Individuele beweger(deel2): verspilde energie

In vervolg op mijn eerder geschreven Artikel over de “Dynamisch individuele beweger”, wil ik er nog een stuk aan wijden. Vooral in tijden als  nu waarin  59% van de kiesgerechtigden het nodig vindt om via de wet en politieke wegen hun ambities en geluk na te streven.

Ik heb de lezer beloofd uitleg te geven waarom het politieke proces inefficiënt is wanneer men de individuele beweger wenst te negeren.

Ik deel dit artikel op in drie delen, aan de ene kant de wet en aan de andere kant de politieke weg, en tenslotte de conclusie.

De individuele beweger licht ik toe in de conclusie.

De Wet.

Wanneer men een wet maakt wordt er dwang uitgeoefend, de staat is de enige die dat in de maatschappij kan doen, en wel omdat dit eveneens door de wet bepaald is.De wet wordt gebruikt om dingen voor elkaar te krijgen zoals het creëren van arbeid (zie grondwet, grondrechten) en het regelen van sociale zekerheid. Natuurlijk zou men kunnen denken dat deze wetten filantropisch bedoeld zijn, of zelfs noodzakelijk in een maatschappij.

Echter wanneer deze zaken bij wet worden geregeld is het enige resultaat een netto verlies van de markt, en is de vrijheid te handelen  het grootste slachtoffer.

Ik gebruik het begrip importheffingen om mijn standpunt te verduidelijken

Stel dat België enorm veel staal heeft en dit verkoopt voor 10 euro, In Nederland zit een staal magnaat  met een iets hogere kostprijs, welke zijn staal graag voor 15 euro wil verkopen om niet failliet te gaan. Dit is echter onmogelijk omdat men het staal zowel individueel of via een intermediair goedkoper krijgt in België. De Nederlandse Staal fabrikant heet Dhr  C.Dupin. Dhr C.Dupin gaat naar een vriend van hem toe die de wetten maakt, spreekt af dat er geen handel meer gedreven mag worden in staal vanuit België, tenzij er een import belasting op komt die het bedrag hoger maken dan de lokale marktprijs, de beoogde “ 15 euro” .

De wetmaker, laten we deze person Cohen noemen, ziet hierin een mogelijkheid om banen te creëren door de Nederlandse fabriek te laten groeien, en zo de mogelijkheid geeft om meer mensen aan te nemen en de nationale staal markt aan te sterken. Dit is volgens hem “ Eerlijker”

Wat echter verborgen blijft is dat de koper van staal nu ineens meer betaalt. De koper van staal heeft dus een Netto verlies van 5 euro. Wat zou HIJ met die 5 euro hebben gedaan is dan de vraag? Zou hij een boek hebben gekocht, zodat de boekwinkel meer inkomsten heeft, en vervolgens ook meer te spenderen heeft?

Zou hij het gegeven hebben aan een goed doel? Zou hij niet meer vis voor het avondmaal hebben gekocht? Wanneer we in acht nemen dat de wet die gemaakt is niet meer creëert, maar enkel verdeelt. Dan pas valt op dat de effecten die wel gezien kunnen worden, zoals de groei van de staalfabriek, elders teniet worden gedaan. Het enige wat overblijft, is het dwangmatig ingrijpen op de staalmarkt. Daarnaast heeft de Wetgever ook kosten om  de import heffing te handhaven, meer belastingen zullen geheven moeten worden voor nieuwe banen die er op toe  zien dat staal niet meer illegaal geïmporteerd wordt.

Belasting wordt geheven en mensen houden over de gehele linie minder geld over. Dus wat zal het effect van deze heffing zijn op de prijzen van auto’s, boten, spijkers en schroeven?  Deze stijgen evenredig.

Een wet zal altijd marktverstorend werken, wetten die de binnen en buitenlandse veiligheid regelen zijn wel geldig.Zodra er ingegrepen wordt in de economie zijn de wetten echter schadelijk.

Dit geld ook voor alle Sociale zekerheden. De Belastingen stijgen om mensen zonder baan van een inkomen te voorzien. Terwijl het geld wat genomen is van een ander, de baan had kunnen scheppen waar de werkeloze naar op zoek zou zijn geweest. Buiten het feit dat er minder geproduceerd wordt, wat welvaart doet dalen. Door het gebrek aan productie, wat te danken is aan de hoge belastingen, blijven goederen van hogere kwaliteit, diensten en goederen buiten het bereik van de armsten in de maatschappij.  De enige manier om de productie hoog te houden, is om het vrij te laten binnen een vrije markt.

Het is allemaal een kwestie van “ wat je kan zien, en wat je niet ziet”

[HTML4]

De Politieke weg

Mensen hebben de illusie dat de politieke weg de efficiëntste manier is om de armen te helpen, in zorg te voorzien, in scholing te investeren en in agrarische aangelegenheden.

Wie mijn vorige artikel gelezen heeft echter, kan er uit opmaken dat de eerlijkste en meest gewenste manier van verdelen van kapitaal de individuele verdeler is. Hoe meer mensen een initiatief steunen, hoe meer geld er heen wordt gebracht, hoe meer men overhoudt, hoe beter ze in de gelegenheid zijn te handelen naar hun doelen.  Nu we vastgesteld hebben dat de wet, overheidsingrijpen dus, in veel gevallen minder productiviteit en functionaliteit biedt kunnen we er van uit gaan dat dit een inefficiënte manier is om de economie en markt te laten verlopen. Dit geldt ook voor sociale zekerheden.

Het politieke proces is niet gratis.

[HTML2]

Neem D66 als voorbeeld , zij willen meer geld stoppen in het ontwikkelen van onderwijs om te concurreren met India. Dat het overduidelijk is dat dit ten koste gaat van de jeugd zal men niet snel denken. Die kunnen bijvoorbeeld in India voor 3700 euro binnen een maand volledig gecertificeerd Microsoft Engineer worden, tegenover de 8000 euro die je er in Nederland voor betaalt. De Belastingen die geheven moeten worden om dit te overbruggen zullen er voor zorgen dat de kosten voor die studenten in alle andere aspecten van hun leven omhoog gaan, zodat zelfs die 3700 euro hen al snel teveel gaat worden.

De kosten van dit wetgevende proces zijn niet te verwaarlozen en moeten ook worden meegenomen. Deze kosten moeten uiteindelijk worden opgebracht door onze student via belastingen over hun huidigeen toekomstige loon. In feiten betaald die student dus dubbel voor zijn opleiding.

Als we alleen al kijken naar de wensen van alle partijen en hoe deze met elkaar conflicteren, kan je toch haast tot geen enkele andere conclusie komen dan dat de politieke weg  inefficiënt en destructief is. Wanneer het proces van”  wetmaken”  gestopt wordt om beperkingen op te leggen of positieve rechten in het leven te roepen, zou de energie beter besteed zou zijn in het nastreven van het doel zelf.  Dan houd je zonder wetgeving op loon, arbeid en handel, om maar te zwijgen over politieke rompslomp, veel meer middelen voor over.

In de politieke wereld zijn er letterlijk duizenden mensen bezig, zowel stememrs als verkiesbare mensen en ambtenaren om hun zin door te drijven ( ook al is dat soms goed bedoeld) via de wet. Honderden uren worden gespendeerd aan vergaderen, nachten achter de computer blokken voor dat ene wetsvoorstel waar anderen weer vele uren aan besteden om te beoordelen en tot een consensus te komen. Met al dat geld en die energie had de D66 en zijn lden al lang een gedegen alternatief in het onderwijs op poten kunnen zetten, ook als je de tijd berekend die mensen hebben besteed aan het steunen van hun plannen.

Het mooie is dat wanneer een VVD deze plannen niet ziet zitten binnen de politiek, zullen deze plannen ook nooit het daglicht zien, en dus is al dat geld en al die energie verspild geweest.

Wanneer de politieke weg niet werd opgezocht om zoiets op poten te zetten, en de wet geen restricties kende op onderwijs, dan was het nu al een feit geweest dat de D66 en zijn leden iets moois, of iets slechts op poten hadden gezet.. Er is geen strengere test voor een concept van ondernemingen, dan het te laten beoordelen door de consument van deze dienst in de vrije markt. Maar waarom zouden we daar stoppen? vergelijkt u ook eens het aantal uren wat er i politiek gesoebat gaat zitten in de rest van het onderwijs, de zorg, de uitkeringen, de sociale zekerheden.

op alle vlakken zal je tot de conclusie komen dat als men het zelf “mocht” regelen, dit veel efficienter gedaan wordt op individuele basis.

Ik hoor mensen vaak zeggen dat de complexiteit van de maatschappij zo groot is dat we het niet over kunnen laten aan de markt, hiertegen heb ik enkel op te merken dat als hij zo complex is dat de markt het niet kan, het zeker niet in handen gelegd moet worden van een enkele persoon of enkele personen die gekozen zijn om dit alles te reguleren.

En hier kan geen enkele socialist ook maar iets tegen in brengen.

[HTML1]

Conclusie.

De individuele beweger in een vrije markt is het meest efficiënte in het besteden van zijn geld en energie. Wanneer er een collectief geplaatst wordt en de Wet gebruikt wordt om iets voor elkaar te krijgen zullen er enkel ongewenste effecten optreden die het doel teniet doen. Arbeid wordt niet gecreëerd, enkel verplaatst, welvaart herverdeeld en deze samen met enorm veel tijd en energie verkwanseld aan een immoreel politiek proces.

Dus wil je de armen helpen, wil je voor betere zorg zorgen, wil je de oude mensen een fijne oude dag bieden, wat let je dan nog? Dat de behoefte om dit te doen bestaat kunnen we niet ontkennen, omdat politieke partijen die dit wensen te bereiken massaal gesteund worden. Waarom als dit niet te ontkennen valt, laat men het niet over aan de mensen zelf, i.p.v. een systeem te verzinnen wat enkel verspilt en nooit het doel zal bereiken zoals een enkel persoon dat kan die vrijwillig handelen naar hun waarde.

Daarbij wil het feit dat je op een verkiesbare positie zit ook niet zeggen dat je verstand van zaken hebt. Zou Cohen door hebben dat onderwijs voor de klas al niet meer nodig is met de huidige technologie? Zou Marianne Thiemen alle aspecten kennen van het slachtwerk en alle andere vee zaken, enkel omdat ze een beleidsmedewerker is geweest? Het spijt me zeer, maar ondanks een mooi koppie heb ik nog nooit een gedegen argument van haar gehoord, behalve een serie aan denkfouten en drogredeneringen.

[HTML3]

Ps: Persoonlijk contact met de schrijver, dat kan op Facebook en Twitter

———————————————————————————————-

Concentrated power is not rendered harmless by the good intentions of those who create it.
Milton Friedman