De afgelopen tijd heb ik veel berichten gelezen over de tekorten die er in Libië heersen. Op veel plaatsen is er tekort aan onder andere drinkwater en benzine.

Wat ik niet las was dat er behoefte was aan papier, en dat dit product zeer begeerd was, zodanig dat gevreesd mocht worden dat er gewelddadige overvallen op gepleegd zou worden, en vooral als het al bedrukt was. Niettemin verschijnen er ineens in de kranten en andere media foto’s van hopen papier in Libië omringd door mannen met het machinegeweer in de aanslag.

Zou het wellicht zo zijn dat het hier om bijzonder papier gaat, bijvoorbeeld promessen aan toonder van gefortuneerde lieden of gegoede bonafide instellingen? Nee, dat is niet het geval.

Ik was werkelijk verbijsterd.

Wat kan mensen ertoe bewegen zulk papier dan toch zo te begeren? Kan het dan toch de inderdaad explosief gestegen prijs – van 20 euro per ton in 2009 naar 130 eerder dit jaar- van oudpapier zijn die mensen hongerig naar papier maakt? Maar waarom juist dan in Libië ‘of all places’?

De uitleg die aan deze papierhonger wordt gegeven door degenen die er naar gevraagd worden, is niet juist; het kan namelijk toch niet waar zijn dat in een land waar de overheid ontbreekt er veel waarde gehecht wordt aan de per definitie loze belofte van een verdreven dictator wiens konterfeitsel afgedrukt staat op een A6-je, naast de naam van een bank die zo’n beetje z’n persoonlijke bezit was.

Is het een honger bij diegenen die nog niet gehoord hebben van de nieuwe verhoudingen? Onwaarschijnlijk, het kan daarbij toch niet anders dan om een kleine groep mensen zijn -waarvan de omvang met de dag afneemt- die nog steeds geloven in de ‘almacht’ van deze heerser. Ook kan het niet de begeerte zijn van verzamelaars, want we praten hier niet over kleine hoeveelheden: de foto’s maakten duidelijk dan het hier om duizenden kilo’s ging. Was er dan eerder dit jaar een klemmend tekort aan oudpapier ten behoeve van de papierindustrie in Libië? Zo die er was ging het kennelijk om een klein probleem want er werd in de pers niet over bericht.

Nee, het is werkelijk een groot raadsel wat de aantrekkingskracht van dit papier uitmaakt.

==================

Ingezonden door Ottovr

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

8 REACTIES

  1. een van de eerste levensbehoeften van een mens is het bezoek aan een toilet. Lijkt me toch vervelend om een revolutie zoals in Libie uit te voeren zonder op zijn minst een krant onder je arm.
    Zou de run op papier daar misschien wat mee te maken hebben ?

    niet alles in deze wereld is moeilijk te begrijpen ..

    Igor [5] reageerde op deze reactie.

  2. er is geen foto van? Ik begreep uit een ander bericht dat een konvooi met goud der grote leider opweg was naar Niger. Die zullen dan binnenkort wel blijken een onmenselijke dictator te hebben die verdreven moet worden.

  3. Opmerkelijk genoeg was dat papier ingevlogen vanuit de UK.
    Kennelijk waren ze daar voorbereid om er snel grote hoeveelheden libisch papier te drukken.
    Je vraagt je af hoeveel ander papier ze er daar ook kunnen bijdrukken.
    Overigens, was niet de eerste actie van de rebellen om een centrale bank op te richten? Geeft toch duidelijk een richting aan zou ik zeggen…

  4. Ik kan het niet helemaal volgen, maar ‘papiergeld’ is gemaakt van katoen, niet van papier.

    Kadaffi had/heeft grote hoeveelheden buitenlandse valuta en 144.000 kilo goud. Ik ga er vanuit dat dat goud en geld tijdig zijn verplaatst.

  6. 70-80% Libië in handen van Kolonel Kadaffi

    Tripoli 8 september 2011 – De noord-westelijke buitenwijken van Tripoli liggen onder zwaar artillerievuur. In Salah Edden werden drie terreinwagens van rebellen vernietigd waarbij zes doden vielen. Er komt informatie binnen over een opmars van een zwaar bewapende militaire eenheid onder leiding van Khamis Kadaffi in Tripoli, in de zuidelijke buitenwijken van Az Zawiya.

    In Bani Walid besloten stamleiders, zelfverzekerd van hun mogelijkheden, de stad niet op te geven maar haar te verdedigen tegen de NATO/rebellen tot het eind. Er gaan tegengestelde berichten rond, een zevenvoud, over de sterkte van het rebellenleger rond de stad. Woensdag vond een aanval door de NAVO/rebellen plaats waarbij honderden doden vielen aan de zijde van de agressors.

    Een NAVO/rebellen-convooi werd aangevallen bij Tarragon waarbij 14 rebellen omkwamen. de bombardementen op Sirte houden aan. ITAR-TASS berichtte over de misdaden die de rebellen in Az Zawiya pleegden. Tegen de kolonialisten werden op 5 september Scud-raketten ingezet hetgeen resulteerde in grote explosies.

    In Benghazi neemt de onenigheid tussen stammen, islamisten en huurlingen uit het Midden-Oosten toe. Er zijn berichten over gevechten tussen verschillende groepen rebellen en zelfs over NAVO-luchtaanvallen tegen rebellen uit Benghazi. Mogelijk sluit de stam van Cyrenaica zich toch aan bij de rest van de stammen die de Jamahiriya (Socialistisch Systeem van Kadaffi) steunen. De berichtgeving daaromtrent neemt steeds vastere vormen aan.

    Algerije zend humanitaire hulp naar Libië. Syrische en Algerijnse hackers voerden een Ddos-aanval uit op de website van Al Jazeera. Overheden van Centraal Afrika, waaronder Mali en Niger, spraken opnieuw hun bezorgdheid uit.

    In de laatste 72 uur doden de loyalisten ten minste 128 rebellen, ze vernietigden 25 voertuigen waaronder twee tanks. Uit verschillende schattingen valt op te maken dat ongeveer 70 tot 80 procent van de Libische grond in het bezit is van de stammen en het leger loyaal aan Kolonel Kadaffi.

    Door Eugene Gajvoronsky

    http://nicodegeit.wordpress.com/2011/09/08/70-80-libie-in-handen-van-kolonel-kadaffi/

  7. Libië: ‘Verliezen aan NAVO-zijde aanzienlijk’

    9 september 2011 – NAVO-verliezen in Libië – Informatie over het aantal doden aan NAVO-zijde is mogelijk via Duitse militaire experts gelekt. Volgens het Britse Ministerie van Defensie kwamen tot nu toe 35 Britten om tijdens gevechten in Libië. In werkelijkheid zou het om 1.500 tot 2.000 Britten gaan. Mogelijk zal dit er toe leiden dat het VK haar troepen uit Libië terug zal trekken. Doden aan Franse zijde: 200 tot 500. De VS: minder dan 200. Qatar, 700 tot 1.000. Deze getallen verschijnen niet in de mainstream media (MSM) en er wordt niet over gesproken, net zo min als over slachtoffers die vielen en vallen in Irak en Afghanistan.

    Ook Canada leed mogelijk grote verliezen. Het schip ‘Charlotte/Charlottetown’ werd door Libische militairen met vele tientallen raketten beschoten. De woordvoerder van het Canadese Ministerie van Defensie Peter MacKay meldt dat het schip beschoten is maar dat er geen schade is ontstaan.

    Volgens Duitse militaire experts zal de derde week van september cruciaal zijn voor Kolonel Kadaffi en aan hem loyale strijdkrachten, en een verlies of overwinning betekenen. Hij voegde er aan toe dat Duitsland eind september niet langer meedoet met de coalitie tegen Libië, maar dat de NAVO een groter deel van Libië zal bombarderen in de laatste drie weken van september. Hij noemde de Franse bombardementen waarbij veel burgerslachtoffers vielen een van de grootste strategische vergissingen in de geschiedenis.

    Uiteraard moeten de cijfers uit dit bericht nog bevestigd worden, maar de families van gevallenen zullen uiteindelijk verwittigd moeten worden.

    http://nicodegeit.wordpress.com/2011/09/09/libie-verliezen-aan-navo-zijde-aanzienlijk/

  8. Wie zijn kont verbrand moet ook op de blaren zitten! Wie is dat Jan met de Pet, die het gelag mag betalen.!

Comments are closed.