De laatste jaren neemt de hoeveelheid informatie die banken en andere financiële instellingen van ons wensen hand over hand toe.
De overheid legt, onder druk gezet door de de Verenigde Staten van Amerika, een aantal verplichtingen op die de banken zelf mogen interpreteren.
De bank voegt daaraan toe informatie die zij zelf graag van de klant wil ontvangen en schuift dan een hele waslijst van verplichtingen door naar de klant onder het voorwendsel van maatregelen tegen terrorisme en witwassen.
Doordat de bank haar eigen wensen aan de lijst toevoegt en deze niet separaat opvoert, wordt het volslagen onduidelijk welke informatie verschaft moet worden op grond van een wettelijke verplichting en welke informatie alleen dient ter bevrediging van de nieuwsgierigheid van de bank.
Zowel de bank als de klant zijn een zee van tijd kwijt aan deze grappenmakerij ; er is nog geen euro minder door witgewassen en nog geen bom minder door gelegd.
De bank eist bij voorbeeld:
01.
een gas- of electriciteitsrekening, ook al woont u al 50 jaar op hetzelfde adres
02.
te weten waarvoor u geld opneemt en geeft dit dan blijkbaar door , als u zegt dat het is voor aankoop van explosieven
03.
te weten waarvoor u geld overmaakt ( als het is voor import van heroïne, zegt de bank vermoedelijk dat dat niet mag)
04.
achtergrondinformatie over personen met wie u zaken doet ( als het terrroristen zijn, gaat een alarm af)
Een en ander kost zoveel tijd, dat een aantal banken nu aan rekeninghouders antiwitwaskosten in rekening brengen.
Hoe lang deze waanzinnige ontwikkeling nog zal voortgaan is duister, maar aanleiding tot optimisme is er nauwelijks. De ontwikkeling is zorgwekkend ,antiliberaal, antikapitalistisch en dient geen enkel doel.
Hugo van Reijen
http://brandpunt.kro.nl/seizoenen/2011/afleveringen/11-12-2011/fragmenten/het_geheime_bankiersgenootschap
Comments are closed.