Elk natuurverschijnsel, dat wil zeggen, elke gebeurtenis die plaatsvindt zonder menselijke participatie, is een metafysisch gegeven, en is onvermijdelijk; ieder verschijnsel waarbij menselijk handelen betrokken is, is door de mens gemaakt. Als een ingenieur zich vergist in een berekening en een dam breekt, dan is de ramp metafysisch van oorsprong, maar is hij verergerd door menselijk handelen.
Om dat te voorkomen moet men natuurwetten gehoorzamen, de oorzaken bestuderen en scenario’s in kaart brengen die een overstroming teweeg kan brengen. Vervolgens breng je de natuur onder controle door het bouwen van dammen, die beter bestand zijn tegen overstromingen.
“The Metaphysical Versus the Man-Made,”
Philosophy: Who Needs It, 27.
Zaken, die een menselijke oorsprong hebben (zij het fysiek, zij het psychologisch van aard) kunnen worden aangeduid als “door de mens gecreëerde feiten”. Deze moet men onderscheiden van metafysisch gegeven feiten. Een wolkenkrabber is een door de mens gecreëerd feit, een berg is een metafysisch gegeven. Men kan een wolkenkrabber veranderen of opblazen (precies zoals men een berg kan veranderen of opblazen), maar zolang het bestaat, kan men niet beweren dat het er niet is, of dat het niet is wat het is.
“The Metaphysical Versus the Man-Made,”
Philosophy: Who Needs It, 31
De natuur, dat wil zeggen, het universum als geheel, kan niet worden gecreëerd of vernietigd…het kan niet beginnen met bestaan of eindigen met bestaan. Of de fundamentele basisbestanddelen nu bestaan uit atomen, subatomaire delen, of een nog te ontdekken vorm van energie, het wordt niet geregeerd door bewustzijn, door wilskracht of door toeval, maar door de wet van de identiteit. Al de ontelbare vormen, bewegingen, combinaties en ontbindingen van elementen binnen het universum – van een drijvend deeltje stof tot de formatie van een sterrenstelsel, of het ontstaan van leven – worden veroorzaakt en bepaald door de identiteit van de betrokken elementen. Natuur is het metafysische gegeven, dat wil zeggen, dat de aard van de natuur niet veranderd kan worden middels menselijk ingrijpen.
“The Metaphysical Versus the Man-Made,”
Philosophy: Who Needs It, 25
Menselijke vrije wil is niet in tegenstrijd met het metafysische, maar het zorgt wel voor een hele reeks tegenstrijdigheden als mensen het cruciale verschil niet begrijpen tussen een metafysisch gegeven en een object, een instituut, een procedure of een regel die door mensen is ingesteld.
Een metafysisch feit moet men accepteren, het kan niet worden veranderd. Wat door de mens is gemaakt mag nooit kritiekloos aanvaard worden: het moet worden beoordeeld, en vervolgens geaccepteerd of verworpen worden, of eventueel aangepast als dat nodig is. De mens is niet alwetend of onfeilbaar: hij kan vergissingen maken door gebrek aan kennis, en hij kan liegen, bedriegen of simuleren. Een door de mens gemaakt object kan geniaal zijn, getuigen van groot inzicht, ingenieus gemaakt zijn – of het kan een product zijn van domheid, bedrog, boosaardigheid of kwaad. Een mens kan gelijk hebben en alle andere ongelijk, of vice versa. De natuur biedt geen garantie voor de juistheid van zijn oordeel (dat is een metafysisch feit dat geaccepteerd moet worden). Wie moet er dan oordelen? Iedereen, ieder naar vermogen en in alle oprechtheid. Wat is de maat waarmee hij moet oordelen? Het metafysische gegeven.
Een metafysisch feit is niet waar of onwaar, het bestaat gewoon. De mens controleert alleen of zijn oordeel waar of onwaar is, door te zien of het overeenkomt of tegenstrijdig is met de realiteit. Een metafysisch feit is niet waar of onwaar – het is de maatlat van goed of fout, waarmee een (rationeel) mens zijn doelen, waarden en keuzes bepaalt. Een metafysisch feit is, was, zal zijn, en is noodzakelijk. Niets dat door de mens gemaakt is, is noodzakelijk: iemand heeft ervoor gekozen het te maken.
“The Metaphysical Versus the Man-Made,”
Philosophy: Who Needs It, 27.
Een door de mens gemaakt product is niet onvermijdelijk, maar als het er is, bestaat het. Het handelen van de mens is niet onvermijdelijk, maar als het gedaan is, is het een feit. Hetzelfde geldt voor de aard van de mens: de keuzes die hij heeft gemaakt waren niet onvermijdelijk, maar als zijn karakter gevormd is, is het een feit geworden en maakt het deel uit van zijn persoonlijke identiteit. (De menselijke vrije wil geeft hem een grote, maar geen ongelimiteerde mogelijkheden om zijn karakter te veranderen; maar als hij dat doet, is de verandering een feit.)
“The Metaphysical Versus the Man-Made,”
Philosophy: Who Needs It, 31.
Illustratie: “The Anchorage” (study in charcoal), door Bryan Larsen – Gallery Quent Cordair Fine Art, Napa California. View Artist’s Full Collection and Bio
[Men moet] het metafysische gegeven onderscheiden van door de mens geschapen zaken – dus feiten, die inherent zijn aan de identiteit van bestaande dingen scheiden van feiten die afhankelijk zijn van menselijke keuze. Omdat een mens over vrije wil beschikt, is de menselijke keuze – en ieder fenomeen dat een gevolg is van die keuze – nooit onvermijdelijk. Het is waar dat bij door de mens gemaakte zaken, een mens ervoor gekozen heeft het te maken; maar deze keuze is niet inherent in de natuur of het bestaan; hij had ook een andere keuze kunnen maken. Bijvoorbeeld, de VS bestaat niet onvermijdelijk uit 50 staten; men had de grotere kunnen opdelen, of kleinere kunnen samenvoegen, etc.
Keuze is echter geen toeval. Vrije wil is geen uitzondering op de wet van oorzaak en gevolg; het is een soort oorzakelijkheid. … Metafysische feiten kunnen niet door de mens veranderd worden, en ze limiteren de keuzen die de mens heeft. De mens kan het materiaal anders rangschikken, maar hij kan de identiteit niet veranderen; hij kan natuurwetten niet wijzigen. “Om de natuur te temmen, moet hij worden gehoorzaamd.”
Leonard Peikoff “The Analytic-Synthetic Dichotomy,”
Introduction to Objectivist Epistemology, 110–111.
Wat de natuur betreft, moet je accepteren dat je die niet kunt veranderen; het is een metafysisch gegeven. Kunnen veranderen, betekent streven naar verandering van het gegeven door kennis zoals wetenschap en technologie doen. Het verschil kennen tussen metafysisch en mensgemaakt feit betekent, weten dat men niet kan rebelleren tegen de natuur en, als handelen niet kan, men het onvermijdelijke moet accepteren. … Je moet het feit accepteren, dat je anderen niet je wil kunt opleggen, net zoals anderen dat met jou niet kunnen doen. We moeten accepteren dat een mens recht heeft op een eigen keuze; je kan het ermee eens zijn of oneens, accepteren of verwerpen of bevechten, zoals men verkiest. De enige manier om mensen van inzicht te doen veranderen, is precies zoals men de natuur verandert: door kennis te vergaren en die toe te passen op de mens. Dat veranderingsproces kan alleen plaatsvinden bij mensen met een actieve geest; is dat niet het geval, dan moeten we accepteren dat ze de consequenties moeten dragen van hun fouten. …
Het dwingen van mensen is net zo onpraktisch als de natuur trachten te bedwingen met overredingskracht.
“The Metaphysical Versus the Man-Made,”
Philosophy: Who Needs It, 32.
Oorspronkelijke tekst: Ayn Rand Lexicon
Vertaling: CassandraTroy, Def.
Metafysisch betekent boven- of buitennatuurlijk, en niet “niet-antropogeen”. Ayn Rand of niemand anders moet liefst geen eigen definities/invullingen hanteren van woorden/begrippen waarvan de betekenis duidelijk is. Dit pleit niet voor haar.
Liberty 5-3000 [2] reageerde op deze reactie.
Cassandra Troy [3] reageerde op deze reactie.
@BUD [1]:
~exact.
fysica = Natuurlijk = realiteit
meta fysica = boven Natuurlijk = buiten realiteit.
Niet om weer een artikel te bekritiseren om het bekritiseren, maar met deze juiste definities valt het hele verhaal als een kaartenhuis ineen.
Niet alles wat Rand aanraakt is goud!
Cassandra Troy [3] reageerde op deze reactie.
@Liberty 5-3000 [2]:
@BUD [1]:
Metafysica is niet een linguistisch, maar een filosofisch begrip. Wat het betekent, wordt beschreven in de tekst.
Het woord “metafysisch” wordt hier inderdaad verkeerd gebruikt. “Elk natuurverschijnsel dat wil zeggen, elke gebeurtenis die plaatsvindt zonder menselijke participatie, is een metafysisch gegeven”. Onzin natuurlijk, elk natuurverschijnsel is een *fysisch* gegeven, daar is niks metafysisch aan. Rand was berucht om haar “eigen” definities van termen, die in strijd waren met de gangbare definities. Objectivisten beweren dan dat haar definities “de enige juiste” zijn, daarmee aantonend dat ze niet begrijpen wat het begrip “definitie” inhoudt.
Scrutinizer [5] reageerde op deze reactie.
@Wim [4]: Neen, je kan net zo goed, om klaarheid te scheppen, beginnen met vooraf je eigen definities te formuleren. Net zoals in een Engels contract waar in het contract begonnen wordt met “wat wordt bedoeld met rente”, “wat wordt bedoeld met een betaling”, “wat wordt bedoeld met overmacht”, “wat wordt bedoeld met een inbreuk”, “wat wordt bedoeld met een lening”, “wat wordt bedoeld met een hypotheek” etc. etc. etc. pagina’s lang alvorens men aan de eigenlijke bepalingen toekomt, maar dit juist om te vermijden dat als er in het woordenboek meerdere verklaringen zijn, men vanuit linguistisch oogpunt lange discussies heeft.
Eerst definities opstellen en dan aan de slag.
En dan staat het mw. Rand vrij hoe ze iets noemt. Immers stoel heet in ander talen bv. Stuhl, of chaise of whatever. Dus welk etiket je gebruikt is niet belangrijk, zolang er maar eendduidigheid bestaat en het consequent wordt toegepast.
Overigens is dit de normaalste zaak ter wereld. In vele wetenschappen en onderzoeksgebieden wordt een jargon gehanteerd wat afwijkt van courant taalgebruik. Zo betekent schaarste in het economisch jargon iets anders dan in gewoon Nederlands, ook al is er een zekere verwantschap in de betekenissen. En wat te denken van het begrip zout in de scheikunde versus het algemeen taalgebruik (waarin het altijd om keukenzout ofte NaCl gaat).
Dat mw. Rand eerst definieert alvorens aan de slag te gaan, is dus juist zorgvuldig en prijzenswaardig en dat haar definities soms afwijken van de algemeen gangbare is op zich de normaalste zaak ter wereld in allehande jargon.
En wat als het binnen 1 vakgebied afwijkt?
Tja, ’t is zoals met het begrip inflatie wat iets anders betekent uit de mond van een Keynesianist en een Oostenrijkse Econoom.
Wim [6] reageerde op deze reactie.
@Scrutinizer [5]:
Rand kan best nieuwe definities geven, maar ze kan niet claimen (zoals ze heeft gedaan en haar volgelingen ook doen) dat dit de *enige juiste* definitie zou zijn, dat is onzin. Bovendien hebben Objectivisten de neiging om hun *eigen* definitie te gebruiken als argument tegen het gebruik van de term volgens de standaarddefinitie.
Zo veroordelen Objectivisten bijvoorbeeld alles wat “altruïsme” wordt genoemd, hoewel de meeste mensen die deze term gebruiken helemaal niet de Randiaanse definitie hanteren. Idem voor termen als “rationeel”, “waarde” (Rand spreekt zichzelf overigens hierin tegen), “causaliteit”, etc. Dit is de “fallacy of equivocation” en Objectivisten zijn daar sterk in, ik heb daar bij discussies met Objectivisten veel ervaring in gehad.
Ik kan bijvoorbeeld een nieuwe en heel exacte definitie van “ellips” geven, die overeenkomt met de standaarddefinitie voor “hyperbool”. Maar dan kan ik niet beweren dat een wiskundeboek fout is omdat daarin staat dat een ellips een gesloten kromme is, alleen omdat ik een andere en “betere” definitie hanteer. En dat is wat Objectivisten, met Rand voorop, vaak doen.
Overigens definieert Rand “metaphysics” als “the study of existence as such”. Wat door de mens wordt gemaakt – en ook de mens zelf – vormt echter net zo goed onderdeel van “existence”, dus de genoemde tegenstelling is net zo onzinnig als een tegenstelling tussen “insecten” en “kevers”.
Comments are closed.