Landen als Egypte, Tunesië en binnenkort Libië hebben naast eigendomsrecht en terugdringing van de staat ook dringend behoefte aan een nieuwe golf van entrepreneurs.  Tot nu toe gingen deze landen voor easy money in de vorm van olieinkomsten en ontwikkelingshulp dat grotendeels bij een kleine elite terecht kwam. Willen deze landen uit deze vicieuze cirkel van corruptie, (overheids-) machtsmisbruik en armoede komen dan is ondernemersschap cruciaal.

De regio is decennialang overspoeld met hulpgelden en oliewinsten waardoor de machtsstructuur versteende en de economie in een negatieve cirkel van lage groei en onderontwikkeling kwam. De elite had de instelling:  Waarom zou je iets creëren, bouwen of produceren als je je geld op een makkelijkere manier kan krijgen ? En de rest van de bevolking kreeg hiervoor geen kans.  Honderden miljoenen Arabieren leven op of onder de armoedegrens en banen zijn schaars.

 

Met het verdwijnen van de vroegere machtstructuur moet het ondernemersklimaat ook op de schop. Want tot dan toe domineerden corporatistische zakendynastieën, na de overheid, de markt. Met hun connecties creërden ze in no time lokale monopolies die op hun beurt zorgden voor stilstand in ontwikkeling en achteruitgang door het ontbreken van concurrentie. Start-ups en het midden- en kleinbedrijf, constant gekortwiekt door de staat, (staats-)corruptie  en rechtsongelijkheid hadden geen schijn van kans tegen big corporate.

 

Rolmodellen zijn er wel. Neem Samih Toukan en Hussam Khoury uit Jordanië. Zij verkochten hun e-mail service bedrijf Maktoob aan Yahoo. Of de twee Turkse broers Fatih en Firat Isbecer. Met hun bedrijf Pozitron werden zij marktleider in mobiele applicaties voor Turkse banken. Monis Rahman uit Pakistan die datingsite Nasseb opzette met startkapitaal uit Silicon Valley bijvoorbeeld. Deze voorbeelden inspireren en geven zelfvertrouwen.

 

De opstanden komen voort uit economische en vrijheidsmotieven. Om een hoog niveau van welvaart en een zo groot mogelijke vrijheid te krijgen, is het essentieel dat ondernemersschap vrij baan krijgt in de bevrijde landen.

 

9 REACTIES

  1. Hét probleem in die landen is dat er dan een echte middenstand ontstaat. en die willen over het algemeen zelfbeschikingsrecht. Iets dat niet echt ‘rijmt’ bij totalitaire regimes of landen die door het leger bestuurd worden (zoals Egypte).

  2. Het valt me op, dat met “ondernemers” alleen mensen, die iets vaags met computers en internet doen, bedoeld wordt. Gaan we niet dezelfde fout maken, als in 1999/2000 met de internetbubbel. Het belangrijkste blijft toch, dat mensen eten, wonen en zich kleden. Daarvoor is het voldoende, dat je een aantal ondernemers hebt en de rest gewoon een baan heeft.

    Seneca [4] reageerde op deze reactie.

  3. De economische wetgeving is een belangrijk probleem voor ontwikkeling.

    Een ander probleem is echter de mentaliteit.
    Bijvoorbeeld dat van alle tegenslag de Joden de schuld krijgen, zie je nu weer Egypte en Libie.

    Een dergelijke mentaliteit uit de Middeleeuwen, waarbij de verantwoordelijk elders wordt gelegd, is dodelijk voor het particulier initiatief.

  4. “Vilseledd, dit was slechts een klein voorbeeld en louter toeval dat het internetentrepreneurs betrof.”

    Mijn waarneming is gebaseerd op diverse media, niet uitsluitend Vrijspreker. Altijd is het iets met internet of iets, dat eindigt op -coach; mensen, die niets kunnen en dan gaan aanbieden om je huishouden op orde te maken. Waarom geen groentezaak of friture?

    “Beter is trouwens als de meerderheid ondernemer is en de rest gewoon een baan heeft.”

    Waar moet die minderheid dan werken? De nieuwe ondernemers nemen doorgaans niemand in dienst. In het grootbedrijf vindt een veel betere arbeidsverdeling plaats.

  5. “Of de twee Turkse broers Fatih en Firat Isbecer.”

    Turken zijn geen arabieren, maar behoren tot een aan Mongolen verwant centraal-aziatisch volk.

    “Monis Rahman uit Pakistan….”

    Pakistanen zijn geen arabieren, maar behoren tot Indo-Germaanse volkeren.

    deblije [7] reageerde op deze reactie.

  6. @deblije [7]:

    Klopt in zekere zin, maar er valt wel iets op die bewering aan te merken. Ten eerste is veruit het dichtsbevolkte land van Noord-Afrika Egypte en hoewel de Egyptenaren, net als de Berbers, hamieten zijn en aan de Berbers verwant zijn het geen Berbers te noemen.

    Daarbij is een groot deel van de Noord-Afrikaanse Berbers gearabiseerd. Bijvoorbeeld Libie, waar de bevolking etnisch Berbers is, maar waar nauwelijks nog berbertalen worden gesproken.

Comments are closed.