Iedereen heeft wel gehoord van de begrippen inflatie en deflatie, maar of het helemaal duidelijk is wat men hiermee bedoeld dat is natuurlijk de vraag, maar er is ook een begrip genaamd biflatie.
Uitleg
Om uit te leggen wat hieronder wordt verstaan is het essentieel om eerst de juiste uitleg te geven van inflatie en deflatie.
Inflatie is niet de verhoging van de prijzen, want dat wordt vertegenwoordigd door zowel de consumenten- als producentenprijsindex, de zogenoemde CPI en PPI. Deze twee indexen zijn derivaten, oftewel afgeleiden van de eigenlijke inflatie. Inflatie is feitelijk monetaire inflatie, ergo het uitbreiden van de contante geldhoeveelheid, niets meer en niets minder. Als monetaire aggregaat aangeduid als M0, desnoods aangevuld met deposito die worden aangehouden op bankrekeningen, M1 dus. Omgekeerd evenredig is deflatie dan geen daling van de PPI of CPI-indexen, maar juist de daling van de contante geldhoeveelheid, desnoods tevens een daling van de deposito. We hebben een kleine deflatie van M1 gehad in 2008 in Nederland, waardoor bankrekeningen omlaag gingen om te voldoen aan de lopende verplichtingen van private bedrijven en individuen.
Deflatie
Er heerst een angst onder politici, centrale bankiers en reguliere economen voor prijsdeflatie, met andere woorden men is bang voor dalende prijzen. Maar waarom zou je nu bang moeten zijn voor dalende prijzen, het lijkt me juist goed dat je meer kunt kopen voor je geld, zoals dat is gebeurd over de laatste decennia met computers, geluidsapparatuur, televisies en dergelijke. Waarom klagen politici en economen hier niet over? Dat is omdat zij dit als goede deflatie zien en dat andere, zoals dalende aandelen- en vastgoedprijzen als slecht zien. Men denkt in deze kringen dat de waarde van aandelen en vastgoed altijd omhoog moet gaan, zodat men denkt dat men rijker wordt, terwijl dat uiteraard een illusie is. Want de ‘overwaarde’ van vastgoed en aandelen is niets anders dan een exces aan uitgeleverd krediet. Dit brengt mij op het volgende en dat is inflatie.
Inflatie
Er zijn twee typen inflatie, de een is de monetaire variant en de ander is die van krediet, ook wel kredietexpansie genoemd. Kredietexpansie, zo leert ons de geschiedenis, eindigt immer in een kredietinkrimping, mits deze niet-liquiderend is, wat betekent dat daar geen huidige en toekomstige productie overstaat. Dit noemen we dan consumptieve kredietgroei. J.M. Keynes heeft hierover uitvoerig geschreven en dacht dat consumptie de motor was van de economie. Oostenrijkse Schooleconomen weten natuurlijk wel beter, want de motor van de economie is de productie en productiviteit van bedrijven en individuen. Deze kun je nooit stimuleren met een kredietexpansie,waardoor je een schuldeconomie creëert, wat uiteindelijk eindigt in faillissement van zo’n economie. Er zijn nog economen zoals Sweder van Wijnbergen, die beweren dat je altijd geldgroei moet hebben om de economie te laten ‘groeien’, want anders zou er een ‘deflatoir’ effect optreden. Dat is een onjuiste constatering en toont dat deze hoogleraar niet op de hoogte is van hoe bijvoorbeeld een goudstandaard binnen een markteconomie functioneert. De productiviteitsgroei heeft namelijk de deflatie al in zich. Wanneer een economie reëel groeit, zelfs met een papiergeldwaarde, dan is het niet de geldgroei die dit verzorgt, maar de toenemende productiviteit in navolging van meer efficiëntie en hogere afzet, alsmede betere productie-, transport- en distributiemethoden. Ergo, bij gelijkblijvende winsten, inkomsten en vermogen gaat de welvaart omhoog vanwege de dalende prijzen. In de goudstandaard van de 19e eeuw tot aan 1914 is dit tot uiting gekomen in een enorme welvaartsgroei voor de westerse bevolking en met name het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten en dit terwijl de prijzen zo’n 20% lager uitvielen in diezelfde periode. Het is berekend dat binnen een goudstandaard de economie tussen de 1-2% per jaar groeit en daar wordt reële en duurzame groei mee bedoeld.
Nominale en reële groei
Waar hoogleraren als Sweder van Wijnbergen op doelen is de nominale groei van de economie, ergo de groei gemeten in geldontwaarding. Stel dat de groei van het Bruto Binnenlands Product nominaal 12% per jaar is. De 
monetaire inflatie is 7% per jaar, dan is de reële groei 5%, want je trekt de verhoging van de contante geldhoeveelheid af van het BBP. Stel, zoals nu het geval is, dat de monetaire inflatie 10% bedraagt, maar het BBP groeit nominaal maar 7%, dan is de reële groei minus 3%. Men heeft deze werkelijke verarming van de economie kunnen verdoezelen met de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), deze geven namelijk niet de monetaire inflatie weer, doch alleen de consumentenprijsindex, welke veel lager uitvalt. Deze cijfers zijn niet objectief, maar juist subjectief van aard, want het CBS stelt deze zelf samen uit een mandje met producten. Zo hebben we nu een nieuw mandje, ditmaal van de Europese Unie en deze heet de geharmoniseerde consumentenprijsindex (HCPI), echter nog steeds subjectief samengesteld uit producten geselecteerd door de statistische bureau´s. Vandaar dat we ontzettend moeten oppassen voor de cijfers van deze overheidsinstanties en haar economische manipulaties. Men stelt de zaken altijd mooier voor dan ze zijn.
Tweedeling
Er bestaat een verschil tussen kennis en bevattingsvermogen. Kennis krijgt men van derden, zoals scholen, universiteiten en andere instituten, maar bevattingsvermogen genereert men zelf. Met andere woorden, kennis kan men vergaren, echter het is essentieel om nieuwe verworven kennis te kunnen koppelen of te toetsen aan reeds bestaande kennis en daar wringt nu juist de schoen.
Vooral in de economische wereld gebeurt dat veel te weinig, men blijft in een bepaald patroon hangen, zonder verder te kijken naar andere factoren. De oorzaak is ons onderwijs, want er wordt bijna uitsluitend gekeken naar wiskundige modellen, zonder psychologie, financiële instrumenten en de monetaire geschiedenis in acht te nemen. Zo ook met inflatie. Er bestaat geen goede inflatie, alleen slechte inflatie, dus een geldgroei (monetaire inflatie) is zonder meer slecht te noemen. Het verhoogt in het geheel niet de productie of de productiviteit, maar zorgt wel voor een overheveling van het meest productieve gedeelte van de economie landbouw en industrie naar het minst productieve segment daarvan, ergo de overheid en de financiële sector. Wanneer men de geldkraan openzet, dan is de eerste sector die hiervan profiteert de overheid, want deze ontvangt reeds de oorspronkelijke waarde hiervan.
Vervolgens is de tweede die hier profijt van trekt de financiële sector zoals banken en financieringsmaatschappijen, die dit nieuwe geld met nagenoeg de oorspronkelijke waarde weer kunnen inzetten en daarop rente kunnen heffen. De volgende sectoren, zoals productiebedrijven, distributiecentra, transportfirma´s etcetera, kunnen weliswaar de kosten hiervan doorberekenen aan de klanten, maar hebben wel te maken met een verminderde waarde van hun vermogen en winsten. De enigen die hier geen enkel voordeel bij hebben zijn de mensen die niet in de eerste of tweede linie zitten van de ontvangst van het nieuwe geld en de bijkomende kosten (geldontwaarding) niet kunnen doorberekenen, deze zijn de gesalariëerden en minima. Deze tweedeling wordt dus enorm versterkt dankzij ons monetair beleid. Hier is dan weer een typisch geval van de wet van onbedoelde gevolgen, welke is ontdekt door de Franse econoom Frédéric Bastiat in de eerste helft van de 19e eeuw.
Deflatoire crisis
Er is een verschil tussen een inflatoire en een deflatoire crisis en dat heeft te maken met de hoedanigheid van het begrip inflatie. Prijsinflatie is niet een-dimensionaal, maar twee-dimensionaal. Zoals we weten staat de monetaire inflatie aan de wieg van de prijsinflatie. Een overheid creëert monetaire inflatie in goede tijden om aan extra inkomsten te komen en zodoende de uitstaande schuld percentueel te laten dalen. Want bij een hogere inflatie valt de bestaande schuld relatief lager uit. Wanneer er een crisis uitbreekt zoals in de jaren 70, dan was het opportuun voor de overheden om de economie vol te gooien met monetaire inflatie en deze inflatie vertaalde zich rechtstreeks naar de prijsinflatie toe. We kennen de oliecrises wel in dit decennium als gevolg van deze hoge monetaire inflatie. De geldgroei ging rechtstreeks door de economie heen. Er was een hoge overheidsschuld, maar een lage private schuld, derhalve wilden mensen zo snel mogelijk hun geld besteden aan artikelen, omdat deze almaar bleven stijgen in prijs. Men noemt dit monetaire inflatie maal de doorstroomsnelheid. Met een mooi Engels woord ‘velocity’.
Nu proberen de overheden hetzelfde weer in de huidige crisis en hoopt men dat de prijsstijgingen door blijven gaan, waardoor mensen hun geld blijven besteden in een rap tempo. Men creëert weer enorme hoeveelheden geld, om zodoende dit te bewerkstelligen. Alleen er is een groot verschil nu in vergelijking met de jaren 70. We hebben nu niet alleen een enorme overheidsschuld, echter tevens een enorm hoge private schuld. Wat gebeurt er derhalve met de monetaire inflatie en de doorstroomsnelheid? Juist, de doorstroomsnelheid neemt af, want de private schuldenaren hebben dit extra gecreëerde geld hard nodig om hun schulden af te betalen of zelfs te financieren. Daarom stokt de doorstroomsnelheid van het nieuw gecreëerde geld. Dat geld wordt niet meer gebruikt voor gebruiksartikelen, behalve dan in absolute nood, maar voor de financiering van de schulden en de inelastische producten, zoals voedsel, energie en onderdak. Met inelastisch bedoel ik dat men geen keuze heeft om deze producten aan te schaffen, daar iedereen moet eten, zich vervoeren en een dak boven zich nodig heeft. Daar kan kan men dus niet veel op bezuinigen. Dit gaat dan ten koste van de industrie, die moeite heeft om haar producten af te zetten. Met als gevolg sluiting van fabrieken, massaontslag en verdere inkrimping van de economie. Deze toestand kunnen we daarom kenmerken als een van biflatie, dus een deflatie van niet-essentiële producten en inflatie van noodzakelijke producten.
Hyperinflatie hoeven we niet op rekenen, zelfs niet in de voedsel- en energievoorziening. Dat heeft te maken met de marktconforme respons, want er vloeit rechtstreeks kapitaal uit de secondaire sector, de industrie, richting de primaire sector, landbouw en grondstoffen. Vanwege de hogere rendementen in deze sectoren is dit uiteraard een normale omstandigheid. Derhalve zal de voedsel- en energievoorziening toenemen. Meer landbouwgrond wordt in ontwikkeling genomen, andere energiebronnen en -middelen worden ontdekt en uitgevonden en vanwege de toegenomen productie en gelijkblijvende vraag zullen uiteindelijk de prijzen zelfs in deze inflatoire sectoren zich stabiliseren. Biflatie zal tot dan ons lot blijven, uiteindelijk uitmondend in een langjarige deflatoire cyclus.
Prijsdeflatie, zoals dat wordt verwerkt door de statistische bureau’s, is dan aan de orde van de dag. Deze prijsdeflatie zal behoorlijk langdurig zijn, omdat de schulden steeds lastiger kunnen worden afbetaald als men wordt ontslagen en inkomsten verliest. Zodoende moet men rekenen op een massale schuldsanering en kredietinkrimping, welke dus de banken en financiële instellingen doen wankelen. We zagen dit scenario zowel in de jaren 30 als vanaf de jaren 90 tot nu in Japan. Wat men ook deed, de prijsdeflatie was in volle gang.
Markteconomisch inzicht
In tegenstelling tot wat velen denken is het grote probleem niet de prijsdeflatie zelf, maar juist de voorafgaande kredietexpansie en monetaire inflatie. Beide middelen hebben de deflatie al ingebakken in het systeem zitten. Vanuit markteconomisch inzicht is deflatie immers een geheel normale zaak en in geval van crises werkt het bovendien als een schoonmaakmechanisme voor de economie. Wanneer de schoonmaak is voltooid dan kan de economie zich weer herstellen en de reële groei hervatten. Wanneer dan de goudstandaard in ere is hersteld, dan hoeven we ook niet meer bang te zijn voor de monetaire excessen zoals die zich sinds de jaren 70 hebben voorgedaan.
Maar zover is het nog niet helaas en zullen we gezamenlijk de gang naar beneden moeten meemaken, waarbij uiteindelijk de meeste banken failliet zullen gaan. Het is aan de politiek nu om een besluit te nemen. Of we gaan door met het ‘redden’ van banken via de enorme kapitaalinjecties in eurozonelanden als Griekenland, Portugal en Ierland, of we zeggen genoeg is genoeg en sluiten de kredietkraan. Wanneer we voor het laatste opteren, dan is er een tijdelijke economische crisis van zo’n 2 jaar, waarna we vanaf een lager plateau onze economie weer kunnen laten draaien. Kiezen we nog steeds voor de ingeslagen weg, dan wacht ons een hele lange deflatoire crisis van minimaal 10 jaar met bijkomende ellende zoals verdere gestage verarming uitmondend in overmijdelijke gewelddadige opstanden en revoluties.
Zullen onze politici slim zijn of zullen ze immer aan de leiband lopen van de bancaire sector, zoals ze dat tot nogtoe hebben gedaan. De tijd zal het leren.
Essays:
Deflation may Win Out; Richard Russell, Dow Theory Letters, 18 mei 2011, San Diego, Ca. USA
The Blessings and Curse of Banking; Richard Cantillon, (Orig. 1755), 12 mei 2011, Mises Institute, Auburn Al. USA
The Great Myth of the Inflation Cure; Doug French, 6 mei 2011; Mises Institute, Auburn Al. USA
Money can’t buy you Economic Prosperity; Shawn Ritenour, 26 april 2011, Mises Institute, Auburn Al. USA
So you thought the Sovereign Debt Crisis was over?; Martin Armstrong, 10 mei 2011, Princeton Economics, USA
The Federal Reserve as an Engine of Deflation; Antal Fekete, 19 juli 2009, San Francisco School of Economics; San Francisco, Ca. USA
Can we have Inflation and Deflation?; Antal Fekete, 2007, San Francisco School of Economics; San Francisco, Ca. USA
Is Biflation real?; Newsweek, 16 augustus 2010, New York, NY USA
Debt and Deflation; The Economist, 13 november 2008
Er is nog veel nodig om de Angel uit de Markt te halen; Sweder van Wijnbergen; FD Fondsnieuws, apriluitgave 2011
Stijging van Voedselprijzen is een Bron van Onrust; Dennis van Ek; FD Fondsnieuws apriluitgave 2011
Forbes predicts Gold Standard within Five Years; Forrest Jones, MoneyNews, 11 mei 2011, Palm Beach, FL USA
Debt Saturation and Money Illusion; Gordon T. Long; Financial Sense, 28 april 2011, San Diego, Ca. USA
schande mensen schande de heer Dankbaar verdient bakken met geld door oplichting.iedereen kan wat feiten van het internet plukken en daarmee een dvd handel beginnen.die man heeft nog nooit iets opgelost.ook reageert hij onder meerdere namen om zijn betoog te goedheiligen alles voor poen hij zou zelfs zijn eigen moeder verkopen voor winst.en de heer Kat profiteert vrolijk mee en viert luxe vakanties op u donatie geld.
@AlbertSpits, De kondratieff-golf is de MOTOR,geld
is een middel (betaalmiddel) niets meer of minder.
@Ronald Donaties zijn vrijwillig i.p.v. belasting !
12 corrupte rechters ontmaskeren + Westenberg is een sociaal,maatschappelijk & economisch belang, niet in GELD uit te drukken.
• kondratieff-golf
is een lange golfbeweging, waarvan één cyclus een periode van 30 à 50 jaar betreft. De golfbeweging kan opgevat worden als een schommeling in de trend (productiecapaciteit). Deze schommeling kan worden verklaard door het gelijktijdig optreden van baanbrekende innovaties (de zogenaamde basisinnovaties). Hierdoor ontstaan er periode van vette en magerige jaren. Tot nu toe kan men vijf perioden van vette jaren onderscheiden.
Eerste periode vette jaren van ongeveer 1780 tot 1815 met als basisinnovaties de textielindustrie, het toepassen van waterkracht, het aanleggen van havens, kanalen en verharde wegen en straten.
Tweede periode vette jaren van ongeveer 1845 tot 1875 met als basisinnovaties de spoorwegnetten, de gasverlichting en de telegraaf.
Derde periode vette jaren van ongeveer 1890 tot 1916 met als basisinnovaties de elektrotechniek, de automobielindustrie en de opkomst van de chemie.
Vierde periode vette jaren van ongeveer 1944 tot 1975 met als innovatie de snelle verspreiding van een reeks duurzame huishoudelijke consumptiegoederen.
Vijfde periode vette jaren van ongeveer 1995 tot misschien 2020? met als innovatie de talrijke ICT-toepassingen
Let wel dat tussen de perioden van vette jaren de perioden van magere jaren liggen!
(bron: ESB nr 4245, blz 171; artikel van Alfred Kleinknecht, hoogleraar innovatie, TU De
IIS [12] reageerde op deze reactie.
“Wanneer dan de goudstandaard in ere is hersteld, dan hoeven we ook niet meer bang te zijn voor de monetaire excessen zoals die zich sinds de jaren 70 hebben voorgedaan.”
Dat kun je vergeten, wat met een gouden standaard stort je iedereen in de armoede, omdat er slechts 40 gram goud per Nederlander is, te weinig om je salaris hetzij in goud, hetzij gedekt door goud uit te betalen.
Peter D. [5] reageerde op deze reactie.
“Hyperinflatie hoeven we niet op rekenen”
Ho ho, niet zo snel. Er wordt voorbij gegaan aan het feit dat hyperinflatie gerelateert is aan een plotseling en snel optredend verlies aan vertrouwen in een munt.
Nu op KingWorldNews: John Williams Exclusive – Hyperinflation & US Dollar Collapse
http://kingworldnews.com/kingworldnews/KWN_DailyWeb/Entries/2011/5/20_John_Williams_Exclusive_-_Hyperinflation_%26_US_Dollar_Collapse.html
Albert S. [8] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [3]:
a) hoe heb je dit berekend?
b) zilver of andere edelmetalen mag ook
c) is een kwestie van de prijs/waarde van goud. Als het zo schaars is als jij zegt zal het via marktwerking/prijsvorming vanzelf corresponderen met bepaald salaris. Dus iemand die dan 40 gram per maand of jaar (maakt niet uit) uitgekeerd krijgt heeft daarmee -ceteris paribus – een zelfde koopkracht.
Uiteindelijk is geld maar een ruilmiddel. Dus mensen met een bepaalde productiviteit gaan er niets op achteruit. Het voordeel is dat ze geen last meer hebben van gelegaliseerde valsemunterij.
Albert S. [6] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [7] reageerde op deze reactie.
@Peter D. [5]: Klopt Peter, het maakt niet uit hoeveel goud of zilver er is, het kan altijd als een betaal- en waardemiddel worden gebruikt. Je kunt het in heel kleine coupures uitgeven en voor het kleingeld is de uitweg bijvoorbeeld koper. Als men de goudstandaard weer opnieuw invoert, dan stopt de overheveling van het kapitaal naar de minst productieve sectoren in de economie, ergo overheid en bancaire wezen. Zodoende blijft het kapitaal aanwezig voor de productie van goederen en diensten, zodat deze zich kunnen uitbreiden en verbeteren, wat dus weer veel profijt oplevert voor consumenten dankzij goedkopere prijzen en hogere kwaliteit. Zelfs de minima en gesalariëerden genieten dan een veel hogere levensstandaard na verloop van tijd. Want in een snel ontwaardend papiergeldsysteem zijn zij de ultieme slachtoffers, daar zij op niets kunnen terugvallen.
peetar [16] reageerde op deze reactie.
@Peter D. [5]:
Inderdaad, die ‘”hoeveelheid goud speelt geen rol.
Ik heb de tijd nog beleefd dat een ounce goud $ 35.-.
was, en nu is het $ 1500.-
En zo nuttig, wiordt er straks afgerekend in milligram of zelfs microgram. Daar zit geen enkel probleem in.
@Eddie Willers [4]: Niet het vertrouwen in de munt valt weg, maar het vertrouwen in krediet, dat is iets anders. Niemand wil meer schulden en dus meer krediet. De monetaire middelen zijn nog steeds nodig voor het gros van de schuldenaren om hun bestaande schulden mee te financieren. De dollar zal blijven bestaan en zal binnen enkele jaren weer worden gedekt door een nieuwe vorm van goudstandaard. De euro gaat wel ter ziele binnen een paar jaar en wordt opgevolgd door de eigen oorspronkelijke valuta, die dan ook een vorm van gouddekking zullen gaan krijgen. Zo is mijn verwachting. Een deflatoire depressie is een heel ander beest dan een inflatoire crisis namelijk.
“En zo nuttig, wiordt er straks afgerekend in milligram of zelfs microgram. Daar zit geen enkel probleem in.”
Dan krijg je gouden staafstandaard, die uit het oogpunt van tegenpartijrisico ook niet wenselijk is.
“a) hoe heb je dit berekend?”
670 ton = 6,70·10^6 g / 1,67·10^6 inw.
“b) zilver of andere edelmetalen mag ook”
Totdat er zo veel mag, dat je dezelfde situatie krijgt als nu namelijk, dat bepaalde overheden ongebreideld geld bijdrukken.
“Dus iemand die dan 40 gram per maand of jaar (maakt niet uit) uitgekeerd krijgt heeft daarmee -ceteris paribus – een zelfde koopkracht.”
Ik zou dat wel eens in de praktijk willen zien. De Vrijspreker heeft eens een filmpje over Zimbabwe geplaatst, waar een oud vrouwtje de vraag stelde, hoe ze aan 0,1 gram goud kwam om een brood te kopen. Daar heb ik nog steeds geen antwoord op. “Ceteris paribus” wordt overigens driftig gehanteerd door in de Keynesiaanse school opgeleide docenten economie HAVO/VWO en hoort ook helemaal thuis in die school, want in werkelijkheid is er geen ‘ceteris paribus’.
“Ik heb de tijd nog beleefd dat een ounce goud $ 35.-.
was, en nu is het $ 1500.-”
Goudadepten rekenen zich rijk door de prijs uit te drukken in iets, dat ze niet vertrouwen: fiatgeld. Toch een beetje vreemd.
“Je kunt het in heel kleine coupures uitgeven en voor het kleingeld is de uitweg bijvoorbeeld koper.”
Die koperen munten worden heel groot met een koperprijs van 7 euro per kilo. Geld is niet meer dan informatie en draait om vertrouwen.
Albert S. [11] reageerde op deze reactie.
The Red Pill [13] reageerde op deze reactie.
Ik ben een voorstander van de goudstandaard omdat daarmee de manipulaties van de geldhoeveelheid een stuk minder gemakkelijk wordt. Maar de echte oplossing is het afschaffen van de centrale banken. Waarom moeten zij het monopolie hebben op uitgeven van geld, alsook de prijs ervan (rente) bepalen? Een gewone bank kan dat best uitgeven, mits het duidelijk en verifieerbaar gedekt is door iets van waarde (met goud/silver/olie/whatever).
Er zijn momenteel bankconcepten die fiat geld omzetten in goud- of zilverkorrels – dwz, ze kopen er meteen fysiek goud/zilver voor. Je hebt dus een bankrekening in microgrammen of tonnen goud…. http://www.goldmoney.com is een van de voorbeelden.
Voor wie het interesseert heb ik een persiflage op de “nieuwe kleren van de keizer” van HC Andersen geschreven, in het Engels… – The Empire’s new money (http://www.leonardopisano.com/?p=216).
@Vilseledd [9]: “Ik heb de tijd nog beleefd dat een ounce goud $ 35.-.
was, en nu is het $ 1500.-”
Ik ook en je hebt gelijk dat je nu behoorlijk grote koperen munten nodig hebt, echter het is niet alleen zo dat goud en zilver behoorlijk gaan stijgen, dat doen koper, nikkel, zink en andere metalen ook, vooral met het oog op de verdiscontering van al het papier in omloop, . De vlucht van papieren waarde gaat dan richting tastbare waarde. Dus die koperen kilo wordt dan een koperen ons of minder. Wanneer de goudstandaard is ingevoerd, dan is prijsdeflatie normaal geworden en gaan we weer naar het equilibrium toe van tijdens de goudstandaard, waar er een natuurlijk evenwicht is tussen de metalen (dit aan de hand van het aantal metalen in verhouding tot elkaar in de aardkorst).
@Jhon [2]:
Volgens mij begon de lente naar zomerperiode in 1980 en duurde tot 2000. Momenteel zitten we (denk ik) in de herfstperiode die aanstonds overgaat in de winterperiode. Maar de huidige tijd laat weinig ruimte om duidelijk te maken in welke periode we nu precies zitten, mede door bailouts en andere krankzinnige grappen zou ik zeggen dat we in de waanzinperiode zijn aangekomen die weldra overgaat in de totale vernietigingsperiode……
Even een retorische vraag, wie van de heren of dames kan garanderen dat goud en zilver die beide al redelijk veel stijging heeft laten zien de meest verstandige aankoop is van dit moment?…
Mocht men wel goud willen kopen dan zou ik een eerdere goudprijs als uitgangspunt nemen en kan men simpel uitrekenen hoe vaak goud over de kop is gegaan. Goud is de laatste jaren in euro’s ongeveer drie keer over de kop gegaan, zou men bijvoorbeeld in 2004 voor een ton goud hebben willen kopen dan zou ik daar nu 30.000 euro van maken. Mocht goud eventueel corrigeren dan kan men kleine hoeveelheden bijkopen. Daalt goud ten opzichte van de huidige prijs zeg eens 10 of 20 procent dan zou ik deze percentage ook aanhouden om bij te kopen. Bijvoorbeeld 10 of 20 procent van 70.000 euro. Misschien zijn er mensen die hier een andere mening over hebben, maar dit lijkt me toch een redelijk veilige en simpele manier van kopen.
@Vilseledd [9]:
“ Dan krijg je gouden staafstandaard, die uit het oogpunt van tegenpartijrisico ook niet wenselijk is.”
Dat is aan de markt/mensen om te bepalen. Sommigen zullen kiezen voor het fysiek in eigendom hebben, sommigen zullen er voor kiezen om papiertjes te accepteren of een electronisch systeem. Alleen betrouwbare partijen zullen een rol daar in kunnen hebben. In ieder geval bestaat er dan geen verplichting meer om intrinsiek waardeloze papiertjes te accepteren. Dus alleen al vanuit een moreel standpunt – geen geweld gebruiken – is het te prefereren.
“ Totdat er zo veel mag, dat je dezelfde situatie krijgt als nu namelijk, dat bepaalde overheden ongebreideld geld bijdrukken.”
Dat is een slippery slope drogreden. De grens ligt bij wat partijen in vrijwilligheid afspreken als ruilmiddel. Fraude is fraude en valsemunterij door wie dan ook zal niet getolereerd worden in een vrije samenleving.
“Ik zou dat wel eens in de praktijk willen zien. De Vrijspreker heeft eens een filmpje over Zimbabwe geplaatst, waar een oud vrouwtje de vraag stelde, hoe ze aan 0,1 gram goud kwam om een brood te kopen. Daar heb ik nog steeds geen antwoord op. “
Misschien omdat het een rare vraag is. Hoe komen mensen nu aan geld? Als niemand aan 0,1 gram goud kan komen dan zal de bakker – uit verderfelijk eigenbelang- wel iets wat meer liquide is vragen zoals een munt van koper of een legering. (of iets electronisch, maar we praten nu over Zimbabwe, dat ironisch genoeg weer naar de goudstandaard wil:
http://www.libertarianrepublican.net/2011/05/zimbabwe-calls-for-gold-standard.html )
“Ceteris paribus” wordt overigens driftig gehanteerd door in de Keynesiaanse school opgeleide docenten economie HAVO/VWO en hoort ook helemaal thuis in die school, want in werkelijkheid is er geen ‘ceteris paribus’.
Soms is het een handige term als je een gedachtenexperiment wilt doen. Dat Keynesianen de term besmet hebben is vervelend, maar doet niets af van strekking van mijn argument nl. Dat iemand die nu bakker is en een modaal inkomen heeft in Euros na de overgang naar ‘echt’ geld exact evenveel koopkracht heeft. Simpelweg omdat zijn diensten een bepaalde waarde hebben in de markt. Ik zou het ceteris paribus voorbeeld willen gebruiken van de overgang van de gulden naar de Euro, maar helaas is dat ook besmet.
Blz 2-9 van dit boekje legt heel goed uit wat geld eigenlijk is:
http://www.rothbard.be/bestanden/boeken/WHDOMOGG-A4.pdf
“ Goudadepten rekenen zich rijk door de prijs uit te drukken in iets, dat ze niet vertrouwen: fiatgeld. Toch een beetje vreemd.”
Misschien willen ze zich niet rijk rekenen maar proberen ze aan te geven dat fiat money aan enorme inflatie onderhevig is en dat overheden naast directe belastingen en lenen (belasten van het nageslacht) ook nog eens belasting heft door middel van valsemunterij (inflation is taxation without representation). Dat doe je natuurlijk door te verwijzen naar de hoeveelheid fiat geld die je nodig hebt om nu een bepaalde commodity te kopen.
Verder zie ik goudadepten vaak refereren aan het feit dat je met 1 gouden munt 2000 jaar geleden een outfit kon kopen en dat dat nu nog steeds zo is. Ook hoor ik wel eens dat benzine eigenlijk goedkoper is geworden in goud/zilver termen. Dan ligt de nadruk meer op behoud van koopkracht en de zegeningen van het kapitalisme en de toename van koopkracht (met echt geld) door productiviteitstoename in de markt. Rijk worden van goud investeringen kan alleen als je er na verloop van tijd ook echt meer spullen van kan kopen, bijv vastgoed, aandelen (die uiteraard ook aan dezelfde inflatie onderhevig zijn) Dat kan voorkomen, maar is niet zeker. In dat kader zou ik de auteur willen vragen of goud in tijden van de voorspelde deflatie nog wel zo’n goede investering is.
“Die koperen munten worden heel groot met een koperprijs van 7 euro per kilo. “
Goud te klein en koper te groot? Zilver dan? Legeringen? De markt heeft die problemen alle honderden jaren geleden opgelost.
“ Geld is niet meer dan informatie en draait om vertrouwen.”
Prijzen zijn informatie (zie zelfde boekje) en vertrouwen (en mensen met geweld dwingen om papiergeld te gebruiken) is inderdaad belangrijk voor een geld systeem maar alle fiat currencies zijn uiteindelijk gedoemd om te worden gereduceerd tot een waarde van nul.
“ nearly 4,000 paper currencies have come and gone in the history of civilization, ending up as nothing more than a heap of garbage in the currency graveyard.” (bron onbekend)
Geld is een claim op toekomstige consumptie. Dus een fictief begrip dat enkel in de hoofden van mensen bestaat.
Goud is een product.
Het is onmogelijk om de waarde van een fictieve claim en een reëel product gelijk te laten verlopen.
Het overgaan (teruggaan?) op een goudstandaard heeft dan ook zeker niet het gewesnte effect (financiële stabiliteit)
Als we verder doorgaan op de natuur van geld en goud dan stel ik dat het probleem uiteindelijk veroorzaakt wordt doordat transactie middel en spaarmiddel (oppotmiddel) een en hetzelfde middel zijn. Deze koppeling zouden we moeten opgeven.
Gebruik fiat geld als betaalmiddel, en gebruik goud als oppotmiddel.
Dat in het kort is een van de resultaten van de Freegold theorie: http://www.overbeterleven.nl/2011/05/22/freegold
Volgens mij is het terugkeren naar een goudstandaard toch ook niet de oplossing, en dit vanwege het feit dat goud (en zilver nog meer) te schaars is. Oke men gaat mss in milligrammen en microgrammen werken, maar ik zie mij nog niet met een milligram goud naar de bakker toestappen. Dit is volgens mij niet de oplossing.
Wat wel de oplossing zou kunnen zijn is volgens mij – intrest vrij geld voor de overheid.
Overheden die niet gepaard gaan onder een gigantische schuldenberg (op deze manier ontstaat er namelijk manipulatie van de politiek en controle van de bevolking).Dit wil dus zeggen dat regeringen dringend de macht over geld moeten terugnemen en dit niet meer uitgeven aan centrale banken (want zij zijn namelijk die alle ellende en miserie creëren), dat zij zelf kunnen bepalen wanneer en hoeveel geld er nodig is en mag bijgedrukt worden. Als een regering zelf zijn eigen munt zou drukken en niet gebukt gaat onder overheidsschuld dan zou eindelijk de politiek zich terug kunnen gaan bezig houden met de levensstandaard van de bevolking te verhogen i.p.v. het begrotingstekort in regel te maken voor het komende jaar. (Uiteraard heeft men hier wel een betrouwbare en goedgezinde regering voor nodig, maar hier komt democratie dan weer van pas)
Neem een voorbeeld aan de greenback van Abraham Lincoln.
“These are extraordinary times, and extraordinary measures must be resorted to in order to save our Government, and preserve our nationality.” – Albert G. Spaulding
Leonardo Pisano [17] reageerde op deze reactie.
The Red Pill [18] reageerde op deze reactie.
Hoc Voluerunt [22] reageerde op deze reactie.
vrijeradikaal [30] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [6]: Hoe kijk jij dan tegen de situatie in de VS aan?
Volgens mij heeft manipulatie van zilver en olie samen met het genereren van overdreven slecht nieuws over de eurozone tot de tijdelijke stijging cq redding van de dollar geleidt. De index stond op 73, er waren nog maar een paar tikjes nodig om de dollar uitverkoop aan het rollen te brengen.
Vervolgens kan ik dus ook niet anders concluderen dan dat de stijging van de dollar en daling van de euro heel tijdelijk is. Zeker zodra QE3 begint gaat de dollar nog sneller neerwaarts.
Zolang de eurozone vers geld in de piigs blijft steken zijn onze kansen toch veel groter als die van de VS? De bedragen zijn kleiner en de noordelijke landen lijken mij veel meer krediet te kunnen dragen als de VS.
Uiteindelijk zie ik zowel de VS als europa omvallen, maar ik denk dat de dollar gaat. Het vertrouwen in de dollar en de Amerikaanse economie is veel lager.
Albert S. [21] reageerde op deze reactie.
@Maurintius [15]:
De goudstandaard betekent niet dat ook direct betaald gaat worden in goud. Het kan nog steeds papieren geld zijn, maar de HOEVEELHEID geld in omloop is dan gerelateerd aan de hoeveelheid goud. Dit impliceert dat men niet zomaar kan bijdrukken (of tegenwoordig wat getallen in de computer kan verhogen).
Uiteindelijk is alles ruilhandel, maar de onderlinge verhouding en de wens te kunnen handelen op afstand geeft geld (als een relatieve manier om waarde te wegen) grote voordelen.
Uw idee om de overheid macht over de geldpers te geven is een middel erger dan de kwaal. ALLE centralisering neemt vrijheid weg. De overheid is de gevaarlijkste omdat zij het monopolie hebben op geweld (via politie/justitie). Schulden ontstaan door meer uit te geven dan te ontvangen. De overheid creëert niks – ze geven alleen maar uit en voor de ontvangkant hebben zij een melkkoe: de burger. Dus als u werkelijk denkt dat de overheid geen schulden meer zou maken als ze zelf de geldpers hanteert, dan – sorry, dat ik het zo hard zeg – begrijpt u niet wat geld is.
Inflatie is door overheden gewenst omdat ze daarmee de relatieve hoogte van de schuld verlagen en hun Bruto Nationaal Product (in geïnflateerde geld-termen) verhogen. Het is allemaal gefabriceerd natuurlijk. Inflatie is in feite een achterbakse vorm van belasting heffen. Wie dit begrijpt snapt ook waarom deflatie zo ongewenst is (verlaging van BNP en dus een effectieve toename van de schuld). Die snapt dan ook waarom onze regering spreekwoordelijk als een aap met vlooien heen en weer springt om de kredietcrisis te bestrijden. Of denkt u nou echt dat regeringen een zier om hun burgers geven?
Maurintius [45] reageerde op deze reactie.
@Maurintius [15]:
ik raad je aan deze docu te bekijken:
http://video.google.com/videoplay?docid=-466210540567002553#
‘ Money, banking & the Fed” van het Mises instituut.
Ik denk niet dat je dan nog een rol ziet voor de overheid (in het geldwezen).
Maurintius [44] reageerde op deze reactie.
“Sommigen zullen kiezen voor het fysiek in eigendom hebben, sommigen zullen er voor kiezen om papiertjes te accepteren of een electronisch systeem.”
De meeste normale stervelingen hebben daar niets aan, omdat hun vermogen in goud uitgedrukt niets voorstelt, wanneer goud de volledige geldhoeveelheid moet dekken. De meesten hebben dus niets te kiezen en lopen hetzelfde, zo niet hoger risico, dan bij de overheidsgarantie, dat euro’s wettig betaalmiddel zijn.
“Alleen betrouwbare partijen zullen een rol daar in kunnen hebben.”
De normale werkmens heeft geen tijd om dat allemaal uit te zoeken; daar hadden mensen bijvoorbeeld in 2006 ook geen zin in, toen hans Hoogervorst met zijn Zorgverzekeringswet kwam. Van de schimmigheid zullen vele aanbieders gebruik maken en de boel flessen.
“In ieder geval bestaat er dan geen verplichting meer om intrinsiek waardeloze papiertjes te accepteren.”
Je arbeidscontract of je diploma’s zijn stoffelijk bezien ook waardeloze papiertjes; ze hebben waarde vanwege de informatie, die ze vertegenwoordigen en vanwege gemaakte afspraken. Voor aandelen kan ik hetzelfde zeggen.
“Dat is een slippery slope drogreden. De grens ligt bij wat partijen in vrijwilligheid afspreken als ruilmiddel. Fraude is fraude en valsemunterij door wie dan ook zal niet getolereerd worden in een vrije samenleving.”
Ach, er zijn ook al ‘financiële adviseurs’ actief geweest met niet bestaande “bank debentures”. Wat staat een oplichter in de weg om niet zijn eigen metaal te bedenken. Hoeveel zilveren ‘herdenkingspenningen’ met een waarde van 20 euro zijn er in het verleden niet voor 100 euro verkocht?
“Misschien omdat het een rare vraag is. Hoe komen mensen nu aan geld?” Betreffende het oude dametje in Zimbabwe.
Het is geen rare vraag. Het is concrete vraag naar aanleiding van een situatie, waar mensen zich voor een probleem geplaatst zien.
“Dat iemand die nu bakker is en een modaal inkomen heeft in Euros na de overgang naar ‘echt’ geld exact evenveel koopkracht heeft.”
Er is echter een schreeuwend tekort aan dat echte geld, omdat de wereldeconomie als kool gegroeid is.
“Blz 2-9 van dit boekje legt heel goed uit wat geld eigenlijk is:”
Geld is wat een geaccepteerd ruilmiddel is. In onze tijd zijn dat contant geld en direct opeisbare banktegoeden (giraal geld). Dat dat ooit schelpen, goud en weet ik wat zijn geweest, doet daar niets aan af en ook daar heeft iemand ‘overheid’ gespeeld en bepaald, wat geld is.
““Geld is niet meer dan informatie en draait om vertrouwen.”
Prijzen zijn informatie (zie zelfde boekje) en vertrouwen (en mensen met geweld dwingen om papiergeld te gebruiken) is inderdaad belangrijk voor een geld systeem maar alle fiat currencies zijn uiteindelijk gedoemd om te worden gereduceerd tot een waarde van nul.”
Dat iets anders ook informatie is, sluit het ene niet uit van informatie zijn. Vertrektijden zijn ook informatie.
“en mensen met geweld dwingen om papiergeld te gebruiken”
Niemand wordt gedwongen; het Burgerlijk Wetboek laat bijvoorbeeld loonbetaling toe in de vorm van het ter beschikking stellen van een dienstwoning. Je mag ook een ruilwinkel beginnen of een LETS-kring.
“ nearly 4,000 paper currencies have come and gone in the history of civilization, ending up as nothing more than a heap of garbage in the currency graveyard.”
Daar zullen heel veel bedoelde beëindigingen bij zitten, zoals de Nederlandsche gulden. Er zijn er maar weinig, die onbedoeld ten grave zijn gedragen. De Zimbabwaanse dollar bijvoorbeeld is redelijk stabiel rond een half miljoen dollar per euro. De enige, die ik ken zijn het Weimargeld en de Franse assignaten.
“De goudstandaard betekent niet dat ook direct betaald gaat worden in goud. Het kan nog steeds papieren geld zijn, maar de HOEVEELHEID geld in omloop is dan gerelateerd aan de hoeveelheid goud. Dit impliceert dat men niet zomaar kan bijdrukken (of tegenwoordig wat getallen in de computer kan verhogen).”
Dat kan heel makkelijk, als je het goud niet zelf in bezit hebt, maar nog steeds met dit soort tegenpartijrisico’s werkt.
Heel erg bedankt Albert voor het verduidelijken van enkele economische termen en principes.
Ga ik veel aan hebben.
snap wel hoe het werkt alleen sta soms bij sommige termen met mijn oren te klapperen.
@peetar [16]: De situatie in de VS is anders dan in de EU. De VS is een politieke entiteit en heeft een gelijkwaardig economisch systeem door alle 50 staten heen. De EU is een bijeengeraapte chaos met zo’n 5 verschillende economische systemen gedirigeerd vanaf de top (ECB en Brussel). Er bestaat geen enkele samenhang binnen deze geografische entiteit, dus zal elke economische of financiële reddingsactie automatisch mislukken, omdat de minder productieve landen niet intern kunnen concurreren met de meer productieve landen zonder kapitaaloverheveling. Hetzelfde zagen we gebeuren met de hereniging van Oost- en West-Duitsland in 1990. Al het private investeringskapitaal bleef in West-Duitsland en er vond een gigantische kapitaaloverdracht plaats (zo’n 1000 miljard Duitse marken) richting de ‘Ossies’. Met als resultaat een ontvolking, de-industrialisering en een enorme werkloosheid van meer dan 25%.
Verder is de euro geen reservemunt en de dollar wel. Het duurt immers een lange tijd alvorens een reservemunt is afgeschaft of overgegaan in een andere munt. Het Britse pond was voor de 2e wereldoorlog de de facto reservemunt en daarvoor de goudfrank. Het duurde behoorlijk lang voordat de dollar gemeengoed was over de rest van de wereld, geholpen uiteraard door Bretton Woods in 1944.
Verder moeten we een onderscheid maken tussen fiatgeld en oninwisselbaar geld. Aan fiatgeld ligt geen enkele waarde aan ten grondslag, zelfs niet de overheidsobligaties, maar bij oninwisselbaar geld wel, in casu goudopslag in de centrale banken, alsmede overheidsobligaties (claim op de staatsbezittingen). Zodoende zal de Amerikaanse dollar nog blijven bestaan, de euro zal uit elkaar vallen en terug gaan naar de eigen nationale munten om weer een equilibrium te vinden tussen valuta en claims op staatseigendommen.
De waarde van goud en zilver (beide zijn namelijk monetaire metalen) zal blijven stijgen totdat de dollar en de Europese oorspronkelijke valuta (niet de euro dus) weer hun koppeling met goud hebben hersteld. Tot die tijd hebben we ‘inflatie’ in goud, zilver en noodzakelijke producten (voedsel en energie) en ‘deflatie’ in alle overige zaken, inclusief krediet (M3)
@Maurintius [15]:
De Goudstandaard hoeft ook niet zo letterlijk toegepast te worden.
Je kan de goudstandaard handhaven met een Volledig reserve bankieren methode, dus niet fractioneel.
Iedere bank die dat probeert dient aangeklaagd te worden wegens fraude (fractioneel = meer tegoeden van goud uitgeven dan er daadwerkelijk in de kluis ligt, een bepaald percentage moet je wel hebben om garant te staan)
Albert Spits [23] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [22]: Bedankt Hoc. Mijn ervaring in de financiële wereld bespant al zo’n 25 jaar en mijn economische kennis bijna 30 jaar. Het probleem waar wij mee worstelen is dat er weinig economen zijn die verstand hebben van financiële instrumenten (daarom kwam de kredietcrisis als een volslagen verrassing voor hun) en er nauwelijks financiële managers of accountants zijn die de vrijemarkteconomie begrijpen. Deze twee metiers zijn decennialang uit elkaar gegroeid, zodoende zitten we nu met de ellende, die nooit zal worden opgelost door reguliere academici of de financiële sector, centrale bankiers incluis. Je zult bovenstaande disciplines eerst moeten samenvoegen alvorens je tot een integrale oplossing kunt komen en niet dat pappen en nathouden, waar politici zo dol op zijn.
Verder is er niets mis met fractioneel bankieren, mits de klanten maar worden ingelicht. Als de klanten meer rente willen hebben dan moeten ze daarvoor ook de risico’s dragen dat een bank failliet kan gaan. Maar niemand heeft depositohouders ooit verteld hoe het systeem werkelijk in elkaar zit, vandaar dat iedereen zo verbijsterd is als banken als ABN-Amro, Fortis en DSB omvallen, vanwege gebrek aan kapitalisering.
Banken kunnen dan ook adverteren dat ze volledig goudgedekt zijn, maar dan een lagere rente kunnen geven, omdat al hun verplichtingen met hun klanten dan contractueel zijn vastgelegd.
Leonardo Pisano [24] reageerde op deze reactie.
Marvin [26] reageerde op deze reactie.
@Albert Spits [23]:
“Verder is er niets mis met fractioneel bankieren, mits de klanten maar worden ingelicht.”
De gemiddelde burger denkt dat hij/zij geld op de bank zet, en dat de bank MET DIT GELD een hogere rente krijgt dan hij/zij ontvangt. Dat de bank voor elke Euro het tienvoudige mag uitlenen (bij een ratio van 10% in dit voorbeeld) is haar/hem volstrekt onbekend. The Creature from Jekyll Island van Ed Griffin is een geweldig boek waarin dat haarfijn wordt uitgelegd. Er zijn ook wel andere, zelfs downloadbare pdf’s. Wie in deze laatste categorie interesse heeft kan een websearch doen (in Google met filetype:pdf filter geeft doorgaans snel de relevante hits), of mij een PM sturen.
“Dat de bank voor elke Euro het tienvoudige mag uitlenen (bij een ratio van 10% in dit voorbeeld) is haar/hem volstrekt onbekend.”
De bank mag dat pas, wanneer iemand zijn woning in onderpand geeft en zijn verdiencapaciteit aantoont. je kunt dus zeggen, dat het geld (informatie) gecreëerd wordt op het moment, dat de hypotheeknemer daarvoor in ruil andere informatie bekend maakt.
Leonardo Pisano [27] reageerde op deze reactie.
@Albert Spits [23]:
Albert, zou je het eea kunnen verduidelijken aangezien jouw artikel over ‘biflatie’ gaat?
“Er zijn twee typen inflatie, de een is de monetaire variant en de ander is die van krediet, ook wel kredietexpansie genoemd”
“Hyperinflatie hoeven we niet op rekenen, zelfs niet in de voedsel- en energievoorziening”
1. Als er twee typen inflatie zijn, zijn er dan ook twee typen hyperinflatie mogelijk?
2. Kan er sprake zijn van biflatie icm hyperinflatie? Of: hyperinflatie icm een deflatoire spiraal, zodat dus zowel het deflatie- als het hyperinflatiekamp gelijk heeft/ krijgt?
3. Naar mijn informatie ontstaat hyperinflatie door het ongelimiteerde gelddrukken van centrale banken. Ben ik dan niet goed geïnformeerd of heb jij het over een ander ‘soort’ hyperinflatie dat niet zal ontstaan volgens jou? Of heb je het over een ander geografisch gebied? Zal er in de VS eerst hyperinflatie moeten ontstaan om afscheid te kunnen nemen van de dollar als reservewaarde?
4. Stel jij dat het ‘soort’ hyperinflatie dat o.a. ontstond in de Weimarr Republiek, nu niet meer kan/ gaat gebeuren (deze keer op wereldschaal, ergo de dollar)? Of beperkt je artikel zich alleen tot NL/ EU?
5. Je had het erover dat hyperinflatie niet zal ontstaan door:
“Dat heeft te maken met de marktconforme respons, want er vloeit rechtstreeks kapitaal uit de secondaire sector, de industrie, richting de primaire sector, landbouw en grondstoffen….. en gelijkblijvende vraag zullen uiteindelijk de prijzen zelfs in deze inflatoire sectoren zich stabiliseren. Biflatie zal tot dan ons lot blijven, uiteindelijk uitmondend in een langjarige deflatoire cyclus.”
De vraag naar voedsel en energie neemt wereldwijd toch alleen maar toe?! Als dat het geval is, zullen de prijzen in die ‘inflatoire sectoren’ dan niet eerder destabiliseren ipv stabiliseren zoals je stelt?
Leonardo Pisano [28] reageerde op deze reactie.
Albert S. [31] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [25]:
Ik heb het niet over hypotheken, noch over “mogen”. de kern van mijn punt is dat er veel meer geld wordt gecreëerd dan het lijkt….
Laat ik een simpel voorbeeld geven. Stel je zet 1000 EUR op je spaarrekening. De bank laat dit geld staan, maar, hocus-pocus, kan nu 9000 EUR uitlenen, gecreëerd out of the blue…. De bank heeft een vereffeningsrekening met de centrale bank (DNB) die het systeem uitsmeert (zodat opnames worden tegengeboekt). Dus als een groot deel van de mensen zijn geld opneemt EN NIET OP EEN ANDERE BANK ZET, stort het systeem in.
@Marvin [26]:
Marvin, in feite hoef je alleen maar te onthouden dat de hoeveelheid geld van belang is. Door meer geld te creëren ontstaat monetaire inflatie (oorzaak), en deze genereert – met enige vertraging – prijsinflatie (gevolg). Dus wat Albert correct uitlegt is dat wat de gewone man als inflatie ziet, gevolg is van het ‘bijdrukken’ van geld (of ‘quantitative easing’ zoals de Fed dat zo mooi noemt – dit is nog gemakkelijker, nl. gewoon een getal in de computer aanpassen).
Mijn stelling is dat de huidige geldverruiming in the US door de banken op de beurs wordt ‘geïnvesteerd’ daarmee de illusie gevend dat het goed gaat met de economie…. Zo gauw de muziek stopt (dwz de geldhoeveelhied wordt ingekrompen) krijgen we de volgende crisis. Dat is een kwestie van tijd en kan door de lage ‘velocity’ (omloopsnelheid) nog even worden uitgesteld…
“Dus als een groot deel van de mensen zijn geld opneemt EN NIET OP EEN ANDERE BANK ZET, stort het systeem in.”
De meeste mensen snappen gelukkig, dat je nog steeds over je geld kunt beschikken, ook al is het niet in contant geld om te zetten. Daarom is ook die actie van die Franse voetballerd in december mislukt.
“De bank heeft een vereffeningsrekening met de centrale bank (DNB) die het systeem uitsmeert (zodat opnames worden tegengeboekt).”
Als de leningen worden terugbetaalt, betaalt de bank de lening vervolgens terug aan de Centrale Bank, die het geld vernietigd, zoals jij je boodschappenlijstje vernietigt (ook informatie), als je boodschappen gedaan zijn.
@Maurintius [15]:
Ach ik vond het wel een leuke insteek , daarom nogmaals een keertje.
The Secret of Oz
http://www.youtube.com/watch?v=h8qLkpA_PSs
Comments are closed.