De basis voor het gezag van de overheid is het monopolie op het verzorgen van veiligheid. De overheid regelt momenteel de politie, defensie en rechtspraak. Een minimale staat zou uit alleen deze drie functies bestaan. Maar ook op deze functies is nog wel wat af te dingen. Het kan nog een stuk kleiner dan wat we nu zien. Hoe ver zou je kunnen gaan met het verkleinen? In dit artikel zal ik mijn blik richten op de politie.
De politie is er om de burgers te beschermen tegen elkaar. Nu zijn de meeste burgers braaf en hardwerkend en daar hebben we niets van te vrezen, maar er zijn er die het verkeerde pad op gaan. Er zijn toch altijd mensen die de verleiding niet kunnen weerstaan en een inbraak plegen of andere rottigheid uithalen. Burgers mogen geen geweld gebruiken tegen mensen die zelf geen geweld gebruiken. Mocht dat toch gebeuren dan willen de onschuldigen beschermd worden tegen deze mensen. Verder willen zij schadeloos gesteld worden. Als er spullen gestolen zijn dan wil je die graag weer terug hebben van de dief.
Dit betekent dat ik alleen een rol zie voor de politie bij die interacties tussen burgers waar er slachtoffers gemaakt worden. Als er geen slachtoffer is dan is er in mijn ogen ook geen misdaad en is politie-inzet ook niet nodig. De politie is ervoor om burgers tegen elkaar te beschermen. De burger hoeft niet tegen zichzelf beschermd te worden door de politie. Dat maakt dat we al kunnen bezuinigen op een aantal taken van de politie.
Iemand die bijvoorbeeld een jointje rookt in een coffeeshop doet niemand kwaad. Dat geldt ook voor de eigenaar van de coffeeshop en degene die de drugs verbouwd heeft. Al deze transacties werden vrijwillig gedaan en er is geen sprake van een slachtoffer. Als de politie niet meer achter mensen aan hoeft te gaan die drugs gebruiken dan scheelt dat enorm in de hoeveelheid politie die er nodig is.
Er zijn nog meer gevallen waarbij de burger tegen zichzelf beschermd wordt. Bijvoorbeeld het verplichten van fietsverlichting. Iemand die zonder verlichting rijdt, brengt voornamelijk zichzelf in gevaar. De taak van de politie is om de burgers te beschermen. Laten we alles wegbezuinigen dat hier niets mee van doen heeft en de omvang van de politie kan flink worden teruggebracht. Het scheelt enorm in de kosten en de veiligheid wordt er niet minder van, tenzij je bang bent voor jezelf natuurlijk.
Naast het verkleinen van de politie kun je ook denken aan het privatiseren van politietaken. Denk bijvoorbeeld aan het beveiligings- en surveillancewerk dat de politie doet. De politie surveilleert preventief om ervoor te zorgen dat de veiligheid wordt vergroot. Maar in veel gevallen kunnen particuliere initiatieven dit overnemen. Op plekken waar er een commerciële functie is kan dit eenvoudig worden ingevoerd. De winkeliers van het winkelcentrum kunnen zelf de beveiliging regelen, het voetbalstadion kan de beveiliging regelen bij voetbalwedstrijden, en ook de beveiliging rond havens, vluchthavens en treinstations kan particulier worden geregeld. Deze trend is overigens als ingezet en kan verder worden voortgezet. Ook in de woonomgeving zie je steeds vaker de inzet van particuliere beveiliging. Als er wat gebeurt dan wil ik dat er wordt ingegrepen. Als er een inbraak bij mij gepleegd wordt dan wil ik iemand kunnen bellen die even langskomt. Dit kan gedaan worden door de politie, maar in veel gevallen volstaat het als de particuliere surveillant langskomt om poolshoogte te nemen. Als een vervolg noodzakelijk is kan eventueel de politie erbij gehaald worden. Bij winkeldiefstallen en dergelijke kunnen ook de daar aanwezige beveiligers ingrijpen. Als de beveiligers mensen hebben opgepakt dan kunnen de beveiligers de criminelen naar het politiebureau brengen om aangifte te doen. Naar aanleiding daarvan kan er aangifte worden gedaan.
Het beperken tot de kerntaken houdt ook in dat je de politie niet belast met administratieve futiliteiten. Momenteel worden er veel aangiften gedaan zonder dat dit leidt tot opsporing. De politie doet momenteel dus veel werk voor de verzekeraar, maar het wordt er geen spat veiliger van. Als ik aangifte doe van de diefstal van mijn fiets en er volgt geen opsporing dan wordt er alleen heel veel tijd verspild. Aangiftes zonder opsporing zijn kostbaar en voegen niets toe aan de veiligheid. Als de politie geen opsporing doet naar aanleiding van aangifte van fietsendiefstal dan kan deze aangifte ook achterwege blijven. Je kan aangifte doen van diefstal bij je verzekeraar en dat is voldoende. Dus laten we de politie niet belasten met aangiften waarbij toch niet aan opsporing wordt gedaan. Ook dit scheelt heel veel geld en het kost je niets aan veiligheid. Wil je graag statistieken over criminaliteit dan zullen verzekeraars je daar zeker bij kunnen helpen. Verzekeraars weten wat de criminaliteitscijfers zijn in de verschillende regio’s. Zij hebben immers belang bij een zorgvuldige en correcte registratie van deze gegeven. Zij willen in een bepaald gebied scherp geprijsde premies kunnen bieden om klanten te winnen. Dat kan alleen als de verzekeraar goede informatie heeft. Te hoge premies zorgt ervoor dat de concurrent er met de klant vandoor gaat. Maar om de premies te verlagen moet je zeker weten dat het risico in een bepaald gebied niet te groot is. Deze administratieve en statistische taken hoeven dus niet door de politie gedaan te worden.
Dan is er nog de opsporing van misdaden en de arrestatie die daar op volgt. Als er een inbraak is gepleegd of er is een geweldsdelict gepleegd dan wil je dat er onderzoek gedaan wordt zodat de dader kan worden gevonden. Als je de opsporing en arrestatie overdraagt naar particuliere instellingen dan is politie werkelijk overbodig geworden.
Waren de voorgaande opties nog voor de hand liggend, dit privatiseren gaat echt een stuk verder. Misschien vind je dat te ver gaan, maar misschien zijn er toch mogelijkheden om delen van de opsporingsactiviteiten te privatiseren. Kun je burgers bijvoorbeeld de mogelijkheid geven om zelf te bepalen of inbrekers opgespoord moeten worden als er ingebroken is. Het is mogelijk dat de verzekeraar aanbiedt om de kosten voor opsporing op te nemen in de inbraakverzekering. Op deze manier wordt het een kostenafweging. Als betere opsporing leidt tot lagere inbraken dan is de inbraakverzekering met opsporing goedkoper dan de inbraakverzekering met zonder opsporing. Effectieve opsporing levert op twee manieren geld op. Ten eerste neemt de kans op inbraak af. Ten tweede is er de mogelijkheid om je geld te verhalen op de inbreker als deze daadwerkelijk gevonden wordt. De verzekeraars met de beste opsporingsmethoden zullen een duidelijk voordeel hebben en kunnen lagere premies bieden. Er zal een concurrentiestrijd ontstaan om de opsporing zo effectief mogelijk te maken. Het is uiteindelijk een kostenafweging om te bepalen waar het accent komt te liggen. De verzekeraar kan investeren in opsporing, maar daarnaast zullen ook kortingen worden gegeven als de kwaliteit beter is of als je in een gebied woont waar weinig criminaliteit is. Maar zoals gezegd is dit de meest vergaande optie en vraagt nogal wat vertrouwen in het prijsmechanisme en de werking van de vrije markt.
Een volledig private politie is voor velen waarschijnlijk nog een stap te ver. Maar een private politie is minder vreemd dan het lijkt. De publieke politiefunctie is een redelijk recent fenomeen. Voor tweehonderd jaar terug werden politiediensten vaak door particuliere partijen uitgevoerd. Bekend is Engeland dat tot 1829 een privaat gefinancierde politiemacht had die ook nog eens goed werk leverde en efficiënt werkte (tussen 1737 en 1829 is deze langzaamaan steeds meer overgenomen door de overheid). In South-Carolina in de Verenigde Staten hebben private beveiligers dezelfde bevoegdheden als de sheriff. Dat betekent dat deze beveiligers bijvoorbeeld met zwaailichten mogen rijden en parkeerbonnen uit mogen schrijven.
Met geheel of gedeeltelijk toepassen van deze maatregelen kun je de politiemacht flink terugdringen zonder in te boeten op veiligheid. Sterker nog doordat de juiste prikkels op de juiste plaats komen is de kans groot dat de criminaliteit zal dalen. Als de winkeliersvereniging een beveiligingsmaatschappij inhuurt dan verwachten zij daar wel wat voor terug. Als de beveiligers er niet in slagen om de criminaliteit te verminderen dan zullen ze naar de concurrent gaan. De politie is met deze ingrepen enorm teruggebracht. Dat gaat zeker meer dan de helft schelen. De politie heeft ten eerste alleen nog als taak om de burgers te beschermen tegen elkaar. Er wordt dus alleen gewerkt aan misdaden waarbij er ook sprake is van een slachtoffer. Als er geen (potentieel) slachtoffer is dan is er ook niemand om te beschermen. Verder zijn een aantal taken zoals beveiliging eenvoudig te privatiseren en dat is een trend die nu ook al wordt ingezet. En je kan ook overwegen om nog meer taken van de politie te privatiseren. De politie kan op deze manier enorm worden uitgedund zonder in te boeten aan veiligheid.
Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Police#Britain_and_Ireland
http://en.wikipedia.org/wiki/Private_police
ps.
De kosten van de politie bedragen momenteel vijf miljard euro per jaar (minder dan 1 procent van het BBP)
Goed artikel
In de eerste plaats dient een burger dan wel de ondernemer het recht te hebben zich te verdedigen en ook de middelen daartoe benodigd aan te mogen schaffen. Dan ligt de verantwoordelijkheid vooral bij degene die er de meeste baat bij heeft. Hierdoor zijn al grote besparingen mogelijk.
Daarna komt pas de vraag aan de orde in hoeverre je beveiliging verder gaat uitbesteden.
“De politie is er om de burgers te beschermen tegen elkaar.”
Nee hoor. Zie artikel 2 van de politiewet:
“Artikel 2 van de Politiewet 1993 omschrijft de algemene taak van de Nederlandse politie.
De politie heeft tot taak in ondergeschiktheid aan het bevoegde gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregels te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.”
De politie is dus duidelijk NIET voor burger bescherming, hooguit voor de bescherming van de rechtsstaat. Wat betreft de burgers is er sprake van hulpverlening en opsporing.
Beschermen moet je je lekker zelf. (Hoewel dat natuurlijk wel erg moeilijk gemaakt wordt met de verboden op privé bezit van materiaal ter zelf verdediging)
Overigens doet dit missertje natuurlijk niets af van de essentie van je artikel!
Net als de APK voor auto’s niet door de overheid wordt uitgevoerd kan ook een schadegeval door gespecialiseerde bedrijven opgenomen en afgehandeld worden. De persoon die de aanrijding veroorzaakt draait voor de kosten op.
Ook conflicten tussen personen hoeven niet door een overheidsrechtbank afgehandeld te worden, ook dat kan worden geprivatiseerd. Als je er echt niet meer uitkomt kan een overheidsrechtbank een laatste redmiddel zijn. Een conflict over een bankstel dat niet aan de eisen voldoet hoort niet thuis in een overheidsrechtbank maar bij een geschillencommissie voor bankstellen.
Een bewakingsdienst kan surveilleren in je wijk. Je kunt zelf bepalen hoeveel service je wenst. Op vakantie? Ze houden je huis extra in de gaten. Nu kan het zijn dat iemand vindt dat de bewaking hem te hard heeft aangepakt toen hij ’s nachts met tuinstoelen liep te slepen, terwijl hij niets in de wijk te zoeken had. Achteraf bleek dat het ging om de tuinset van de buren. Zijn klachten kan hij kwijt bij een geschillencommissie voor bewakingsbedrijven. Daar is geen overheidsrechtbank voor nodig.
Ik heb veel moeite met het mij voorstellen van een overheidsgestuurd politie-orgaan dat daadwerkelijk zijn best doet om de burger te beschermen. Op dit moment rij ik altijd rond met de autodeuren op slot; niet tegen carjacking maar tegen de politie die bij staandehoudingen altijd de nare gewoonte heeft om meteen je deur open te trekken. Als ik politie zie lopen/rijden/wat dan ook, denk ik niet “yess wat voel ik me veilig” maar denk ik “kut, weg hier voordat ze, op zoek naar onzinboetes, mijn tijd gaan verdoen”. Als ik de brandweer, ambulance-personeel of KNRM-bemanning over politie spreek, dan hoor ik dat de politie altijd hinderlijk in de weg loopt en meent dat recht ook te hebben omdat men nu eenmaal politie is. En als ex-KNRM’er kan ik dit ook uit eigen ervaring bevestigen.
Zoals ik brandweer, ambulance en KNRM zie als hulpverlener, zie ik de politie heel duidelijk niet als hulpverlener maar als hinderlijk verlengstuk van de politiestaat (hetgeen ook door de politiewet bevestigd wordt, zoals Rien al liet zien), om de burger er maar vooral onder te houden (met acties zoals het bekeuren van iemand voor het hebben van het getal 1312 op zijn t-shirt).
Om dit alles zie ik ook weinig heil in “mini-politie”. Neemt niet weg dat een minimaal politie-apparaat beter is dan het huidige politie-apparaat.
Nico de Geit [5] reageerde op deze reactie.
@dennis s [4]:
“dat de politie altijd hinderlijk in de weg loopt”
Ik zie niet in waarom politie-agenten alcoholcontroles af moeten nemen of controle op te hard rijden. Dat kan heel goed overgelaten worden aan de wegbeheerder.
Veel dingen zijn zo specifiek dat een normale agent er geen kaas van gegeten heeft.
Doompie [6] reageerde op deze reactie.
@Nico de Geit [5]:
Helaas heeft de nederlandse “weg beheerder” (rijkswaterstaat)deze taak ook toebedeeld aan politie..
Werkverschaffing over onze ruggen..
Tevens heeft de politiek vrijwel alle “taken van politie” met wetjes bedongen tot een monopolie..
En door het constant verder “tijdelijk” imperken van “burgerrechten” is het een kwestie van tijd tot de volledige politiestaat een feit is??
Met dank aan:
1. de Crisis
2. de “war on Terror”
Als ik naar de feiten kijk, kan ik haast niet anders als denken dat het weer 1938 is..
In dat kader, pak deze checklist er even bij:
http://www.meervrijheid.nl/index.php?pagina=1653
1. Zorg voor een afschrikwekkende binnen-en buitenlandse vijand (zoals terroristen, of Irak en Iran)
in NL: Terrorisme.
2. Creëer een gulag (zoals Guantanamo Bay en andere kampen die nu in de VS worden gebouwd).
in NL: Geen idee.
3. Creëer een paramilitaire klasse (zoals Blackwater USA en andere groepen die bijvoorbeeld al bij de Katrina-ramp zijn ingezet)
in NL: NATRES kan worden ingezet.
4. Ontwikkel een binnenlands surveillance systeem (zoals het afluisteren van telefoons, het meelezen van e-mails, etc.)
In NL: Al operationeel.
5. Val burgergroeperingen lastig (door bijvoorbeeld te infiltreren in vredesbewegingen)
In NL: Moeilijk te verifreren.
6. Pak mensen zomaar op en laat ze zomaar weer vrij (zoals bijvoorbeeld gebeurt bij mensen die op de terroristen watch list staan)
In NL: Gebeurt hier ook onder het mom van terroristische verdachte
7. Richt je op bepaalde belangrijke individuen (zorg er bijvoorbeeld voor dat kritische rectoren, professoren, journalisten enzovoorts ontslagen worden of geen nieuw werk kunnen vinden)
In NL: Geen idee, maar zou ik neit van staan kijken
8. Controleer de pers (pak onder het mom van staatsveiligheid of andere redenen journalisten op, of verspreid zelf onware berichten en andere propaganda)
In NL: Zeer zeker van toepassing.
9. Noem het verraad wanneer mensen het niet met je eens zijn (zoals George W. Bush bijvoorbeeld sinds 2006 via de Military Commisions Act het recht heeft om willekeurig wie een ‘enemy combatant’ te noemen en op te pakken)
In NL: Worden publiekelijk belachelijk gemaakt.
10. Roep de noodtoestand uit en schort daarmee de normale juridische procedures uit (de John Warner Defense Authorization Act of 2007 geeft de president veel meer macht over de Nationale Garde en meer macht om zelf de noodtoestand uit te roepen waarna hij de Nationale Garde kan laten doen wat ie wil waar ie maar wil )
In NL: Wilders begon er al over
En het zogenaamde “snelrecht” (?)
Nico de Geit [7] reageerde op deze reactie.
Nico de Geit [8] reageerde op deze reactie.
@Doompie [6]:
“2. Creëer een gulag (zoals Guantanamo Bay en andere kampen die nu in de VS worden gebouwd).
in NL: Geen idee.”
In Nederland is de ISD-maatregel bedacht: “Zware straffen voor politieke tegenstanders” http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/04/zware-straffen-voor-politieke-tegenstanders/
@Doompie [6]:
“3. Creëer een paramilitaire klasse (zoals Blackwater USA en andere groepen die bijvoorbeeld al bij de Katrina-ramp zijn ingezet)
in NL: NATRES kan worden ingezet.”
Ik heb daar eens naar geïnformeerd. Als de gelegenheid zich voordoet zou ik me graag inzetten voor de toekomst van dit land. Maar ik stuitte op het volgende probleem: de eed.
“Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning(in), gehoorzaamheid aan de wetten en onderwerping aan de krijgstucht. Zo waarlijk helpe mij God Almachtig (Dat beloof ik)”. (Artikel 126a van het Algemeen militair ambtenarenreglement).
Dat dit land naar de vernieling gaat heeft een oorzaak: een naïeve destructieve koningin. En moet ik mijn leven dan gaan wagen om criminele bendes eruit te gooien, die zij heeft binnengehaald?
‘Gehoorzaamheid aan de wetten’ ook zoiets. Ik zat meer te denken aan gegarandeerde immuniteit. Nederland levert haar onderdanen gewoon uit en is dus een volstrekt onbetrouwbare opdrachtgever. Schiet je een misdadiger af tijdens een noodtoestand dan klagen ze je aan.
Comments are closed.