Ik ben zo blij als een klein kind! Dat zit zo: Ik ben namelijk in het bezit van een klein vijvertje. Dit jaar luisterend naar de naam Blackpool, maar dat had een reden: er waren honderden kikkertjes geboren en daarom kreeg ik het in mei niet over mijn hart om de jaarlijkse grote schoonmaak te houden.

De winter was al funest voor de vissen: na een gulzige reiger (ik vraag me steeds weer af hoe ze smaken als ik er één zie) was de rest dood gevroren. Toen het begon te dooien, zag ik er één drijven. Ik heb hem er niet uit geschept en op een dag was hij weg. Waarschijnlijk gezonken.

Je begrijpt dus dat ik sowieso niet stond te popelen om die vijver schoon te maken. De kilo’s kikkerdril en later: de honderden dikkopjes kwamen dus als geroepen. Kon ik mooi mijn jongste zoontje (9) spelenderwijs kennis laten maken met de natuur.

Inmiddels springen de kikkertjes (ongeveer een centimeter groot) echter als vlooien door het gras. Nu heb ik dus wel een mooi excuus om het gras niet twee keer per week te hoeven maaien, maar ondertussen werd de enige beweging in mijn 500 liter Ubbink-bakje veroorzaakt door gasbellen.

Zo ziet zo’n kikkertje er dus uit in mijn hand

Vandaag hakte ik de knoop dus definitief door: de vijver moest er aan geloven. De slang van de waterval werd richting schutting verlegd en zo waren de eerste 300 liter snel verdwenen. Ome Ron stond natuurlijk klaar met een schepnet om al het leven liefdevol op te vangen. De grote kikkers werden los gelaten in het gras, de half-kikkers (baby-kikkertjes met nog een staartje) werden liefdevol naar een afwasteil verhuisd. Er was werkelijk geen waterplantje meer te bekennen: écht een Blackpool dus 😀

Toch kwam er een verrassing: er bleken nog 2 goudvissen en een zoetwatermossel in leven. Die goudvissen hebben sinds oktober vorig jaar eten noch zuurstof gehad! De mossel was zo slim geweest het hoogste punt op de bodem uit te zoeken: de ander was namelijk gestikt in de blubber.

Met al die rottende vissen kon je natuurlijk wel vermoeden dat de overgebleven blubber zou stinken, maar zó erg?!? Tientallen emmers werden kokhalzend over de schutting geplempt (als mest voor het gemeenteplantsoen). Drie centimeter lager lagen de steentjes. Die heb ik allemaal schoon gespoeld. De bak heb ik vervolgens met een staalborstel schoon geschrobd, waarna deze weer kon worden gevuld met leidingwater. De teil met mossel, kikkertjes en goudvissen werd geleegd. Ze zwommen vrolijk rond. Nog voor de vijver vol was, sprongen er alweer drie kikkers in. En dát maakt mij zo blij!

Zo. Als je nu nog aan het lezen bent, vraag je je vast af waarom ik dit artikel plaats op Vrijspreker, in plaats van op Tuinen.nl.

Wel, het zit zo: als ik het nieuws volg, word ik depressief. Het kan natuurlijk zijn dat ik me heb laten opstoken, maar ik voel op mijn klompen dat er grote veranderingen op komst zijn. En net als ieder mens (nou ja: net als de gemiddelde mens) ben ook ik best een beetje bang voor die veranderingen. Gaan we na “de bom” voor een afschuwelijk grote overheid en is het definitief exit vrijheid? Of zetten we die overheid juist aan de kant?

Tijd dus voor eens wat luchtigs. Of in dit geval: wat vochtigs. Maar desondanks zit er ook een dieper liggende gedachte achter mijn wekelijkse bijdrage. Want zo’n vijver is een mooie metafoor voor een miniatuur-maatschappij.

Zouden de kikkers, mossel en vissen mij beschouwen als een almachtige overheid die zo maar bepaalt wat goed voor ze is? Of zouden ze gewoon blij zijn dat er iemand de moeite nam hun positie te verbeteren; iemand die sociaal betrokken is?

Zeker is dat de bewoners van de vijver niet in een sociaal-democratie leven. Er is (voor zover mij bekend) niet gestemd over de toestand van Blackpool. Noch is er op democratische wijze bepaald dat één mossel zich op moest offeren voor het leven van honderden kikkertjes (er van uitgaande dat hij wellicht nog in leven zou zijn geweest als ik in mei de vijver had verschoond). Ook is er (helaas :D) geen belasting betaald. Mijn conclusie is derhalve dat mijn vijver (vanaf heden: Clearwater Beach) het heeft overleefd zonder enige vorm van overheid.

Als ik de vijver dus als referentie mag nemen, dan vertrouw ik er op dat het goed komt met ons; mensen. Ik ben er van overtuigd dat er een moment komt dat “we” ontdekken dat we ook zonder overheid kunnen. Dat we het prima redden met elkaar. Gewoon, omdat de mens van nature goed is. De vraag is alleen: Zetten we door?

7 REACTIES

  1. Kerel funny story. En wat je zeg het is echt deprimerend als je alles bijelkaar opteld en alles ook zo hoort..

    Net als ik nu net dit weer lees
    http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Politiek/301238/Vertrouwen-bevolking-in-kabinetRutte-neemt-toe.htm?forum=212973&showall=true#1499280

    Hoe kan je dit verklaren dan alleen maar manipulatie van de MSM?.. Word ik dan weer depressief van.

    Maar ik ben gelukkig met meer dingen bezig dan alleen het nieuws anders draai ik zeker door.

    En ik denk altijd maar, er kom een tijd dat ik verder de frequentie opgaat en me levenslessen hopelijk heb geleerd. En deze wereld achter me laat.

    Maar Ron Arends bedankt voor je verhaal, want kreeg er wel een glimalch van op mijn gezichtje. greets

    Btw: kikkers zijn er weer volop en me honden schrikken zich elke keer het leplazerus als er eentje uit het niets weg jumped

  2. “Als ik de vijver dus als referentie mag nemen, dan vertrouw ik er op dat het goed IS met ons; mensen. Ik ben er van overtuigd dat er een moment komt dat “we” ontdekken dat we ook zonder overheid kunnen. Dat we het prima redden met elkaar. Gewoon, omdat de mens van nature goed is. De vraag is alleen: Zetten we door?

    Wel, als we Belgïe als voorbeeld nemen, namelijk al meer dan een jaar zonder regering, en alles draait gewoon verder, bewijst dat overheden dus echt wel overbodig zijn geworden.
    Waren ze er ooit ten dienste van de bevolking, we leven nu in een tijd waarin de bevolking ten dienste is geworden van een ‘overheid’.
    We kunnen het zelf prima regelen met zijn allen.
    De meeste mensen die ik ontmoet streven naar Vrede.
    Iets waar elke overheid naar zou moeten luisteren en handelen.
    Door dit niet te doen, verliest elke overheid enig recht van bestaan.
    Ze hebben het zelf verknalt, dus laat ze op de blaren zitten.
    Doe dat wat goed voelt, voor jezelf, en voor je medemensen.

    Vrede, Zé.

    offthegrid [3] reageerde op deze reactie.

  3. @Zé [2]: Beste Zé, België zonder regering? Nou, geen nationale regering, dat klopt.

    Maar ze hebben nog een Waalse regering en een Vlaamse regering, plus een parlement voor elk taalgebied (Duits, Nederlands en Frans), dan die gewestelijke parlementen, waarvan BHV (Brussen-Halle-Vilvoorde) het meest in het nieuws is geweest en natuurlijk nog het übergedrocht der gedrochten: de EU in Brussel.

    Dus overheid genoeg, daar in dat landje. 😉

    pcrs [6] reageerde op deze reactie.

  4. Leuk artikel..

    Maar een vijver als referentie voor de huidige maatschappij? ik weet het zo net nog niet.
    wel mooi de notie van perceptie… zien mensne het als overlast of als redding, daar schuilt ook het grote verschil tussen de klassiek liberaal en libertarier tegenover de socialist of liberaal.

  5. Mmm, ik zie de gemiddelde collectivistische reactie al:

    – omdat er geen overheid was, kon de reiger zijn gang gaan.
    – de allerarmsten waren, omdat er geen overheid is die voor ze zorgt, zelfs niet in staat zich fatsoenlijk te wapenen tegen de kou in de winter.

    En mocht de auteur van dit artikel met goede tegenargumenten komen:
    – had hij eigenlijk wel een vergunning om de amfibieën te vangen? Nee? Dan zou zijn mond wel eens op een andere manier gesnoerd kunnen worden.

  6. @offthegrid [3]: ja, dat vind ik ook zo raar. Er wordt al tijden beweerd dat Beglië geen overheid heeft, maar dan hoor ik opeens weer een uitspraak van de minister van financieën van België.

    “zeker een nieuw noodpakket voor griekenland”
    http://www.europa-nu.nl/id/viq3d3wal7zy/nieuws/belgische_minister_zeker_nieuw?ctx=vh6ukzb3nnt0&s0e=vhdubxdwqrzw

    Het is net als Somalië de ‘failed state’ met overheid

    Ik zie het als de toekomst van de overheid: een gezichtsloos apparaat waar je je niet eens meer tegen kan verdedigen omdat je niet weet wie je moet hebben, maar die nog steeds blauwe enveloppen naar je hoofd gooit. Hoe zouden de lobby groepen weten welk individu ze moeten aanspreken?

Comments are closed.