Verantwoordelijkheid en schuld liggen dicht bij elkaar. Wanneer ben je (mede)verantwoordelijk en wanneer wordt je daardoor eventueel aansprakelijk? En aansprakelijkheid gaat dan weer gepaard aan schuld. Dit probleem komt regelmatig ter sprake. Onder andere bij de verantwoordelijkheid/schuld van de overheid voor de huidige crisissituatie.
En in hoeverre is de kiezer of de burger dan verantwoordelijk voor het sanctioneren van die overheid? Een vraag die speelt in onderstaand artikel:
Waar men maar weinig over hoort de oorlog en gevolgen.
Dit onderwerp ligt erg gevoelig in de samenleving en is uiteraard daardoor niet zo geliefd. Men leest de verhalen van de verzetstrijders maar ook van mensen die nooit in het verzet zaten en nadien vooraan gingen staan om andersdenkenden te straffen en te vernederen en op te sluiten. Veelal berust het op wetenschappelijke stukken en verhalen van betrokkenen, en zelden van gewone mensen die het zelf ook meegemaakt hebben.
Daarom schrijf ik dit verhaal van mijn beleving tijdens en na de oorlog.
Vader zat als soldaat midden in de bombardementen op vliegveld Waalhaven bij Rotterdam en is later dwars door deze stad heen gelopen en uiteindelijk na opgepakt te zijn en ontsnapt thuis gekomen. Sindsdien was het een erg gesloten persoon, maar deed veel aan het helpen van onderduikers en zorgde voor voedsel voor deze mensen. Is ook nog vaak opgepakt door NSB figuren maar wist altijd weer thuis te komen.
Als hij illegaal slachtte dan kon het gebeuren dat er mensen kwamen controleren, en als hij dan wat vlees meegaf hoorde hij er nooit meer wat van.
De Duitsers zaten 100 meter vanaf ons huis en moesten s’ avonds door het dorp lopen om te controleren wat er gebeurde. Vaak kwamen er twee van deze Duitsers bij ons in huis doordat een van deze zeer jonge soldaten thuis een dochtertje had die net zo oud als mijn zus was. Het waren ook maar gewone jongens die graag naar huis wilden en geen belang bij oorlogvoeren hadden. Als deze jongens bij ons waren ging mijn vader altijd naar de schuur en kon hij rustig zijn illegale zaken regelen. En ondanks alle ellende heeft mijn vader nooit Duitsers gehaat, want hij zei altijd, deze jongens moesten net als ik vechten van de regering en kun je ze dat niet persoonlijk aanrekenen. Ook toen de NSB’ers opgepakt werden bemoeide hij zich nergens mee, maar zei wel dat hij deze mensen wel begreep, want ze dachten dat Duitsland zou overwinnen en dan zaten ze aan de goede kant.
Wel kon hij de ergste schoften niet uitstaan, dat waren andere mensen dan de boeren die nooit iets gedaan hebben, enkel lid geweest waren, en dat begreep hij wel. Ook de mensen die NSBers ophaalden en vernederden had hij geen goed woord voor over. Zelf heb ik de oorlog als in een hel meegemaakt, maar dat is te onbelangrijk om over te schrijven. Na de oorlog speelden wij gewoon met de kinderen van NSB en namen ze ook wel mee naar huis en daar waren ze net als ieder ander welkom, ze konden er toch ook niets aan doen. En aan de gewone Duitser heb ik nooit de pest gehad, die waren net als wij het slachtoffer van een politieke machtstrijd geworden. Een opmerking van mijn vader is mij altijd bijgebleven, als er oorlog komt, bemoei je nergens mee. Maar helaas dat zit niet in mij.
De Nationaal- Socialistische Beweging in Nederland was een Nederlandse politieke partij die van 1931 tot 1945 heeft bestaan. In de oorlog ging deze partij overlopen naar de Duitsers. Het waren voornamelijk kleine boeren en middenstanders die bij deze partij aangesloten bleven met als reden dat men verwachtte dat Duitsland de oorlog zou winnen en zij er beter van zouden worden. In meerderheid nam men verder geen actief deel aan deze Partij, maar doordat ze ingeschreven stonden, vaak via een inkoop corporatie, waar ze bij aangesloten waren, werden ze na de oorlog gestraft. De verhalen die gehoord worden gaan vaak over de actieve personen en daardoor kwamen de andere mensen in een kwaad daglicht, waar je in feite nooit iets over leest. Dat past nu eenmaal niet zo goed in het beeld wat men wil laten geloven.
Maar alle leden waren niet slecht.
Ingezonden door Peter Kampen.
Hehe, eindelijk eens een zinnig geluid over deze materie.
Zelf gingen mijn ogen open toen ik op mijn 12 op vakantie verliefd werd op een 12 jarige Duitse schone in een vakantieoord.
Ik kwam er toen achter dat niet alle Duitsers schoften zijn en beredeneerde dat iemand geboren in de jaren ´70 zelf part nog deel gehad had aan de oorlog en dat zelfs haar ouders destijds -indien ueberhaupt reeds geboren- hooguit kleuters waren in ´40-´45 en dat het dus onzinnig was de ¨huidige¨generatie Duitsers met de nek aan te kijken omwille van wat hun grootouders ooit mispeuterd hadden (en dan nog wel een minderheid, terwijl de massa geen keus had dan mee te lopen in het leger omdat ze anders als ¨deserteur¨ zelf zouden sterven voor het vuurpeleton van ¨hun eigen¨ leger, kortom van ¨hun¨ overheid die hen als slaaf dwong militair te zijn).
Sindsdien keek ik heel anders tegen de materie aan. Niet dat ik de oorlog of de bijverschijnselen ervan (kampen etc.) ontkende, maar de manier waarop men doorgaans een heel volk collectief verantwoordelijk houdt en dat nog wel generaties later (alsof Duitsers met een soort moderne erfzonde belast zijn), was sinds ik de vlinders in mijn buik voelde voor de Westfaalse niet meer aan mij besteed.
Mijn eerste grote jeugdliefde heeft me alzo op mijn 12e tot grootse inzichten gebracht waardoor collectivisme niet meer aan mij besteed was. Het woord collectivisme kende ik toen niet maar ideeen daaromtrent (m.n. de onzin van ¨guilt by association¨) begon ik dankzij haar spontaan te ontwikkelen.
Ik denk dat die ene kalverliefde meer goed heeft gedaan voor mijn intellectuele bewustwording dan dat -tot op dat moment- 6 jaar overheidsscholing aan schade hadden weten aan te richten 🙂
Leuk artikel en goed geschreven op deze manier en vooral uit wiens oogpunt de zaak beschreven wordt. Wat u schrijft is, dat (gedwongen) collectivisme niet deugt en dat we allemaal individuen zijn, sommigen goed, sommigen wat beter, sommigen slechter, waarschijnlijk niemand helemaal slecht tot op het bot. En daar ben ik het van harte mee eens.
Ter aanvulling op het feit dat mensen NSB’er werden of minstens sympathisant van de toenmalige Duitsers heb ik het volgende wel eens zitten denken:
Stel je leeft in armoede, eind jaren dertig vorige eeuw. Er zijn problemen, werkeloosheid, honger en onrust van een naderende oorlog. Je zit daar midden in en het beheerst je leven, wat nu voor de meesten misschien moeilijk is voor te stellen.
En dan opeens staat daar een ideologie en een legermacht voor je. Een Duits leger met prachtige en schone kostuums, moderne wapens en voertuigen, glimmende schoenen en petten, goed doorvoede soldaten met de geestdrift in de ogen. De hele ideologie straalt succes en kracht uit.
En jij zit in de grauwe armoede en ellende… hoe groot is dan de kans dat je denkt: “die gezonde, gedreven soldaten met al hun voedsel en rijkdom moeten toch wel voor een goede zaak staan?”
Ik weet het niet, ik ken de situatie van toen niet. Ik probeer als een moreel correct mens te leven, zeker met mijn huidige kennis en ervaring van collectivisme. Maar ergens denk ik dat ook dit weleens gebeurde. Zoals velen nu geen zin hebben zich in bijvoorbeeld libertarisme te verdiepen en gewoon achter de staatsinvloed aanlopen als makke en domme schapen, was dat in die tijd toch niet anders? Vatbaar zijn voor een (moreel verwerpelijke) propaganda?
Mijn overdenking in deze reactie ontslaat niemand voor zijn eigen verantwoordelijkheid inzake eigen verantwoordelijkheid en ene acceptabel leven met anderen te leiden. Maar niet iedereen heeft dezelfde inzichten op dezelfde momenten en daarom is niet iedereen meteen (helemaal) slecht of (helemaal) goed.
Denk ik…
Soms…
Hub Jongen [4] reageerde op deze reactie.
Off topic:
Joop.nl gehackt
Gisterenochtend, donderdag 4 augustus, is de site Joop.nl gehackt. Zo gauw dit ontdekt werd, is de site offline gehaald om eventuele schade voor gebruikers te voorkomen. Ook vorige week is een script op onze site geplaatst. Dat script is toen direct verwijderd. Het lek waarvan gebruik is gemaakt is inmiddels gedicht.
Sinds de inbreuk van vorige week is onderzocht wat er precies aan de hand was. Het lijkt er op dat bij de hack gebruikersnamen en wachtwoorden zijn buitgemaakt. Om die reden zullen alle wachtwoorden van Joop-gebruikers worden gereset en extra versleuteld. Zodra dat gebeurd is zullen de nieuwe wachtwoorden naar iedereen worden toegestuurd. De site is inmiddels weer online, maar pas daarna zal het weer mogelijk zijn te reageren op onze artikelen.
De VARA adviseert in de tussentijd iedere gebruiker, die op andere sites dezelfde combinatie van gebruikersnaam en wachtwoord gebruikt, deze voor alle zekerheid aan te passen. Een update van uw virusscanner kan zeker ook geen kwaad. De VARA heeft inmiddels aangifte van de inbreuk gedaan.
Met vriendelijke groet
Redactie Joop
————————————————–
Het vervelende aan de Joop-site is dat je berichten er alleen doorkomen als ze in lijn zijn met het linkse gedachtegoed. De berichten worden pas geplaatst na goedkeuring. Heel veel berichten komen er niet doorheen.
@offthegrid [2]:
“…..daarom is niet iedereen meteen (helemaal) slecht of (helemaal) goed….”
Zo uitgedrukt, klopt dat. Maar in deze redenatie schuilt een gevaar dat “het slechte” toch niet zo erg slecht gevonden wordt en dus geaccepteerd. Iedereen is immers een beetje slecht!!!!!
Het slechte blijft slecht! Het hoort dus altijd afgekeurd te worden.
Omdat Jan Peter en Trix een heel groot deel van de Nederlandse soevereiniteit hebben verkwanseld, zijn niet alle Nederlanders landverraders!
En toch blijft dan de vraag hangen in hoeverre zijn anderen daar ook verantwoordelijk voor? Uiteraard in verschillende mate, bvb:
–vóór stemmers het meest
–stemmers sanctioneren het systeem, dus ook zij….
–niet-stemmers. niet vrantwoordelijk. (die mogen dus wel kankeren ! 🙂 )
offthegrid [5] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [4]: Mee eens. Naast de “gradatie” van goedheid of slechtheid van de mensen om mij heen, hang ik daar ook een prioriteit aan vast, ofwel: hoe belangrijk vind ik iemand?
Die combinatie bepaalt voor mij of ik met iemand om wil gaan, of ik iemand vertrouw, of ik tegen die persoon wel of niet open ben, enz.
Iemand die mij mag regeren, die mag bepalen wat ik wel en niet zou mogen, dat moet iemand zijn die exact hetzelfde denkt als ik én bovendien niet een van mijn slechte eigenschappen heeft. Een perfect iemand dus. Die bestaat niet, dus wens ik ook geen authoriteit boven mij. Want iedereen is ergens wel een beetje slecht, denk ik.
Echter, een klootzak van een collega, waar ik nauwelijks mee samen MOET werken, interesseert me noppes. Zo iemand gedoog ik in mijn omgeving (ik kan niet anders, wil ik op die bewuste plek mijn geld blijven verdienen), ga ik geen privéband mee aan, ineteresseert me privé geen biet en komt van mij niets te weten. En toch zal die collega ook wel iets goeds hebben, maar heeft voor mij geen prioriteit.
Ik denk dat het grootste probleem ongebgrip is. En de laksheid en luiheid om je ergens in te willen verdiepen. Om er iets voor te willen doen. Hoe moet je dat als slecht beoordelen? Ik beoordeel het zeker niet als goed, maar is het dan slecht. Omdat iemand anders’ zijn priorititen op een totaal ander vlak liggen?
Ik spreek veel mensen die geen enkele feitenkennis hebben op gebied van geld, economie, goud, overheden, enz. Maar ze kunnen mij alles vertellen over “Goede tijden, slechte tijden” of de voetbalcompetitie. Zijn die mensen dan slecht(er)?
Hub Jongen [7] reageerde op deze reactie.
Het probleem is generalisatie..icm. een dosis indoctrinatie en gebrek aan moraliteit..
het is veel eenvoudiger om alles over 1 kam te scheren..
Helaas is één van de activiteiten van onze hersenen, generaliseren. Dat is een van de manieren van indexeren van herinneringen.
helaas weten de collectivisten en daarmee het onderwijs dit ook….
en wordt daar dus gretig misbruik van gemaakt. Maar ook de politici en MSM doen daar vrolijk aan mee..
Zelfde met de termen ‘Normaal’, ‘Goed, ‘Slecht’…
@offthegrid [5]:
“Maar ze kunnen mij alles vertellen over “Goede tijden, slechte tijden” of de voetbalcompetitie. Zijn die mensen dan slecht(er)?”
Dit is een categorie dingen die los staan van goed/slecht in maatschappelijk verband.
Vaak en veel kijken over voetbal op zich veroorzaakt geen kwaad. De grens komt als die persoon gaat stemmen voor subsidie voor een voetbalveld of steun aan een club, want dat geld moet van jou worden afgepakt.
offthegrid [9] reageerde op deze reactie.
Goed stuk van Peter Kampen.
“En aan de gewone Duitser heb ik nooit de pest gehad, die waren net als wij het slachtoffer van een politieke machtstrijd geworden. Een opmerking van mijn vader is mij altijd bijgebleven, als er oorlog komt, bemoei je nergens mee.”
Een van de zegeningen van het internet zal blijken te zijn dat de geschreven geschiedenis zoals die aan ons is aangerijkt, geschreven is door de overwinnaars, waaronder de Soviets, de grootste schoften die ooit op deze planeet hebben rondgelopen. Lees de libertarische schrijver Ralph Raico eens over de geallieerde ‘Great War Leaders’:
http://mises.org/books/great_wars_great_leaders_raico.pdf
(Raico gaat nog niet ver genoeg in zijn revisionisme)
Ik heb het laatste jaar veel revisionistische boeken gelezen, boeken die allemaal bij Amazon kunt kopen. Ik ga er inmiddels vanuit dat de Duitsers in het hele drama relatief nog het minste blaam treft. Dat de werkelijk oorlogshitsers in Moskou en Washington zaten. Dat het eindresultaat van die oorlog, namelijk de opdeling van Europa door de VS en USSR, al door hen werd geanticipeerd en nagestreefd. Dat Churchill, betaald door joodse/amerikaanse organisaties, bewust aanstuurde op de Britse oorlogsverklaring waar WW2 mee begon. Dat Hitler de oorlog grotendeels opgedrongen kreeg door de geallieerden en de Russen. En dat we nog eens heel goed met onbevangen ogen naar die holocaust moeten gaan kijken.
Doompie [10] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [7]: Mee eens, misschien omschrijf ik het wat lastig. Maar dat bedoel ik met die prioriteitstelling.
Ik wens niemands authoriteit aan te nemen, omdat niemand zo goed (perfect) is om die rol van machtsbezit over anderen op zich te nemen. Dán raakt het slechte in die mens (beetje slecht of heel slecht) ook mij en anderen om wie ik geef.
Maar als “die beetje slechte” die thuis TV zit te kijken geen geweld initieert, maar zijn eigen leven leidt, is bij mij de prioriteit niet aanwezig mij daar druk om te maken of energie in te steken.
@Ron Paul Fan [8]:
Volledig mee eens, onderschat ook de rol van Juliana niet in deze…
Comments are closed.