Groen links is verontwaardigd. 11.000 Mensen gaan minder werken als het kabinet de bezuinigingen op de kinderopvang doorvoert.
De banen die deze ouders hebben zijn blijkbaar niet bijster productief. Het salaris is zo matig dat het financieren van de kinderopvang niet meer lonend is. De oplossing is dan eenvoudig: de dienstbetrekking wordt beëindigd. Er komen wel weer mensen uit de kinderopvangindustrie vrij om deze banen in te nemen, maar dat terzijde.
De populistische oplossing van staatswege is echter nog veel eenvoudiger: schraap de centen bijeen van de belastingbetaler en hou deze contraproductieve banen in stand. En passant kan dan gelijk iemand anders dan de moeder de kinderen opvoeden.
Voor de industriële revolutie werkten kinderen zich het lablazarus, als ze al tot het beperkte clubje hoorden dat vijf jaar oud werd. De welvaart die met fabrieken kon worden geproduceerd nam langzaam maar zeker de noodzaak tot kinderarbeid weg. Nog verder toegenomen welvaart maakte zelfs moeder de vrouw vrij voor het in die tijd erg zware huishouden. Wat waren de rooien blij!
De rooien zijn immer op zoek naar zwakken om op kosten van de rijken – lees: modalen – te verheffen. Nu willen ze de vrouw weer te werk stellen, zogenaamd omdat hun productiviteit niet gemist kan worden. In de praktijk blijkt dat dus wel mee te vallen.
Geef de burgers hun geld terug en laat hen zelf bepalen wie hun kinderen moet opvoeden. De staat lijkt daar niet de meest voor de hand liggende club voor, al dacht een doorgewinterde socialist daar een jaar of 70 geleden anders over.
Paul, geen kinderopvang nodig bij u zeker? Nu, gelukkig bij mij ook niet. Een paar dingen echter.
Niet alleen groen links is verontwaardigd, ik namelijk ook. Het bedrog vind ook hier plaats. Een overheid schept mogelijkheden, waar we op rekenen. De een kinderopvang, een ander zorg, nog een ander rekent op zijn pensioen.
U stelt in het geschrevene;
De oplossing is dan eenvoudig: de dienstbetrekking wordt beëindigd. Er komen wel weer mensen uit de kinderopvangindustrie vrij om deze banen in te nemen, maar dat terzijde. Ik zou u dan graag willen verwijzen naar een ander verhaaltje, gewoon om inzicht en hopelijk wat compassie te krijgen met de mensen om ons heen;
http://today.msnbc.msn.com/id/3079221/ns/today-money/t/why-middle-class-mothers-fathers-are-going-broke/
Hierin staat geschreven; Bankruptcy has become deeply entrenched in American life. This year, more people will end up bankrupt than will suffer a heart attack. More adults will file for bankruptcy than will be diagnosed with cancer. More people will file for bankruptcy than will graduate from college. And, in an era when traditionalists decry the demise of the institution of marriage, Americans will file more petitions for bankruptcy than for divorce. Heart attacks. Cancer. College graduations. Divorce. These are markers in the lives of nearly every American family. And yet, we will soon have more friends and coworkers who have gone through bankruptcy than any one of these other life events. Maar goed, ik ben wellicht naïef, een populistische rood rakkerige handen ophoudende socialistische echtgenoot die zijn vrouw uit werken wil sturen ipv voor de kinderen te zorgen.
Tja, dat zou ik zo maar kunnen zijn….
Ratio [2] reageerde op deze reactie.
Mike Brandenburg [6] reageerde op deze reactie.
Paul van Leeuwen [8] reageerde op deze reactie.
@bill [1]: Dit artikel gaat over NL, Je kritiek is op de VS situatie.
Op de overheid kan je niet rekenen, per definitie, die AOW kan je vergeten of er komt een vermogens toets, idem voor de zorg.
Helaas is de reactie van veel mensen, dat de overheid voor zoiets als kinderopvang moet betalen. De ratio ontbreekt steeds meer in de samenleving.
[WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.
Goed stuk. Geen speld tussen te krijgen. Als je de kinderopvang niet zelf kunt betalen dan is het maar beter om te stoppen met werken. Alles wat gesubsidieerd wordt is per definitie niet goed. Alles wat door de overheid wordt geregeld idem dito. Kinderopvang hebben wij altijd volledig zelf moeten betalen want de subsidie geldt inderdaad uitsluitend voor mensen met een klein baantje. @Bill. AOW heb ik nog nooit op gerekend. Ik regel mijn zaakjes liever zelf. Als de staat me nog wat geld toeschuift wat ze uit de werkenden perst op het moment dat ik 65 wordt zie ik dan wel weer.
Een antiliaanse moeder die bijvoorbeeld voor een aantal andere moeders een paar kinderen onder haar hoede neemt tegen een kleine vergoeding kan in nederland op vervolging rekenen. zover zijn wij hier al afgezakt.
inkomstenbelasting al meegerekend?
@bill [1]: Op de overheid rekenen voor je pensioen , zorg en kinderopvang?
Onderzoek heeft al lang en in meerdere landen(waaronder Noorwegen het walhalla van de kinderopvang) dat, kinderopvang niet leidt tot meer arbeidsparticipatie. Het kost zelfs veel meer dan het oplevert. Banen die gecreerd worden voor vrouwen zijn er wel degelijk. Zo werken veel meer vrouwen in de kinderdagopvang. De kosten van dit gesubsidieerd werken wegen niet op tegen de kosten die op belastingbetalend Nederland worden geschoven. Het is heel leuk dat uw vrouw nu een paar uur kan werken. Maar de kosten zouden wel geheel aan u moeten vallen. Waarom moet de buurman meebetalen aan uw kinderopvang terwijl we wteen dat die meer kost dan oplevert. ENkel omdat u zo iets meer geld in de maand heeft? Waarom houdt u uw kinderen niet thuis en vraagt u uw buurman niet gewoon om een bijdrage in uw inkomsten. Dit is wat momenteel gebeurd. Enkel via de overheid vinden we het normaal maar rechtstreeks aan de buurman vragen is belachelijk…
Uw pensioen, ja die is in goede handen bij de overheid. Enkel die overheid wijzigt de spelregels welk heel vaak. Om maar te zwijgen over het feit dat dit eenzijdig is. IN een normale markt is dit reden om het contract te ontbinden immeers u betaald dus u heeft inspraak. Bevallen de nieuwe polisvoorwaarden niet dan bent u vrij de polis op te zeggen en onder te brengen bij een meer aantrekkelijke partner. Zo niet bij het pensoioen door de staat. Was bij invoeren bijvoorbeeld dat getrouwde stellen een volledige AOW ontvingen wanneer de kostwinner 65 werd. Nu is dit allang niet meer. Eerst werd de AOW gesplits en kreeg een ieder zijn deel. De niet werkende partner jonger dan 65 kreeg dan een toeslag tot aan het aow niveau we konden deze mensen immers niet in de kou laten staan. Nu vervalt dee toeslag. Partner jonger dan 65 geen toeslag meer. Dat is vervelend. Laten we uitgaan van een groot leeftijdsverschil de jongste partner is 55. Nu moet deze partner die dus inkomensafhankelijk was van zijn/haar poartner. Een baan gaan zoeken. In de huidige door belastingen hoogopgedreven econmie een probleem. Immers van de arbeiders t ussen 55 en 65 werkt nog maar 15%. Hoe groot schat u die kansen op werk in? Dure oudere werknemers worden namelijk niet aangenomen.
Daarnaats, indien u uw pensioen zelf mag regelen dan gaat dit op basais van voorwarden waarin u u zelf kan vinden. Als dit inhoud dat u uw pensioen zo kan inrichten dat u met 60 met pensioen kan(of 55). Dan is dit een geweldige zaak en niemand die dit kan beletten. Ah behalve die overheid want die wil namelik beslissen wanneer u mag stoppen met werk. Vandaar dat de overheid steeds weer nieuwe dingen bedenkt om de burger langer te laten werken ook al wil de burger zijn zaken zelf regelen zonde dat de overheid zich daarmee bemoeit. Met andere woorden de overheid wil over uw leven bepalen en voor het zeggen hebben wanneer u mag gaan genieten. Vind u dat verheidspensioen nog steeds zo geweldig?
En dan de zorg, iets dat sinds jaar en dag in handen is van de overheid. En sinds jaar en dag stijgen de kosten. De overheid bepaald alles. Zorg geprivatiseerd, echt waar? Gebaseerd op wat? De oeverheid bepaalt namelijk het basispakket en het eigen risico. Verzekeraars mogen de premie bepalen. Hoge winsten? Nee dat kan namelijk niet. De maximale winsten zijn wettelijk vastgelegd. Indien een winst van een verzekeraar boven deze wettelijke norm komt, dan verdwijnt het meerdere aan winst in de pot algemene middelen van de overheid. UIteraard is dit een van de zaken die de overheid niet aan de grote klok hangt.. Anders werkt het corporatisme niet meer. Gaat het goed dan is dit door goede wetgeving van de overhed, gaat het slecht(hogere ziektekostenpremie) dan is dit de schuld van graaiende verzekeraars.
Om in de zorg nog maar te zwijgen over het feit dat van de meeste ingrepen de prijzen worden bepaalt door de overheid. Wie maakt de zorg dus duurder? Aan de andere kant heeft de overheid ook enkele prijzen van ingrepen losgelaten. Verbazing alom daar deze prijzen na te zijn losgelaten in ziekenhuizen met 8% daalden. Terwijl in priveklinieken deze prijzen zelfs tot 15% daalden. Waarom, simpel omdat men moet concurerren.
In de zorg hoor je dat men niet graag een MRI geeft omdat dit zo duur is. Hm…. wat een redenatie. Als ik een busdienst begin en ik koop enorme bussen, maar tijdens elke rit mag er maar 1 persoon tegelijk in de bus zitten dan zal ik nooit mijn bus terug verdienen. Echter wanneer ik de bus elke rit bij elke halte gevuld krijg dan heb ik mijn kosten er zo uit. Om over de winst nog maar te zwijgen.
Dus waarom wilde u de door u genoemde zaken ook alweer bij de overheid?
@bill [1]: De overheid is inderdaad de enige club die inherent onbetrouwbaar is en de regeltjes in de tussentijd kan wijzigen. Wonderbaarlijk dus dat de meeste Nederlanders juist de belangrijkste zaken als sociale zekerheid, onderwijs en volkshuisvesting daar willen onderbrengen en zo zoetjesaan ook het opvoeden van de jeugd.
Je kunt libertariers gebrek aan compassie verwijten maar dan bent u toch niet goed geïnformeerd. Een heel groot gedeelte van de ellende in de samenleving wordt juist door de overheid veroorzaakt. Ook in Nederland wordt het steeds normaler om weinig geld te besteden te hebben in een kostwinnersgezin of zelfs als de vrouw bijklust. Misschien moet je eens kijken naar belastingen. Van je inkomsten wordt al een groot deel ingehouden, vergeet vooral ook accijnzen op benzine en de BMP niet – een auto is voor veel mensen zo goed als noodzaak -, de BTW op allerlei goederen en zo wordt de overheid een enorme strijkstok. Vergeet de huizenprijzen niet, want je mag van de overheid bijna nergens bouwen hetgeen speculatie in de hand werkt en prijzen opdrijft. Door de HRA worden huizenprijzen ook nog eens enorm opgedreven. Door allerlei socialistische maatregelen zoals het minimumloon wordt het juist voor mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt erg lastig om werk te vinden. Het voorbeeld uit de eerste link van uw commentaar was daarvan een goed voorbeeld: de – voormalige – kostwinner moest allerlei klussen aannemen om geld te verdienen. Een serieuzer baantje wordt door het minimumloon en verplichtingen voor de werkgever dan wel lastig, behalve voor de toplaag die het het minst nodig heeft. Ook verzekeraars zouden hier een rol kunnen spelen. Een verzekering voor je inkomsten die bestaat uit een baantjesgarantie in donkere tijden hoeft haast niets te kosten. Als de overheid eerst bakken met geld van je afneemt en je vervolgens in de kou laat staan als je echt niet veel meer te verteren heeft moeten we misschien eens overwegen de rol van die organisatie terug te dringen.
Als reactie op uw laatste stelling: uiteraard moet het voor de vrouw een eigen keus zijn of ze wil werken of niet. De arbeidsparticipatie van vrouwen in Zweden is zeer hoog, waarvoor het land zich graag op de borst trommelt. De wat minder rooskleurige realiteit is echter dat het leven in Zweden zo duur is geworden dat het financieel nauwelijks nog haalbaar is om met één kostwinner een gezin draaiende te houden. Belastingen zijn hier grotendeels debet aan. Als je al graag wil werken zal er toch iemand moeten zijn voor de kinderen en een nieuw wangedrocht van de staat – geïnstitutionaliseerde kinderopvang – kunnen we missen. De kosten voor kinderopvang kunnen beter middels lastenverlichtingen worden teruggegeven aan de burger, dan kan die er alsnog kinderopvang mee financieren of, als dat niet lonend is, er iets anders mee doen.
Wie vangt eigenlijk de kinderen op van mensen die in de kinderopvang werken? Als die ook weer gesubsidieerd zou worden zou je een mooie kettingreactie krijgen…
Armoede – ook relatieve – wordt niet veroorzaakt door een gebrek aan uitkeringen van de staat. In een land waar 55% van je inkomen naar de staatskas vloeit zou het logischer zijn om daar eens als eerste te gaan kijken. En als diezelfde staat dan gaat klagen dat mensen te weinig te besteden hebben moet ik er haast om lachen als de werkelijkheid voor veel mensen niet zo naar zou zijn.
Ik werk aan huis, dus als slachtoffer van het systeem maakte ik natuurlijk gebruik van de kinderopvangregeling. Nu de regeling beperkt wordt voor mensen met mijn inkomen, gaat mijn jongste telg per 1 januari niet meer naar de “speelplaats” (BSO), maar mag hij een extra sport/hobby uitzoeken. Kan ik een paar uur ongestoord doorwerken, hij heeft de lol, er kan weer iemand voor een uur of twee per week aan het werk. En last but not least: Papa Ron houdt 50 euro per maand in de knip 😀
Het is belangrijk, dat vrouwen aan het werk blijven omwille van hun economische zelfstandigheid. Schrappen we de kinderopvang, zoals het huidige kabinet wil, dan komt daar weinig van terecht. Moeder de vrouw kan wel mooi, totdat de kinderen 12 jaar oud zijn, ze met de theepot en de koekjes opwachten; wil zo’n vrouw zich na die 12 jaar weer op de arbeidsmarkt melden, dan loopt ze tegen verouderde kennis, te lange afwezigheid uit het arbeidsproces en een te laag salarisniveau aan. Daarbij komt nog, dat vele vrouwen gescheiden zijn en als ze al werk vinden, op deze wijze dus tot de werkende armen gaan behoren. Niet-gesubsidieerde kinderopvang is onbetaalbaar en vereist bijna het gehele salaris van een werkende vrouw. Even wat dieper doordenken dan wat roepen over roof van belastingcenten, “die rooien” en weet ik wat nog meer, kan geen kwaad.
Mike Brandenburg [13] reageerde op deze reactie.
Paul [14] reageerde op deze reactie.
“De wat minder rooskleurige realiteit is echter dat het leven in Zweden zo duur is geworden dat het financieel nauwelijks nog haalbaar is om met één kostwinner een gezin draaiende te houden.”
In welke tijd leven jullie, zeg? Met één kostwinner een gezin draaiend houden. Het is al dertig jaar normaal, dat de vrouw meewerkt.
Alex [12] reageerde op deze reactie.
Mike Brandenburg [15] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [11]:
Het geeft aan hoe erg het dat het normaal gevonden wordt dat een gezin met een kostwinner niet rond kan komen. Dit is al met dank aan de overheid.
Ik ben de enige kostwinner van het gezin, en belasting erbuiten gelaten zou ik ruim van kunnen leven.
@Vilseledd [10]: Laten we inderdaad wat doordenken, laten we uitgaan van een gezin. Pappa werkt, maar mama wil ook werken. Nu kunnen we uitgaan van het feit dat mamma per definitie voor de kinderen moet zorgen. Je kan het probleem ook een probleem van het gezin maken. Als Mamma wil werken dan moet pappa mischien wat minder gaan werken.
Voordat aan de kinderen wordt begonnen kun je deze afspraken al maken. Wat mij opvalt bij zaken als de kinderopvang is dat men de zelfverantwoordelijkheid zo graag afscheept op het collectieve belastingbetalende Nederland. Met volle verstand aan kinderen begonnen dan ook met het volle verstand zelf de oplossingen bedenken en bekostigen.
Het roepen iets verder doordenken dan de roof van belastingcenten, dit is een enorme dooddoener en helpt alleen om de verantwoordelijkheid op die ander te schuiven.
Waarom die belastingbetaler op laten draaien voor gebrekkige communicatie thuis.
Uiteraard zijn er de alleenstaande moeders. Waarbij het wel heel vaak gebeurd dat mamma alleen is en toch kinders krijgt. Zoals de statistieken uitwijzen is dit maar al te vaak een keuze die gemaakt wordt. Misschien een keuze die ook financiele gevolgen moet hebben voor die persoon. Immers; billen branden, blaren zitten enz enz.
@Vilseledd [10]: Veel vrouwen hebben helemaal niet de wens om economisch zelfstandig te zijn, die vinden het prima om in een gezin te wonen waar de man de centen binnenbrengt. Het is aan de feministische golf te danken geweest dat vrouwen ineens voortdurend bezig moeten zijn uit hun gezin weg te komen.
Voor gescheiden vrouwen en gesubsidieerde kinderopvang geldt dat het beter is de vrouwen dan maar het geld via een lastenverlichting terug te geven, dan kunnen ze zelf bepalen of ze er kinderopvang of iets anders van kopen. De staat heeft daar niets mee te maken.
En kijk bij werkende armen eens naar belastingafdracht. Hoe komt het toch dat iedereen meer dan de helft van de tijd voor de overheid werkt en er blijkbaar voor deze groepen geen geld is? Is meer dan de helft nog niet genoeg? Welk percentage had u dan in gedachten? 100% is al geprobeerd, vraag ’t maar eens in het oosten. Een rood voordeel: puissant rijken waren er nauwelijks nog.
@Vilseledd [11]: NU geeft u perfect weer wat er mis is. Er wordt zoveel van het salaris ingenomen door de overheid via alle belastingen dat men niet meer kan leven op één salaris. Denk dat we nu wel kunnen stoppen.
Indien u nog twijfelt kijk bv eens naar uw jaarlijks energie afrekening. Duidelijker kan u het niet hebben.
“Het geeft aan hoe erg het dat het normaal gevonden wordt dat een gezin met een kostwinner niet rond kan komen.”
Het kostwinnersmodel is een achterhaald model met flinke tekortkomingen. Eén model overigens, dat maar heel kort gegolden heeft. Vrouwen horen gewoon mee te doen in de maatschappij; daar worden ze zelf gelukkiger van, daar worden de kinderen gelukkiger van en uiteindelijk de hele samenleving.
“Wat mij opvalt bij zaken als de kinderopvang is dat men de zelfverantwoordelijkheid zo graag afscheept op het collectieve belastingbetalende Nederland.”
Als je kinderopvang, zoals in Nederland gebruikelijk is, als babydump ziet, dan klopt dat. In Scandinavië ziet men de dagis als instituut, dat behalve opvang ook een pedagogische meerwaarde kan bieden en geldt het zelfs als onverantwoord kinderen niet op de dagis te doen. Collectief belastingbetalend Nederland vaart er wel bij. Kinderen worden socialer, de leidsters hebben een betaalde baan en beide ouders kunnen een betaalde baan uitoefenen.
“Waarom die belastingbetaler op laten draaien voor gebrekkige communicatie thuis.”
Kom eens uit je zelfgeschapen fantasiewereld.
“Veel vrouwen hebben helemaal niet de wens om economisch zelfstandig te zijn, die vinden het prima om in een gezin te wonen waar de man de centen binnenbrengt.”
En daarmee lopen ze een enorm financieel risico. Ik zie overigens steeds meer vrouwen, die economisch zelfstandig zijn en alleen blijven. En ik geef ze geen ongelijk, want ze hebben geen man meer nodig.
“En kijk bij werkende armen eens naar belastingafdracht. Hoe komt het toch dat iedereen meer dan de helft van de tijd voor de overheid werkt en er blijkbaar voor deze groepen geen geld is?”
Als werkende arme draag je niet meer dan de helft aan belasting af. Uiteraard is het verschijnsel ‘werkende armen’ wel een probleem dat aandacht behoeft. Een oplossing is het meegroeien van het minimumloon met de inflatie.
“Er wordt zoveel van het salaris ingenomen door de overheid via alle belastingen dat men niet meer kan leven op één salaris.”
Als de belastingen naar beneden zou gaan, dan zullen nieuwe werknemers niet meer hetzelfde brutosalaris krijgen. Bovendien: wat zou je bij leven op één salaris doen met alle alleenstaande – en laat ik het nog gekker maken – thuiswonende werknemers. Die kijken dan wel uit om een partner te zoeken, want de samenleving gaat ervan uit, dat die partner wel op het salaris van de beschouwde werknemer zal leven. Wat krijgen we dan? 70% salaris, wanneer je alleenstaand bent, 90% als je gehuwd bent, 50% als je thuis woont, 100% als je gehuwd bent en kinderen hebt?
Paul van Leeuwen [17] reageerde op deze reactie.
@Vilseledd [16]:
Het kostwinnersmodel kon pas reëel worden nadat de welvaart door fabrieken zo ver gestegen was dat de inkomsten van de vrouw niet meer zonder meer noodzakelijk waren om rond te komen. Dit maakte het ook voor een vrouw mogelijk om vaste inkomsten te vergaren als de nood aan de man kwam. Jammer genoeg worden we heden ten dage dusdanig uitgeperst dat de inkomsten van de vrouw niet gemist kunnen worden, ook al zijn de netto inkomsten daarvan lager dan haar echtgenoot aan belasting betaalt!
Is de enige mogelijkheid om aan de maatschappij deel te nemen werken? Er zijn wel meer mogelijkheden. Zo zijn er talloze Nederlanders actief als vrijwilliger, waaronder ikzelf. Als ze bij toerbeurt op elkaars kinderen passen kan de vrouw zelfs gewoon aan het werk zonder dat er iemand voor bestolen hoeft te worden en dat laatste lijkt de rooien een doorn in het oog te zijn. Hij kan dan immers geen goede sier meer maken.
Met de situatie in Scandinavie ben ik niet bekend. Als de dagis werkelijk zo goed zijn zullen de meeste ouders – die toch echt het beste met hun kinderen voor hebben – vrijwillig hun kinderen daar naartoe sturen. Subsidie is zinloos, één van de dingen die het moeizaamst bij collectivisten schijnt door te dringen is dat al die subsidie toch echt afgepakt wordt van de groep mensen die het later weer terugkrijgt. Met forse belastingverlagingen en forse bezuinigingen is er geld genoeg voor dagis. Het zou dan zelfs mogelijk zijn dat ouders de dagis financieel gaan ondersteunen.
Wat betreft je opmerking dat het goed is dat veel vrouwen liever alleen blijven: zijn je ouders bij elkaar en vind je dat onwenselijk of zijn ze uit elkaar en vind je dat prima? Ik denk dat de meest optimale situatie toch een gezin met twee ouders is, maar het is niet aan mij om anderen te veroordelen. Hoewel ik wel minachting heb voor mannen die er wat op los naaien en de vrouw met het kind laten zitten en ik evenzeer m’n twijfels heb over vrouwen die dat laten gebeuren. Als je vrouwen tot economische zelfstandigheid subsidieert bevorder je wel dat freewheelen omdat een ander voor het gebrek aan verantwoordelijkheid moet opdraaien. Kijk naar landen waarin het hele leven werd gesubsidieerd (Oostblok). Iedereen was zelfstandig en wat waren ze blij!
Een oplossing voor werkende armen is het verlagen van belasting in de onderste schijven. Eerst moet de helft de balk over, dan van de andere helft de vaste lasten nog en wat zakgeld hou je over. Logisch dat niet iedereen dat redt… En je oplossing om het minimumloon te verhogen heeft weliswaar als resultaat dat het aantal werkende armen vermindert (velen zullen gewoon ontslagen worden en dan werken ze niet meer en zijn het geen werkende armen meer) maar het aantal werkloze armen zal dan alleen maar toenemen!
Brutosalarissen zouden bij lagere belastingen omlaag gaan omdat de werkgever minder hoeft uit te keren om hetzelfde loon te betalen. Hij kan wel meer werknemers in dienst nemen. Iedereen blij behalve de verdelers van onze poen, maar daar hebben we good old pek en veren voor.
Samenwonen kost geld, inderdaad. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken of hij dat de kosten waard vind. In Italie zie je dat veel mannen bij mama blijven wonen inderdaad. Voor veel kostwinners is het gezin ook gewoon een vorm van levensgeluk en alleen de zon schijnt voor niets.
En als belasting zo mooi is, waarom geven zelfs de grootste altruisten liever hun geld aan goede doelen dan aan de staat?
Hoe je het ook wendt of keert, als er op het gezins bestedings
patroon, nog geld over blijft, bij voortduring, in zijn algemeenheid.
Dan zal de overheid een weg vinden, u dat te ontvreemden.
Zij besteed het dan beter, in uw naam.
Daar hebt u ze toch voor gekozen.
Comments are closed.