Volgens FOK! nemen steeds meer stellen met zowel een kinderwens als vruchtbaarheidsproblemen een buitenlandse draagmoeder in de arm. Doorgaans wordt deze draagmoeder geïnsemineerd met zowel een zaad- als een eicel van het desbetreffende stel. Indien de vrouw om biologische redenen niet in staat is om zwanger te worden is dit een uitkomst. Er kan – in plaats van tot adoptie over te gaan, met alle regels die daarbij horen – een biologisch kind verwekt worden.
Volgens het reeds genoemde artikel is ideeel draagmoederschap in Nederland toegestaan, maar commercieel draagmoederschap niet. Met andere woorden, iemand mag alleen draagmoeder zijn als ze besluit er zelf niet beter van te worden. Het resultaat laat zich raden: slechts weinig vrouwen besluiten hiertoe en stellen die niet de beschikking hebben over ideologisch bevlogen draagmoeders rest slechts twee mogelijkheden: helemaal geen kind, of iemand zoeken buiten Nederland. Het resultaat laat zich raden.
Een vrouw mag met iedereen het bed delen die ze wil. Haar echtgenoot, een scharrel, een kroegdate, Rob Oudkerk, zelfs haar baas als ze hogerop wil komen. Het staat haar ook vrij om dit zonder enige vorm van anticonceptie te doen, zodat het zeer wel mogelijk is dat ze zwanger raakt. Regeltjes daartegen zijn er niet, wellicht omdat het niet strookt met de tijdgeest om vrouwen beperkende maatregelen op te leggen wat betreft het gebruik van haar lichaam. Dit geldt overigens alleen voor gratis sex, als ze een vergoeding krijgt van haar bedpartner komt er tevens geld in het spel en dit heeft een grotere aantrekkingskracht op de overheid dan een goedgevulde strooppot op vliegen.
Zwanger raken ‘an sich’ is dus geen enkel probleem, dat wordt het pas zodra ze besluit zwanger te worden van een kind van twee andere ouders. Hoewel dit per definitie een gewenste zwangerschap is die door alledrie de personen breed wordt gedragen, zijn er hier beperkende regels. Beter iets nalaten dan het doen om minder nobele motieven dan zuiver idealisme. Gelukkig houdt de regeldrift van Nederland op bij de grens zodat wensouders toch nog ergens naar toe kunnen.
Waar bemoeit de overheid zich mee? Als twee personen een kind willen maar tegen biologische grenzen aanlopen en een wilsbekame vrouw vinden om hen te helpen is er een probleem als hen obstakels worden opgeworpen, maar niet als ze elk vrijwillig hun eigen gang kunnen gaan. Voor potentiele draagmoeders kan het een manier zijn om een aanzienlijke som te verdienen door een uitkomst te bieden voor kinderloze wensouders. Voor de ouders is het een mogelijkheid om een vaak lang gekoesterde wens in vervulling te doen gaan. Een bijkomend voordeel is dat ouders niet meer in landen als India of de Oekraïne op zoek hoeven te gaan naar een passende draagmoeder, maar het dichter bij huis kunnen zoeken. Het blijft overigens de vraag of Nederlandse vrouwen op kunnen concurreren tegen vrouwen in derdewereldlanden, voor wie de beloning het verschil kan maken tussen een leven in armoede of een leven in relatieve welvaart. Deze vraag zal door de vrije markt worden beantwoord, de staat hoort buiten beslissingen tussen wilsbekwame personen te blijven.
Het is misschien aanbevelenswaardig om belasting te laten heffen op de beloning van draagmoeders. Wellicht worden de huidige beperkingen dan op zeer korte termijn omgezet in een subsidieregeling.
Toeval? Vandaag ontving ik van een Amerikaanse vriend, Jim Peron, een artikel over draagmoederschap.
Eigenlijk over de grote ellende die ambtenaren en overheid veroorzaken.
Dit zegt nog een extra hoe hardvochtig een overheid is.
Speelt in België. Doordat er geen of onduidelijke regels zijn, wordt een baby twee jaar lang gescheiden gehouden van zijn ouders.
Zie: http://www.huffingtonpost.com/james-peron/baby-samuel_b_826887.html
Hoc Voluerunt [2] reageerde op deze reactie.
Hoc Voluerunt [3] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [1]:
Ik zie helemaal geen problemen in het draagmoederschap.
Ik heb zelf 2 kinderen maar door omstandigheden is de eerste ook geboren door diverse medicatie en beperkingen.(geen invitro gelukkig)
Ook als mijn vrouw geen trek zou hebben om haar jonge lichaam bloot te stellen aan de paar pond grote sloopbal die door een recreatiegebied gaat, zou dit een keuze moeten zijn.
Door een kinderwens of om gespaard te blijven van zwangerschaps klachten en mogelijk incapaciteit om je carriere voort te zetten tijdens de zware 9 maanden, dit hoort bij de mensen te liggen en niet de overheid inderdaad.
ik zie hier wel mogelijkheden voor.
Ik denk dat de werkgevers die er goed voor staan graag 4000 euro neer tellen of bijleggen zodat een vrouw gewoon door kan gaan met haar werk,tot het kind geboren is.
Misschien de werkgever van de man ook wel, omdat deze toch vaak voor onderzoeken e.d. vrij moet nemen.
De biologische drempers voor zwangerschap zouden zo ook opgelost zijn.
Ik heb zelf ervaren hoe het voelt als je als stelletje voorgelegd krijgt , nu of nooit, en nu is misschien al moeilijk. ik zou best doneren aan een fonds wat vrouwen in staat stelt ouder te worden, mits dat fonds alleen vrouwen en stellen financiert die stabiel zijn voor een kind.
Dat is mijn keuze en hoeft ook niet bij wet vastgelegd te worden, daar kies ik zelf voor.
Er zou een hoop leed bespaard blijven op deze manier en iedereen zou er beter op worden.
Op vele vlakken.
Hoc Voluerunt [3] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [2]:
@Hub Jongen [1]:
Mooi stuk over die baby..
Overheid maakt meer kapot dan je lief is.
Kemps [4] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [3]:
Mitsen en maren :
-Mensen wachten om hebzucht te lang voor ze aan kinderen beginnen.
-Hebben daardoor allerlei dure ingrepen nodig.
-Als deze niet werken willen ze naar draagmoeders grijpen.
Mensen moeten weer jonger trouwen, en jonger aan kinderen beginnen (tussen 20 en 26 is de ideale leeftijd voor een vrouw om kinderen te krijgen, na je 30e is sterk af te raden)
Net zoals mensen die door roken zelf hun longen verknald hebben geen recht hebben op donorlongen in mijn ogen.
Of mensen die hun eigen lever hebben stukgezopen, geen recht op een donorlever..
Zo zouden mensen die door eigen nalatigheid problemen hebben met kinderen krijgen ook geen aanspraak moeten kunnen doen op IVF, draagmoederschap en dergelijke zaken.
Voor de enkelen die dan nog WEL door deze schreening heenkomen, zou ik geen probleem zien commecieel draagmoederschap toe te staan.
Het is niet de bedoeling dat rijken zorg kopen die armen niet kunnen kopen. Daarom is vergoeding vooralsnog verboden.
Maar op zich een beperkte vergoeding zou wel meer potentiele draagmoeders lokken.
stel dat je er 30 duizend euro voor krijgt, dan zou het voor velen een mooie manier zijn om de studie af te betalen.
Ik zou deze vergoeding dus toestaan, maar regulieren (hij word vastgesteld op een maximum, en personen die een draagmoeder nodig hebben, maar dit zelf niet kunnen betalen, kunnen hier vanuit de overheid een bijdrage voor krijgen)
ook zou ik alle wanna be draagmoeders netjes willen registreren, zodat je ook zeker bent dat er medisch toezicht is, en er geen misstanden ontstaan.
Zoals met alles zal ook het krijgen van kinderen verder worden geautomatiseerd.
Als we eenmaal de beschikking hebben over een kunstbaarmoeder, dwz een installatie waarin een embryo tot een gezonde baby kan uitgroeien, zal een dergelijke medische dienst gewoon door commerciële bedrijven worden aangeboden aan stellen die zelf geen zwangerschap willen of kunnen doormaken.
De fysieke beperkingen die een stel kan hebben (ook tgv leeftijd, zelfde geslacht, etc) zijn dan definitief opgeheven. Men kan immers al op jeugdige leeftijd eicellen laten invriezen en deze later gebruiken voor in-vitrofertilisatie.
In het voortraject kan men tevens kiezen voor een designer baby, dus een genetisch gemanipuleerd kind, om het kind zo de beste kansen in het leven te geven (geen erfelijke ziekten, hoge intelligentie, mooi uiterlijk, etc.).
===
http://www.tomwagnerphoto.com/pics/story07/01.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Artificial_uterus
Comments are closed.