Box 4

Vrijspreker: U wilde een nieuwe belasting gaan invoeren, om het einddoel van 100% en totale slavernij te halen.

Opperdienaar: Dat klopt, hoewel het redelijk opschiet, moet er toch nog een schepje bovenop worden gedaan om op schema te blijven. Er is reeds verplichtte inlevering van de vruchten van arbeid van de onderdanen (box 1) inkomsten uit een bedrijf (box 2) inkomsten uit geld dat uitgegeven wordt (BTW) en inkomsten op geld dat niet uitgegeven wordt (box 3).

Vrijspreker: Dat is al heel geavanceerd. Je zou zeggen dat de onderdaan al schaakmat staat. Waar zitten nog extra mogelijkheden?

Opperdienaar: Ik zat te denken aan een belasting op werk dat de slaaf denkt te gaan doen. Dus als hij overweegt iets te gaan doen, dit al te belasten voor hij het gaat doen. Dit wilde ik dan box 4 noemen.

Vrijspreker: Is dat alles?

Opperdienaar: Nee, ik ben altijd erg voor principes, dus dit principe kun je uitbreiden. Je kunt ook BTW heffen over dingen die de onderdaan denkt te gaan kopen en belasting op rendement dat hij denkt te gaan maken met geld dat hij denkt te gaan sparen. Box 2 zou kunnen worden uitgebreid met belasting op een aanmerkelijk belang dat hij denkt te gaan krijgen in een bedrijf dat hij denkt te gaan oprichten. Je kunt ook boetes uitdelen op overtreding van jouw regels die hij denkt te gaan maken. Je zou zelfs boetes kunnen uitdelen op overtredingen die de onderdaan in de toekomst gaat maken van regels die jij denkt te gaan invoeren, toekomstige overtredingen van toekomstige regels. Dit laatste is wel heel innovatief.

Vrijspreker: Misschien dat de onderdaan dan ook betaald met fictief, toekomstig geld

Opperdienaar: Helaas, dat moet wel gewoon in tastbare, harde contanten, hier en nu

Vrijspreker: Denkt u dat het lukt om dat er door te krijgen bij de onderdaan?

Opperdienaar: Het kan even duren, maar uiteindelijk denk ik dat het wel lukt. Je moet er nog wel een verhaaltje bij verzinnen, maar ik vertrouw er op dat er wel een door de staat betaalde academicus met een goed verhaal komt, als hij hoort dat er bezuinigd moet worden op zijn afdeling.

Zo kan het de onderdaan aannemelijk worden gemaakt dat een belasting op brandstof het gebruik van brandstof terugdringt. Wat er in feite gebeurt is dat door de brandstofbelasting er een gedeelte van de inkomsten van arbeid van de onderdaan wordt overgeheveld naar de mensen in de overheid. Die krijgen dus meer uit te geven (belasting zijn hun inkomsten) en zullen de brandstof consumeren die voorheen door de onderdaan geconsumeerd werd. Als je die onderdaan zou vertellen dat hij voor elke liter brandstof hij 1 euro verplicht aan Coca Cola moet afstaan om het milieu te redden, zou de wereld te klein zijn. Hij zou zich afvragen hoe dit in hemelsnaam iets anders bereikt dan het spekken van Coca Cola. Als je echter zegt dat het geld naar de heersers gaat, dan verdwijnen zijn zorgen als sneeuw voor de zon. Iemand die hem van zijn geld berooft, kan immers niet anders dan goede bedoelingen hebben. Dit in tegenstelling tot mensen die hun produkten op vrijwillige basis aan hem afstaan, die op winst uit zijn en vol hebzucht zitten. Je kunt onderdanen hiervan zonder problemen overtuigen als ze zelf vol hebzucht zitten, maar zich daar niet bewust van zijn. Ze projecteren het dan eenvoudig op anderen.

Onbewuste gevoelens van hebzucht en dwang inbouwen in een onderdaan, kan op zijn beurt weer bereikt worden door de onderdanen hun jongen op vroege leeftijd een demonstratie te geven van hebzucht en dwang door iemand die dit stellig ontkent. Je dwingt ze naar een school te gaan waar de onderwijzers tegen hem zeggen:”Je mag niet stelen en dwingen”, terwijl hun eigen inkomen gestolen is, hun klandizie gedwongen en zij dit niet onderkennen. De kleine opdonders leren het best van positieve voorbeelden.