Een noodmaatregel zou ervoor moeten dienen, zoals het woord al doet vermoeden, om noodsituaties op te lossen. Redeneringen welke de grondslag vormen voor het in werking laten treden van zo’n maatregel dienen echter wel juist te zijn.
Helaas is dit laatste niet het geval op dit moment, en sterker nog, het lijken zelfs opzettelijk valse grondslagen.
Om dit te onderbouwen kijk ik even naar het begin van de 2008 crisis. De gigantische huizenmarkt bubble in de US staat op knappen, en er dreigt gesneden te moeten worden in aandelen en bedrijven. Wat natuurlijk niets meer is als marktwerking, een gezonde manier van zelfregulatie van de markt. Helaas kwam, voordat de markt ook maar kans had om zich aan te passen, de overheid met een ongekende hoeveelheid geld, pompte dit in de banken, en noemde het een noodmaatregel. Dit ondanks dat in 2007 bedrijven enorm kapitaal aan het vergaren waren, aan het downscalen, fuseren, niet winstgevende takken van de hand doen en nog veel meer maatregelen om de voorziene klap te kunnen opvangen.
Het heeft er dus schijn van dat de maatregelen bedacht zijn om te voorkomen dat de markt zich aan kon passen!
Inmiddels is duidelijk dat al deze, door de overheid geïnitieerde noodmaatregelen, niets hebben opgelost maar juist de zaak verder uit de hand hebben laten lopen door de klap uit te stellen, en daarmee te vergroten.
Volgens de Oostenrijkse economische school is het te bewandelen pad duidelijk: Belastingen weg, overheidprogramma’s elimineren, het budget balanceren, de ondernemers vrijheid geven, vrijemarkt toestaan, de FED elimineren en terug naar de goudstandaard. De economie zou hersteld zijn voordat de laatste woorden van voorgaande zin zouden zijn uitgesproken.
Helaas behelst het pad naar depressie, welke nu dus wordt bewandeld, precies het tegenovergestelde. De overheidsuitgave en programma’s nemen juist toe, wat heeft geresulteerd in het grootste tekort ooit. Wat weer resulteert in een gigantische nationale schuld, wat waarschijnlijk gaat leiden tot nog hogere belastingen.
En de ondernemers? Die zijn nooit meer gehaat als op dit moment. Bankers zijn gedwongen om bail-out geld aan te nemen, politici zeuren als ze geen geld uitlenen en als ze wel geld uitlenen. CEO’s van bedrijven worden zwartgemaakt en bedreigd met salaris caps, en ga zo nog naar even door.
We leven in een wereld waar regels haastig en in het geheim worden voorbereid om vervolgens onder het mom van noodregelingen te worden geïntroduceerd, waarbij ondertussen de ‘wet’ openlijk wordt genegeerd.
En de FED? Het lijkt erop dat Bernanke en zijn bedrijf de macht wil uitbreiden tot het oneindige. Het uitbreiden van hun balance sheet lijkt een ongevaarlijke bezigheid, maar wat ze werkelijk doen is een gigantische machtovername welke de Dollar en de amerikaanse economie in serieus gevaar brengt. In essentie wil Bernanke ons laten geloven dat hij McGyver is die ons wel even even uit deze rotzooi haalt met zijn zakmes.
Markten hebben niet de behoefte om te crashen, sterker nog, dat kan alleen onder bepaalde omstandigheden. Grote overheidgeïnitieerde hervormingen, bailouts, stimulances en “verandering” creëren over het algemeen negatieve verwachtingen met een groot pakket onzekerheid. Wat weer leid tot nonactie en angst, wat weer de voorwaarden zijn voor een crash van de beurzen..
Nu alleen nog een trigger, of is deze al afgegaan….?
Barnanke is een marionet van Goldman Sachs, JP Morgan en de rest van Wall Street. Sint Obama ook; hij is de nuttige idioot die de wetgeving aanpast aan de wensen van Wall Street.
In Europa worden vergelijkbare spelletjes gespeeld. Max Keiser noemt het mooi “Banker occupation”. Hij legt het goed uit in deze video:
maxkeiser.com
Dat vind ik zo misselijkmakend ja. Een mening die ik regelmatig tegenkom is: “tax those rich fickers until they bleed”. En terwijl er schande schande gesproken wordt van hoge salarissen kunnen de relschoppers in Londen natuurlijk wel op verontschuldigingen van een hele kudde linkserds rekenen: “ze zijn slachtoffers van het kapitalisme en komen nu in opstand”. Een aantal mensen die het slopen van de winkels van kleine ondernemers nog wel afkeuren roepen daarna dat ze bij grote de warenhuizen zouden moeten gaan rellen omdat dat de echte misdadigers zouden zijn. Hoever moet je geestelijk afgetakeld zijn voordat je dit soort dingen gaat roepen?
In dit artikel las ik over de eisen van de mensen die protesteren in Israel:
1. Roof meer geld van anderen.
2. Roof van anderen en geef mij een huis van de opbrengst. Als huizen bouwen en verhuren niet meer rendabel is, dwing dan mensen om voor mij een huis te bouwen of mij een huis te verhuren. Mijn recht op een huis staat dan immers in de wet vastgelegd.
3. Roof van anderen en geef mij “goedkope” gezondheidszorg van de opbrengst.
4. Roof van anderen en geef mij een “gratis” opleiding van de opbrengst.
5. Verbied een groot deel van de bevolking te werken om te werken voor een bedrag dat zij acceptabel vinden.
Soms vraag ik me af of het nog wel goed kan komen in een wereld waar jij de extremist bent als je bovenstaande eisen onacceptabel vindt. Kan deze entitlement mindset misschien pas verdwijnen als alles een paar generaties in puin ligt en er niemand meer over is om te dwingen voor je te werken?
De Krom wil ‘de bijstand’ gaan aanpakken. Typerend voorbeeld hoe overheidsmaatregelen in het klein, die van kwaad tot erger leiden in het groot.
De Krom wil dat het inkomen van inwonende meerderjarige kinderen wordt meegenomen bij (het ontbreken van) het gezinsinkomen van de bijstandsaanvrager(s). Bijvoorbeeld de ouders.
Wat gaat er gebeuren? Deze meerderjarige inwonende kinderen gaan zich massaal (op papier) laten inschrijven op het adres van uitwonende zus, broer, vriend, opa of oma.
Controleurs? Waarom zou een kind niet bij zijn ouders mogen slapen? Gaat de wetgever het aantal dagen per week bepalen, waarop een kind bij zijn ouders mag slapen?! En gaat ze dan verschillen aangeven gerelateerd aan het inkomen?
En waarom een verschil tussen meerderjarig en minderjarig? Is dat leeftijdsdiscriminatie of is dat leeftijdsdiscriminatie?
Kortom, wat is te verwachten? Rechtszaken, rechtszaken, blikken extra controleurs en per saldo een financieel resultaat van nul komma nul!
Maar hoever laat je het komen. Als eenling kan je dit systeem niet aan, maar samen sta je sterk. Als iedereenniet met dit systeem meegaat, is het voor de overheid niet te doen om deze ” strafbare” feiten te vervolgen. Maar dan wel “samen”
Doompie [5] reageerde op deze reactie.
@Aragorn [4]:
Het eenvoudigste begin is opgoten met mandaat geven middels stemmen..
Wat andere leuke opties:
Om te beginnen met een vrijwillige volledige ontslag ronde van alle ambtenaren, inkomstenbelasting staking, dagje of 2 niet tanken..ik noem er maar een paar..