Vandaag is in 300+ theaters de première van Atlas Shrugged deel I. Dit geeft veel libertariërs en objectivisten gemengde gevoelens vab blijheid (dat de film er eindelijk is) van spijt en jaloezie (Omdat de film nog niet hier in de buurt is) en verwachting (wanneer zal de film eindelijk in Nederland komen.

Maar ook van nieuwsgierigheid over hoe de film in de praktijk ontvangen wordt.  Door een duidelijk merkbare anti-houding van de media is het nooit zeker hoe het uitpakt. Al ben ik ervan overtuigd dat de film een fantastische impact kan hebben om meer mensen de negatieve invloed van het collectivisme te laten zien.

 Vandaag ontvingen we ook een aankondiging voor een plan van Duncan Scott voor een nieuwe film:

Ïnside the mind of Ayn Rand”

Duncan Scott is de hersteller/distributeur van de film “We the Living” een andere geweldige film van het gelijknamige boek van Ayn Rand.

 De link geeft een kort filmpje over hoe Scott de film denk te maken. Als je dat ziet, zou je wensen dat het al begin 2012 was, en de film beschikbaar.
 Daarvoor moet echter eerst nog een beginbedrag bij elkaar worden gebracht. Elke dollar of euro helpt.

Denk er eens over deze film in ieder geval mogelijk te maken en stort een bedrag zoals in de link wordt aangegeven.

12 REACTIES

  1. We ontvangen net bericht van de EO:

    Ter informatie: maandag 18 april a.s., 15.05 uur, is op radio 1 de reportage te beluisteren n.a.v. de verfilming van Atlas Shrugged. Met daarin onder andere Karel Beckman en James Kennedy.

    EO radio 1 / Dit is de Dag
    http://www.ditisdedag.nu

    ———————-
    We zijn wel benieuwd wat de EO daarover te vertellen heeft

  2. Het allereerste commentaar over de première van Atlas Shrugged deel I dat binnenkomt:

    “Kiril Kundurazieff wrote:

    Saw it this morning. I’m going to see it again next wk. W/A cast of unknowns, little knowns, & wonderful, well chosen, Character Actors, it’s an absolute stunner.
    The ending had the audience standing, & cheering, what we had just watched. Stunning visuals, w/a story that uses key scenes from the book, & the shorthand of related important plot points being made by newscasts watched on TV, or heard on radio, forgoing the lengthy dialog of the novel, yet easy to follow for those who have read it, & those who have not.
    Not a dull moment, and I can’t wait until pat 2 supposedly in December.

  3. Ik lees al een tijdje mee op de vrijspreker, maar tot nu toe heb ik nog nooit gereageerd. Atlas Shrugged lijkt me wel een goed moment hiermee te beginnen.

    Ik heb dit boek een tijdje geleden gelezen op aanraden van engelstalige libertarische sites. Het was een verademing was om een boek te lezen dat niet de staat als oplossing van alle problemen ziet.

    Maar over het algemeen vond ik het geen geweldig boek. De “goeden” waren te perfect. Dit geeft een onwerkelijke indruk en het is erg saai. De “slechten”, hun clubjes waren de grappigste stukjes van het boek, kregen te weinig aandacht.

    En ik vond de manier waarop de maatschappij instortte onrealistisch. Ik denk dat een paar stakende individuen geen hele economie kunnen laten omvallen, en dat bij een falende staatsgeleide economie er zich meteen een zwarte markt ontwikkeld die de “dode stukken” aanvult. Maar dat kan dichterlijke overdrijving zijn om een punt te maken.

    Waar ik me vooral aan ergerde was het moralisme. Er wordt zeer expliciet gezegd dat altruïsme een zonde is. Dat maak ik zelf nog wel uit! Mijn interesse voor libertarisme komt gedeeltelijk voort uit mijn wens om mijn eigen morele keuzes te maken en niet een compleet systeem van iemand anders te moeten accepteren. Ook worden in het boek de mensen die hun hele leven aan hun werk besteden opgehemeld. Als ik ervoor kies om twee dagen per week te werken en de rest in de zon te liggen dan is dat volledig mijn keuze! En als ik ervoor kies hard te werken, een groot bedrijf te bouwen en rijk te worden krijg ik de beloning daarvoor vanzelf al!

    Maar als de film hier uit komt ga ik zeker kijken met wat vrienden.

    Hoc Voluerunt [5] reageerde op deze reactie.

  4. @Mathia [4]:
    Het gaat er in het boek voornamelijk over dat de mensen die wel hard werken en hun leven in hun werk stoppen alles moeten afstaan aan die luiaard die inderdaad maar 2 dagen in de week wil werken en op kosten van die harde werker in de bahamas wil vertoeven.

    Altruisme is ook een groot kwaad.
    Dat is niet iets wat je zelf uit maakt dat is iets wat is… Een rode met witte stippen paddenstoelis giftig, en niet onschadelijk omdat dit je mening is.

    Wel heb ik misschien een andere kijk op altruisme, lees deze nog eens door.
    http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/12/altruisme-wat-is-het-werkelijk/

    Altruisme kan alleen per dwang… omdat het niet uit jezelf komt, deed het dat wel voldoet het niet aan de criteria van altruisme.

  5. Het probleem is dat Rand de term “altruisme” anders gebruikt dat de meeste mensen. Zij verwijst hiermee naar de ideeën van Comte, die altruisme definieerde als een plicht om voor het welzijn van anderen te leven. Tegenwoordig wordt onder altruisme echter verstaan een handeling ten gunste van een ander, die ten nadele is van het welzijn van de persoon die die handeling verricht. Daar is op zichzelf natuurlijk niets mis mee, we vinden een moeder die zichzelf opoffert om het leven van haar kind te redden niet immoreel, evenmin als een soldaat die zich op een granaat werpt om het leven van zijn kameraden te redden. Of in minder extreme situaties: iemand helpen ten koste van enig comfort/geld/etc. dat je voor jezelf hiervoor opgeeft.

    Rand probeert dit te omzeilen door voor altruistische acties die ze moeilijk kan afkeuren de term “benevolence” te gebruiken, maar dat is natuurlijk alleen maar een handige ontsnappingsclausule om “altruisme” per definitie slecht te maken. Tot welke vreemde conclusies ze hierbij komt, blijkt uit het volgende voorbeeld dat ze geeft:

    If a mother buys food for her hungry child rather than a hat for herself, it is not a sacrifice: she values the child higher than the hat; but it is a sacrifice to the kind of mother whose higher value is the hat, who would prefer her child to starve and feeds him only from a sense of duty.

    Aangezien “sacrifice” voor haar de essentie van immoraliteit is, betekent dit dus dat in het tweede voorbeeld de moeder immoreel handelt door niet de hoed te kopen, zodat ze haar kind kan redden, alleen omdat ze dit als een morele plicht ziet. Dat betekent dus dat voor Rand de morele keuze in dit geval is om de hoed te kopen en het kind te laten doodgaan, want dan volgt ze geen “plicht”. Dit is de perverse conclusie van Rands systeem van waarden.

    Hoc Voluerunt [7] reageerde op deze reactie.

  6. @Wim [6]: Wim..
    Het puntje zit hem in ” Value” Als iets waarde voor je heeft is het geen altruistische daad om goed te doen.
    http://www.vrijspreker.nl/wp/2010/12/altruisme-wat-is-het-werkelijk/

    Het woordenboek zegt ook dat er niets voor de andere persoon in moet zitten of ten nadelen is.
    Financieel vlak mag dat wel zo zijn, maar dit moet je ook op emotioneel vlak zien. Als iets emotionele waarde voor je heeft en je er emotioneel beter van wordt door dat te doen, dan is het al geen altruisme meer maar ” benevolence” omdat de emotionele waarde in het spel is, buiten die van financien of bezittingen.

    Daarom steol ik ook dat altruisme alleen mogelijk is met dwang.. of door een persoon tegennatuurlijk te laten denken.
    Indoctrinatie om zelfmoord te plegen voor een groepsleider bijvoorbeeld in een cult.

    Een persoon zal vrijwillig nooit tegen zijn emotionele waarde in handelen.

  7. @Hoc voluerunt: maar op zo’n manier wordt het hele begrip altruïsme (en daarmee ook het tegendeel egoïsme) zinledig, omdat iemand nooit iets zal doen dat tegen zijn waarden in gaat. Ook niet onder dwang. Als je iemand door middel van fysieke dwang iets laat doen (door hem vast te houden), dan heeft die persoon geen enkele keuzemogelijkheid, en is er dus geen sprake van egoïsme of altruïsme. En als je iemand door middel van dreiging iets laat doen, bijvoorbeeld door hem met een wapen te bedreigen om geld van hem te verkrijgen, dan is er ook geen sprake van altruïsme, omdat die persoon in dat geval de keuze heeft tussen zijn leven en zijn geld, en hij meer waarde hecht aan zijn leven dan aan zijn geld, dus kiest hij egoistisch voor zijn leven en geeft zijn geld af. Dus altruïsme/egoïsme definiëren op basis van de waarden die iemand heeft, maakt deze begrippen tot lege tautologieën: iedereen handelt egoïstisch, niemand altruïstisch.

    Daarom is het veel zinvoller om altruïsme en egoïsme te definiëren in termen zoals in de biologie gebruikelijk is: een altruistische handeling is een handeling die een ander voordeel geeft met een nadeel voor degene die handelt, en wel in termen van overlevingskansen. Die zijn in principe objectief meetbaar. Met deze definitie is de actie van de moeder die zich opoffert om haar kind te redden wél altruistisch, evenals die van de soldaat die zich op de granaat werpt om zijn kameraden te redden. Dit sluit ook beter aan bij het normale gebruik van deze termen. Ik zou het ook vreemd vinden om bovengenoemde acties met “benevolent” te omschrijven (volgens Van Dale E-N: welwillend, goedgunstig, goedgezind, liefdadig, weldadig, vrijgevig), dat lijkt me een veel te zwakke term.

    Als je dwang door de overheid wilt bestrijden, noem het beestje dan gewoon bij de naam: dwang, maar laat altruïsme erbuiten, dat stokpaardje van Rand zaait alleen maar verwarring. Als ik bijvoorbeeld allerlei belastingen moet betalen, dan heeft dat niks met altruïsme te maken, ik doe dat alleen heel egoïstisch omdat ik er anders nog veel slechter van word.

    Hoc Voluerunt [9] reageerde op deze reactie.

  8. @Wim [8]:
    Wim het ligt heel makkelijk.
    Altruisme = het doen van een daad ten goede van een ander zonder enkele beloning er voor terug te verwachten.
    Dit betekend dus zowel financieel in middelen als in emotioneel

    Egiosme:iets uitsluitent voor jezelf doen zonder dat een ander daar profijt van heeft.
    Dat is de sociale vorm, de asociale vorm is dat je enkel iets voor jezelf doet ten kosten van een ander.
    De ander in dit geval zal een altruist kunnen zijn.

    de persoon die van jou geld verwachtenof je leven, laat jou een altruistische daad uitvoeren. maar de persoon zelf is een asociaal egiost.

    Het woord en de definitie van altruisme stelt nietb dat het ten kosten moet gaan van de overlevingskans van die persoon.
    Het stelt dat er geen enkel voordeel moet zijn voor de persoon die handelt.
    Dat is de definitie, die heb ik niet verzonnen.

    en in mijn artikel stel ik altruisme gelijk aan dwang juist om die reden omdat je dat woord beter kan gebruiken en het beter past bij de definitie van altruisme en zijn praktische uitwerking.

    Altruisme is absoluut geen liefdadigheid… want je krijgt er zelf voldoening van, anders zou je het niet doen.

    Wim [12] reageerde op deze reactie.

  9. @WT [10]: Neem aan van wel.
    En als hij daar op DVd is dan is hij ook zo hier, maar dan zonder ondertiteling maar dat is voor velen geen probleem denk ik .

    Zou hem alleen graag in de bios zien hier. of in een B Theater

  10. @Hoc Voluerunt [9]:
    De essentie van altruïsme in de normale betekenis is juist de afwezigheid van dwang. De Grote Van Dale noemt als synoniem van “altruïsme”: “onbaatzuchtigheid”. Onbaatzuchtigheid heeft alleen betekenis als je een vrije keuze hebt tussen iets doen ten gunste van een ander of jezelf bevoordelen. Het is niet onbaatzuchtig als je een gewapende overvaller je geld overhandigt, het is wél onbaatzuchtig wanneer je iemand die het nodig heeft geld geeft, zonder een tegenprestatie te verlangen. Je kunt natuurlijk wel een andere definitie van altruïsme geven, maar wat heeft dat voor zin? Het leidt alleen maar tot misverstanden, omdat dit niet de gangbare betekenis is.

    De enige reden die ik kan bedenken is dat Rand “altruïsme” altijd als iets immoreels veroordeelt, maar je moet niet alles geloven wat Rand zegt en haar blindelings navolgen. Mogelijk is haar houding ontstaan door haar jeugd in het opkomende communisme dat zijn ideologie met altruïstische motieven probeerde te verkopen, en de oorspronkelijke definitie van Comte die het als een verplichting definieerde. Maar dat is niet de alledaagse huidige betekenis, dus tekeer gaan tegen “altruïsme” is een gevecht tegen windmolens, omdat je niet hetzelfde bedoelt. Het enige wat je bereikt is dat mensen je niet serieus nemen, we leven tenslotte toch in het ik-tijdperk? Je kunt je energie beter steken in het aangeven hoe we onze maatschappij beter kunnen inrichten, tirades tegen altruïsme zullen daar echt niet bij helpen.

Comments are closed.