige effecten op de tarieven. Maar al met al geeft zelfs de overheid toe dat dit vrijgeven een positief effect heeft gehad. Aanvankelijk waren kortstondig de prijzen gestegen, men dacht lekker te profiteren, maar dit is door marktwerking werd dit snel gestabiliseerd. Tevens blijkt uit formele berichten dat ook het gebruik van de fysio automatisch wordt gereguleerd, en het aanbod de vraag voorziet. Op (r)overheids pagina’s wordt gesproken over “volume”.
Vrije zorg in andere landen
Goed, het vrijgeven biedt dus nieuwe mogelijkheden voor zowel de klant als de aanbieder. Hoe is het in andere landen, waar de zorg meer vrij is, gesteld met de kwaliteit? (al onze wetten moeten zogenaamd zorgen voor meer kwaliteit)
Duitsland
Duitsland is een paradijs voor zieken en patiënten. Voor iedere aandoening of kwaaltje hebben ze een specialist (Fach-artz), waar je DIRECT binnen kunt stappen. Geen huisarts als “poortwachter” tot de toegang van specialistische zorg. Men kan direct bij een arts binnen lopen zonder wachttijd of “verwijsbriefjes”. Wachtlijsten kennen ze niet in Duitsland. Tevens is men volledig vrij in de keuze van arts of specialist. Ook zijn er steeds meer commerciële ziekenhuizen te vinden in Duitsland, wat natuurlijk de zorg alleen maar ten goede komt. Men krijgt veel ruimer de tijd om te herstellen na een operatie (er is behoefte aan deze service). 3 weken fulltime revalidatie tijd in de kliniek na het vervangen van een heup, daar kunnen we hier alleen maar van dromen.
Voor meer informatie wil ik u graag doorverwijzen naar deze pagina
Andere landen welke ook het lezen waard zijn:
Nieuw-Zeeland , België , Taiwan
Voor de oplettende lezer: NEEN niet de USA, dat is ook zo’n fraaie mythe
De zorg als vrije markt
Zoals blijkt uit praktijkvoorbeelden, notabene in onze buurlanden, heeft het stellen van minder regels alleen maar positieve effecten.
Oké, ook deze markten zijn (nog) niet volledig vrij, maar zoals het in Nederland is geregeld….Wat zijn de potentiële uitwerkingen op de kosten en de kwaliteit van de vrijemarkt zorg?
Definitie
Laat ik beginnen met definiëren wat de vrijemarkt zorg is.
De vrijemarkt zorg is: een stelsel waarin elke vorm van zorg wordt gekocht en verkocht zonder overheidsregulering, overheidstoezicht, goedkeuringen en licenties.
Lagere Kosten
In een vrijemarktsituatie zal het aanbod van zorg snel toenemen waardoor prijzen kunnen dalen. In Nederland hebben we namelijk een groot tekort (mede door de 100en regeltjes) aan aanbod van zorg. Dus de kans is groot dat aan deze behoefte voldaan gaat worden (marktwerking) zonder dure licenties en grote investeringen om aan zinloze regel te voldoen. Marktwerking houdt ook consumptie in de hand. Dit omdat er een directer verband is tussen de zorg die je afneemt en de prijs die je daarvoor moet betalen. Ook op medicijnen. Door patenten op bepaalde medicijnen worden de prijzen opgedreven en excessief veel reclame gemaakt. Het opheffen van de bureaucratische regels zal de kosten voor de instellingen enorm drukken, en dus uiteindelijk ook de prijs.
Kwaliteit garanties
Als de licenties en goedkeuringen worden afgeschaft, hoe bepaal je dan of het betrouwbaar is?
Als u gaat zoeken, wordt vaak het concept “advocate market-based certification” geopperd. Een neutrale, op de markt gebaseerde, certificering voor een arts of instelling, maar niet verplicht. Dit verschaft ook geen privileges zoals nu met overheidscertificeringen WEL het geval is. Het is vergelijkbaar met een onafhankelijk keurmerk.
Toename van kwaliteit
Het is niet ondenkbaar dat instellingen en zorgverleners op de vrijemarkt zoveel mogelijk kosten zullen besparen, welke weinig tot geen toegevoegde waarde op de kwaliteit hebben. Want als ziekenhuis X het niet doet, doet ziekenhuis Y dat wel. Het huidige vertekende beeld van de “inspectie voor de gezondheidszorg” spiegelt de kwaliteit van een arts of instelling aan de maatstaaf van de overheid. Maar wat is Uw maatstaaf? Dat is wat vele malen belangrijker is voor een speler op de vrijemarkt. Een ziekenhuis wat aansluit op uw wensen zal worden verkozen. Instellingen zullen zich medische missers niet meer kunnen veroorloven, zorgklanten beoordelen objectief de dienstverlening en negatieve geluiden zijn killing voor een zorg instelling of arts.
Zo is het zeer waarschijnlijk dat ook preventie meer aandacht gaat krijgen. Omdat verzekeraars (in wat voor vorm dan ook) de kosten van dure operaties willen besparen, zijn zij gebaat bij preventieve zorg.
Om in een vrijemarkt te overleven, zal er veel meer samengewerkt moeten gaan worden. Concurrentie voor zijn met nieuw technologieën in samenwerking met leveranciers, kosten nog verder drukken door samenwerking van verzekeringsverleners en instellingen. Elk ziekenhuis of zelfs elke arts zou een verzekerende rol kunnen gaan spelen. De mogelijkheden zijn dan eindeloos. (Mogelijkheden welke momenteel met behulp van een wet VERBODEN zijn.)
Er zullen dus onvoorstelbare samenwerkingen kunnen gaan ontstaan, en het aanbod en de variatie op de keuze mogelijkheden van zowel verzekeren en/of financieren als de instellingen en zelfs specialisten welke u prefereert.
Daarom stel ik: Het afschaffen van de bureaucratie, monopolies, overheidscontrole instanties, wetten, regels, certificeringen, enz. heeft ALLEEN maar positieve effecten op zowel de kwaliteit als de kosten van de zorg.
Overall Conclusie
De zorg is zoals alle andere sectoren van de maatschappij:
Het werkt het beste in vrijheid.
Ingezonden door Doompie
————————
Zie ook Deel 1, en Deel 2.
Bedankt voor uw aandacht, en de beste wensen voor 2011
Goed dat dit aan de orde komt! Gezondheidszorg is niet alleen heel belangrijk voor de kwaliteit van het leven, er worden ook enorme hoeveelheden geld in verspild.
Het is vreemd dat we dit accepteren en verder niet nadenken. Voor onze gezondheidszorg vertrouwen we volledig op onze huisarts die ons doorverwijst naar een specialist. Terwijl we voor heel wat minder belangrijke zaken als een andere auto of een nieuwe wasmachine ons op de hoogte stellen van alternatieven.
Wat niet helemaal uit de verf komt in dit artikel zijn de kosten van het menselijke leed veroorzaakt door het huidige systeem. Naast een enorme verspilling van geld moet deze infame opzet ook veel leed veroorzaken. Er is meerdere keren gesteld dat het aantal doden door te voorkomen medische missers in dit land ongeveer 2 duizend per jaar is. En het aantal slachtoffers die onnodig langer lijden dan wel beperkingen in hun kwaliteit van leven ondervinden enkele tienduizenden bedraagt.
Dit is de bescherming die de overheid aan haar burgers biedt, geen enkele. Je mag en kan van te voren niet kiezen, je hebt geen inzicht in kwaliteitsaspecten van de behandelaar. Is de arts die je kiest van het niveau afgetrapte Lada of is het een Mercedes, je weet het niet. Als het dan fout gaat is het haast onmogelijk je recht te halen in dit land. Iedereen, werkelijk iedereen heeft er baat bij de medische missers te ontkennen. Een systeem dat door zijn opzet iedere dag meer dan tien onnodige doden en invaliden oplevert moet worden beschermd……
http://www.eenvandaag.nl/binnenland/36593/slachtofferhulp_bij_medische_fouten
http://www.sin-nl.org/index/feiten_en_cijfers (deze site stelt: Per dag overlijden circa twintig mensen en worden circa twintig mensen invalide door medische fouten in ziekenhuizen in Nederland , cijfers erkend door de Europese Commissie 8 december 2008)
Nu nog de zorg betaalbaar maken met Zorgflorijnen.
Mooi praktijkvoorbeeld. Weliswaar uit de USA, wat nou juist als “onjuist voorbeeld” genoemd wordt in het artikel, maar het voorbeeld strookt wel met aandacht voor preventie.
Afgelopen november was ik daar en werd ik doodgegooid met radiospotjes van een of andere zorgverzekeraar, waarin vrouwen van 30+ werd opgeroepen om zich in het ziekenhuis te laten checken voor borstkanker. “Gratis”, als je bij die verzekeraar verzekerd bent.
Duidelijk is deze controle voor de verzekeraar goedkoper dan het oplossen van het probleem wanneer borstkanker te laat geconstateerd wordt, zodat men met alle liefde de preventieve controle sponsort.
Wat een ongelooflijk slecht artikel. Er wordt gezegd, dat in de VS de gezondheidszorg geen markt is. Dat wordt aangetoond door middel van een artikel, waarin staat dat de Amerikaanse gezondheidszorg even sterk door de overheid betaalt en gereguleerd wordt als in Duitsland. Vervolgens gaat de schrijver beweren, dat Duitsland een voorbeeld is van relatief veel marktwerking!!!!!!!!!!! Hoe bedoel je met elkaar in tegenspraak?
Een veel fundamentelere kwestie vind ik echter hoe er in een libertarische samenleving wordt omgegaan met mensen die buiten de boot vallen. Feit is dat er in de VS mensen zijn die geen zorgverzekering kunnen betalen. Ze vallen buiten de boot bij de overheidsregelingen en kunnen de particuliere verzekering niet betalen. Volgens libertarische ideeen zouden liefdadigheidsinstanties in dat gat moeten springen. Helaas lijkt dit niet te gebeuren. Schrijnende verhalen van mensen die na een operatie met een schuld van 1,5 ton of meer zitten duiken op in de media. Hoe kan dit? En als liefdadigheid in de zorg al niet werkt? Hoe moet het dan met andere sectoren (onderwijs etc.)? Blijkbaar toont dit aan dat er toch behoefte is aan een sociaal vangnet van de overheid.
R. Hartman (NI) [5] reageerde op deze reactie.
@Rechtse rakker [4]: Dat u een andere interpretatie heeft van de Duitsland-vergelijking dan de auteur maakt het hele artikel ‘ongelooflijk slecht’? Heeft u zich verdiept in de invulling van de overheidsbemoeienis, en of de mogelijkheden voor patiënten gelijkwaardig zijn aan de door de auteur geschetste? Want dat is waar het om draait.
O ja? U poneert een bij socialisten gangbare stelling zonder enig bewijs en stelt vervolgens doodleuk dat de libertarische ideeën niet blijken te werken.
Feit is dat er overal ter wereld mensen zijn die hun geld liever ergens anders aan uitgeven dan aan verzekeringspremie. Omdat bv. eigen verantwoordelijkheid nogal een ver-van-mijn-bed-show is. Of er (veel) mensen zijn die bij verantwoordelijk budget-beheer geen (lage, want vrije-markt) premies kunnen betalen is maar zeer de vraag. En voor die paar kan liefdadigheid prima werken.
Zo zijn er ‘arme’ mensen die in een houten bouwval wonen waar van alles mis mee is ‘omdat ze geen echt huis kunnen betalen’ maar wel twee vette SUVs voor die bouwval hebben staan. Kwestie van prioriteiten…
De ‘blijkbaar bestaande’ behoefte aan een sociaal vangnet van de overheid is door die overheid zorgvuldig gekweekt. Als je het wat minder getroffen hebt moet je je creativiteit gebruiken om er het beste van te maken. Het is geen enkele legitimatie om maar in, al dan niet aan de staat uitbesteed, crimineel gedrag te vervallen en at gunpoint te eisen dat een ander voor jouw problemen opdraait.
Mensen die als kind gehandicapt worden of invalide geboren worden, zijn onverzekerbaar in een privaat gezondheidszorgsysteem. Bovendien leidt dit tot een cynische ziekmakende maatschappij die het voor de uitverkorene klasse rendabel maakt om steeds meer zieke mensen zieker te maken en te houden. Dat dit vandaag de dag ook reeds gebeurt is net de schuld van de mix privé-publiek. Alleen een volledig genationaliseerde gezondheidszorgsector die gratis is voor de patiënten en de bevolking leidt tot het voortbestaan van het systeem. Elke privé-onderneming in deze sector leidt tot de vernietiging van de samenleving. Hebzucht doodt.
Comments are closed.