(vertaald daily Mises artikel)
Economen van de Oostenrijkse school hebben de economische cyclus vaak verklaard door gebruik te maken van de metafoor van alcohol en drugs. De toename van de geldhoeveelheid en de verruiming van kredieten geven een gevoel van uitbundigheid, een economisch hoogtepunt, welke zorgt voor het nemen van overmatige risico’s en een opgeblazen productie. Maar het is niet houdbaar, er komt een kater.
Wat dan te doen? Er is een keuze, meer drank en drugs, of ontnuchteren. Helaas is het niet aan de economie vergund – de economie is jij, ik en de miljoenen anderen – om deze keuze te maken. Deze keuze wordt voor ons gemaakt door onze heersers en meesters in Washington. Ontmoet de dealers. Drie maal raden wat hun keuzes zijn.
En dus hadden we de QE1 van Bush (QE staat voor “quantitative easing”, kwantitatieve verruiming, een eufemisme voor de geldpers aanzetten). Gevolgd door Obama’s QE, waarvan de effecten waarschijnlijk deze zomer aflopen.
Er is een belangrijk punt te maken: deze verschillende pogingen om de gelukzalige tijden te herstellen hebben onvoorspelbare en onbeheersbare effecten. En ook hier is de metafoor ons van dienst. Het lichaam is verzwakt. Er is meer van de drug nodig om hetzelfde effect te bewerkstelligen. De drugs verergeren de onderliggende ziekte. En iedere nieuwe dosis maakt de persoon minder rationeel en verdwaasder.
Het stimulerende middel kan overal terecht komen. Maar waar het waarschijnlijk terecht komt is bij de geldscheppers. De Fed wenste de huizenprijzen te laten stijgen en daarmee de gehele onroerend goed sector stimuleren. Kan je raden wat er gebeurt? De huizenprijzen dalen nog steeds. En het aantal nieuwe woningen is de afgelopen 27 jaar nog nooit zo ingezakt.
Wat wordt er wel gestimuleerd? Aandelen koersen, maar dat is geen welvaart. Aandelen koersen zijn niets meer dan prijzen. Net zoals appels, koffie en benzine een prijs hebben. Als deze laatste prijzen stijgen, zeggen we dan, fantastisch nieuws, we zijn welvarender? Nee, natuurlijk niet. Het geloof dat stijgende aandelen koersen goed nieuws is, is een van de meest verdorven economische mythes.
Dan is er het meer algemene probleem van stijgende prijzen. De prijsindex voor fabrikanten voor februari staat op 1,6 procent in plaats van de beoogde 0,6 procent. Dit is een inflatie op jaarbasis van meer dan 10 procent.
En dat is nog maar het begin. Voedselprijzen zijn nog nooit zo hard gestegen sinds november 1974. Grondstofprijzen stegen in februari met 3,4 procent. De prijzen van de tussenhandel stegen 2 procent, de prijs van diesel steeg 12,6 procent. Deze stijgingen werden deels teniet gedaan door dalende auto, vrachtwagen, opslag en andere prijzen waar reeds sprake lijkt te zijn van een dal volgende op een hoogconjunctuur.
Komt QE3 eraan? Waarschijnlijk.
Luister naar wat Bernanke er op de nationale persclub over vertelt:
Vraag: komt er een QE3?
Bernanke: Het gaat uiteindelijk om dezelfde vragen. Hoe gaat het met de economie, en wat zijn de inflatoire vooruitzichten? We zullen deze vragen stellen. Als de werkloosheid nog steeds te hoog is, dan zouden we verder kunnen gaan. Als we richting volledige werkgelegenheid gaan dan hoeven we niet verder te stimuleren.
Wat is volledige werkgelegenheid? Volgens de statistici van de Fed is dit bereikt als de werkloosheid ongeveer 6 procent bedraagt. Zover zijn we nog lang niet.
Daarnaast zit Bernanke er helemaal naast als hij gelooft dat werkloosheid als een indicator van een gezonde economie gebruikt kan worden. Decennia lang hebben de communistische landen opgeschept over hun nul percentage werkloosheid. Maar die economieën krompen ieder jaar. Zelfs in gemengde economieën als de onze is volledige werkloosheid eerder een effect van voorspoed. En nooit een oorzaak van economische voorspoed.
Bovendien is het moeilijk voor te stellen dat de werkgelegenheidscijfers doorslaggevend zullen zijn. Bernanke is een loopjongen voor de grote banken en Wall Street. Daar liggen, samen met politieke aspiraties, zijn drijfveren. En we kunnen zeker zijn dat er deze zomer genoeg slecht nieuws zal zijn om een volgende stimuleringsronde te onderbouwen.
De vraag is wat men ondertussen gaat doen met het probleem van de prijsstijgingen. Het monster dat om de hoek ligt te wachten? De Fed doet alsof ze daar niets mee te maken hebben. Bernanke stelt daar steeds over dat prijzen een gevolg zijn van vraag en aanbod. Iets dat opgaat in een vrije markt. Maar nu door de geldschepping niet langer het geval is.
De Fed maakt zich minder druk om inflatie dan om de solventie van het financiële systeem. Bernanke zou kiezen voor hyperinflatie als hij daarmee zijn bedrijven kan redden. Spaarders en gepensioneerden hebben niet dezelfde politieke macht als de banken.
Tegengesteld aan de beloftes van Bernanke heeft hij niet de mogelijkheid om de inflatie kraan dicht te draaien, op het moment dat de prijzen exploderen. De economie is daar teveel voor gemondialiseerd. Besef wel dat alhoewel de Fed veel macht heeft, ze niet de macht hebben over de verwachtingen aangaande de inflatie en de vraag naar geld. En in situaties van hyperinflatie zijn dat de twee bepalende factoren.
De geschiedenis is bezaaid met financiële leiders die geloofden dat ze grip op de zaak hadden, totdat het fout ging. Het is overmoed van de eerste orde om te geloven dat men alles beheersen kan. Maar overmoed is thans endemisch in Washington.
QE3 betekent spelen met vuur. Of met een derde shot heroïne. Of de volgende fles whisky. Kies je metafoor. Het is een verwerpelijke en erg gevaarlijke politieke optie. Gebaseerd op de waanzinnige gedachte dat als je een zombie maar met genoeg fiat geld stimuleert, deze vanzelf start te leven en te ademen.
Deze vergelijking scherper trekkend: als je genoeg drinkt, gaat je lichaam dan vanzelf zijn eigen drank genereren?
De Fed en de regering hebben de Amerikaanse economie verslaafd gemaakt aan een duivelse drug. Onze taak is de dealers van hun pluche zetels te verdrijven.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Toelichting en link
Dit is een vrije vertaling van het artikel: “Is QE3 ahead?”. Verschenen op het daily Mises blog. Geschreven door Llewellyn H. Rockwell Jr
Ik sta niet altijd per definitie 100 procent achter de artikelen die ik vertaal, maar de vraag of QE3 komt is in deze wel beantwoord denk ik zo. Tenzij het Obama lukt de binnenlandse ellende te camoufleren door een gezellige oorlog te starten.
ses.org/daily/5120/Is-QE3-Ahead
natuurlijk komt QE3, ze kunnen niks anders. En dan is het wachten totdat het systeem instort. En dan komt er waarschijnlijk een wereldmunt, de SDR. Die de positie inneemt van de dollar als wereldmunt.
Hub Jongen [2] reageerde op deze reactie.
@Roger [1]:
Denk je dat de SDR het beter gaat doen?
Of zitten daar dezefde edrugsdealers aan het roer?
Roger [4] reageerde op deze reactie.
Die Amerikanen gaan nog zover, dat er straks papiergebrek komt en ze Monopolygeld in beslag moeten nemen. Ze QE-x’en net zo lang door, totdat het niet meer gaat, net als André van Duin in de film de Boezemvriend. Toen hij ontdekte, dat hij niet kon betalen, bestelde hij maar weer wat bij, totdat hij niets meer op kon of liever gezegd: totdat de ober niet meer geloofde, dat hij nog wat op kon.
“Wat is volledige werkgelegenheid? Volgens de statistici van de Fed is dit bereikt als de werkloosheid ongeveer 6 procent bedraagt. Zover zijn we nog lang niet.”
Ik wist niet, dat politici die term nog kenden; in Nederland streven ze er niet meer na.
“Deze vergelijking scherper trekkend: als je genoeg drinkt, gaat je lichaam dan vanzelf zijn eigen drank genereren?”
Alsof je de economie voordoet, hoe het moet. “Kijk, economie, zo simpel is het.”
@Hub Jongen [2]:
nee, maar ik acht die kans groter dan dat iedereen goud als echt geld gaat zien.
Volgens mij zitten we in de laatste fase van dit onthoudbare systeem. Kijk naar de dollar index, kijk naar hoe de chinese nu met de dollar omgaan. Kijk naar hoe de UK, USA, Japan en ECB inflatie opvoeren. Kijk naar de waarde van goud in dollars versus de waarde in euro’s. Kijk naar de ingreep op de Japanse Yen en de dollar.
Tel alles bij elkaar op en dan kom je tot de conclusie dat Gerald Celente helemaal gelijk heeft. De komende 10/20 jaar wordt heel anders als de voorgaande jaren. Er staan grote dingen te gebeuren in de financiele en economische wereld.
Monetaire veranderingen, veranderingen in het fractioneel bankieren, veranderingen in de grondstoffen handel, veranderingen mbt tot derivaten en leverage.
Er moet verlies genomen gaan worden en het systeem moet een keer goed op de kop. Ik zie geen andere manier.
http://www.youtube.com/watch?v=PTUY16CkS-k
linkje;)
Comments are closed.