“Veiligheidsraad”

Vanmorgen in het nieuws:

“Tientallen landen voor democratische Veiligheidsraad”

“De G4 zijn Duitsland, Japan, Brazilië en India. Die willen een permanente zetel in de Veiligheidsraad voor zichzelf, zoals de belangrijkste overwinnaars van de Tweede Wereldoorlog die nu al hebben.”

Maar hier is in September 2005 toch al over gestemd? En dat is toen niet aangenomen, waarom zou dat nu wel gebeuren? En een democratische veiligheidsraad? Met veto rechten?

De leden met veto rechten moeten natuurlijk ook stemmen over de ‘nieuwe hervorming’, denkt u dat ze hun veto op zullen geven? Lijkt mij erg onwaarschijnlijk. Dus al zijn er 180 landen voor hervorming, veto verslaat ze wel.

Wat ook opvallend is, is de volgende “speculatieve-berichtgevings-techniek”:

“..delegaties van maar liefst 120 landen bijeen om een strategie te bespreken tegen het zogeheten G4-plan voor een hervorming van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.”

Maar liefst 120 landen? hoe zit het met die andere  72 ? de VN telt toch 192 lidstaten? Dit betekend dat 37,5% van de leden niet aanwezig is. Dan is er toch geen spraken van “maar liefst”?

Ze gaan een strategie TEGEN het G4-hervormingsplan bespreken, wat moet ik me daar bij voorstellen? Een antwoord op het voorstel? een volledige herziening? Een variatie? iets nieuws? alle veto rechten opzeggen?

Gevaar van de ‘veiligheidsraad’

Eigenlijk maakt het niet zoveel uit, want als het er echt op aankomt, onthouden de “niet-voor- stemmers” zich van stemming.

Ik geloof dus niet in deze wassen neus/formaliteit om oorlog te voeren, of sterker nog, ik zie deze ‘veiligheidsraad’ eerder als gevaar. Waarom?

• Bedrog: De Verenigde Naties probeert te bekomen dat leden alleen nog kunnen oorlogvoeren onder beperkte omstandigheden, in het bijzonder alleen voor defensieve redenen.

Paradoxaal genoeg werd de VN zelf een oorlogspartij nadat Noord-Korea Zuid-Korea binnenviel op 15 juni 1950. De Veiligheidsraad veroordeelde de Noord-Koreaanse actie met een stemming van 9 tegen 0 (de Sovjet-Unie was afwezig) en riep haar leden op Zuid-Korea te helpen. De Verenigde Staten en 15 andere landen vormden een VN-macht om dit uit te voeren. President Truman van de VS noemde deze actie geen “oorlog”, maar een “politie-actie”.

• Regels aanpassen aan behoefte: De Verenigde Naties hebben resoluties uitgevaardigd waardoor sommige oorlogen als gewettigd door het internationaal recht werden erkend, in het bijzonder resolutie 678, die de Eerste Golfoorlog rechtvaardigde in 1991.
• Dwang: Landen dwingen elkaar te participeren (voorwaarde lidmaatschap) in een oorlog. Zoals dat is gebeurt met Libië, en tal van andere voorbeelden.

Dit is toch niet bepaald een ‘veiligheidsraad’ te noemen, eerder en oorlogscomité.

De uitleg van Wiki-Pedia:

De VN veiligheidsraad heeft de primaire verantwoordelijkheid voor het handhaven van de internationale veiligheid en vrede.

<knip>

Het voeren van een oorlog is volgens het internationaal recht in beginsel onrechtmatig. Ook het dreigen met geweld valt onder dit artikel. De landen zijn allemaal soeverein en gelijk en het zou een inbreuk maken op de soevereiniteit van een land als er gedreigd wordt met oorlog of als er oorlog gevoerd wordt. Slechts in twee gevallen is het gerechtvaardigd om een oorlog te voeren en deze twee gevallen staan ook in het VN-Handvest.

De eerste mogelijkheid om een gerechtvaardigde oorlog te beginnen is met een mandaat van de VN-Veiligheidsraad.

De andere mogelijkheid om een gerechtvaardigde oorlog te beginnen is als er sprake is van zelfverdediging.

(einde wiki-pedia informatie)

In feite is de veiligheidsraad een selectieve delegatie, à 15 zetels, van de leden van de VN, waarvan er 5 permanent bezet zijn. Ofwel een vertegenwoordiging van ruim 6 miljard mensen word gedaan door 15 personen, waarvan 1/3 met veto rechten die besluiten of er oorlog gevoerd mag worden ja of nee. Lijkt me een prachtig systeem als je opzoek bent naar wereldheerschappij. Als hier de G4 ook nog aan wordt toegevoegd houd dit in dat 9 van de 15 zetels permanent bezet worden, en dus de 181 resterende leden, de resterende 6 zetels mogen verdelen, en dat zonder veto. Lijkt me enorm democratisch.

De huidige permanente leden zijn tevens diegene welke de grootste interventies en oorlogen voeren in de wereld (China, Frankrijk, Rusland (ex Sovjet-Unie), de US en UK). Allemaal onder het mom van ‘Vrijheid’ of ‘Democratie’.

VN Oorlogen

Hier volgt een lijst van de oorlogen (tot 2004) met een andere naam onder mandaat van de VN:

Juni 1948 tot Heden: De Veiligheidsraad roept op tot een halt in de Arabisch-Israëlische oorlog en dit wordt de eerste VN-vredesoperatie: de VN Wapenstilstand Toezicht Organisatie (UNTSO). Militaire waarnemers in de regio blijven om overeenkomsten te monitoren, wapenstilstand te handhaven en om te helpen bij vredesoperaties.

Januari 1949 tot heden: De Veiligheidsraad stuurt militaire waarnemers naar Pakistan om toezicht te houden op de demarcatielijn tussen Indiase en over de staten Jammu en Kasjmir. De VN Militaire Observer Group in India en Pakistan (UNMOGIP) blijft om te voorkomen dat de situatie escaleert en voor het verrichtingen van vredeshandhaving.

November 1956 tot en met juni 1957: Israël, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk grijpen in toen Egypte het Suez-kanaal nationaliseerde. Een spoedvergadering in de Algemene Vergadering zorgt voor de eerste VN-gewapende vredesmacht: UNEF I. welke toezicht houdt op de terugtrekking van de binnenvallende troepen en fungeert als een buffer tussen Israël en Egypte. In 1957,dwingt Egypte de UNEF het gebied te verlaten.

Juni-december 1958: De Veiligheidsraad stelt de VN Observatie Groep in Libanon (UNOGIL) nadat er een gewelddadig conflict uitbreekt tussen Libanon en Syrië. UNOGIL zorgt voor wapens en dat milities niet de grenzen overschrijden van Libanezen. Na de grootste spanningen, trekt UNOGIL zich terug.

Juli 1960 tot en met juni 1964: Het nieuwe onafhankelijke Congo wordt geconfronteerd  met een opstand en maatschappelijk verstooring. De overheid vraagt ??om VN-hulp. ONUC (de VN-operatie in Congo) heeft moeite met de  politieke onafhankelijkheid van Congo te behouden, en het land te bevrijden van buitenlandse milities. Op een moment telt het aantal VN-troepen meer dan 19.000.

Oktober 1962 tot april 1963: De VN stuurt twee groepen – de VN-Veiligheidsraad Force (UNSF) en de VN Tijdelijke Executive Authority (Overzee) – om de verantwoordelijkheid over West-Irian, dat in conflict is tussen Indonesië en Nederland. Uiteindelijk heeft de Nederlandse staat de volledige administratieve controle over Indonesië. Het wordt een Indonesische provincie in 1969.

Juli 1963 tot september 1964: Egypte en Saudi-Arabië doen invallen in Jemen terwijl daar een burgeroorlog dreigt  de regio te de-stabiliseren.De VN schrijft een overeenkomst en stuurt een VN-waarnemingsmissie Jemen (UNYOM) naar regio om toezicht te houden.

1964 tot heden: de VN-vredesmacht in Cyprus (UNFICYP) is opgezet om een bufferzone te creeren tussen Griekeland en Turkije.

Oktober 1973 tot juli 1979: De VN stuurt een tweede VN-Emergency Force (UNEF II) nadat Syrië en Egypte Israëlische posities hadden aangevallen.UNEF II stabiliseert de gebieden rond het Suez-kanaal en de Sinaï.

Juni 1974 tot heden: De Veiligheidsraad stelt een VN terugtrekking Observer Force (UNDOF) in, in de Golan Heights na de oorlog tussen Syrische en Israëlische troepen in 1973. UNDOF handhaaft de staakt het vuren-overeenkomst.

Mei 1988 tot Maart 1990: De VN roept op tot de terugtrekking van de Sovjet-militairen uti Afghanistan (die binnenvielen in 1979). Het Akkoord van Genève stelt dat Afghanistan en Pakistan de wederzijdse ‘vrede’ en voor de terugkeer van vluchtelingen. De organisatie stelt de VN-bemiddelingsmissie in in Afghanistan en Pakistan (UNGOMAP) om de uitvoering te monitoren.

Augustus 1988 tot februari 1991: Iran en Irak akkoord met een staakt het vuren na acht jaar oorlog. De VN-Iran-Irak Militaire Observer Group (UNIIMOG) is opgericht om de situatie te monitoren. Nadat beide zijden een overeenkomst ondertekenen en hun vooroorlogse grenzen terug zetten, voltooit UNIIMOG haar missie.

Januari 1989 tot juni 1991: VN-Angola Verification Mission I (UNIVEM I) is ontstaan om het toezien op de terugtrekking van Cubaanse troepen uit Angola.

April 1991 tot oktober 2003: De VN-Irak-Koeweit Observer Mission (UNIKOM) werd opgericht na de terugtrekking van de Iraakse troepen uit Koeweit. Haar rol was om de grens toezicht tussen Irak-Koeweit.

Juni 1991 tot februari 1995: VN geeft opdracht om militair en civiel politiepersoneel overeenkomsten uit te voeren na 16 jaar burgeroorlog in Angola. UNIVEM II zorgt voor ‘vrede’ tussen de regering en rebellen.

Juli 1991 tot april 1995: De VN-waarnemingsmissie in El Salvador (ONUSAL) zorgt voor het einde van een tien jaar lange burgeroorlog. En het houdt toezicht op de verkiezingen in 1993.

April 1991 tot heden: In 1988 heeft de Marokkaanse overheid ingestemt met een referendum waarbij de bevolking van de Westelijke Sahara om ook te mogen stemmen. De VN-missie voor het Referendum in de Westelijke Sahara (MINURSO) organiseert een wapenstilstand met de rebellen en bereidt ze voor op een referendum. Meningsverschillen over de belangrijkste elementen in de stemming vertragen het referendum. MINURSO blijft om de wapenstilstand te blijven handhaven.

Augustus 1993 tot heden: De VN-waarnemingsmissie in Georgië (UNOMIG) is opgericht om een wapenstilstand tussen de regering van Georgië en Abchazische autoriteitenland te handhaven.

Juni 1999 tot heden: De VN-missie in Kosovo (UNMIK) is opgericht om taken uit te voeren op het gebied van civiele administratie,de wet, de terugkeer van vluchtelingen  en de orde te handhaven.

Oktober 1999 tot heden: De VN-waarnemingsmissie in Sierra Leone (UNOMSIL) beveiliging op overheidsgebouwen en helpt de lokale rechtshandhaving.

November 1999 tot heden: De VN-missie in de Democratische Republiek Congo (MONUC) houdt toezicht op het staakt het vuren en onderzoekt schendingen. Geplande afloop op 31 maart 2005.

Juli 2000 tot heden: De Veiligheidsraad stelt UNMEE (de VN-missie in Ethiopië en Eritrea) om vrede te bewaren na een twee jaar durende grens conflict.

Mei 2002 tot heden: de VN-missie ter ondersteuning van Oost-Timor (UNMISET) is ontstaan nadat het land onafhankelijk wordt op 20 mei.UNMISET is om bijstand te verlenen voor twee jaar (!!).

September 2003 tot heden: de VN-missie in Liberia (UNIMIL) is opgericht om vrede te bewaren van de tussen de strijdende partijen in het land, rechten te ondersteunen van mens en aan de militaire opleiding van de politie en.

April 2004: De Veiligheidsraad stelt de VN-operatie in Ivoorkust (UNOCI) om het land te stabiliseren.

…. een greep uit de interventies tussen 2004 -> 2011: Pakistan, Somalië, Libië, Syrië, Jemen,…

Waarom niet het woord ‘oorlog’?

Weet u waarom het woord “oorlog” niet (of nauwelijks) meer gebruikt wordt? Maar variaties als:

Vrijheidsmissie, Vredesmissie, gewapend antwoord, Politie missie, Orde handhaven, Politie training.. enz. enz.

De reden die hierachter zit is als volgt:

Door niet officieel de oorlog te verklaren kan de uitvoerende macht soms grondwettelijke beperkingen omzeilen, en gebondenheid aan krijgswetten omzeilen.

Dit behoeft toch geen verdere uitleg?

Conclusie

De “winnaars” van de tweede wereld oorlog hebben zich dus een permanente plek in deze oorlogs-raad voorzien. Met bijbehorend veto recht kunnen zij dus elke verandering afschieten naar gelang belieft. Daar willen nu de G4 ook bij horen. In dat kader heeft India (1 van de 4)  al een lobby gehouden bij Obama, waarbij Obama (in 2010) heeft toegezegd ‘Ja’ te stemmen.

Maar tegen welke prijs?

=========================

Referenties

Lijst met VN interventies tot 2004

Oorlogsverklaring

De VN