‘De persoonlijkheid is de vrijheid van het mechanisme van de gehele natuur.’ Dat was het eerste wat mij te binnen schoot nadat ik De Filosofie van de Vrijheid had bekeken. Dit 8 minuten lang durende filmpje riep bij mij echter ook enkele vraagstukken op.
Ik denk dat het voornamelijk draait om eigen verantwoordelijkheid nemen. Je leidt je leven zoals jij dat wilt, maar moet je handelingen wel kunnen verantwoorden aan anderen en het leven van anderen niet ondergeschikt maken aan jouw daden. Als iedereen zo denkt, moet de overheid een ondergeschikte rol krijgen, anders kun je immers niet jouw leven leiden zoals jij dat wilt. We leven in een wereld waarin niet iedereen dit gedachtegoed heeft. Dan is het toch de taak van de overheid om de mensen die andermans mening ondergeschikt maken aan die van zichzelf tot orde te roepen? Maar hoe werk je toe naar een maatschappij waarin de overheid een ondergeschikte rol heeft, als je diezelfde overheid ook nodig hebt om deze maatschappij te bereiken?
Alles lijkt met deze filosofie in elkaar te passen. Het is eigenlijk best logisch waarom deze wereld niet goed functioneert. Maar hoe maak je iedereen daarvan bewust? En hoe zorg je ervoor dat met die bewustmaking van anderen, de zelfbeschikking van die anderen niet in gevaar komt? Je kunt immers niet jouw wil opleggen aan andersdenkenden, want dat is een ondermijning van de mening van anderen.
Verder heb ik nog vraagtekens over het volgende. Mag je mensen die moorden, stelen of dwingen tot slavernij wel hun vrijheid afnemen, door ze bijvoorbeeld in de gevangenis te stoppen? Want dan ga je tegen je eigen principes in, want je komt immers aan de zelfbeschikking van anderen. Wie ben jij om te bepalen dat jouw denkwijze de juiste is? En ouders die hun kinderen regels opleggen? Die leggen in feite ook anderen, in dit geval de kinderen, een bepaalde wil op. Maar vanaf welke leeftijd ben je klaar om zelf verantwoording te nemen voor jouw daden? En die daden, zijn die dan niet beïnvloed door de wil van jouw ouders?
Domme vragen bestaan niet. Ik zal, als 17-jarige 5 Vwo’er, zelf mijn antwoorden moeten zoeken, want het huidige onderwijs laat te wensen over. Ik ga binnenkort Atlas Shrugged van Ayn Rand lezen, en daarmee hoop ik antwoorden te krijgen op mijn vragen. Zijn er überhaupt wel oplossingen voor deze vraagstukken? Deze maatschappij is toe aan een oplossing, dat weet ik wel.
Ingezonden door Nikki
RED: Wie kan/wil Nikki antwoorden op haar vraagpunten?
Het zijn vragen die wel vaker gesteld worden en de antwoorden zullen ook wel nuttig zijn voor meerdere lezers.
Nikki
Je vragen komen voort uit deze verwarring.
Dan is het toch de taak van de overheid om de mensen die andermans mening ondergeschikt maken aan die van zichzelf tot orde te roepen?
en
als je diezelfde overheid ook nodig hebt om deze maatschappij te bereiken?
Beiden zijn onwaar. Een vrije maatschapopij betekend niet dat je andermans levenswijze aan een ander opdringt nocht dat je hem ondeer geschikt maakt.
Je gaat er mee in of niet, dat is de enige keuze die je hebt.
Socialisten.. prima… ga met elkaar delen en teken een contract bij de lokale socialistische vereniging en veel plezier.
Groen activist.. prima.. ga naar een hutje op de hei en laat de rest met rust.
Dan is er geen overheid nodig omdat iedere vorm van samenleven op die manier door vrijwillige overeenkomst gebeurt, daar kan niemand iets op tegen hebben lijkt mij.
Het komt pas in gevaar als mensen daadwerkelijk door dwang jou een andere mening op willen leggen.
En dan heb je een overheid inderdaad nodig om dit te “legaliseren” d.m.v. democratie en wetten of een andere staatsvorm waarin 1 bepaalde gedachtegang verheven wordt en met dwang wordt opgelegd.
OIver vrijheid van een slavendrijver..
De Natuur wet spreekt voor zich, als je geweld gebruikt of eerder, “initieerd”heeft het mikpunt van dat geweld alle recht geweld te gebruiken om de initiatie van een ander af te wenden wanneer het in werking wordt gezet.
een hond, buiten eten, zal ook niet zomaar aanvallen, tenzij je de Baas of het beest zelf met geweld bejegend. Mensen zijnop dit principe geen uitzondering.
Daarom is opsluiting van iemand die een ander van het leven heeft beroofd of vrijheid heeft afgenomen moreel verantwoord.
Een libertarier, legt zijn wil eigenlijk niet op.
Liberalisme, socialisme, je kent ze als PVV VVD PVDA D66 etc./
Dieleggen allemaal de wil van een ander op door middel van de initiatie van geweld.
ook al wordt er geen geweld gebruikt, dat men zwicht voor de dreiging voor het daadwerkelijk op geweld aan komt doet hier niets aan af.
De Libertarier is in de zelfverdediging wat politiek betreft.
Het zal niets opleggen aan anderen, echter eisen dat anderen dit ook niet doen omdat het initiatie van geweld is.
Hoop zo een degelijke uitleg te hebben gegeven vanuit mijn eigen standpunt.
In een democratie wordt het collectief doormiddel van overheid legalisatie aan de burgers opgelegd.Hierdoor ontstaat de situatie dat een groot aantal mensen in een “groep”gedwongen worden waarin zij niet vrijwillig terecht komen.Dit zal de motivatie, productiviteit en de algemene gemoedsrust nadelig beinvloeden.
Hierbij komt nog dat het grootste gedeelte van de vrucht van jou arbeid verdeeld wordt oven andere burgers die claimen daar recht op te hebben,en dit is weer een prikkel om op de zak van een ander te leven en je eigen verantwoording te verkleinen.Als je dan je eigen beseft dat een groot gedeelte van jou vrucht gebruikt wordt om een corrupte regering zoals in Griekenland in hun zetels te houden, kan je zelf ook het gevoel krijgen dat je het voor niks staat te doen.En zo zijn er nog talloze voorbeelden.
In een libertarische wereld heb jij de volledige beschikking over deze vrucht en kan jij bepalen waar je het aan uitgeeft.Mensen en partijen zullen dus met hele goede argumenten moeten komen om jou over te halen om in hun te investeren.Hierdoor krijg je vanzelf een ander moraal besef onder de mensen,omdat ze niet meer een gedeelte van andermans vrucht kunnen claimen
want ze hebben er geen door de staat gelegaliseerd recht op.
Beste Nikki,
“Maar hoe werk je toe naar een maatschappij waarin de overheid een ondergeschikte rol heeft, als je diezelfde overheid ook nodig hebt om deze maatschappij te bereiken?”
Wij hebben nu een overheid die zichzelf rechten toekent op de meest uiteenlopende gebieden, het enige wat de overheid moet doen is zeggen: ‘op die gebieden regelen we niets meer’. Bijvoorbeeld we subsidiëren geen kunst meer, en klaar is kees. Als je dat bedoelt dan is het dus eenvoudig de overheid neemt gewoon een besluit om zich niet meer te bemoeien met een bepaald beleidsgebied.
“Je kunt immers niet jouw wil opleggen aan andersdenkenden, want dat is een ondermijning van de mening van anderen.”
Dit is een beetje de wereld op z’n kop. Socialisten, liberalen, communisten, allemaal oefenen ze macht uit op mensen die het niet met ze eens zijn. Alleen de libertariër is de uitzondering, hij dwingt niemand om mee te doen met zijn opvattingen. Het enige wat hij wil is dat de anderen hem ook niet dwingen om aan hun spelletje mee te doen, echter die anderen willen de libertariër maar niet met rust laten.
“Mag je mensen die moorden, stelen of dwingen tot slavernij wel hun vrijheid afnemen, door ze bijvoorbeeld in de gevangenis te stoppen? Want dan ga je tegen je eigen principes in, want je komt immers aan de zelfbeschikking van anderen”
Hier verwar je vrijheid met wetteloosheid. Vrijheid heeft wel degelijk grenzen, daar waar je de vrijheid van een ander beperkt (tegen de wil van die ander) ga je over de scheef en mag je (met geweld als dat nodig is) worden gedwongen om daar mee op te houden.
“Maar vanaf welke leeftijd ben je klaar om zelf verantwoording te nemen voor jouw daden?”
Deze vraag doet me wel glimlachen, ik herinner me nog dat ik grote bezwaren had over de leeftijdsgrens waarop je brommer mocht rijden…. Hoedanook, ergens moet je wilsbekwaam worden verklaard, dat daar moeilijk een leeftijd aan te hangen is lijkt me voor de hand liggen. Sommigen bereiken de volwassenheid nooit en anderen bereiken die op 15 jarige leeftijd. Ergens gaat de aansprakelijkheid over van de ouder op het kind. Dit zal altijd een arbitraire grens zijn. Als blijkt dat de nieuwbakken volwassene die verantwoordelijkheid niet aankan dan kan hij zijn lot in de handen kunnen leggen van anderen en zich vrijwillig onder curatele laten stellen. En kinderen die die verantwoordelijkheid al kunnen dragen voordat ze de volwassen leeftijd hebben bereikt hebben pech en zullen zich moeten verbijten onder het juk van hun ouderlijke toezicht. Als dat problemen oplevert kan je je richten tot een rechter die je uit de ouderlijke macht kan ontheffen.
Beste Nikki,
allereerst, van harte welkom op deze site. Klasse dat je op deze jonge leeftijd zoveel begint door te krijgen. Je bent een stuk verder dan je medeleerlingen. Zorg dat je je blijft ontwikkelen!
Ik hoop dat je wat aan m’n antwoorden hebt
“Het is eigenlijk best logisch waarom deze wereld niet goed functioneert. Maar hoe maak je iedereen daarvan bewust? En hoe zorg je ervoor dat met die bewustmaking van anderen, de zelfbeschikking van die anderen niet in gevaar komt? Je kunt immers niet jouw wil opleggen aan andersdenkenden, want dat is een ondermijning van de mening van anderen.”
Probeer eens zelf goed te beredeneren waarom deze wereld niet goed functioneert. Want volgens mij zie je het totale plaatje nog niet helemaal. Lees artikelen, lees boeken, kijk filmpjes, luister naar podcasts, discussieer mee en beetje bij beetje begin je filosofie & economie (twee belangrijke onderwerpen, die redelijk slecht worden uitgelegd op de middelbare school) te begrijpen.
“Mag je mensen die moorden, stelen of dwingen tot slavernij wel hun vrijheid afnemen, door ze bijvoorbeeld in de gevangenis te stoppen? Want dan ga je tegen je eigen principes in, want je komt immers aan de zelfbeschikking van anderen.”
Ja, het is moreel goedgekeurd om mensen te straffen. Het beginnen van geweld is niet moreel, retributie zoeken voor je schade is wél moreel.
“Wie ben jij om te bepalen dat jouw denkwijze de juiste is?”
De argumenten van een persoon zijn niet juist omdat ze van een bepaalde persoon komen, de argumenten zijn alleen juist als ze goed onderbouwd zijn, logisch zijn, zonder contradicties. Als een ander jouw argument niet kan weerleggen, blijft jouw argument/standpunt staan.
Veel succes op school en veel plezier met het leren kennen van het Libertarisme met zijn economische en filosofische argumentatie!
Als nou werkelijk 80% van de mensen naar de stembus gaat, en ze zouden weten waar ze voor stemmen, dan gun ik ze die keuze nog.
Maar alleen, die 80% bemoeit zich met de overige 20% en dat kan wel eens tegen hun zin zijn.
Je hebt bijvoorbeeld socialisten, die zeggen dat hun programma zo goed is voor de economie, dat het een werkend systeem zou moeten kunnen zijn. Als dat zo is, dan zou ik van socialisten verwachten dat ze prima zonder mij zouden kunnen, en dat ze met alleen elkáár (dus zonder buitenstaanders te dwingen) elkaar uitstekend van dienst zouden kunnen zijn. Ik vind het allemaal prima, als ze mij er maar niet mee lastig vallen. Alleen de werkelijkheid is anders. Dáár ligt mijn grootste bezwaar tegen de democratie. Een ander kan het best vrijwillig vinden, en dat zo voelen, en er actief voor stemmen, maar houdt daarbij geen rekening met anderen, die buiten hun soort groep vallen. In feite is het begrip vrijheid van associatie dus maar onvolledig, je wordt op een indirecte manier via overheid gedwongen om betrokken te zijn bij anderen hun zaken, en anderen bij die van mij. Je kunt het hier in NL beter halve vrijheid van associatie noemen, of een soort bananenrepubliek-vrijheid van associatie, wat het hier geen volwaardige democratie maakt.
Nikki, voor mij ben jij zelf het antwoord op de vraag hoe we naar zo’n maatschappij toewerken.
Doordat steeds meer mensen zich deze vraag gaan stellen, komt het veranderingsproces op gang. Dat gaat in het begin tergend langzaam, maar zal in de loop der tijd steeds sneller gaan.
Uiteindelijk is het zo dat een overheid geen bevolking kan onderdrukken als die bevolking dat niet wil.
We zullen dan ook op individueel niveau deze verandering moeten maken: Zelf volgens deze regels leven. Het feit dat je daarbij voorlopig ook nog een overheid hebt, kun je zoveel mogelijk ignoreren. Daar waar dat niet mogelijk is, doe je wel mee, maar zonder dat je daarbij emotionele betrokkenheid voelt.
Je behandeld de overheid net als iedere andere geweldpleger: Als ze met overmacht voor je staan, dan doe je gewoon wat ze zeggen zonder daarbij te geloven dat dit “juist” of “goed” is.
Comments are closed.