De SP, de partij die bij uitstek voor de belangen van arbeiders zou moeten opkomen, neemt de uitzendbranche op de korrel. Onderstaand citaat is van Jan Marijnissen.
De dereguleringsdrift van Paars zorgt ervoor dat binnenkort iedereen zijn eigen uitzendbureautje kan beginnen. De SP-fractie vindt dat geen goed idee. Uitzendbureaus beschouwt zij nog steeds als gelegaliseerde koppelbazen. Zij maken dankbaar gebruik van het gat in de markt, te weten de behoefte van werkgevers aan flexibele arbeidskrachten. Zij leveren op afroep mensen die vaak noodgedwongen via uitzendwerk proberen aan de bak te komen in de hoop vroeger of later een echte, vaste baan te krijgen. (Handelingen 23 oktober 1997)
Erg verstandig zijn de plannen van de SP (natuurlijk) niet. Allereerst is het feit dat iedereen een eigen uitzendbureau mag beginnen natuurlijk positief. Dit zorgt voor meer concurrentie tussen uitzendbureaus en dit betekent dat werkgevers goedkoper personeel kunnen aantrekken. Dit is goed nieuws voor werkgevers en het personeel en alleen slecht nieuws voor te dure uitzendbureaus. Talloze regeltjes voor uitzendbureaus maken uitzendbureaus duur en dit zal zwartwerken in de hand werken, iets waar de SP ongetwijfeld tegen is.
De SP erkent dat er een gat in de markt is, flexibele arbeidskrachten. Voor veel bedrijven is het natuurlijk zeer aantrekkelijk om extra personeel bij piekdrukte aan te nemen zonder er gelijk vele maanden of zelfs een jaar aan vast te zitten. Voor buitenlandse werknemers als Oost-Europeanen is het vaak de enige manier om überhaupt aan werk te komen. Ze zullen ongetwijfeld minder aantrekkelijk zijn dan Nederlandse werknemers, dus ze kunnen zichzelf een concurrentievoordeel geven door flexibel inzetbaar te zijn en tegen lagere prijzen te werken. Als het loon niet aanzienlijk hoger ligt dan in hun thuisland dan is het zinloos om hier te komen werken. Nederland vaart er wel bij, goedkope arbeidskrachten zorgen voor lagere prijzen en door de torenhoge belastingen zijn de prijzen van arbeid in Nederland toch al aan de hoge kant. De Oost-Europeaanse werknemers hebben het voordeel van hogere lonen dan in hun eigen land. De Nederlandse uitzendwerkers rest niets anders dan een andere betrekking te zoeken. Gezien de moeite die het kost om bijvoorbeeld aspergestekers te vinden zitten vele landgenoten niet om dergelijk werk verlegen, maar het aanbod aan arbeid kan andere sectoren laten floreren. Dit wordt nogal eens over het hoofd gezien.
Veel uitzendbureaus betekent dat het relatief gemakkelijk wordt om uitzendwerk te vinden. Dat kan een bijzonder goede methode zijn om een arbeidsverleden op te bouwen en zo zicht te krijgen op een betere betrekking. Als dit uit een vorm van noodzaak gebeurt is geen reden om de uitzendbranche kapot te reguleren maar juist om deze branche alle ruimte te geven! Het biedt immers mogelijkheden aan werknemers die een matige start op de arbeidsmarkt hebben gemaakt en ze zijn relatief risico-arm voor werkgevers.
Een veel gehoorde klacht is dat werknemers stelselmatig uitgebuit worden en geen rechten hebben. Voor een betrekking en het bijbehorende loon zal een werknemer een handtekening moeten zetten, naast die van de werkgever. Als de werkgever vervolgens zijn afspraken niet nakomt…
… en daar wringt ‘m de schoen. Wetten en rechtbanken worden door de staat geleverd en zouden de uitgebuite werknemer moeten beschermen. De juridische mallemolen is echter – zeker voor buitenlandse werknemers – traag en ondoorzichtig. Zelfs als een werkgever evident fout is is het haast onmogelijk je gelijk te halen. Een werknemer kan feitelijk maar één ding doen: een andere werkgever zoeken en fluiten naar zijn centen. Dit is een ongewenste situatie! In plaats van het kapotreguleren van de oh zo belangrijke uitzendbranche en het ontnemen van kansen van werknemers zou het juridische systeem dusdanig moeten zijn dat een werknemer die gelijk heeft ook zijn gelijk krijgt. In dat geval wordt de werkgever de lust ontnomen om zijn personeel uit te buiten.
Een uitzendbureau dat tevens de mogelijkheid heeft om uitspraken te doen bij arbeidsconflicten zou een oplossing zijn. Als het teveel aan de kant van de werkgever staat krijgt het minder personeel en wordt zijn personeel te duur. Als het teveel aan de kant van de werknemer staat zal een werkgever niet snel van zijn diensten gebruik maken. Een acceptabele balans tussen rechten en plichten van beide partijen zal het resultaat zijn.
Recht en wet worden echter door het gros van de Nederlanders gezien als overheidstaak. Deze mening is opmerkelijk genoeg ook de meesten toegedaan die met hun hoofd tegen de muur aan zijn gelopen en in jarenlange juridische procedures zitten. De overheid zal het monopolie op juridische zaken moeten laten varen. Het is echter aantrekkelijk om regeltjes te maken om gedrag van de domme massa te bepalen en mensen te kunnen opsluiten die geen mens iets misdaan hebben. Er zal veel inspanning voor nodig zijn om dit te veranderen.
De melkertbanen zorgde ervoor dat de gewone nederlander,het werk moest aan nemen wat paars aanbood.Wat de zogenaamde democraten en liberalen deden,was de grenzen openzetten ervoor en er goedkopere arbeiders te plaatsen.Zodat de gewone nederlander zonder werk kwam te zitten.De staat verdiende ook geld eraan,en met dat geld ze weer commie baantjes zoals de ambtenarij kunnen creeeren voor de mavo’tjes,die geen werk hadden.Die krijgen wel een leuk salarisje,waar ze niet over zullen klagen.Ze zitten 8 uur op hun reet achter de pc,en worden fysiek niet moe.Een uitzendkracht werkt vooral met zijn handen,wat werkgevers nodig heeft en die uitzendkracht werkt voor een schamele loontje wat gelijk staat aan een uitkering,of betaalt net zoveel,totdat het op bijstandsnivo zal leven.De uitzendbranche vangen geld door slavenarbeid.Slavenarbeid is dan wat overtrokken,maar zonder werk jij geen geld zal hebben.En jij verplicht word het te doen.
En het feiltelijk wel slavenwerk is.De uitzendburo vangt hetzelfde netto,wat die uitzendkracht verdiend. Alleen de uitzendkracht verricht het werk,en een uitzendburo vangt de centen door op zijn luie reet te zitten en 1 uurtje hooguit per week zich richt op het financiele wat afgehandeld moet worden met de werkgever.
Met de komst van de gastarbeiders,je ook dit slome trage burocatische ambtenarij kreeg,en waar je nu maanden,zoniet jaren moet wachten op een besluit.
Dat mensen nu te duur kosten,mag je de staat verwijten.Elk jaar de cao omhoog ging om de ambtenarij tevreden te houden.Want elk jaar de inflatie met zoveel % omhoog ging en daarmee ook het levensonderhoud,huren,verzekeringen,belastingen etc en etc.
In 10 jaar tijd sinds de euro er is,ook alles verdubbeld is.En die gulden een euro is geworden.
Het kapitalistische systeem werkt voor hen,maar niet voor het overgrote deel van de maatschappij.Het is een verkapte slavernij.
Ik denk dat uitzendbureau’s hun bestaan vooral aan de overheid te danken hebben. De laatste creeert allerlei starre ontslagwetten waardoor bedrijven via omwegen flexibel personeel moeten inhuren.
Qua mensen (die omhooggevallen ’toppers’ die op het uitzendbureau werken); ik kom ze wel eens tegen en zou ze nog niet als schoonmaker in mijn bedrijf willen hebben. Ik huur liever gemotiveerde freelancers in die zichzelf kunnen promoten.
Ratio [4] reageerde op deze reactie.
De uitzendbranche is een nachtmerrie :
Om te beginnen : uurloon ligt op 8 euro, lager dan het wettelijk minimum bij regulier werk. Zelden tot nooit krijg je meer dan dit betaald, terwijl zij gemiddeld zo’n 20-30 euro per uur voor jou vangen.
Verder is er geen ENKELE zekerheid kwa uren, gemiddeld krijg je zo’n 12 manuren per week, wat kan oplopen tot 16..
ook al geef je aan graag volle weken te draaien.
Zo zit je geregeld zonder inkomen.
Als er al een bedrijf is waar je wellicht zou kunnen blijven, kun je dat vergeten.. voor die 30 euro per uur ben je te duur en jou overnemen is ook te duur. er zijn immers vaak wurgcontracten opgesteld met inhuurders van krachten die verbieden krachten in dienst te nemen.. op straffe van een forse boete/uitkoopsom.
Deze is vaak dermate hoog dat geen bedrijf dat zal doen.
De ellende houd hier nog niet op, naast die schame 8 euro krijg je geen cent reiskostenvergoeding… wat je netto inkomen nog eens verder omlaag drukt.
Terwijl ze je wel rustig half het land door laten reizen.
Dan aangaande te dure werknemers : grote onzin!
de koopkracht van een minimuminkomen van vandaag de dag is 30% lager dan dat van een minimuminkomen van 20 jaar terug.
Voor modale inkomens is dit 22% lager, voor uitkeringen 40%.
Tegelijkertijd is de koopkracht per burger in nederland met ruim 7% gestegen. hoe dit kan is eenvoudig te verklaren als we de gini-index bekijken, nederland is van een 0,09 naar een 0,15 gestegen. (bij de gini index geld hoe hoger het cijfer hoe groter de ongelijkheid bij 1 heeft 1 iemand al het geld en de rest niks bij 0 verdiend elke burger precies evenveel. het europees gemiddelde is 0,11, het amerikaanse cijfer is 0,17 waar we dus al schrikbarend dichtbij zitten, en we weten wel dat amerika het laatste land is waar je een voorbeeld aan wil nemen, zij zijn duidelijk een voorbeeld van hoe het NIET moet.
Deze rechtse kolder dat onze arbeiders te duur zijn is dus dikke bulshit ze willen gewoon nog meer graaien, als het even kan net zoveel als in amerika.. (met onbetaalbare zorg voor de meesten, en van slechte kwaliteit, ontoegankelijk onderwijs uitkeringen waar je niet eens de huur van kan betalen, en minimumlonen die vereisen dat je 110 uur per week werkt, wil je het hoofd boven water kunnen houden.
Winst ten koste van alles en iedereen, noemt u dat vrijheid? ik niet!
Dan aangaande die gastarbeiders.. die moeten we dus de grens overschoppen.. zoals links altijd wilde.. (het was de VVD die al die allochtonen hierheen haalde omdat ze idd de lonen die onze arbeiders willen niet wilden betalen) KONDEN het wel maarja die anderen zijn GOEDKOPER he…
Mijn oplossing polen en dergelijke weg.. gevolg arbeidstekort.. gevolg lonen moeten stijgen naar 10 euro, vaste contracten om vast te houden wie je hebt.. arbeiders blij.. bazen minder winst..
Hoge arbeidsparticipatie in nederland, lage kosten aan sociale zaken.
De voorgestelde oplossing kost iedereen geld, behalve idd de dikke directieleden.. en de aandeelhouders.. nou dat feest gaat dus NIET door.
Verder zit ook op het gebied van contracten vandaag de dag veel mis. Om te beginnen men neemt je bijna nergens meer aan voor meer dan 24 uur.
dit is natuurlijk mooie risicospreiding maar daar kun je geen gezin van onderhouden.. dat word dus 2 banen samen 48 uur, wat ook kwa uren maar net moet combineren en wel gelijk erg veel uren is. (daar gaat je vrije zaterdag)
ook begin je altijd met een 0 urencontract voor 3 maanden.. (dit houd effectief in.. dat ze je elk moment kunnen zeggen u hoeft niet meer te komen. je moet maar zien hoeveel uren je krijgt..)
hierna krijg je wel een contract voor het juiste aantal uren.. maar dan alleen een halfjaarcontract…
dan twee jaarcontracten..
hierna moeten ze je wettelijk een vast contract geven.. maar dat doen ze niet.. dan sturen ze je weg… maar melden je wel dat er over 3 maanden weer plek is..
(zodat ze je dan dus weer jaarcontracten en geen vast contract hoeven te geven)
Als arbeider wil je gewoon een degelijk contract met baanekerheid, uurzekerheid en een fatsoenlijk uurloon,en het GELD is er in nederland.. je moet alleen zorgen dat het bij de arbeiders en niet de graaiers beland.
@Bon Vivant [2]: Als men begint te zeuren over duurbetaalde uitzendkrachten of consultants wijs ik erop dat dat de ware kosten zijn van een rigide arbeidsmarkt. Bedrijven zijn bereid het dubbele dan wel driedubbele te betalen om maar verlost te zijn van de ontslagbescherming. Ontslagbescherming is namelijk niet gratis maar kost heel veel geld. Hoeveel geld komt tot uiting in de tarieven van detacherings en uitzend bureau’s.
De tarieven van een dergelijke consultant zijn een indicatie van het welvaartsverlies dat optreed door onze ontslagbescherming. En zijn dus een indicatie van een verrotte samenleving. Maar niet een verrotte samenleving van grote graaiers. Neen, het is een verrotte samenleving van onzekere mensen die schijnzekerheid kopen. Door anderen via het democratische proces te dwingen regeltjes te volgen. Die tegen economische wetmatigheden in gaan. Zoals ontslagbescherming.
The Red Pill [5] reageerde op deze reactie.
@Ratio [4]:
de spijker op zijn kop!
de auteur gaat volledig voorbij aan het feit dat uitzendburos louter bestaan bij gratie van de debiele overheidsregulering van de arbeidsmarkt. alle mensen die in die branche werken zijn eigenlijk ambtenaren/(verborgen) werklozen. tragisch welvaartsverlies. zonder overheid zouden ze iets nuttigs produceren, zoals wellicht efficiënte dispute resolution.
Vilseledd [7] reageerde op deze reactie.
“Erg verstandig zijn de plannen van de SP (natuurlijk) niet. Allereerst is het feit dat iedereen een eigen uitzendbureau mag beginnen natuurlijk positief.”
Waarschijnlijk heb je zelf nooit het tweederangsburgerschap van het uitzendkrachtenbestaan aan den lijve ondervonden. De roepers, dat uitzendbaantjes goed zijn, zijn meestal heren dames met vette salarissen, langdurige vaste dienstverbanden, die nog nooit zelfs maar hebben hoeven te solliciteren. In veel gevallen is uitzendwerk niet nodig; een verangingspool voor zieke leerkrachten voor mensen, die eigenlijk niet op zoek zijn naar een vaste baan, daar kan ik het voor billijken, maar een kostwinner moet niet afhankelijk zijn van een uitzendbureaus. Het van-kwaad-tot-erger-principe zien we ook hier zijn werk doen: werd vroeger gevonden, dat uitzendwerk een opstapje was naar een vaste baan, want je was al een binnen bij een organisatie; tegenwoordig stikt het van de overjarige uitzendkrachten (40+, 50+), van wie het afstuderen al lang geleden is.
“Zij leveren op afroep mensen die vaak noodgedwongen via uitzendwerk proberen aan de bak te komen in de hoop vroeger of later een echte, vaste baan te krijgen.”
Die mensen zouden gewoon op vaste banen solliciteren, als werkgevers fatsoenlijk vacatures uitzetten of ze aanmelden bij het CWI. En zoals gezegd: het mechanisme, dat je een vaste baan krijgt, als je je bewezen hebt als tijdelijke kracht, werkt niet.
“Ze zullen ongetwijfeld minder aantrekkelijk zijn dan Nederlandse werknemers, dus ze kunnen zichzelf een concurrentievoordeel geven door flexibel inzetbaar te zijn en tegen lagere prijzen te werken.”
Daar gaan de vooroordelen een rol spelen, die men ook heeft over Nederlandse werklozen, alsof je compleet achterlijk bent, als je een halfjaar thuis hebt gezeten.
“Gezien de moeite die het kost om bijvoorbeeld aspergestekers te vinden zitten vele landgenoten niet om dergelijk werk verlegen, maar het aanbod aan arbeid kan andere sectoren laten floreren.”
Huur of hypotheek moet het hele jaar betaald worden, dus daar kun je Nederlandse werkloze kostwinners niet op zetten. En als het tijdelijk is, dan zorg tenminste met het loon, dat de betrokkene uit de uitkering is. Tegen de lonen van een verarmd land als Polen kunnen we niet op concurreren; dat is een kwestie van vele tientallen procenten minder. Dat kunnen veel goed verdienenden zich ook niet permitteren. De WW levert soms al problemen op voor ze.
Een plan, dat ik al eens heb bedacht, is dat iedereen één dag per week dit soort werk gaat doen, dus vuil ophalen, asperges steken, zodat het zware werk evenredig over de bevolking verdeeld wordt, dan ben je ook van het geëmmer met uitzendbureaux af.
“Veel uitzendbureaus betekent dat het relatief gemakkelijk wordt om uitzendwerk te vinden.”
Hoe meer, een hoe kleiner deel van de taart ze krijgen, dus het werkt ook nog eens hartstikke inefficiënt, want de uitzendkracht moet een groter circus aan uitzendbureaux langs trekken. Daarnaast is het ook niet gemakkelijk uitzendwerk te vinden, wat ik links en rechts hoor. Afspraken worden nauwelijks nagekomen; de een vindt, dat je lang moet gaan, de intercedent(e) zegt je op de site te kijken, wat beleefdsheidsvorm is voor iemand wegsturen. En je moet ook gewoon solliciteren bij de inlener op een wijze, die niet onder doet, wanneer je gewoon op een vacature solliciteert.
“Het biedt immers mogelijkheden aan werknemers die een matige start op de arbeidsmarkt hebben gemaakt en ze zijn relatief risico-arm voor werkgevers.”
Dat is totaal niet in overeenstemming met hoe uitzendbureaux ingezet worden. Uitzendkrachten zijn de hardste werkers met een hogere opleiding dan de gemiddelde vaste werker en op een “matige start” heb ik nog geen uitzendkracht kunnen betrappen. Er kan een zwakke broeder of zuster tussen zitten, maar dat is verhoudingsgewijs zeker niet hoger dan in het vaste segment. Zich ziekmelden doen uitzendkrachten zich in ieder geval minder. Uitzendkrachten worden gebruikt als wegwerpwerknemers en niets anders, alle beleidsdiarree, die over dat onderwerp wordt uitgestort ten spijt.
“Nederland vaart er wel bij, goedkope arbeidskrachten zorgen voor lagere prijzen en door de torenhoge belastingen zijn de prijzen van arbeid in Nederland toch al aan de hoge kant.”
Dat wordt geroepen door mensen, voor wie deze wijsheid bij uitstek geldt. Van degenen met een veel lager loon vinden ze dan de “prijs voor arbeid aan de de hoge kant”. Dat hoort bij een beschaafd land.
“Ze zullen ongetwijfeld minder aantrekkelijk zijn dan Nederlandse werknemers, dus ze kunnen zichzelf een concurrentievoordeel geven door flexibel inzetbaar te zijn en tegen lagere prijzen te werken.”
En waar moet dat eindigen dan? In slavernij? En aan een loon en de baan ontlenen de mensen ook zelfrespect en maatschappelijke positie, die zorgt voor de geworteldheid, die nodig is om volwaardig burger van de samenleving te worden; de Pool in zijn Poolse samenleving en de Nederlander hier. De Pool raakt nu ontworteld en raakt hier aan lagerwal – de terugreis, als er geen werk meer is, is niet eens geregeld – en de Nederlander begrijpt er niets van, dat zijn eigen werklozen niet aan de slag worden geholpen.
“Nederland vaart er wel bij, goedkope arbeidskrachten zorgen voor lagere prijzen en door de torenhoge belastingen zijn de prijzen van arbeid in Nederland toch al aan de hoge kant.”
Nederland vaart er op korte termijn wel bij, maar op lange termijn betalen zowel Nederland als Polen een hoge prijs voor hun gedrag vanaf midden jaren nul tot nu. Betalen we nu al, want wijken in de Randstad zijn aan het verpauperen. Dat wordt een groter probleem dan wat er nu speelt met Marokkanen. Uitzendbureaux zoeken de grenzen op en nu tarten ze de grens, dat de mensen netjes terugvervoerd moeten worden naar hun gezin in Polen, wanneer er de komende tijd geen werk is. Dus zelfs als je met uitzendbureaux compromitterende afspraken maakt, dan blijken ze zich daar ook niet aan te kunnen houden. Als eenmaal in de jeugd een zwak karakter gekweekt is, dan kun je dat in de volwassenheid niet bijsturen. De strakke hand van de overheid is dus helaas nodig. 7% belasting zoals in de 19e eeuw is met deze slappe hap onhaalbaar.
“Als dit uit een vorm van noodzaak gebeurt is geen reden om de uitzendbranche kapot te reguleren maar juist om deze branche alle ruimte te geven!”
Volgens mij maakt de SP wel onderscheid tussen koppelbazen, die de naam “uitzendbureau” misbruiken en de gerenommeerde branche van Randstad, Tempo-Team etc. Hoewel beide schadelijk zijn voor ’s lands welzijn en het verdonkeremaande ideaal van volledige werkgelegenheid, is er wel een gradueel verschil. Randstad zal het niet in zijn hoofd halen niet uit te betalen en ze schieten het zelfs voor. Ze lopen dus zelf het risico, dat de opdrachtgever niet betaalt.
“Als de werkgever vervolgens zijn afspraken niet nakomt en daar wringt ‘m de schoen. Wetten en rechtbanken worden door de staat geleverd en zouden de uitgebuite werknemer moeten beschermen.”
De schoen wringt hem, dat tegen moreel laagstaande mensen geen rechter helpt en dat het in de normale samenleving wel helpt, omdat de rechtsideeën door bevolking zelf gedragen worden en men zelf bedenkt, wat een rechter zou zeggen.
“Een uitzendbureau dat tevens de mogelijkheid heeft om uitspraken te doen bij arbeidsconflicten zou een oplossing zijn. Als het teveel aan de kant van de werkgever staat krijgt het minder personeel en wordt zijn personeel te duur.”
Een uitzendbureau met een overheidstaak? “’t Kan verkeren,” zei Vadertgen Cats. Hoe dat nieuwe personeel dan moet weten in welk percentage uitzendbureaux dan een uitspraak doen in het voordeel van de werkgever en of dat in elke zaak terecht is, is me dan een raadsel. Ze zullen niet zo transparant zijn om een lijst daarvan op hun site bij te houden.
“De overheid zal het monopolie op juridische zaken moeten laten varen.”
Je kunt toch naar een mediator gaan. Dat gebeurt meer en meer. Voorwaarde: je moet met twee volwassen mensen te doen hebben, ervan uitgaande dat de mediator volwassen is. Voor ‘kindjes’ blijft de rechter nodig. Vanwege die ‘kindjes’ zal ook de libertarische samenleving een utopie blijven.
“De laatste creeert allerlei starre ontslagwetten waardoor bedrijven via omwegen flexibel personeel moeten inhuren.”
Dat doen ze, omdat werkgevers de rekening doorsturen naar de overheid en omdat de overheid weet, dat mensen met 40, maar vaak ook nog veel jonger, te oud gevonden worden door werkgevers. Wie een baan heeft, geniet dan logischerwijze bescherming. Als die mensen van 40 tot aan hun dood aan het staatsinfuus zouden hangen, zouden we als samenleving slechter af zijn.
“De ellende houd hier nog niet op, naast die schamele 8 euro krijg je geen cent reiskostenvergoeding… wat je netto inkomen nog eens verder omlaag drukt.”
Ik snap niet, dat mensen zo’n schamel baantje aannemen.
“Deze rechtse kolder dat onze arbeiders te duur zijn is dus dikke bulshit ze willen gewoon nog meer graaien, als het even kan net zoveel als in amerika.. (met onbetaalbare zorg voor de meesten, en van slechte kwaliteit, ontoegankelijk onderwijs uitkeringen waar je niet eens de huur van kan betalen, en minimumlonen die vereisen dat je 110 uur per week werkt, wil je het hoofd boven water kunnen houden. Winst ten koste van alles en iedereen, noemt u dat vrijheid? ik niet!”
Cuba doet het beter, zoals Michael Moore heeft laten zien.
“hierna moeten ze je wettelijk een vast contract geven.. maar dat doen ze niet.. dan sturen ze je weg… maar melden je wel dat er over 3 maanden weer plek is.”
Ik zat als een te denken, hoe je dit soort calculerend gedrag, en dit keer niet de “calculerende burger”, maar de mensen, die zogenaamd het voorbeeld moeten geven; ook de overheid gebruikt wegwerpwerknemers en speelt met de contractduren, het UWV heeft zelfs bedongen, dat ze mensen één jaarcontract extra aan het lijntje mogen houden. per jaar zou je het aantal contracten en deverlengingsduur vast moeten stellen aan de hand van wat werkgevers gemiddeld doen en aan de hand van de arbeidsmarktverwachtingen. De werkgever, die op weg was iemand een derde contract aan te bieden met de bedoeling hem daarna te lozen, ziet zoch dan plost geplaatst voor een verkort maximaal lijntje, waaraan hij zijn tijdelijke werknemer kan houden, bijvoorbeeld 1,5 jaar en moet hem dan in vaste dienst nemen, eventueel te beoordelen door het CWI.
“Als arbeider wil je gewoon een degelijk contract met baanekerheid, uurzekerheid en een fatsoenlijk uurloon,en het GELD is er in nederland.. je moet alleen zorgen dat het bij de arbeiders en niet de graaiers beland.“
Wat ik geen vreemde eis vindt. Wat me bevreemdt is, dat je iedere week doodgegooid wordt onder de brieven van de Postcodeloterij, en men dus vindt, dat het normaal is om de top van de piramide te bereiken; ook de media doen daar aan mee, door dat soort banen voortdurend op hemelen; maar dat normale wensen van normale mensen als hoogdravend, ouderwets en achterhaald worden afgedaan, terwijl het land toch echt drijft op de normale werknemers en niet op lottomiljonairs en andere omhoogvallerijen.
“Bedrijven zijn bereid het dubbele dan wel driedubbele te betalen om maar verlost te zijn van de ontslagbescherming.”
Daarin zijn ze ook dubbel. Aan de ene kant zijn ze als de dood, dat een werkgever trouw 20 jaar of langer blijft, alsof daar iets vreselijk mis mee is; laat je doorschemeren, dat je na een jaar wat anders wil of vindt de werkgever dat, omdat je “te hoog” opgeleid bent, dan willen je ze niet, omdat je een jobhopper bent.
@The Red Pill [5]:
Wat is er mis met een overheid, die normale wensen van normale mensen zeker wil stellen?
Hub Jongen [8] reageerde op deze reactie.
The Red Pill [9] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [7]:
Wie bepaalt er of mijn wensen “normaal” zijn?
En wie wordt dan gedwongen dit aan mij te leveren?
Vilseledd [10] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [7]:
a) zou heel mooi zijn maar een overheid kan dat niet. een overheid creëert alleen maar problemen. huizenmarkt, vervoer, arbeidsmarkt, geld/inflatie, onderwijs, zorg etc etc.
b) zie reactie Hub
c) een overheid is altijd gebaseerd op geweld. dat is immoreel.
Vilseledd [11] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [8]:
De maatschappelijke consensus. Je wil toch niet beweren, dat iemand die droomt van een reguliere baan met een niet te hoog en niet te laag inkomen, overdreven wensen zou hebben? Alleen mensenhaters als koppelbazen, sommige uitzendbureaus of niet-coöperatieve uitkeringsmedewerkers huldigen dat standpunt om je te kunnen onderdrukken. Niet iedereen kan chirurg, makelaar of tandarts worden, maar om dit te gaan doortrekken naar beroepen als kantoorklerk, lopendebandmedewerker of heftruckchauffeur, voert echt een paar stappen te ver. Dat zou betekenen, dat 90% dat de toppers behoort of tot de bovengemiddelden.
Hub Jongen [16] reageerde op deze reactie.
@The Red Pill [9]:
Een overheid, die niet consequent is, creëert problemen, zoals het ene decennium een anticyclisch en het volgend een procyclisch beleid voeren of eerst alles inzetten op volledige werkgelegenheid en daarna stiekem met werkgevers aan een reserveleger werklozen werken en dat stiekem om de werklozen wel te kunnen blijven schofferen. Een overheid, die echter een goed beleid opstelt en dat eeuwen volhoudt, is succesvol en in het verleden zijn daar goede voorbeelden van, zoals het oude China en het Egyptische rijk. Vandaar dat deze beschavingen soms, ondanks dat ze niet onze technologische stand kenden, hoogstaander worden genoemd dan de onze.
“een overheid is altijd gebaseerd op geweld. dat is immoreel.”
Nee hoor. Op coöperatie, het samen delen van waarden en er zodoende voor zorgen, dat de overheid in laatste instantie aangeroepen wordt door burgers, die er samen niet uitkomen. De huidige westerse kindmens heeft inderdaad die overheid vaak nodig en dat zijn juist de personen, die het goede voorbeeld moeten geven, zoals de niet-contractverlengende werkgevers.
The Red Pill [12] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [11]:
het enige goede aan die oude overheden was waarschijnlijk het feit dat ze zich bijna nergens mee bemoeiden itt de huidige situatie waar de overheid zich heeft genesteld in de haarvaten van de samenleving.
wat is er toch mis met die werkgevers? Als die het zo goed hebben word je toch zelf werkgever? ik ken zat mensen die eerst werknemer waren en daarna werkgever. zijn ze dan opeens slecht geworden? pas als je werkgever bent (geweest) zie je hoe lastig het is om iemand in dienst te nemen. uiteraard is dat allemaal toe te schrijven aan de overheid. juist de ‘bescherming’ die de overheid biedt leidt ertoe dat werkgevers wel uitkijken om iemand aan te nemen. Ik denk niet dat het gezond is dat je iemand een pistool op zijn hoofd wilt zetten om verplicht met iemand samen te werken. dat is namelijk wat er gebeurt als je wilt dat de overheid er voor zorgt dat contracten verlengd worden.
zie voor een betere verwoording: http://www.meervrijheid.nl/?pagina=1111
Vilseledd [13] reageerde op deze reactie.
@The Red Pill [12]:
Draag dan een goed idee aan, hoe we ervoor moeten zorgen, dat een vaste baan voor iedereen bereikbaar is. Den Uyl deed daar ook nog een auto bij; zover wil ik niet eens gaan.
“Als die het zo goed hebben word je toch zelf werkgever?”
Kamrverhuurders hebben het ook goed, toch kan niet iedereen kamerverhuurder worden. Hoe zou dat toch komen? Er is niet eens een opleiding voor. Kortom: dit is natuurlijk een kolderargument. Toeval en geluk spelen een grote rol. De meeste werkgevers zijn overigens zelf in loondienst bij hun bedrijf, dus kom me niet met de ondernemersgeest.
“ik ken zat mensen die eerst werknemer waren en daarna werkgever. zijn ze dan opeens slecht geworden?”
Nee, want er wordt nergens beweerd, dat alle werkgevers slecht zijn. Zelfs als dat zo was, dan zou de eerstvolgende de eerste goede werkgever worden, dus ook hiermee tart je elke logica.
“juist de ‘bescherming’ die de overheid biedt leidt ertoe dat werkgevers wel uitkijken om iemand aan te nemen.”
Echt onzin; de werknemers met veel dienstjaren vormen de kurk waarop je bedrijf drijft. Werkgevers zijn ten prooi gevallen aan de waanidee, dat je na je 40e zowat dement wordt en dat iedereen “vastroest”, die langer dan 5 jaar ergens zit. Van de andere kant zijn ze als de dood voor jobhoppers. Ze willen een jobhopper, die minimaal 5 jaar blijft of iemand, die in één jaar vastroest. Komen we weer uit bij wat in de jaren negentig werd aangeduid als “maximaal 18 jaar en 10 jaar ervaring”. En van een slechte werknemer kun je altijd af.
“Ik denk niet dat het gezond is dat je iemand een pistool op zijn hoofd wilt zetten om verplicht met iemand samen te werken.”
Ik ook niet; maar tussen een pistool op je hoofd en laissez-faire zitten nog een heleboel grijstinten.
“dat is namelijk wat er gebeurt als je wilt dat de overheid er voor zorgt dat contracten verlengd worden.”
Er zijn ook andere varianten: het leuke en vervelende werk wordt evenredig verdeeld; dus de kantoorpikjes gaan één dag per week asperges steken in Noord-Limburg en de mensen met een lage opleiding krijgen alsnog de kans om een vak te leren, waarmee een vast contract verworven kan worden.
“Nagenoeg iedereen beseft dat prijs en vraag met elkaar verband houden. Wie zijn auto op de veilingsite Ebay niet kwijt raakt, zal snel inzien dat hij de prijs zal moeten verlagen. Maar wat arbeid betreft lijkt die logica helemaal overboord te zijn gegooid.”
In een technocratisch model is het loon de prijs voor het leveren van arbeid. Maar werk en loon raakt mensen persoonlijker dan de prijs, die ze voor een auto krijgen. Arbeid, en dat met name betaalde, levert de mens een zinvolle dagbesteding op, die met weinig anders kan worden verkregen. Het draagt bij aan zijn persoonlijke ontwikkeling, want waaruit komt alle psychologische theorie doorgaans anders dan uit werksituatie? Het bepaalt zijn maatschappelijke positie, zijn geworteldheid, zijn burgerschap. Een zogenaamd marktconform, maar laag loon krijgt dit niet voor elkaar. Mensen met McJobs werken van vroeg in de ochtend tot laat in de avond en hebben geen tijd voor ontspanning noch uitzicht op verbetering. Dus is er een overheid nodig, die een minimumloon garandeert en de arbeidsomstandigheden en werktijden. Dat daarom een aantal werkgevers geen zin meer hebben om in Nederland te zoeken of met de juridisch goed onderlegde Nederlanders een arbeidscontract aan te gaan, nemen we op de koop toe en is geen reden om dan maar aan onze verworvenheden te tornen. Integendeel: deze werkgevers zijn we liever kwijt dan rijk.
Mensen, die dit soort teksten opstellen, hebben zelf altijd goede baantjes en zouden slapeloze nachten hebben, als hun zoon of dochter een poetsbaantje in de trein hadden. En als ze er minder moeite mee hebben, dan zeggen ze wel: “Hij is niet zo goed terechtgekomen.” Een overheid wil, dat de mensen goed terechtkomen, tenminste bepaalde politieke partijen.
Even iets ter opmerking: ik ben nog student en heb op dit moment geen baan. Ik heb in het verleden verschillende betrekkingen gehad. Enkele via uitzendbureaus waarbij ik bij één bureau echt het minimum verdiende. Geen doorbetaalde ziekte, geen reiskosten, alleen datgene wat ik daadwerkelijk werkte. Dat is één van de beste baantjes die ik had. Ik kon in werktijd flink studeren. In die tijd kon je nog rondkomen met een paar honderd gulden in de maand als student.
Werkgevers verkiezen nogal eens uitzendwerk omdat het gewoon veel handiger is voor ze. Je huurt in wat je nodig hebt, klaar. Als het zo gemakkelijk is kan een werknemer altijd wel weer ‘iets’ vinden en op deze manier heeft hij zekerheid. Ik zou zelf als werkgever – wat ik niet ben – zeer zeker een voorkeur hebben voor iemand die in twee jaar nauwelijks een ziekmelding heeft gehad en die volgens zijn baas gemotiveerd is en op tijd komt. Helemaal uit het niets zou ik geen mens aannemen, of hij moet recht van de opleiding komen. Dan krijgt hij een tijdelijk contract voor zes maanden.
Het opmerkelijke in de reacties is dat er vooral deningrerend wordt gedaan over uitzendwerkers door de tegenstanders dan het artikel, niet door de voorstanders. Wie heeft hier vooroordelen? Ik heb niets tegen uitzendwerkers of zelfs tegen zwartwerkers. Veel mensen met een uitkering komen overigens helemaal niet opdraven voor werk, dat bleek bijvoorbeeld bij de zgn. ‘banenmarkt’ zoals die jaren geleden in Amsterdam werd gehouden. De uitkeringstrekkers die daar niet naar toe gingen (bijna allemaal dus) zijn mensen die je beslist niet in je bedrijf will hebben. Ze kunnen zich zo ziek melden en hun salaris doorcashen. Ik ken wel iemand die dat doet…
Aan de tegenstanders toch de vraag: ‘wat is beter, helemaal niet aannemen of aannemen als uitzendwerker’? Nog beter is zwartwerken, da’s nog flexibeler. Ik heb daar al eens een artikel over geschreven.
Het beste zou het zijn de belastingen dusdanig te verlagen dat je met minder geld rond kan komen. Als er wordt geklaagd dat mensen in armoede leven in een land dat de helft van de inkomsten van de productieven afneemt moeten we wellicht eens kijken of – een waarheid als een koe – het beter is om ze minder geld af te nemen om ze zo rijker te maken.
@Vilseledd [10]:
“Je wil toch niet beweren, dat iemand die droomt van een reguliere baan met een niet te hoog en niet te laag inkomen, overdreven wensen zou hebben?”
Hoe weet jij wat ik niet wil beweren?
Overigens probeer ik steeds mijn “beweringen” te staven met harde feiten.
Verder: Wat mij betreft mag iedereen dromen wat hij zelf wil. Ik zal hem niet storen. “Sweet dreams”.
Waarom geeft je eigenlijk geen antwoord op mijn vragen:
“–Wie bepaalt er of mijn wensen “normaal” zijn?
–En wie wordt dan gedwongen dit aan mij te leveren?”
Vilseledd [19] reageerde op deze reactie.
“Even iets ter opmerking: ik ben nog student en heb op dit moment geen baan. Ik heb in het verleden verschillende betrekkingen gehad. Enkele via uitzendbureaus waarbij ik bij één bureau echt het minimum verdiende. Geen doorbetaalde ziekte, geen reiskosten, alleen datgene wat ik daadwerkelijk werkte. Dat is één van de beste baantjes die ik had. Ik kon in werktijd flink studeren. In die tijd kon je nog rondkomen met een paar honderd gulden in de maand als student.”
Dat vind ik een legitieme reden om een uitzendbureau te starten. Het geld is extra geld, dus dan maakt het weinig uit, dat je na een aantal weken weer aan de kant staat. Doorbetaling bij ziekte moet voor iedereen wel gelden of voor iedereen niet. Uitzendkrachten hebben juist een laag ziekteverzuim of leveren er zelfs verlofdagen voor in, dus het extra zuur, dat juist zij alleen een beroep kunnen doen op de Ziektewet en dat de vaste krachten soms weken thuisblijven wegens pijn in de schoenen.
Maar studeer je al vanaf minstens 2001?
“Werkgevers verkiezen nogal eens uitzendwerk omdat het gewoon veel handiger is voor ze. Je huurt in wat je nodig hebt, klaar. Als het zo gemakkelijk is kan een werknemer altijd wel weer ‘iets’ vinden en op deze manier heeft hij zekerheid.”
Dat is dus niet zo, wanneer je ouder wordt, is het even lastig via uitzendbureaux aan het werk te komen. De tussenpozen worden steeds langer, anders viel niemand van de WW in de bijstand.
“Helemaal uit het niets zou ik geen mens aannemen, of hij moet recht van de opleiding komen.”
Iemand zonder werkervaring?
“Het opmerkelijke in de reacties is dat er vooral deningrerend wordt gedaan over uitzendwerkers door de tegenstanders dan het artikel, niet door de voorstanders. Wie heeft hier vooroordelen? Ik heb niets tegen uitzendwerkers of zelfs tegen zwartwerkers.”
Dat doet de maatschappij, onder andere mensen, die in de uitzendbranche werken. Een voorbeeld was onze chef backoffice, die tijdens een diner aangaf bij Tempo-Team gewerkt te hebben. Op de vraag: “Als uitzendkracht?” begon hij eens te lachen en uit te leggen, dat hij districtsmanager geweest was, een duidelijk teken, dat uitzendkrachten door de maatschappij als tweederangsburgers weggezet worden. Niet in de bedrijfspropaganda van uitzendbureaux uiteraard. Voor bepaalde levensfases en functieniveaux kan het er echt niet mee door en als iemand met 50 nog uitzendkracht is, dan rijst toch echt de vraag: “Waar is het misgegaan?”
“Veel mensen met een uitkering komen overigens helemaal niet opdraven voor werk, dat bleek bijvoorbeeld bij de zgn. ‘banenmarkt’ zoals die jaren geleden in Amsterdam werd gehouden.”
Dat klopt, omdat het vooral een afzeik- en afschrikevenement was. De uitkeringsgerechtigden voelen perfect aan, dat de uitkering een schadevergoeding is en dat de maatschappij blij mag zijn, dat ZIJ daar mee wegkomt en niet dat de uitkeringsgerechtigde blij mag zijn. Maar net als in Tunesië komt het moment, dat ze het niet meer zullen pikken.
“De uitkeringstrekkers die daar niet naar toe gingen (bijna allemaal dus) zijn mensen die je beslist niet in je bedrijf will hebben. Ze kunnen zich zo ziek melden en hun salaris doorcashen. Ik ken wel iemand die dat doet.”
Waarom niet? In de eerste plaats durven deze mensen risico te nemen, ten tweede voelen ze perfect aan, dat ze daar geen werk zullen krijgen, maar alleen nepwerk en werkervaringsplekken, die ze ook aanbieden aan mensen met een behoorlijke achtergrond en ten derde is het zeker niet zo, dat je nergens voor te motiveren bent. Mensen begeleiden naar werk begint met respect op te brengen en geen hautaine houding tentoon te spreiden, omdat je toevallig wel een baan hebt, daarnaast een netwerk hebben (achter een CWI-bureau zullen de banen evenmin naar je toe komen als naar de te begeleiden werkloze) en weer daarnaast een beetje een werkend geheugen hebben, dat als iets voorbijflitst op je scherm, dat je dan aan deze of gene denkt. We hebben het op het UWV werkelijk meegemaakt, dat het CWI CV’s doorschoof van mensen, die al in dienst waren bij het UWV.
“Ze kunnen zich zo ziek melden en hun salaris doorcashen. Ik ken wel iemand die dat doet”
Ten eerste kan de werkgever je in de proeftijd ontslaan en daarnaast dient de Ziektewet haar werk te doen; helaas zijn ze behoorlijk coulant. Zo heb ik eens met een verzuimbeheerder meegeluisterd, die iemand toestemming gaf thuis te blijven, omdat iemand anders ziek was. Ze merkte dat wel op, maar gaf de claim niet het advies de ziektewet niet toe te kennen.
“Aan de tegenstanders toch de vraag: ‘wat is beter, helemaal niet aannemen of aannemen als uitzendwerker’?”
Uitzendwerk daar waar de personen geen kostwinner zijn, dus geen vaste lasten hebben of hieraan moeten meebetalen. Vaste banen voor de mensen, die de verantwoordelijkheid voor een huishouden, vrouw en/of kinderen dragen. Het één is niet beter dan het andere, maar het moet juist toegepast te worden. Een zaterdagbaantje hoeft geen vast contract te zijn, maar een vijftigjarige huisvader moet het zijn kinderen niet hoeven aandoen, dat op school verteld moet worden: “Papa is uitzendkracht.” Papa is een rolmodel en daar past een goede baan bij, zodat je geen overgeërfde armoede krijgt.
En kennen we tot slot ook niet de uitdrukking: “Twaalf ambachten, dertien ongelukken”? Dat willen we toch niet tot serieus beleid maken. het beleid moet erop gericht zijn dat te voorkomen.
“Het beste zou het zijn de belastingen dusdanig te verlagen dat je met minder geld rond kan komen.”
Volgens mij stijgen dan de prijzen, want als het horecabezoek dan ineens toeneemt, denken de horecabazen: “Hé, maar wacht eens even.” Dan geef ik het liever uit aan de bestrijding van de nadelige effecten van de markt. Belastingverlaging leidt tot inflatie, dat hebben we in 2001 gezien.
“draag een goed idee aan”
waarom moet ik dat doen? ik ben alleen tegen de ‘oplossing’ die met geweld bereikt tracht te worden (= overheid/wetgeving). op basis van vrijwilligheid komen mensen er vanzelf uit. mensen zullen dan alleen transacties aangaan als ze er beide beter van worden. alleen met een pistool kun je 1 partij dwingen om dingen te doen die detrimenteel zijn voor hem/haar. en hou op over die vaste baan. wat een statisch en achterhaald concept. mensen moeten zorgen dat ze toegevoegde waarde leveren dan hebben ze altijd werk/inkomen. maar ik begrijp dat het makkelijker is om achterover te leunen en met pistolen te zwaaien.
leuke analogie. kamerverhuurders hebben het helemaal niet zo goed (huurcommissies die huurcontracten openbreken op basis van puntensysteem). daarom is er een kamertekort. alweer de overheid dus die huurders kapot beschermt. ’toeval en geluk’ . tja als je zo defaitistisch en – alweer – statisch denkt dan is het ondernemerschap inderdaad niets voor je.
als mensen toegevoegde waarde leveren doet het er niet toe of ze 60+ zijn, jobhopper, paars etc. Werkgevers beseffen dat maar al te goed, die kunnen zich geen waanideen permitteren . als werkgevers structureel mensen die veel toegevoegde waarde leveren zouden negeren dan zou jij (of iemand met ondernemersgeest) door die mensen wel werk/een baan te geven die domme werkgevers zo uit de markt kunnen drukken.
er zijn geen grijstinten. ofwel je gebruikt geweld/pistolen (middels wetgeving/de staat) om je zin te krijgen (een vaste baan / verdeling van werk) of niet.
http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/08/het-pistool-in-de-kamer-2/
@Hub Jongen [16]:
““Je wil toch niet beweren, dat iemand die droomt van een reguliere baan met een niet te hoog en niet te laag inkomen, overdreven wensen zou hebben?”
Hoe weet jij wat ik niet wil beweren?”
Ik stel het niet, ik vraag het je.
“Overigens probeer ik steeds mijn “beweringen” te staven met harde feiten.”
Dat is onvoldoende; je moet met alle factoren rekening houden en geen inschattingsfouten maken. Je gaat er in je bewering vanuit, dat een vaste baan een hoogdravend ideaal is. Als dat zo is, dan is 90% van de bevolking behept met hoogdravende idealen.
“Waarom geeft je eigenlijk geen antwoord op mijn vragen: “–Wie bepaalt er of mijn wensen “normaal” zijn?”
Zou je graag willen, dat ik er geen antwoord op had gegeven? Zoek maar eens goed, het antwoord staat er toch echt.
“En wie wordt dan gedwongen dit aan mij te leveren?”
Daar heb ik inderdaad niet op geantwoord, omdat ik dan behalve op de vraag “wie” antwoord te geven, ook ermee instem, dat die “wie” dat dan gedwongen doet en dat de grijsgedraaide plaat “je mag niemand dwingen” weer opgezet wordt. Onvolwassen volwassenen en kinderen mag je zeker dwingen. Sterker nog: als de overheidsmedewerker ze niet dwingt, krijgt deze laatste zelf met dwang te maken. Vooraleer de dwang uitgeoefend wordt, wordt er beleefd verzocht.
““draag een goed idee aan” waarom moet ik dat doen? ik ben alleen tegen de ‘oplossing’ die met geweld bereikt tracht te worden (= overheid/wetgeving).”
Ach, dat is ook weer dwang natuurlijk; het kan zelfs in een onschuldige imperativus verborgen zitten. Volgens mij is ideeën aandragen de kern van een discussie. Het probleem ontstaat door onvolwassen gedrag, dus vandaar dat de overheid moet ingrijpen. Een scholier rekent uit met welke minimale inspanning hij een zes kan halen en louche werkgever rekent uit, wanneer hij nog net geen vast contract hoeft te geven. Kleutergedrag dus.
“leuke analogie. kamerverhuurders hebben het helemaal niet zo goed (huurcommissies die huurcontracten openbreken op basis van puntensysteem).”
Als ze iedere keer opnieuw tegen dezelfde lamp willen lopen, hebben ze het niet makkelijk (weer kleutergedrag, wat bij de ene zuster niet mag, proberen we bij de zuster van het tweede kleuterjaar weer uit; resultaat: weer straf.) Dan heb je de kamerverhuurder, die 100% winst wil maken. En dan moet je halsoverkop de boiler vervangen, omdat hij lekt en dan is het duurder dan met normaal onderhoud. Mijn huurbaas bekloeg zich over het feit, dat hij geen loodgieter kon vinden. Ik gaf hem de Gouden Gids, maar deze eerlijk werkende mensen waren hem te duur; zijn ‘loodgieter’ moest bij voorkeur geen belasting afdragen van zijn inkomen, in de zak te steken door meneer de huurbaas. Ze hebben het niet goed, maar hebben dat heel vaak aan zichzelf te wijten en studenten zijn helaas niet op hun mondje gevallen. Misschien is een opleiding nog niet zo’n gek idee, want nu zijn het verwende zoontjes, die op het vermogen van hun ouders teren.
“alweer de overheid dus die huurders kapot beschermt. ‘”
Dat puntensysteem kwam veel hoger uit, dan wanneer mijn kamer als kamer in een gezinshuis verhuurd was en in het puntensysteem voor normale huizen meeging. Nu lachen studenten erom, maar ik vond bijna 400 gulden voor 16 vierkante meter bepaald niet misselijk. Huizen waren goedkoper te huur, maar ja, de wachtlijst hè? Een vrij matige bescherming dus.
“als mensen toegevoegde waarde leveren doet het er niet toe of ze 60+ zijn, jobhopper, paars etc. Werkgevers beseffen dat maar al te goed, die kunnen zich geen waanideen permitteren.”
Met 60+ kun je het bijna geheel vergeten aan een baan te komen, terwijl het onzin is, dat je dan niet meer zou kunnen werken. Smalhout heeft tot zijn 80e gewerkt, als hij nog niet steeds werkt.
“er zijn geen grijstinten. ofwel je gebruikt geweld/pistolen (middels wetgeving/de staat) om je zin te krijgen (een vaste baan / verdeling van werk) of niet.”
Dus je kuntt niet genuanceerd denken, zo zeg je eigenlijk. Ik heb bij een aanname nog nooit een pistool gezien. De causaliteit is overigens ver te zoeken; uiteindelijk schiet er een agent, omdat meneer de werkgever niet meewerkt aan een ontruiming, die het gevolg is van zijn faillissement, dat het gevolg is van een belastingschuld, die het gevolg is van zijn weigering belasting af te dragen, wat het gevolg is van een hoge looneis, die die wel wilde honoreren, omdat de werknemer anders niet wou beginnen bij hem, maar de werkgever deze wel moest aannemen, omdat hij anders de productie niet zou halen.
Ik weet niet, of je je wel eens in causaliteit verdiept hebt, maar één ding weet ik wel: als reden n steeds opnieuw door reden n+1 omkleed moet worden, is er geen sprake van een causaal verband. De koppigheid van de werkgever lijkt me eerder de oorzaak van het uiteindelijke geweld.
ok. dus een volledige afwijzing van geweld is niet genuanceerd kunnen denken. ipv van dagelijks geslagen worden, word je voortaan nog maar 1 keer per week in elkaar gemept. dan is het wel te billijken me dunkt en als je er anders over denkt is dat koppigheid of kleutergedrag. ik mag namelijk geweld gebruiken jegens onvolwassen mensen omdat ik verheven ben en weet wat goed is voor anderen.
beweer je nu dat een werknemer een machtspositie heeft vis a vis een werkgever? en dat een bedrijf failliet gaat omdat het moet produceren? beetje onsamenhangend verhaal. weer een bewijs dat de overheid zich niet met onderwijs moet bemoeien. of het ligt aan mij, maar dan geldt hetzelfde.
“ok. dus een volledige afwijzing van geweld is niet genuanceerd kunnen denken. ipv van dagelijks geslagen worden, word je voortaan nog maar 1 keer per week in elkaar gemept.”
Dat riekt naar willekeur en het enige wat je doet is de termijn aanpassen, waarop je geslagen wordt. Dat is geen genuanceerd denken, dat weet je best.
“en als je er anders over denkt is dat koppigheid of kleutergedrag.”
Ik dacht, dat ik iets anders kleutergedrag genoemd had.
“ik mag namelijk geweld gebruiken jegens onvolwassen mensen omdat ik verheven ben en weet wat goed is voor anderen.”
Iemand, die volwassen is en een voltooide opvoeding doorlopen heeft, die mag dat, ja. Die past het namelijk toe in gevallen, waar het zin heeft en beperkt het zoveel mogelijk.
“beweer je nu dat een werknemer een machtspositie heeft vis a vis een werkgever? en dat een bedrijf failliet gaat omdat het moet produceren? beetje onsamenhangend verhaal.”
Goed, dat je het zelf een onsamenhangend verhaal noemt, want mijn bedoeling was je de non-causaliteit ervan te laten inzien. Dan ben ik in mijn opzet geslaagd. Zo’n onsamenhangend verhaal heet overigens een bewijs uit het ongerijmde.
“weer een bewijs dat de overheid zich niet met onderwijs moet bemoeien.”
Wie heeft het over onderwijs gehad? Ik dacht, dat het over uitzendbaantjes ging.
“Iemand die volwassen is en een voltooide opvoeding doorlopen heeft mag namelijk geweld gebruiken jegens onvolwassen mensen”
daarmee heb je jezelf volstrekt gedesavoueerd. verdere discussie heeft geen enkele zin meer. dat er mensen zoals jij zijn is voor mij des te meer reden om democratie/overheid te verachten.
met mijn opmerking over onderwijs bedoelde ik dat mensen kennelijk door de Staat niet opgeleid worden tot het houden/begrijpen van een coherent betoog. QED.
Vilseledd [24] reageerde op deze reactie.
@The Red Pill [23]:
Mensen, die onder een eigen mening “q.e.d.” zetten verdienen 100 stokslagen van hun wiskundeleraar.
Uitzendbureaus zijn toch de uitwassen van het ontslagrecht.
Waarom niet gewoon het ontslagrecht afschaffen? Laat een werkgever en werknemer zelf de soep uitlepelen. Men kan in een contract afspraken maken, een overeenkomst tekenen waar beiden zich in kunnen vinden.
Mocht een werkgever van de werknemer of andersom af willen dan zal daaromtrent wel iets in het contract staan welke afspraken men na te komen heeft. Uitzendbureaus zijn gezwellen die men omwille van het grote geld, belangen van aandeelhouders etc, niet wil wegsnijden.
Libertarisch gezien is een uitzendbureau een overbodig product, net zo overbodig als het ontslagrecht.
“Uitzendbureaus zijn toch de uitwassen van het ontslagrecht. Waarom niet gewoon het ontslagrecht afschaffen? Laat een werkgever en werknemer zelf de soep uitlepelen.”
En als werkgevers zeggen: “Als iemand 40 wordt, stuur ik hem de laan uit,” zullen wij als fatsoenlijke samenleving dan accepteren. En ga nou niet zeggen, dat de ene werkgever dat niet doet en de andere wel, want nou vinden ze ook bijna en masse, dat “ouderen” niets meer toevoegen, omdat ze “vastgeroest” zitten.
IIS [27] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [26]:
Ik ga echt niet zeggen wat de ene werkgever wel en de andere niet gaat doen. De ene werkgever is niet de andere en ik weet echt niet wat in de koppen omgaat van werkgevers, alleen weet ik wel dat men misschien een zaak wil runnen en wel op zo’n voordelig en gunstig mogelijke manier.
Waarom zou een werkgever een goede oude werknemer willen inruilen voor een jonger slechter exemplaar?
Waarom zou een werkgever een slecht functionerende 40’er moeten vasthouden tot het bittere eind? Hetzelfde kan gelden voor een slecht funtionerende 20’er of 60’er.
Ik denk als de werkgever werkelijk af wil van zijn werknemer het er uiteindelijk toch wel van komt. Moet je eruit, dan ga je eruit, hoe dan ook.
Maar ik zie meer in het flexibel werken, het werken met een contract die is overeengekomen tussen twee mensen die elkaar iets hebben te bieden lijkt me geen probleem. Waarom zou je een werkgever moeten opzadelen met iemand die slecht werk aflevert of inderdaad zit vastgeroest op zijn werkplek. of niet meer voldoet aan de eisen van het werk?
Ik begrijp dat men werknemers wil beschermen, maar is dat niet iets uit de vorige eeuw en het stenentijdperk. Waarom denk je dat ambtenaren zo belabberd presteren? Klantvriendelijkheid en efficiëntie zal zienderogen toenemen als men geen of minder bescherming geniet.
Het ontslagrecht is volgens mij zwaar achterhaald, maar goed, er zijn andere meningen en andere belangen. Ik heb geen belang bij het schrappen van ontslagrecht, hooguit zou het mij flexibel en ongedwongener werk opleveren. Ik ben graag bereid om een contract te tekenen met een werkgever die, indien hij mij niet meer nodig is of vindt dat ik slecht werk lever, mij zonder problemen kan ontslaan. Maar dat is mijn eenzame visie en mening…Zie je al voor je al die mensen die constant goed werk moeten afleveren of klantvriendelijk moeten denken, omdat ze anders wel eens ontslag zouden kunnen krijgen…Nee, dat moeten we niet hebben in ons bureaucratisch systeem.
ontslagrecht is er met reden, en moet in ere hersteld worden.
en sja als bazen zich als “kleutertjes” gaan gedragen door massaal vaste werknemers te ontslaan en hele hordes flexwerkers aan te nemen.. dan moet daar weer een nieuwe wet op worden gevonden.
Ja kinderachtig, maar kennelijk hebben de baasjes dat nodig.
Wetten zoals :
*Van alle uren, uitgeschreven bij een bedrijf (zowel aan extern ingehuurde krachten, als eigen personeel) dient minimaal 90% door eigen personeel te worden uitgevoerd.
*0 uren-contracten worden bij wet verboden, minimale contractduur word 8 uur. (1 werkdag)
*Als een bedrijf in een kwartaal voor 208 of meer uur aan overuren/flexwerk/uitzendkrachten moet aantrekken, worden deze uren voor de wet als structureel gezien, en dient dit bedrijf vacatures open te stellen voor dit aantal uren.
(indien zij aan kunnen tonen dat het seizoensdrukte is, kunnen zij hier uitstel op krijgen, maar dienen zij het jaar erna in deze zelfde periode voor dit aantal uren contracten beschikbaar te stellen.)
-> oftewel gewoon wetten die bedrijven dwingen dat alle structule arbeidsuren die ze nodig hebben, niet langer naar uitzendkrachten, overwerk of flexwerkers gaan, maar zich gaan vertalen in meer banen.
PaulVanLeeuwen [29] reageerde op deze reactie.
@Kemps [28]: Dit soort regeltjes leidt alleen maar tot ellende. Laat werkgevers en werknemers het onderling uitzoeken, tenslotte kan een werkgever niet zonder werknemers en hij kan dus niet te onredelijk zijn omdat dan niemand meer voor ‘m wil werken. Laat ‘m in elk geval flexibel personeel kunnen aannemen, als hij in plaats daarvan vast personeel moet aannemen is de kans groot dat hij helemaal niemand aanneemt. Onder werkgevers vallen ook kleine zelfstandige ondernemers. Ik ken er eentje die een jaar WAO moest doorbetalen voor een werknemer die de ziekte van Crohn kreeg en een jaar salaris aan een simulant die te lui was om te werken. Hij neemt NOOIT meer iemand aan en kan dus ook zijn zaak niet uitbreiden! Als hij het via een uitzendbureau kan doen loopt hij minder risico en daar varen dan één of twee werknemers wel bij.
Vakbonden en verzekeraars zouden hier natuurlijk ook op in kunnen springen. Je zou bijvoorbeeld tegen een beperkte premie de garantie kunnen krijgen dat ze altijd een baantje voor je vinden of – als dat niet het geval is – een bepaalde tijd je loon doorbetalen. Kost geld, maar een baantjesgarantie hoeft niet meer te kosten dan de administratie. Sparen wil ook wel helpen om een bepaalde periode te moeten overbruggen.
Een groot probleem dat hiernaast optreedt is dat de huizenprijzen in Nederland zodanig zijn dat daar een groot deel van je inkomen aan opgaat zodat er veel baanzekerheid is vereist. Het opengooien van de huizenmarkt is waarschijnlijk effectiever dan talloze regeltjes die een beperkte club bevoordelen en een aanzienlijke club thuis laat zitten.
Als je kijkt naar Amerika zie je dat veel immigranten die hier als kansarm in de boeken zouden staan (gebrekkige taalbeheersing en nauwelijks opleiding) tegen een zeer beperkt loon werken bij WalMart en McDonalds. Na een aantal jaren hebben ze een arbeidsverleden en spreken ze stukken beter engels en gaan ze het weer een stapje hogerop zoeken. Hun plaats wordt wel weer ingenomen door nieuwe kansarme migranten. Met allerlei regeltjes zou alleen de groep die boven hen staat nog in aanmerking komen voor dat werk en blijft een groep aan de kant staan. Dat zie je meer in Nederland.
Kemps [31] reageerde op deze reactie.
In Duitsland is het al zo, dat een uitzendkracht die 5 dagen per week werkt, een aanvullende uitkering aan moet vragen, omdat ze te weinig verdienen.
Duitsland. Het gidsland bij uitstek.
http://www.zeit.de/wirtschaft/2011-02/hartz-iv-leiharbeit-aufstockung
Comments are closed.