Bloedzuigers, parasieten en het einde van ons allen

Dus er is deze enorme poppenkast aan de gang op het moment wanneer het gaat om het voorwendsel dat het bestaande “democratische” fascistische systeem zich daadwerkelijk kan gaan handhaven. Deze poppenkast is gecentreerd rond de kwestie van tekorten. Je hebt het al een miljoen keer eerder gezien. Een of andere politicus komt in een tv-programma en de presentator vraagt waar hij van plan is te gaan snijden in de overheid. De politicus blijft zoals altijd vaag, “eehm, algemene bezuinigingen met betrekking tot de groei van toeslagregelingen”. Geen enkele politicus zal specifiek zeggen wat hij of zij gaat wegsnijden. De reden daarvoor is, voor elk mens met een halve hersencel, duidelijk.

De reden waarom mensen niet zeggen wat er bezuinigd gaat worden is dat, elk moment dat je zegt dat er in “X” gesneden gaat worden, iedereen die inkomensafhankelijk is van “X” in het geweer komt tegen deze bezuinigingsplannen. Ze gaan als gekken tegen je campagne voeren.

Stel dat je milieuclubjes met een paar miljoen wil korten dan gaan deze milieuclubjes voor minstens een paar miljoen tegen je campagne voeren. Als je zegt dat je wilt gaan snijden in de voordelen die ambtenaren genieten dan zullen onmiddellijk deze ambtenaren alles in het werk gaan stellen zodat jij niet herkozen gaat worden. Dat is gewoon een fundamentele realiteit van een onbalans aan prikkels dat nooit kan worden besproken.

De gemiddelde inwoner heeft geen enkele prikkel om ook maar een dubbeltje te besteden terwijl deze organisaties miljoenen euro’s kunnen aanwenden om campagne te voeren tegen u.Dit betekent simpelweg dat het systeem altijd zal blijven doorgroeien totdat het bezwijkt. Er is geen mogelijkheid om te hervormen omdat mensen reageren op prikkels.

Er zijn 2 basisprincipes in de economie.

1. Mensen reageren op prikkels.
2. Alle behoeften zijn oneindig en alle middelen zijn eindig.

Dit is de reden waarom je toewijzingsalgoritmes zoals de vrije markt nodig hebt. Belastingverlagingen passen goed in dit paradigma. Links is tegen belastingverlaging en rechts is voor belastingverlaging.

Er zijn twee duidelijke fundamentele klassen van mensen die zich voeden met de productiviteit van de middenklasse of de productieve klasse. De eerste zijn de bloedzuigers. U voelt ze niet echt, want ze stelen het bloed in het geheel. Het zijn de bankiers en de mensen van bovengemiddelde rijkdom. Zij profiteren van het manipuleren van valuta en de rente van de centrale banken. Zij bezitten iedereen door middel van nationale schulden et cetera. Dat zijn dus de bloedzuigers.

Aan de andere kant heb je de parasieten. Deze zijn veel zichtbaarder. Zij profiteren duidelijk van overheidsuitgaven. De publieke sectormedewerkers, uitkeringstrekkers, intellectuelen, ga zo maar door. Hun inkomen is afhankelijk van een verlenging en verruiming van de geldstroom die van productieve burgers naar overheidsprogramma’s gaan.

Dus belastingverlagingen is slecht voor links aangezien deze bezuinigen rechtstreeks de parasitaire klasse raken, die hun achterban zijn.

De bloedzuigers op rechts willen wel deze belastingverlagingen omdat dat in hun specifieke belang is. Links of rechts heeft dus niets te maken met een voorkeur voor het helpen van armen, de ouden of zelfs het stimuleren van de economie. Het is puur het terug betalen van de groep die je aan de macht heeft geholpen. De parasieten of de bloedzuigers.

Tegenwoordig is er een mythe gaande dat deze overheid gaat versoberen. Dat is hetzelfde als zeggen dat een man van 200 kilo die 15.000 calorieën per dag eet, zijn dieet naar beneden stelt om op zo’n 14.000 calorieën uit te komen, honger gaat lijden. Als de overheid 80% zou gaan snijden om terug te gaan naar een overheid van vroegere tijden, dan nog zou alles redelijk kunnen functioneren. Dus het idee dat het snijden in overheidsuitgaven versobering inhoudt is waanzin en kan alleen maar bedacht worden door mensen aan de macht die bang zijn hun invloed te verliezen.

Verder is er de mythe dat belastingverlagingen overheidstekorten verhogen aangezien de schatkist het met veel minder geld moet doen, wat onmiddellijk de staatsschuld zal verhogen. Dat is hetzelfde als een salarisverhoging van 5000 euro verwachten, het niet krijgen en dan zogenaamd voor 5000 euro in de schulden komt te zitten.

Absurd dus.

Je hebt gewoon 5000 euro niet extra te besteden. Men krijgt geen extra geld, dus kan men het ook niet uit gaan geven. Maar dat is dus niet wat er gebeurd. Men spendeert wel het geld en men creëert wel tekorten. Er is dus geen enkele manier om deze groei van overheidsuitgaven te stoppen. Zomaar wat feiten die de mainstream media niet opmerken.

Vrij vertaald en aangepast voor NL uit recent artikel van S. Molyneux