Wat ik nu schrijf zal door velen ontkend, of verworpen worden. Ik weet ook zeker dat sommige vrijsprekers het hier absoluut niet mee eens gaan zijn. Maar toch, omdat het kan, schrijf ik het
Monogamie of liever gezegd trouw in een relatie is een fabel die lang geleden door geloof en keizers zijn opgelegd zoals o.a. de romeinse keizer Augustus (lex Julia de maritandis ordinibus), versterkt door persoonlijke onzekerheid.
Maar waar draait trouw aan een partner eigenlijk om? Wanneer men als Libertarier denkt in politiek, samenleving en economie, waarom het gehele principe dan niet doortrekken naar het domein van de persoonlijke relatie?
[HTML1]
Laat het me goed uitleggen aan de lezer.
De liefde is een mooi streven maar de prijs er voor wil, niemand betalen. De prijs is de duistere kant van de partner en het accepteren van zijn of haar soevereiniteit als een persoon buiten jou zeggenschap. Dit uit zich in kleine dingen, irritaties over computerspelletjes of een obsessie met sport. Of… waar dit artikel over gaat, in de lust
Hoe vaak ziet u een jongen helemaal door het lint gaan wanneer die mooie vent jou een knipoogje geeft of iets te dicht bij jou komt dansen? Of dat een vrouw haar man een klap geeft als je met je nieuwe rokje door de stad loopt op een warme dag?
Waar komen deze gevoelens vandaan? Het heeft o.a. te maken met het niet om kunnen gaan met eigen onzekerheden. Over de soevereiniteit begin ik later, maar om er te komen heb ik dit stukje even nodig.
De uiting van jaloezie is naar mijn mening en ervaring een gevolg van de eigen ego, die zijn eigen onzekerheden niet onder ogen wil zien. Het is een persoonlijke pijn die voortkomt uit onzekerheid.
Voor de mannen die wel eens bedrogen zijn. Wat dacht u wanneer uw meisje vertelde dat ze het bed gedeeld had met een ander? Of enkel en alleen gezoend heeft met een andere man (of vrouw)?
Bij het overgrote deel van de mannen slaat de onzekerheid toe.
Had hij een grotere klabanus dan ik? Ben ik niet goed genoeg? Kon hij beter zoenen dan ik? Vervolgens uit hij die woede op de partner, volledig onterecht als je het mij vraagt. Want waarom zou u kwaad worden op de partner, als jij de persoon bent met onzekerheden die je niet onder ogen wilt komen. Het is enkel de situatie die het van jou eist.
Vrouwen hebben een dito onzekerheid. Was ze mooier, grotere borsten, deed ze dingen die ik naliet tussen de lakens? Maar de vrouw is vooral bang voor het antwoord op die ene vraag, raak ik hem kwijt?
Wat mij op het volgende brengt.
Ik richt me nu vooral op de mannen, dat is waar. Maar kijkt u eens naar deze video clip.
Spoel gerust door naar 2:10
[HTML2]
Zijn deze vrouwen niet mooi? Ik weet zeker dat er wel een type tussen staat wat een getrouwde man of een man die zielsveel van zijn vriendin houd in verleiding kan brengen. Het is natuurlijk dit te voelen, het zijn enkel de morele collectief opgelegde waarden in een vorm van taboe. Die voortkomen uit traditie en geloof, waardoor mensen het ontkennen.
My manner of thinking, so you say, cannot be approved. Do you suppose I care? A poor fool indeed is he who adopts a manner of thinking for others!
Marquis de Sade
Er wordt in dat geval geen rekening gehouden met de partner, het is de persoon zelf die een lustgevoel krijgt en dit wil bevredigen
Het staat los van de relatie, hoewel in sommige gezinnen alleen al zo’n video clip kan leiden tot een hetze tegen de man die vervolgens uitgemaakt wordt voor viespeuk.
Wederom door onzekerheid.
Wat heeft dit alles met soevereiniteit te maken? Allereerst omdat de mens niet trouw is in een relatie. Nooit geweest en zal het ook nooit zijn.
Ik weet het, u gaat het ontkennen. Maar de mens zit simpelweg niet zo in elkaar. Op verborgen fora op het internet zeggen veel mannen die wel eens hun lusten bevredigen een betere man te kunnen zijn, simpelweg door het feit dat ze zich overgeven aan hun eigen wensen.
“Womankind more joy discovers, Making fools, than keeping lovers”
John Wilmot (2nd Earl of Rochester)
Dit hoeft niet alleen met seks te maken te hebben maar met alles in het leven waarvan de partner een ongemakkelijk gevoel krijgt. Dansen in de kroeg, uitgaan met vrienden, tot het simpelweg spelen van video games.
De partner accepteert de persoon niet als een persoon buiten zichzelf. De eigen onzekerheid maakt het dat de gekwetste partner het rechtvaardig acht om de partner te intimideren en zichzelf opstelt als meerdere, omdat de andere persoon een deel van je aanspreekt dat je liever niet onder ogen wil komen.
[HTML3]
Zoals de Libertarier denkt over politiek en onderdrukking, is dit niet een vorm van geweld tegen de soevereiniteit van de persoon zelf. Natuurlijk maken mensen afspraken maar dit komt meestal neer op het feit dat zij geleerd hebben dat trouw het hoogste streven is, in plaats van de persoon te zijn die je bent. Zelfs met zijn kanten die niet geaccepteerd worden, wanneer ze luid uitgesproken worden, maar wel nagevolgd worden wanneer de mond zwijgt en het gevoel en verlangen van de persoon het over neemt. Het is onrealistisch, om te denken dat men nooit lust zal voelen behalve voor jou, dat niemand ooit genegenheid zou mogen voelen, behalve bij jou, dat niemand kan genieten van iemand, zonder jou. Monogamie zit niet in de mens, zelfs polygamie niet.
Wanneer men dit niet onder ogen kan komen, hoe kan men dan ooit een afspraak maken in een relatie.
En daarbij, is het juist, jezelf te kwellen en te verloochenen, omdat de ander kampt met onzekerheden?
Zouden relaties niet beter af zijn wanneer we ons ontdoen van taboe, en vrijuit spreken over alle onderwerpen die ons hart, en andere prominente lichaamsdelen, ten zuiden van de evenaar doen beroeren?
Wanneer men er vrijuit over spreekt kan je maar 1 conclusie trekken.
Iedereen doet het, dus waarom ontkennen?
En als je onzekerheid het niet kan verkroppen, zeg dan enkel, dat je het niet wilt weten.
Wanneer iemand verlangt dat een persoon zich schikt naar jou wensen, ten kosten van wat hij of zij er zelf van vindt, dan ontken je iemands soevereiniteit.
Pijnlijk is het wel dit onder ogen te zien, maar niemand heeft gezegd dat de mens makkelijk is om mee om te gaan. iedereen is immers ergens onzeker over.
“Sex” is as important as eating or drinking and we ought to allow the one appetite to be satisfied with as little restraint or false modesty as the other.
Marquis de Sade
Denkt u eens na over alle relaties die stranden door een enkele slipper of een enkele kus, omdat men het waanbeeld heeft dat men trouw hoort te zijn, iets wat natuurlijk onmogelijk is gezien we toch allemaal dieren zijn in Natuur. Met zijn eigen hormonen en gedrag welliswaar en het vermogen te redeneren. Maar ook een drang om zichzelf voor de gek te houden, wanneer iets ongemakkelijk is te verkroppen. Door een ideaal na te streven, wat nooit zal zijn.
De prostitutie gedijd, paren clubs schieten als paddenstoelen uit de grond en relaties stranden keer op keer. Wie houden we werkelijk voor de gek?
Monogamie of trouw is een droom, een waanbeeld, net als elfjes. Dus waarom accepteren we niet net als in de politiek, de persoon als op zichzelf staand wezen. Waar niemand behalve hij of zij zelf iets over te zeggen heeft en waar niemand op welke manier dan ook bevelen aan kan geven. Of is de emotionele moocher nog te ver weg om te introduceren?
Ik ga graag met jullie de discussie aan.
[HTML4]
” In dit liedje wordt het mooi gezegd:
who knows? maybe one day the world will be evolved enough
we’ll share you in a civilized manner between the two of us
But until then I woulda love see you again,
Me know we have fi play it by the stupid rules of sin “
Dit is geen libertarisme, maar libertinisme. Libertarisme pretendeert niet meer dan de macht van de overheid op het individu te beperken zodat individuen onderling afspraken mogen maken naar eigen goeddunken. Bijvoorbeeld elkaar eeuwige trouw beloven, of net niet. Een strenge Christen kan net zo goed een libertariër zijn als bovenstaande onverantwoordelijke springintveld. Beide zullen de gevolgen van hun keuzes moeten dragen. De een bijvoorbeeld een stabiel huwelijk (of ie er van geniet dan wel eronder lijdt is een andere vraag) de ander een opeenvolging van minder stabiele relaties (met dezelfde opmerking), en allerlei andere gevolgen, waaronder meer of minder sociale aanvaarding van zijn levensstijl.
Hoc Voluerunt [29] reageerde op deze reactie.
Je gaat in dit artikel waarschijnlijk bewust voorbij aan de biologische oorzaken voor een monogame relatie. Hoewel er culturen zijn waar polygamie normaal is hebben vele (zo niet de meeste ?) culturen zich als monogaam ontwikkelt.
Zelfs in het dierenrijk zijn er monogame relaties.
Dit heeft alles te maken met kinderen: een man zal zijn inkomen graag delen met zijn kinderen, maar niet de kinderen van iemand anders. Een vrouw zal daarintegen liever kinderen hebben van een man die bij haar blijft en zo voor haar en haar kinderen kan zorgen.
Dat deze relaties tegenwoordig door de overheid ontmoedigd worden kan gemakkelijk leiden tot het idee dat bovenstaande “niet meer van deze tijd is”. En dus aanleiding geven tot bv jou artikel.
Hoc Voluerunt [5] reageerde op deze reactie.
Hoc, zolang mensen vrijwillig hun eigen partner kiezen, onderling afspraken maken over vrijheden en voorwaarde in hun relatie, kunnen buitenstaanders daar weinig over zeggen.
Dat kunnen traditionele man-vrouw verhoudingen zijn, driehoeksrelaties, vrije relaties, zolang ieder individu maar vrijwillig in de relatie staat, is er geen probleem.
Stel, een bi-sexuele man gaat een relatie aan met een vrouw.
Haar voorwaarde is dat hij trouw blijft aan haar, of aan vrouwen in het algemeen.
Die afweging ligt dan bij de man, of hij wel of niet die relatie wil, of wil blijven.
Hoc Voluerunt [5] reageerde op deze reactie.
Wat een ongelooflijk kul-verhaal.
Veel woorden zonder inhoud. Losgeslagen hormonen van iemand zonder zelfdiscipline. Een excuustruus. Een libertijn.
Monogamie is een afspraak die je maakt met je partner. Daar houd je je aan. Trouw tussen geliefden is nog steeds het stilzwijgende uitgangspunt (toch?). Wie er op los wil kunnen neuken dient dat zijn of haar potentiële partner vooraf expliciet te laten weten. Wanneer beide partijen vrijwillig instemmen met een afspraak om monogaam te zijn (of niet) vormt die afspraak een bindend contract.
Verbreken van dat contract heeft niets met soevereiniteit te maken, maar alles met onbetrouwbaarheid.
Libertariër [6] reageerde op deze reactie.
Hoc Voluerunt [7] reageerde op deze reactie.
Hoc Voluerunt [12] reageerde op deze reactie.
@Rien [2]:
Dat is niet waar, wij in de christenlije wereld hebben ons op een huichelachtige manier ontwikkeld tot monogamie.
Echter….
op het vlak van seksualiteit zijn mensen alles behalve monogaam.
We vormen alleen koppeld of koppels met meerdere partners omdat we niet alleen willen zijn en inderdaad voor de kinderen.
Maar maak je geen illusies, als de mens werkelijk monogaam zou zijn, dan is het verlangen om iets bij andere mensen te zoeken iets wat niet bestaat,.
En dat is dus niet zo.
Vanuit de natuur zijn er meerdere redenen te vinden waarom monogamie niet bestaat wwt ook in de mens zit.
zo zouden vrouwen van de vroegere mens, wat er nog in zit, meerdere partners houden, zodat de mannetjes niet het kind afzetten of dood maken. Het kan immers ook hun kind zijn./
Ik noemde met opzet de lex julia… vanaf dat moment begon de mens deugden te zien in monogamie en werden ze ook daadwerkelijk wet.
de Katholieke kerk en alle christenen deden er nog een schepje bovenop.
Daarvoor was vreemdgaan an de orde van de dag.. de vrouw was enkel beledigd als de man het deed met iemand van hogere stand dan haar.
Wat mij op het [unt bracht van onzekerheid
@Libertariër [3]:
Klopt dat het hun relatie is en ze afhankelijk zijn aan d afspraken..
ik probeer alleen een beetje bewustheid in het artikel te creeren waarop deze afspraken gebaseerd zijn.
Mensen zullen hun diepste verlangens nooit blootgeven aan hun partner, dus de afspraken die je maakt zijn vaak hypocriet, of komen voort uit onzekerheid.
Wanneer een afspraak is gemaakt vanuit een sociaal taboe om die afspraak niet te maken..
Hoeveel is de afspraak dan nog waard, als waarschijnlijk beide partijen dit niet navolgen, niet de mogelijkheid hebben dit na te volgen.
Net zoals de vrijsprekers het taboe hebben moeten doorbreken dat belasting diefstal is..
Libertariër [10] reageerde op deze reactie.
Rien [17] reageerde op deze reactie.
@lonelymind [4]:
Waarom is wel of niet trouw zijn een stilzijgend uitgangspunt?
Lijkt me, dat partners monogamie bespreken of zelfs vast kunnen leggen als daar behoefte aan is, anders is de afspraak niet bindend, in ieder geval moeilijk te bewijzen..
Hoc Voluerunt [8] reageerde op deze reactie.
lonelymind [16] reageerde op deze reactie.
@lonelymind [4]:
Je kan ook een afspraka maken nooit in je leven een wind te laten met je partner… Echter is dat evenmin onmogelijk.
@Libertariër [6]: Het punt is dat men het niet bespreekt door het taboe en er al vanuit gegaan wordt dat het ee stilzwijgende overeenkomst is.
Er berust ook een taboe het toe te geven dat je die verlangens hebt, dus worden die afspraken niet gemaakt en wordt er niet over gepraat..
Maar veelvuldig beoefend. Door iedereen in de juiste situatiemet de juiste persoon ( niet de partner)
Tuurlijk maka je afspraken dat zeg ik ook in het einde van het artikel…Mar dat moet dan wel zijn met een open communicatie, en die is helaas weg.
Ook erkennen mensen hun eigen onzekerheden niet, en ligt het altijd aan de partner.
mensen vergeten dat je met iemand bent, en niet van elkaar bent.
Soevereiniteit is hierin een belangrijk woord..
Libertariër [13] reageerde op deze reactie.
Je hebt monogame diersoorten en niet monogame diersoorten. De mens hangt er een beetje tussenin. Biologisch “bewijs” daarvoor is dat een flink deel van de spermacellen gericht lijken te zijn op het uitschakelen van concurrerende sperma cellen van andere sexpartners. Deze genen die dit bepalen zouden uitsterven als het niet zijn darwinistische nut had, klaarblijkelijk is de mens niet geheel monogaam.
@Hoc Voluerunt [5]:
Net zoals de vrijsprekers het taboe hebben moeten doorbreken dat belasting diefstal is..
Belasting betreft een eenzijdige dwang vanuit de overheid op burgers, waarbij ook nog eens gediscrimineerd wordt tussen inkomens.
Monogamie is een vrijwillige afspraak tussen twee of meer individuen, waarbij buitenstaanders hopelijk geen zeggenschap hebben.
Ik denk, dat er oorspronkelijk meer mannen dan vrouwen waren, niet het geboorte, maar wel het streftecijfer van mannen was hoger.
Mannen moesten het gevaarlijke werk doen, jagen, gezin verdedigen ..
Daardoor bleven mannen, door natuurlijke selectie, in de minderheid vergeleken met vruchtbare vrouwen..
Mannen mochten er meerdere vrouwen op na houden, en zo werd ook zorg gedragen voor alleenstaande vrouwen met kinderen.
Toen kregen we emancipatie … werden rollen soms omgedraaid.
Er zit meer achter de beslissing om monogaam te zijn dan aleen onzekerheid ..
Wat ik interessanter vind, is deze vrees. Waar komt die vandaan? Ik zeg niet dat ie onterecht is, maar er zit een heel verhaal achter zo’n vrees.
Ik heb me er wel over verbaasd dat libertariers meestal zeggen:je moet lage drempels hebben voor het beginnen en beeindigen van werkrelaties (dus geen minumumlonen, vergunningen, ontslagvergoedingen) easy hire and fire. Want als een werkgever niet eenvoudig iemand kan ontslaan, zal hij ook voorzichtig zijn met aannemen. Als een werknemer moeilijk ergens anders aan de slag komt, zal hij blijven zitten terwijl hij het niet leuk meer vindt, tot ieders nadeel.
Om de arbeidsmarkt goed te laten werken, moet het laagdrempelig zijn om van partner te kunnen wisselen als het niet meer bevalt. Je moet af van het idee dat je met starheid en controle een betere wereld krijgt.
Vreemd dat dit zich niet voortzet naar de persoonlijke relaties. Je ziet in Hollywood al dat de echtscheidings bedragen zo hoog zijn, dat mensen of niet meer in een huwelijk stappen, of boeken van convenanten vastleggen, inclusief hoeveel keer sex en hoeveel shopping money. Het lijkt wel een mini staat. Angst voor gezichtsverlies zit er denk ik achter, net als bij de angst voor ontslag.
Als het niet te moeilijk is om uit een werkrelatie te stappen, is dat de beste manier om beide partijen integer te houden. Het garandeert het hoogste loon en de beste fit werknemer/werk/werkgever en waarschijnlijk de meest stabiele werkrelaties. Je zou zeggen dat ook een lage drempel voor persoonlijke relatie starten/beindigen juist stabiele en degelijke relaties oplevert.
@lonelymind [4]:
een libertijn…
Gen volle maar ja.. dat is de invalshoek waarop ik in het libertarisme belande. ik heb het van het persoonlijke emotionele vlak naar het politieke ontwikkeld, meeste mensen doen het andersom of ontwikkelen het helemala niet op emotioneel vlak.
Iets als het woord libertijn direct af toen alsof het slecht is is onnozel trouwens, net als zeggen dat socialisme onnozel is zonder een degelijke onderbouwing te geven.
lonelymind [14] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [8]:
Bij onze cultuur is monogamie de stilzwijgende standaard, in andere culturen is polygamie de stilzwijgende standaard. Ook als het gaat om vrouwen die er meerdere sexuele partners naast hun huwelijk op na houden.
Een huwelijk is dan een meer functionele, dan een emotionele afspraak, wat wel weer samen gaat met veel respect tussen beide partners.
Probeer sexualiteit (of liever: lust) en je emotie daarbij eens los van elkaar te zien, ze zijn in onze cultuur met elkaar verweven.
Soevereiniteit is hierin een belangrijk woord..
Een ander woord: exclusiviteit.
Het is net waar je persoonlijke behoeftes liggen, en die van je partner waar je in overeenstemming een relatie mee aan gaat.
@Hoc Voluerunt [12]: Libertijn = ikke, ikke, en de rest kan stikke. Staat haaks op libertarisme.
Hoc Voluerunt [18] reageerde op deze reactie.
Libertarisme en libertinisme worden vanwege de lettergelijkenis soms met elkaar verward. Ik vind dit artikel vooral libertinistisch.
Het is natuurlijk dit te voelen, het zijn enkel de morele collectief opgelegde waarden in een vorm van taboe. Die voortkomen uit traditie en geloof, waardoor mensen het ontkennen.
Iemand de hersens inslaan met een knots is ook heel natuurlijk. Het is ook erg natuurlijk om de hele dag bosbessen te plukken en zoogdieren achterna te zitten. Als (enkel) het natuurlijk zijn van iets een aanbeveling zou zijn om iets te doen dan zou er nooit een beschaving zijn opgebouwd.
Monogamie is, of je het ‘lekker’ vind of niet, het beste als het gaat om het ontplooien van een visie op lange termijn, duurzame relaties, het tegengaan van seksueel overdraagbare aandoeningen en het beste om kinderen te laten opgroeien.
Dat laatste is van enorm belang en hangt samen met het eerste.
Nog even duidelijk het verschil tussen libertarisme en libertinisme.
Libertinisme, Marquis de Sade stijl, streeft naar het onbeteugeld zijn van de instincten. Libertinisme is amoreel.
In het libertarisme erkent men ook de eigendomsrechten van perverselingen. Losbandigheid dient op een non-agressieve manier te worden tegengegaan. Libertarisme is moreel.
Het lijkt erop dat Hoc niet zozeer vrij wil zijn van het gelegaliseerde agressieve geweld dat uit gaat van overheden, maar ook ”vrij” van alle tradities, conventies, cultuur, beschaving, God, fatsoen, trouw, liefdesbanden, banden in het algemeen, etc. etc. Dat is natuurlijk zijn goed recht, maar met libertarisme heeft het niet te maken. En mijns inziens is het een weg die naar nihilisme voert, naar onbeschaafdheid en de volledige desintegratie van de samenleving.
Hoc Voluerunt [21] reageerde op deze reactie.
pcrs [64] reageerde op deze reactie.
@Libertariër [6]: Noem me ouderwets, maar als twee mensen een relatie met elkaar beginnen betekent dat voor mij een commitment. Verder eens met uw observatie, hoewel die expliciete afspraak in mijn relatie nooit nodig is geweest. Men leert elkaars wensen immers ook zo wel kennen.
Libertariër [20] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [5]: Huc, ik geloof ook niet dat we van nature monogaam zijn. Ik denk dat er eerder sprake is van een “spannings veld” waar bei factoren aanwezig zijn. Monogamie en polygamie. Voor beide zijn argument te vinden zowel in de evolutionaire biologie als ook in het vrijheidsdenken.
Ik miste dat in jou artikel dat enkel uit het verstands principe leek te zijn geschreven.
Ik ben het dan ook wel met je eens dat de cultuur (bij monde van kerk en overheid) ons de kant van de monogamie hebben opgedrongen. Maar ik geloof niet dat daar veel dwang voor nodig was. Juist omdat er een spanningsveld is. Mensen vermeiden graag spanningen (=onzekerheid) en slaan daarom graag door naar of monogamie of polygamie.
@lonelymind [14]:
Dat is absolute kwats.. ikke ikke ikke en de rest kan stikken past OOK in het libertarisme. als iemand een ander helpt moet dat uit vrije keuze zijn, en eigendoms recht is zowel ikke ikke ikke, maar ook ikke ikke ikke ben de enige die wat van ikke is weg kan geven.
Daarbij, lees mijn artikel over de deugd hebzucht…
Zolang er geen geweld wordt gebruikt, is ikke ikke ikke.. heel gezond.
en daarbij, de grootste verpklichting in het leven, heb je nog altijd naar jezelf toe.
lonelymind [22] reageerde op deze reactie.
Ik denk dat hier de 80/20 regel ook opgaat. 80 % van de mannen heeft (veel) behoefte aan seks en slechts 20 % van de vrouwen. Eenmaal in een relatie blijkt de 80 % die zij wil niet overeen te komen met zijn idee dus wordt de boel opgebroken en gaat men opgewekt op weg naar de volgende desillusie.
Belangrijkste punt echter is de illusie dat een ander jou gelukkig moet maken ofwel de wederzijdse afhankelijkheid. Geluk komt vanuit jezelf en daar heb je – in principe – niemand anders voor nodig. Pas als je dit goed beseft, kun je op een volwassen manier in alle vrijheid met een ander samenleven.
Libertariër [24] reageerde op deze reactie.
@lonelymind [16]:
Ik zal U niet ouderwets noemen, ik ben zelf een traditioneel monogaam huwelijk aangegaan.
Welke afspraken andere partners met elkaar maken zijn mijn zaken niet, men doet maar waar men behoefte aan heeft, val mij daar maar niet mee lastig.
Vooral als iemand zich, zoals ik, sterk aangetrokken voelt tot ondeugend (niet hoerig) ogende vrouwen, is
het gevaar uiteraard evident, dat ondeugend ogende vrouwen, in doen en laten ook heel goed ondeugend zouden kunnen zijn.
Het kan heel verhelderend zijn om met een partner over monogamie en polygamie te praten, better than to assume.
Stille wateren hebben diepe gronden.
@Oscar [15]:
Oscar, dt klopt inderdaad, fatsoensnormen en alles wat opgelegd is qua moreel en fatsoen leg ik inderdaad langs me neer en ontwikkel mezelf in waarin ik me prettig voel.
Echter is dat een harde strijdt omdat je eerst alles af moet leren wat je geleerd is wat fatsoenlijk is en hoe je moet denken en praten.. Wat je mee krijgt moet je herzien en jezelf ontwikkelen, met eerlijkheid naar jezelf en andere toe.
Dus eigenlijk in volledige vrijheid inderdaad.
niets mis mee, en past ook binnen het libertarisme. zolang het NAp maar geresopecteerd wordt kan j er best libertinistische denkbeelden op na houden.
Oscar [26] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [18]: Nope, geen kwats. Libertinisme is nihilistisch; het probleem zit niet in het ‘ikke, ikke’ (rationeel eigenbelang is een pijler van een morele samenleving) maar in het ‘stikke’. Dat ontkent namelijk het rationele eigenbelang van een ander. Uw individuele vrijheid houdt op daar waar deze botst met de gelijke vrijheid van een ander. Dwang is een libertijn niet vreemd. Het gaat tenslotte slechts om zijn of haar genoegen zonder consideratie voor een ander.
Libertinisme/nihilisme != libertarisme
Dus dit is tevens een lofzang op gebroken gezinnen, daaruit voortvloeiende armoede, uitkeringsafhankelijkheid en ontaarding in criminaliteit? Dan zou dit type libertariër toch voor een goed uitkeringsstelsel moeten zijn.
Hoc Voluerunt [25] reageerde op deze reactie.
@Seneca [19]:
Ik denk dat hier de 80/20 regel ook opgaat. 80 % van de mannen heeft (veel) behoefte aan seks en slechts 20 % van de vrouwen.
Er zit inderdaad over het algemeen een verschil in sexdrift tussen mannnen en vrouwen .. Maar als je als normale man, met hogere sexdrift, een vrouw hebt die jou drift niet kan bevredigen, zou ik mezelf toch ook eens achter de oren krabben en afvragen wat ik fout doe ;).
80/20 .. dan gaat er toch iets niet helemaal goed ..
Hoc Voluerunt [25] reageerde op deze reactie.
Seneca [38] reageerde op deze reactie.
@Libertariër [24]:
de 80/20 regel is niet waar.
bij mannen liegen 20% bij vrouwen 80%.
Iedere vrouw gaat vreemd en iedere man ook.
BVerschil is dat de vrouw zich enigzins aangetrokken moet voelen en de man vaak moet kennen.
vrouwen gaan makkelijker vreemd bij een bekende.
Mannen daarintegen hoeven dit niet en is het juist de vreemde waar ze een slippertje mee maken.
Daarbij is de statistiek 80/20 en andere niet op waarheid gebaseerd.
er rust bij mannen minder een taboe op losbandigheid dan bij vrouwen. Daarom vallen de statistieken ook zo uit.
Je denkt toch zeker niet dat ik deze theorie niet op de proef heb gesteld?
Iedereen heeft zijn donkere geheimpjes, en geven ze niet graag prijs.
Over afspraken vraag ik me dit af.
Omdat het taboe en moraal op dit vlak zo hoog en vanzelfsprekend is ingegeven door een collectieve goedkeuring vanuit traditie.
Is er dan een afspraka te maken??
als mensen illusies koesteren, zijn ze dan uberhaubt in staat die afspraak te maken?
Zou iemand zijn afspraka bindend zijn als hij er van overtuigd is dat hij een miljoen op de bankrekening heeft terwijl hij maar 2000 euro waard is, en de tegenpartij weet dit.
Kan je een afspraka gebaseerd op een leugen legitiem beschouwen, ook als de persoon zichzelf bedriegt door een waanbeeld?
Ligt een beetje moeilijk allemaal.
@Vilseledd [23]:
Gebroken gezinnen komt juist omdat mensen hun eigen onzekerheden niet onder ogen kunnen komen.
Dat is wat men moet leren, bewust zijn van jezelf, en eerlijk naar jezelf en de andere persoon kijken.
als je de persoon waarmee je amen bent ziet als een soeverein wezen is er geen reden om de relatie te laten stranden.
Dat doe je alleen als je de persoon als eigendom ziet.
Of het moet gewoon echt niet werken.. afin, je weet wat ik bedoel
Libertariër [27] reageerde op deze reactie.
lonelymind [43] reageerde op deze reactie.
@Hoc Voluerunt [21]:
Oscar, dt klopt inderdaad, fatsoensnormen en alles wat opgelegd is qua moreel en fatsoen leg ik inderdaad langs me neer en ontwikkel mezelf in waarin ik me prettig voel.
Dat is natuurlijk je goed recht, maar met libertarisme heeft het niet te maken.
Libertarisch = in vrijheid kiezen voor gebondenheid.
Libertinistisch = (ook) vrij zijn van de gebondenheid in vrijheid.
Hoewel die twee zaken door elkaar kunnen lopen, zijn zij wel wezenlijk verschillend. Het libertarisme is in wezen enkel een moreel standpunt over de rol van geweld in de samenleving. Dat er lieden van diverse pluimage (vrijdenkers, libertinisten, pedofielen, hedonisten, nudisten, rokers, objectivisten, SM-liefhebbers, atheisten enz. enz.) zich aangetrokken voelen tot het libertarisme is allemaal goed, leuk en aardig, maar hierdoor bestaat wel het risico dat diverse wereldbeschouwingen, overtuigingen, visies en “life-styles” door elkaar gaan lopen en dat zo de indruk ontstaat als waren zij onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Echter is dat een harde strijdt omdat je eerst alles af moet leren wat je geleerd is wat fatsoenlijk is en hoe je moet denken en praten..
Waarom zou je, in je individuatieproces, nastreven los te komen van fatsoensnormen, moraal, beschaving etc.? In hoeverre is bandeloosheid nog vrijheid?
Wat je mee krijgt moet je herzien en jezelf ontwikkelen, met eerlijkheid naar jezelf en andere toe.
O, het kan zeker nuttig zijn van belang om hetgene dat je meekrijgt te aanschouwen en in (her)overweging te nemen. Constructief, niet destructief.
niets mis mee, en past ook binnen het libertarisme. zolang het NAp maar geresopecteerd wordt kan j er best libertinistische denkbeelden op na houden.
Natuurlijk. Maar wat vaak gebeurt is dat de “nevenovertuiging” een grote rol gaat spelen. Er bestaan bijvoorbeeld mensen die zich libertarisch noemen en min of meer van mensen eisen om een objectivist, atheist, rationalist, roker etc. etc. te worden. Hoewel ik vind dat mensen er absoluut recht op hebben van alles van anderen te eisen (kalashnikovs thuis laten a.u.b.) geloof ik niet dat het een goede zaak is dit te doen als men eenvoudigweg een ethisch axioma met betrekking tot de rol van geweld in de samenleving wil overbrengen.
Libertariër [27] reageerde op deze reactie.
@Oscar [26]:
Helemaal eens Oscar 😉
@Hoc Voluerunt [25]:
In je post staan aannames over de motivatie en keuzes van andere koppels en individuen waar ik me o.a. niet in herken.
Iedere vrouw gaat vreemd en iedere man ook.
Spreek voor jezelf, laat anderen hun eigen definitie van monogaam hebben.
Iedereen heeft zijn donkere geheimpjes, en geven ze niet graag prijs.
Vreemd gaan is geen geheim, de persoon met wie je uiteindelijk vreemd gaat weet er toch van?
Als je je geheimen liever niet met je partner wil delen, maar wel met iemand van buiten je relatie, is zeker geen goede grond voor een stabiele monogame relatie inderdaad.
Omdat het taboe en moraal op dit vlak zo hoog en vanzelfsprekend is ingegeven door een collectieve goedkeuring vanuit traditie.
Huh?
In mijn relatie (voor anderen kan ik niet spreken) is er sprake van twee betrokken individuen die de keus monogamie/polygamie wel gewoon kunnen bespreken.
Daar heb ik echt geen collectief moreel voor nodig.
Kan je een afspraka gebaseerd op een leugen legitiem beschouwen, ook als de persoon zichzelf bedriegt door een waanbeeld?
Tja, waarom afspraken maken met een partner waarvan je redelijkerwijs van aan kan nemen dat hij/zij waanbeelden heeft?
Dan zit er bij jezelf wellicht ook een steekje los?
Vraagje: wat is jou definitie van monogamie, en waarvan verschilt dit met polygamie:
A) In emotionele zin: …
B) In de zin van sexlust: …
vrijeradikaal [32] reageerde op deze reactie.
“Spreek voor jezelf, laat anderen hun eigen definitie van monogaam hebben.”
Ik had het beter kunnen verwoorden, dat de drang en het gevoel het te doen in iedereen zit en dat onder de juiste omstandigheden het er ook daadwerkelijk van komt in bepaalde situaties. Dat men vaak op de rem trapt is een keuze maar de waarschijnlijkheid dat ze dat eens niet doen is groot, eigenlijk onvermijdelijk.
Maar dat was te veel tekst.
Zowel A als B.
in emotionele zin kan je zeker een vonk krijgen, maar ik ben nog niet helemaal uit over het begrip verliefdheid gezien ik alleen kan spiegelen en ik nog niet diep genoeg heb gegraven in mezelf waar het vandana komt.
Maar in het eerste gezicht is dat enkel en alleen lust. of een misinterpretatie er van.
Dat is het emotionele vlak, je kan ook genegenheid van meerdere vrouwen verlangen maar er geen relatie mee hebben, dus een monogamie relatie is da geen spraken of wel maar met extensie..
in de sex lust is het helemaal anders.
sex en liefde zijn i tegenstelling tot de objectivistische ayn randiaanse ideen, volledig los van elkaar.
Daarom plaatste ik ook dat leuke video clipje, om dat gevoel duidelijk te maken.
Over die Taboe en dat je de collectieve goedkeuring niet nodig hebt, dat is prijswaardig..
och blijf ik van mening dat mensen in eenbepaald straniem opgroeien waar ze zichzelf bedonderen en verloochenen en dat dit acceptabel hoort te zijn.
Naar mijn mening is het dat niet. ik deed het ook, tot ik dieper begon te graven in mezelf en bij anderen, en dan komt er een heel ander beeld naar boven….
het is conventie om te zeggen wat jij zegt en wellicht geloof je het zelf erg sterk..
Maar er zijn gevallen, die doen het zelfde, maar hun diepe emotie spreekt iets anders uit.
Onzekerheid is er 1 van.
ik kan er wel een boek over schrijven, een artikel is veel te kort
Libertariër [30] reageerde op deze reactie.
@BUD [1]: Mee eens..
Iedereen draagt consequenties voor zijn keuzes en zijn persoon, niemand is daarvan los.
I vindtd at libertinisme tot op zekere hogte zeker wel te matchen valt met libertarisme…
libertarisme is meer op maarschappij en politiek gericht.
Op emotioneel individueel kan dit aangevudld worden zoals bij mij met libertinistische denkbeelden.
Kend e verschillen goed… Daarom is de volledige libertijnse filosofie niet aan mij besteed.
ik laat ook wel eens dingen voor mijn partner..
@Hoc Voluerunt [28]:
Sexlust en emotie .. bij de meeste mannen zijn het twee verschillende factoren, bij de meeste vrouwen gaan deze twee emoties samen..
Als ik voor mezelf spreek:
Praktisch: ik deel verweg mijn meeste tijd met een partner waarmee ik zaken bespreek, beslis en onderneem die ons beiden betreft.
Emotioneel: bij iemand die ik niet goed ken, maar die wel aantrekkelijk is, zal ik me uiteindelijk niet snel blood geven. Daar is veel vertrouwen voor nodig, overeenkomende levensfase en lifestyle, althans, in mijn geval. Wat heb ik met een bloedmooie blondine van 20 jaar te bespreken die nog op school zit?
Sexlust: flirten, verliefd zijn (ontdekken), zijn gezonde emoties. Die mag je bij jezelf best onderkennen en zelfs delen met je partner als je relatie stabiel genoeg is.
Maar, van een flirt weet je niet hoe het karakter is.
Verliefdheid is tijdelijk, wat je ook met die emotie doet.
Uiteindelijk kom ik thuis om te eten 😉
Onzekerheid: als mijn partner bvb in een ongeloofelijk diep rouwproces zit, en ze besluit een keer aan haar emoties toe te geven als tijdelijke uitvlucht, dan zie ik dat niet als polygamie, afspraakbreuk of bedreiging voor onze verder monogame relatie.
Een relatie is meer dan enkel sexlust in mijn beleving..
Hoc Voluerunt [31] reageerde op deze reactie.
Comments are closed.