De reeds lang ter ziele gegane kruidenier DE GRUYTER ontleende en deel van haar succes aan de sigaar uit eigen doos die het bedrijf haar klanten aanbood.
Voor iedere tien gulden aan kassabonnen kreeg je namelijk een gulden terug. Deze gulden werd door de consument als een korting ervaren, hoewel deze eerst bij de verkoopprijs opgeteld was.
Generaties consumenten werden echter bekoord door deze sigaar uit eigen doos, die aan de man gebracht werd met de slogan: “En betere waar en tien procent””
In combinatie met het onweerstaanbare “snoepje van de week” dat bij de kassa klaar lag voor tien cent , was de “korting” voor velen een onweerstaanbare trekpleister.
Ook overheden munten uit in aanbiedingen van sigaren uit eigen doos.
Eerst wordt onder bedreiging met boetes en opsluiting geld verzameld.
Daarna worden met de gestolen bedragen de sigaren gekocht die laten zien hoe goed de overheid het met haar uitgeperste onderdanen voorheeft en welke leuke dingen de overheid allemaal doet: een flinterdunne laag gouden schijn die de stank van de beerput tracht te elimineren, zoals de inhoud van een spuitbus het ene geurtje laat uitschakelen door het andere.
Het valt moeilijk aan te nemen dat de massa, hoe dom zij ook moge zijn, de truc met de sigaar uit eigen doos op lange termijn niet doorziet. En dan?
Hugo van Reijen
Een boete is een belasting voor slecht gedrag !
Belasting is een boete voor goed gedrag !
Help ik wil géén sigaar, of fluor ik rook niet en heb een kunstgebit
Jhon
Naar mijn mening is de oorspronkelijke Chileense pensioenoplossing nog steeds het meest eenvoudig.
Voorts is het idee, dat de werkgever meebetaald aan het pensioen volstrekt onbegrijpelijk, want ook dit is een sigaar uit eigen doos, immers daardoor wordt een lager loon/salaris betaald.
Uit het hogere/betere loon/salaris kan ook een betere pensioenpremie worden betaald.
Ik was vanochtend aan het denken: wat zou er gebeuren, wanneer de overheid in één klap de huurtoeslag zou aflossen. Zouden woningstichtingen alle minima gaan uitzetten en een golf aan huisuitzettingen veroorzaken, die nationaal en internationaal aandacht trekt, of zouden ze denken, dat ze ook 300 euro in plaats van 500 euro huur kunnen vragen; de meeste maanden hoeven ze toch immers weinig te doen. Het duurste bij mij is een nieuwe keuken geweest in 2009, daarnaast hebben ze weinig uitgegeven. Misschien kunnen ze wat snijden in de dure kantoren met al die chefs lege dozen, medewerkers zoekgeraakte stukken en diensten overbodige informatie. Het is nu zinloos rondpompen van geld.
“Het valt moeilijk aan te nemen dat de massa, hoe dom zij ook moge zijn, de truc met de sigaar uit eigen doos op lange termijn niet doorziet.”
Jawel, maar helaas ontkom je niet aan het meedoen eraan. Neem de regeling “geld retour bij vertraging” van de spoorwegen. Zoals vroeg of laat iedereen wel eens een keer één gooit met een dobbelsteen en naarmate er meer gegooid wordt, de centrale limietstelling (de wet van de grote aantallen) gaat gelden, gooit iedereen in 1/6 van de gevallen 1. Zo is het ook met vertraging. Als 7% van de treinreizen van een voor restitutie in aanmerking komende vertraging ondervindt, dan kun je even goed de nieuwe treinprijzen vaststellen door alle restituties op te tellen, te delen door alle binnengekomen reisgelden en dit percentage los te laten op de treinprijzen. Je schaft het hele restitutiecircus af (die winst kun je ook nog in de herberekening betrekken) en je bespaart jezelf en de reiziger een hoop administratieve rompslomp en fraudepreventie en -opsporing. Nu echter moet de klant wel, anders betaalt hij een te hoge treinprijs.
hugo van reijen [4] reageerde op deze reactie.
Armin [6] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [3]:
Ik ben het hier helemaal mee eens, maar het is de vraag of dit acceptabel is voor iemand die maar twee keer per jar per trein reist.
hugo van reijen
“Ik ben het hier helemaal mee eens, maar het is de vraag of dit acceptabel is voor iemand die maar twee keer per jar per trein reist.”
Op de lange duur geldt voor hem ook de wet van de grote aantallen. Daarnaast is vertraging inherent aan reizen, dus is het onzin om ineens met een vergoeding te komen. Je kunt niet alle ongemakken des levens wegvergoeden. Als hij overigens zonder vertraging reist, betaalt hij mee zonder de vergoeding te krijgen, waarvoor hij wel te veel voor zijn treinkaartje betaalt.
@Vilseledd [3]: Je verwart nu twee dingen.
De huurtoeslag heeft namelijk geen sterke directe link meer met de huurprijs.
Historisch was de huursubsiie bedoeld voor mensen met een zeer kleine beurs. Parallel boden corporaties woningen aan onder de kostprijs. In de vele jaren daarna is veel verandert, maar dit kernprincipe niet.
Nog steeds bieden corporaties de huurwoningen ver onder de marktprijs aan. Dit in combinatie met wetgeving de huurprijs regelt van huurwoningen (ook van non-corporaties), heeft er voro gezorgd dat in het onderste marktsegment vrijwel geen huurwoning te krijgen is buiten de corporaties.
Aanvullend is de huurtoeslag uitgegroeid tot een gedrocht. het is meer een koopkrachtinstrument, dan een noodzaam om in een woning te kunnen wonen. Al zal ik de eerste zijn dat er nog steeds mensen die voor wie het echt nodig is. De mensen die nu echter huurtoeslag ontvangen is een veel grotere groep dan de oorspronkelijke doelgroep.
Zou men de huurtoeslag afschaffen, zou voor het overgrote merendeel van de corporaties en diens huuders er weinig veranderen. Hun huurdres zouden mokken, maar nog steeds het bedrag kunnen ophoesten. Geen noodzaak van de reeds zwaar gesubsidieerde 500 naar 300 te gaan.
En aangezien de meeste corporaties zeer lange wachtlijsten hebben, is een eventueel verloop makkelijk op te vangen.
Comments are closed.