Politici hebben het vaak over banen scheppen. De jobs die vervolgens met belastinggeld gecreĆ«erd worden, leveren dan een veelvoud aan kosten, bureaucratie enĀ valse concurrentieĀ op. De enigen die productiefĀ en winstgevend werk kunnen leveren, zijn ondernemers. In de VS was een groepĀ ondernemers het politieke geblaat zo zat dat ze Ā de Job Creators Alliance gestart zijn. Een mooi initiatief dat in Nederland ook opgezet kan worden met daarbij de schier onmogelijke opgave om de overheid en vooral politiciĀ buiten de deur te houden.

Belastinggeld dat wordt gespendeerd aan baancreatie haalt geld uit de particuliere sector weg die het veel beter kan benutten. Daarbij is er geen koppeling tussen vraag en aanbod. Zit u bijvoorbeeld te wachten op verkeersregelaars, stadswachten en overvloedig gevulde stad- en provinciehuizen ?

De ondernemers uit de Job Creators Alliance creĆ«ren werkelijke banen. Tom Stemberg, oprichter van Staples, zorgde met zijn bedrijven voor 100.000 mensen werk. Om zover te komen moest hij eindeloze horden nemen – opgeworpen door de overheid –Ā  en nog meer formulieren invullen. De snelst groeiende sector in de VS is tegenwoordig compliance ofwel regelgeving en hoe daar mee om te gaan.

Door de stortvloed van regelgeving wordt het ondernemers steeds lastiger gemaakt. Mark Whalen van de Heart of America Group, startte zijn bedrijf met leningen van banken die een risico namen. Maar een lening toekennen aan de hand van instinct of buikgevoel is nu illegaal geworden. John Allison, oprichter van BB&T Corp.: ‘Het is erg moeilijk om nu te doen wat we vroeger deden. De overheidsregulering is nu zo strak georganiseerd, inclusief kredietstandaards, dat het voor de banken bijzonder moeilijk wordt om het midden- en kleinbedrijf te financiĆ«ren.’

De succesvolle ondernemers realiseren zich dat ze in Ć©Ć©n opzicht profiteren van de regelzucht. Zij kunnen de kosten en het personeel wat daarmee gemoeid is, absorberen. Dat geeft ze een voordeel ten opzichte van de concurrentie.

Politici willen of kunnen dit niet begrijpen. Eentje die het te laat leerde was senator George McGovern. Toen hij uit overheidsdienst ging, begon hij een bed & breakfast en knalde met zijn kop tegen de regeltjesmuur die hij mede opgericht had. Later schreef hij: ‘Ik wenste dat ik deze directe ervaring gehad had toen ik bij de overheid werkte….we verstikken de zakelijke mogelijkheden.’

 

8 REACTIES

  1. Niet alleen de overheid en de politici, maar Ć³Ć³k graag die jongens en meisjes op de eliteclub-carrousellen er buiten houden.
    Beter bekend als ‘jobs-for-the-boys’

  2. briefje die ik kreeg van het stadsdeelkantoor:
    Wij hebben elkaar gesproken op 22 november over het probleem van de hondenpoep op de ā€¦ā€¦ā€¦
    Ā 
    Ik heb dit voorgelegd aan de operationeel coƶrdinator buitenruimte van het ā€¦ā€¦ā€¦ā€¦.. Zij geeft aan dat dit een bekend probleem is. Samen met de gebiedsregisseur is zij bezig om de hondenuitlaatzone anders in te richten. Dit vereist enig overleg met andere gemeentelijke diensten in verband met herinrichting en bebording. Op dit moment staat men aan het begin van deze ontwikkeling. Bewoners van het ā€¦ā€¦ā€¦zullen hierover te zijner tijd geĆÆnformeerd worden aan de hand van de bewonersbrief ………
    Ā 
    Ik vertrouw er op u hiermee voldoende geĆÆnformeerd te hebben voor dit moment.
    Ā 
    Met vriendelijke groet,

    duisterling [4] reageerde op deze reactie.

  3. Ik denk dat het helemaal niet verkeerd hoeft te zijn als een overheid jobs creĆ«ert, maar dan moet er wel goed worden nagedacht waarin. Maar wat dacht je van een nieuw automerk, scheepsbouw, vliegtuigbouw, een nieuwe polder, onderhoud van dijken,…? Ik denk dat een hoge werkloosheid meer ‘killing’ is voor een land, want die mensen moeten toch eten en onderdak hebben. En wie betaalt dat? De werkenden.
    Zo kan een land als Spanje never ever uit de malaise komen met een werkloosheid van 21%!!! Dat betekent dat 1 werkloze moet worden betaald door het salaris van slechts 4 werknemers (die ook de rest in het land moeten betalen). Ik denk dat een streven naar ‘werk voor iedereen’ niet verkeerd is, want linksom of rechtsom, de werkende moet er toch voor opdraaien.

    En het is een beetje hypocriet om te zeggen van “Je moet gewoon een baan zoeken”. Er zijn op dit moment ongeveer 133.000 vacatures, maar 455.000 werklozen (en dat zijn er nog mensen in de bijstand, mensen die buiten elke regeling vallen, mensen in de WAJONG, WIA,…). Dus: veel meer mensen dan vacatures. Dus: er is geen werk voor iedereen! Dus is het dan eerlijk om af te geven op werklozen, als er slechts voor 1 op de 8 van hen daadwerkelijk iets te vinden is?

    Wat als iedereen eens 32 uur zou gaan werken in plaats van 40 uur? Dan is er voor iedereen werk genoeg.

    Albert S. [6] reageerde op deze reactie.

  4. @Chris [5]: Het werk is er wel, maar de banen niet, dat is het probleem. De barriĆØres om de banen in evenwicht te laten komen met het werk is om de overheid te beperken. Uit talloze onderzoeken is gebleken dat hoe groter de overheid hoe minder economische groei en hoe minder banen in de private sector.

    Als iemand 32 uur wil werken, dan moet dat kunnen, ook als iemand meer dan 40 uur wil werken, dan moet dat mogelijk zijn. In een vrije markt is dat ook geen kwestie, dat gebeurt automatisch. De problemen zitten in de enorme hoeveelheid regels en wetten die door Den Haag en in toenemende mate Brussel worden gemaakt.

    Ik kom zelf uit de financiƫle sector en accountants hebben mij voorgerekend dat om iemand in dienst te nemen hij ongeveer 3x zijn netto-salaris moet verdienen om rendabel te zijn voor een bedrijf. Als je kijkt naar de bruto-salarissen, alsmede de bruto-bruto-kosten van de werkgever, dan rijzen de haren je te berge.

    Wanneer al dat geld vrijkomt en de overheid saneert, dan zul je zien dat dat een enorme impuls geeft aan de bedrijvigheid binnen de vrije markt. De 455.000 werklozen + 500.000 WAO’ers worden dan opgesoupeerd door de banenmachine.

    Het is daarom zaak dat de overheid zich niet alleen terugtrekt uit de banenmarkt, maar ook de enorme schuld gaat afbouwen, zodat de ā‚¬17 miljard+ rente ook teruggegeven kan worden aan de vrije markt en niet aan de onproductieve bancaire sector in de vorm van rente. Je zult dan zien dat met die miljarden weer honderdduizenden productieve banen worden gecrĆ«eerd. Let wel al deze productieven betalen belasting en zijn geen last meer voor de schatkist. De voordelen zijn enorm, echter dat vergt een grote omslag in denken in ons supercollectivische landje.

    Het enige grote nadeel is wel dat onze infrastructuur niet is ingericht om ca. 1 miljoen mensen extra te vervoeren naar de werkplek. Maar ja, dat is een structureel probleem, welke de afgelopen decennia werd verzaakt door diezelfde overheid.

  5. Stimuleer de huizen markt en je is werk aan de winkel, zal elders een poging doen dat uit te leggen; zie; hypotheek aflossen

  6. Je moet voor de grap eens proberen om mensen te motiveren om op basis van no cure no pay te werven. Geloof me, de commissie die ik betaal is hoog, hoger dan menig jaarsalaris, sterker 2 keer modaal is mogelijk. Het is echter vrijwel onmogelijk om nog iemand op basis van no cure no pay te krijgen. Het eerste wat geroepen wordt: Wat is de vaste vergoeding? Hoeveel uur kan ik declareren.
    Wel… 0 is dan mijn antwoord. Ga eerst eens resultaat halen en praat dan eens over een uurtje/factuurtje … De vraag is of men dat dan nog wel wil…
    Kortom,
    Wie wil met mij een NCNP banenmotor opzetten?
    Huub heeft mijn mailadres wel…

    mvg.

Comments are closed.