Eén van de vreemdste  monetaire operaties ooit was in de vijftiger jaren het  in tweeën  knippen van de rupiah.

Tienduizenden ambenaren gingen van huis tot  huis. De  bewoners moesten al hun bankpapier op tafel  leggen , waarop met een overheidsschaar alle biljetten in tweeën werden geknipt.  De ambtenaar nam de linkerhelft mee: alleen de rechterhelft bleef geldig.

Tijdens het voortgaande  monetaire gestuntel met de euro moet ik vaak terugdenken  aan deze operatie , die in het eurogeklungel  haar weerga zeker gevonden heeft.

Het  oerhollandse spreekwoord “ Bezint eer gij begint” , waarmee mijn onderwijzer mij bij herhaling confronteerde , werd bij het voorbereiden van de euro in de wind geslagen.

Om de nationale munteenheden nog wat sneller de grond in te boren,  werden discussies in de nationale  parlementen vermeden en naar  economen die een waarschuwende  vinger opheven, werd niet geluisterd.

Hugo van Reijen

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

3 REACTIES

  1. idd een rare aktie. Maar aangezien nu zowel de ambtenaar als de onderdaan dit biljet konden uitgeven, was er in feite een verdubbeling van de geldhoeveelheid.
    Ik heb trouwens weinig protest van economen gehoord bij de invoering van de euro, maar ze zijn dan ook ongeveer allemaal in dienst van de overheid.

  2. De linkerhelft werd omgezet in een staatslening:

    The Sjafruddin cut
    The new “Republik Indonesia Serikat” decided to address the amount of money circulating (due to the treaty the government was required to accept the NICA gulden as legal tender as well), which had reached 3.9 billion rupiah. A bewildering variety of money was in circulation, including local and national rupiah, Japanese, pre-war, and NICA Dutch monies.

    Due to the large amount of currency, the minister of finance, Sjafruddin Prawiranegara, sought to reduce the money supply by one half.[11] This reform was decreed from 19 March 1950. People were to cut all of their notes of 5 gulden and up in half, with the left half to be replaced with new banknotes, and the right half for a government bond with a 3% coupon. In addition, half of all bank deposits over 400 rupiah were also to be forcibly used to buy the government bonds.

    http://en.wikipedia.org/wiki/Indonesian_rupiah#The_Sjafruddin_cut

  3. Klopt. Mijn vader komt uit Indonesie en hij heeft dit zelf meegemaakt. Zijn moeder had ook goud en zilver en wist dat goud en zilver in moeilijke tijden hun leven kon redden.
    Hij vetelde dat zijn moeder haar goud en zilver (sieraden) verkocht om eten te kopen. Van goud en zilver kun je toch eten.

Comments are closed.