Gemeenschappelijke vijanden

Een gemeenschappelijke vijand wordt gezien als de reden om meer samen te gaan werken…Rusland, terrorisme, Islam, het midden oosten maar ook de economische crisis zijn zomaar wat voorbeelden van vermeende ‘gezamelijke vijanden’.

Gezamenlijk de strijd tegen het ‘kwaad’ aan gaan, de grote denkfout achter dit fenomeen wat volledig is gebaseerd op angst creatie. De angst ‘als wij niets doen, initiëren die andere wel slechte dingen tegen ons.’

Maar waar is die impliciete aanname op gebaseerd?

Deze aanname is feitelijk een oordeel. Een oordeel over het verwachte gedrag, gebaseerd op waarnemingen zoals die ‘ons’ toegekomen zijn. Nu is er niets mis met oordelen, noch met vooroordelen. Het is inherent aan onze manier van waarnemen. Wij zien, vormen een vooroordeel, toetsen dit vooroordeel en komen tot een eindoordeel. ‘Hij zag er uit als een enorme bullebak, maar toen we in gesprek raakte bleek hij erg vriendelijk en verre weg een dreiging’. In die richting.

Gevaar van de Main Stream Media

Bij normale communicatie worden vooroordelen voordurend getoetst en gecorrigeerd. Tussen het beeld en het oordeel is er dus een andere, enorm belangrijke, stap genaamd tegenspraak. Ontbreekt deze stap, dan wordt het gevaarlijk. Het (verkregen)beeld is dan gelijk aan het oordeel. In een tijd van volmaakte beeldmanipulatie verwacht je toch dat het wantrouwen over het beeld alleen maar toe is genomen? Het omgekeerde is echter waar. Wij omarmen beelden zonder enige vorm van kritische toetsing.

Wat er dus feitelijk gebeurt, is dat het beeld een vorm van macht gegeven wordt welke het ‘Bijbelse beeldverbod’ begrijpelijk maakt. In Oudtestamentische tijden wist men dat de massale omarming van een beeld een enorme vernietigingskracht kan los maken. Een volk kan zich kritiekloos verenigen in het beeld van een leider, maar het kan zich ook verenigen in het beeld van een gemeenschappelijke vijand. Beide hebben helaas een zelfde effect van uitsluiting en destructie.

En hier zit hem de kern. De Main Stream Media (en daarmee de overheid) is een eenzijdige vorm van communicatie. (gemanipuleerde?)Beelden gebracht door de media, in samenspeling met de geloofwaardigheidfactor, worden onvoorwaardelijk tot realiteit verheven. Door daar een sausje van herhaling aan toe te voegen, is de manipulerende factor ENORM.

Hoe is het anders te verklaren dat er een elite clubje bestaat die ‘ons’ een identiteit wil geven door een groep te creëren die we als ‘niet van ons’ beschouwen. Onophoudelijk wordt er een beeld van die ander neergezet dat nauwelijks nog ruimte laat voor tegenspraak.

Wie de nuances zoekt wordt naïviteit verweten. Kritische toetsing van het beeld is bij voorbaat verdacht.

Natuurlijk is het een verleidelijke constructie. Door de oorzaak van de onvrede buiten onszelf te leggen kan elke vorm van zelfonderzoek worden gemeden.

En dat is het kunstje van de overheid…

Een Twist

De belangen van gemeenschappelijke vijanden gaan misschien wel verder dan op het eerste gezicht lijkt. Laten we Bin Laden (prublic enemy #1) als recent voorbeeld nemen. Terwijl Bin Laden werd aangewezen als het meesterbrein achter 9/11, is er veel bewijs dat 9/11 is opgezet. Dat Bin Laden en Al Qaida marionetten waren voor mysterieuze krachten die internationaal opereren. Deze krachten opereren in het geheim en fabriceren nieuwe “wereldwijde gevaren”.

De toevalligheid wil dat deze enorme gevaren erg goed van pas kwamen (en komen) om het Amerikaanse militaire-industrieel-complex (MIC) draaiende te houden, alsmede een ontelbare hoeveelheid geheime operaties die uitgevoerd worden door de CIA en andere inlichtingendiensten in de wereld.

En toen werd bin laden ‘vermoord’.

De zogenaamde dood van Bin Laden is wereldwijd door veel mainstream media gevierd. Voor veel Amerikanen wordt een pijnlijk deel van de geschiedenis afgesloten. Aan de andere kant dragen bepaalde media bewijsmateriaal aan dat Bin Laden al enige jaren geleden overleden is. De aankondiging door Obama kwam zeer goed uit met het oog op de aankomende verkiezingen. Maar er is meer dan alleen politiek eigenbelang.

De oorlog in Libië, en vooral de aankondigingen in de richting van Syrië, zijn het bewijs dat nieuwe vijanden gevonden moeten worden na de zogenaamde dood van Osama bin Laden. Op deze wijze kan het militaire-industrieel-complex astronomische bedragen blijven uitgeven en kunnen de geheime programma’s blijven bestaan. Alsmede de “oude” wapens breed worden getest, en opgeruimd door ze te lozen op “vijandige” landen.

Maak voor u zelf een kritische analyse van het geen in 2002 naar boven is gekomen, en dood is gezwegen:

Het lijstje met vijanden waarmee ik het artikel opende, is niet toevallig. Dit lijstje, met uitzondering van de economische crisis, is als zodanig voorspelt door Dr. Werner von Braun. En zijn voorspellingen gaan verder dan dat.

Wernher von Braun (1912-1977) was de wellicht meest controversiële rakettenbouwer ooit.
Hij bouwde de dodelijke V2-raketten voor Hitler en nadien de ruimtevaartraketten voor de NASA. Door zijn werk kwam Von Braun zeer veel te weten over de diepe werking van het militaire-industrieel-complex. De jaren voor zijn dood, in 1977, heeft hij nauw samengewerkt met Dr Carol Rosin (corporate manager bij Fairchild Aerospace). Aan haar heeft hij een boekje open geslagen. Von Braun onthulde oa. aan Dr Carol Rosin een plan van de US om wapens vanuit de ruimte te rechtvaardige door allerlei hoaxen te introduceren.

De eerste zou zijn de russen. En pardoes in 1974 waren de russen officieel onderkend als “enemy of the state”. Ze zouden “killer satellites” hebben, en ze zouden een invasie op de US aan het plannen zijn omdat het “commies” waren. Daarna, zo voorspelde Braun (reeds in 1973), zouden er terroristen worden geïdentificeerd. Ook dat werdt spoedig waargemaakt, en de wereld maakte kennis met “terrorisme”. Daarna zouden de derde wereld landen worden gekend als “crazies”. Wat de derde soort vijanden zou worden waartegen space weapons zouden worden gebouwd. En de vierde zijn astroïde. Zodra daar de angst voor is aangewakkerd zullen er “space-based weapons” komen, voorspelde hij.

Na zijn dood in 1977, heeft Dr Carol Rosin, in haar rol als corporate manager, een meeting bijgewoond waar de golf oorlog werd gepland. Dit heeft ze in een interview vrij gedetailleerd beschreven hoe de tijd is gegaan tot aan de uitbraak van die oorlog. Hier in een van de pagina’s waar dat interview op terug te lezen is.

Graag wil ik daarvan deze quote hier aanhalen:

In 1977, I was at a meeting in Fairchild Industries in a conference room called the War Room. In that room were a lot of charts on the walls with enemies, identified enemies. There were other more obscure names, names like Saddam Hussein and Khadafi. But we were talking then about terrorists, the potential terrorists. No one had ever talked about this before but this was the next stage after the Russians against whom we were going to build these space-based weapons. I stood up in this meeting and I said, “Excuse me, why are we talking about these potential enemies against whom we are going to build space-based weapons if, in fact, we know that they are not the enemy at this time?”

Well, they continued the conversation about how they were going to antagonize these enemies and that at some point, there was going to be a war in the Gulf, a Gulf War. Now this is 1977, 1977! And they were talking about creating a war in the Gulf Region when there was 25 billion dollars in the space-based weapons program that had yet to be identified. It wasn’t called the Strategic Defense Initiative, at least. Not until 1983. This weapons system, then, had obviously been going on for some time and I didn’t know anything about. So I stood up in this meeting in 1977 and said, “I would like to know why we are talking about space-based weapons against these enemies. I would like to know more about this. Would someone please tell me what this is about?” Nobody answered. They just went on with this meeting as though I hadn’t said anything.

In about 1990 I was sitting in my living room looking at the money that had been spent on space-based weapons research and development programs and I realized that it had come to that number, about 25 billion dollars, and I said to my husband, “I am now going to stop everything. I am now going to stop and sit and watch CNN television and I am going to wait for the war to happen.” My husband said, “Well, you have finally gone over the edge. You have flipped out.”
Friends said, “You have really gone too far this time. There is not going to be a war in the Gulf, nobody is talking about a war in the Gulf.”

I said, “There is going to be a war in the Gulf. I am going to sit here and wait for the war in the Gulf.” And it happened right on schedule….

Als afsluiter nog een filmpje van Carol Rosin waarin zei bovenstaande verklaard:

Zou het echt allemaal gepland zijn?